Vanochtend startten we in gespreide slagorde: in kleine groepjes werden de studenten op weg gestuurd om een degelijk ontbijt te vinden, weliswaar met deskundig advies van de kenners van de New Yorkse culinaire ontbijtscène, aka de docenten.

Afspraak om 10 u aan de klok van de infokiosk in Grand Central Station. Gelukkig was de drukte heel wat minder dan de avond voordien, the friday night out of hell rush hour. Nadat iedereen was voorzien van zijn Metrocard, en het lezen van de kaarten was geoefend (‘swipe again’ versus ‘go’), konden we vertrekken naar Bowling Green, aan het uiterste zuidpunt van Manhattan.

Aan Bowling green moesten we in de rij aanschuiven om de ferry te nemen naar Liberty Island. De wachtrij was indrukwekkend lang: ruim 2.5 u stapvoets verkeer (een flinke Belgische file heeft er niets aan). Vooral voor de studenten die de vorige avond de clubscene hadden geëxploreerd (we wachten nog steeds op de foto’s!), bleek het wachten erg lastig: in plaats van langzaam vooruit te stappen, verhuisden sommigen telkens van bank naar bank, om het hoofd en de voeten te sparen.

Toen we uiteindelijk bij het Vrijheidsbeeld aankwamen, moesten de fototoestellen overuren doen: foto’s met Miss Liberty als achtergrond, en foto’s met de Manhattan skyline als achtergrond wisselden elkaar af. Ons bezoek aan het eiland werd afgesloten met een lunch aan de tafeltjes aan het water. Intussen kwam de zon regelmatig te voorschijn van achter de wolken, gecombineerd met een erg aangename 23 °C. Het effect begonnen we pas later te voelen, toen de ruggen, neuzen, schouders en decolletés langzaam rood tot paars verkleurden. Dit verslagje bij voorbeeld wordt gemaakt in een warme gloed: nogal wat vierkante centimeters van mijn rug en schouders zijn kreeftenrood!

Nadien verder naar Ellis Island, waar we kennismaakten met de geschiedenis en belevenissen van de vroegere immigranten. Erg aangrijpend om te zien hoe vorige generaties met hun ganse hebben en houden naar het beloofde land trokken. Toen ons bezoek bijna afgelopen was, was er plots brandalarm, en moesten we het gebouw ontruimen. De meeste studenten hadden dit al eerder gedaan, en waren buiten al van het zonnetje aan het genieten. Ik verdenk hen er bijna van een aansteker onder een rookdetector te hebben gehouden, om de laatste enthousiastelingen uit het gebouw te jagen

Nadat we laatste ferry terugnamen naar Manhattan, gingen we naar Ground Zero. De constructie van de nieuwe torens op de plaats van Twin Towers schijnt nu eindelijk te vorderen.

Daarmee werd het officiële gedeelte van de dag afgesloten (het was intussen al 17.30 u), en ging ieder zijn eigen weg. Deze weg leidde o.a. naar het vlakbij gelegen Century 21 (outlet store) en noordelijker naar Bloomingdales en 5th avenue.

Intussen was het in België middernacht geworden (6 u ’s avonds bij ons), en werd Bram 21 (eindelijk pintjes mogen drinken in de VS!). We vierden dit door in de metro uit volle borst een ‘happy birthday’ aan te heffen.

Na een goedgevulde dag werd de avond op verschillende manieren ingevuld: eten, lounge bars, maar vooral: ‘ de show’: een aantal dames is naar de Chippendales geweest. We wachten vol ongeduld op het getuigenverslag…

Hopelijk komen er morgen enkele foto’s bij de blog, maar er moet blijkbaar eerst nog zwaar gecensureerd worden vooraleer de ouders iets mogen zien… 
Maar ouders, maak je vooral geen zorgen; ze doen hier niets wat ze thuis ook al niet doen (als dit een geruststelling is).

Maar vooral: er heerst een opperbeste sfeer, we hebben een supergroep!

Tot morgen!

23-05-2010, 06:20 geschreven door Nicole Van Dessel  

Vrijdagochtend 7 u: 46 studenten en 2 docenten staan klaar om alle vulkanen te trotseren en de langverwachte reis naar New York aan te vangen.

Met een half uurtje vertraging zijn we vertrokken: er was een technisch probleem in 1 van de toiletten (dit bleek een niet werkend kraantje te zijn: handen wassen met vochtige doekjes dus). Ondanks de latere start kwamen we toch vóór het verwachte landingsuur toe in New York. Onderweg was het relatief rustig: de laatste dagen stage en het afwerken van het eindwerk hadden blijkbaar voor heel korte nachten gezorgd tijdens afgelopen week. Er waren dus nogal wat slapende gezichten (open monden inclusief) te zien. De foto’s hiervan volgen morgen wel.
De enige vermeldenswaardige feiten onderweg: iemand verloor bij het kaarten, en sommige mensen hadden wel heel veel pogingen nodig om de landingskaart en de groene kaart in te vullen….

Na een vlotte doorgang in immigration en douane stonden we klaar voor de bus, die echter niet op de vermelde plaats was. Met een beetje vertraging vonden we dan toch onze buschauffeur, en intussen was alle vergeten handbagage ook terecht.

Op weg dan naar Manhattan. Na een prachtig zicht op de skyline vanaf Brooklyn, kwamen we in de files van midtown op vrijdagnamiddag terecht. Rond 15.15 u plaatselijke tijd waren we dan toch in het hotel, waar iedereen kon inchecken, even douchen (28 °C was de buiten temperatuur) en al wat drank inslaan. Voor bezorgde ouders: de drank betrof voornamelijk water en cola.

Intussen had iedereen druk gebruik gemaakt van de GSM om geruststellende SMS-jes te sturen ‘we zijn goed geland’. Maar vanuit België werd er niet veel gereageerd. Wellicht wachtte iedereen op meer uitgebreide verslaggeving via de blog, wat dus bij deze gebeurt.

Tot dan verliep alles mooi volgens schema.

Maar dan werden we geconfronteerd met de strikte ‘policies’ (regels) van de Amerikanen: ‘no bulk sales’ : we konden geen  48 metrocards in 1 maal kopen. Individueel is de boodschap. Na een kwartiertje bank spelen in het hotel (uitdelen van cash aan de studenten) waren we klaar voor het aankopen van de kaarten. Ons hotel is op wandelafstand van het prachtige Grand Central Station, waar ook een belangrijk metroknooppunt is. Maar op vrijdag rond 5 u, midden in het piekuur, is het niet evident om van de metro gebruik te maken. We besloten dan maar om de aankoop van de kaarten uit te stellen tot de volgende dag. De drukte, de warmte en de honger zorgden er ook voor dat het enthousiasme voor een lange metro-exploratie op een laag pitje stond.

Dus werd plan B ingeroepen: te voet. Geen kilometerslange trektochten door de urban jungle, maar een klein half uurtje relaxt stappen (en foto’s nemen) naar het Walhalla van de lichtreclames, de shows, de commercie en de toeristen: Times Square. Een eerste kennismaking met de Amerikaanse culinaire normen, en rond 19 u plaatselijke tijd (intussen 1 u ’s nachts in België), ging elk groepje zijn eigen weg: water kopen, M&M store, foto’s nemen,…..

De verdere verhalen van onze eerste avond volgen later wel. Ik denk dat het kort zal zijn: de vermoeide gezichten spraken boekdelen. En er resten ons nog heel wat boeiende dagen en nachten.

Wordt vervolgd.

22-05-2010, 04:21 geschreven door Nicole Van Dessel