Bij het ontbijt krijgen we vandaag een hele uitleg over al wat hier op tafel komt van onze gastheer. Hij komt uit de Provence, en dat accent herkennen we maar al te goed. Vooral over de kazen weet hij veel te vertellen, waar hij ze koopt en hoe hij ze bewaart, 'affineert', zodat ze net à point op het bord komen. Ze zijn ook lekker, maar eigenlijk wat zwaar bij het ontbijt. De gastvrouw is een echte 'moeder kloek', ze is bezorgd om ons, brengt nog een grote portie verse platte kaas waar we vloeibare honing (allemaal lokale producten) moeten bijdoen. Lekker, we kunnen weer even voort. Onze was ligt netjes opgevouwen op ons te wachten, dat was pas gemakkelijk.
We hebben gisteren in Douadic de route verlaten om dit logies te vinden. Na wat zoeken vinden we een aansluiting zonder dezelfde weg terug te moeten nemen. Even steil klimmen langs een drukke hoofdweg, en dan recht naar Merigny. De gids heeft dat weer goed gedaan (al zegt ze het zelf 😉). De route is weer veel meer klimmen dan aangegeven, zelfs klimmen met een grote K want regelmatig moeten we terugschakelen naar het kleinste tandwiel vooraan, zo heeft dat ook weer eens wat te doen.
In St.Savin bezoeken we even de grote kerk annex abdij.
In Leignes-sur-Fontaine middagstop op het kerkplein. Het romaanse kerkje schittert weer door zijn soberheid. Heel mooi glasraam en enkele beelden, meer niet. Geen terrasjes in deze stille dorpjes, dus maar een noodrantsoen opeten, weer wat grammen minder mee te sleuren. Want het is een korte rit vandaag, maar klimmen moeten we. We passeren weer een kerncentrale in Civaux, het begint stilaan op de 'route van de kerncentrales' te lijken. Naar de ernaast liggende 'planete des crocodilles' gaan we niet, maar we houden wel halt bij een merovingische begraafplaats. Massa's oude sarcofagen op een rijtje, in het midden grafen uit verschillende eeuwen en enkele zeer recente ertussen, alles kris kras door elkaar.
In Masseroles staat ook nog een Romaans kerkje met een zeer speciale klokkentoren, ttz een gevel met klokken in op het dak, niet echt een toren.
Lussac binnenrijden is een gevaarlijke onderneming : zeer drukke smalle weg, geen fietspad, de vrachtwagens passeren op enkele centimeters. Gelukkig bereiken we het hotel heelhuids, het is nog wat vroeg (nog net geen 3u) maar we mogen al binnen.
Ik spring nog even in het heel mooie zwembad, wel wat koud (21 graden) maar even zwemmen doet deugd.
En dan verder naar logies zoeken. We hebben de keuze tussen 2 lange ritten (100 km) en een rustdag, of 3 kortere ritten van 60 tot 70 km. Het wordt het tweede, dat vergt wel wat puzzelwerk maar op maandag na zijn we nu toch zeker van een bed volgende week. Een goed gevoel om bij in slaap te vallen.
Trip : 58 km, 405 hm. Totaal : 983 km, 4243 hm
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
