Terwijl Paul gisterenmiddag sliep, heb ik de fietskleding uitgewassen, en toen miste ik de ondersteuning van een groepsreis wel. Govaka neemt in de volgwagen immers een droogzwierder mee en dan is die lichte kledij op een avond droog. Nu moest ik alles uitwringen, voor de hemdjes en shirts geen probleem, maar met een fietsbroek is daar geen beginnen aan. Het gevolg kan je al wel raden, ze zijn nog behoorlijk nat, vooral die van Paul. De mijne krijg ik nog droog genoeg met de haardroger, Paul wil de zijne wel nat aandoen, maar bedenkt zich dan toch als ik hem op de mogelijke pijnlijke gevolgen wijs, en ik heb maar 1 tube mythosyl bij!
Wij dus weg met de natte fietsbroek op de bagage, ze zal vlug drogen want de zon is al present. De wind ook, en natuurlijk is dat weer tegenwind. De receptioniste waarschuwt ons nog voor naderend onweer, zelfs hagel wordt er verwacht, voor 4u zouden we toch in Charleville moeten zijn.
We volgen nog steeds de Maas die hier zeer grote bochten maakt. Zo fietsen we ter hoogte van Fumay enkele kilometers rond om uiteindelijk slechts een honderdtal meter op te schieten, maar het zijn wel zeer mooie kilometers. Fumay betekent letterlijk ' leien dakpan' , we zijn hier in het hart van de leisteenstreek, en dat zien we aan de hellingen. Even verderop aan alweer een sluis denk ik dat we weer wat aan gewichtheffen moeten doen om de sluis over te raken, maar er ligt een prachtige fietsbrug om de Maas over te steken. Die had ik eerst niet opgemerkt, ze was nochtans felgroen geschilderd. Scherpe bocht naar links en dan totaal onverwacht stijl omhoog, dat was even tanden bijten, vooral het laatste stuk waar er voor de verandering nog maar eens kasseien liggen. Het zal wel de enige klim van betekenis zijn vandaag.
De Maas wordt hier steeds smaller, we rijden door een kloof met imposante rotspartijen aan beide kanten. In Revin is er een tunnel voor de scheepvaart gegraven waar wij ook door moeten, zo snijden we 3 meanders af. Even verderop slaat de schrik ons op het hart : route barrée , wat nu? We hebben geen zin enkele kilometers om te rijden (we moeten voor het onweer in ons hotel zijn) en wagen het erop door te gaan. De werken zijn nog maar net gestart en we kunnen er nog voorbij, oef!
Hoog op een rots boven Bogny staat een gigantisch groot beeldhouwwerk van het ros beiaard. Ik dacht altijd dat dat enkel in Dendermonde gekend was, maar ook in Dinant zagen we al een rots die zogezegd door het paard gekliefd werd. Even verderop heeft Paul platte band. Snel verwisselen denken we, maar dat blijkt gemakkelijker gezegd dan gedaan. Waren Luc of Jef nu maar hier, die klaren dat in enkele minuten. Maar wij hebben dubbel pech want de bandenspanner springt weg en de nieuwe band is ook stuk. Opnieuw beginnen dus, en we hebben driemaal pech want het ventiel van de volgende band is stuk. Een derde band dan maar, de pomp werkt echter nog maar half, gelukkig stopt er een fietser die ons voorthelpt met een zwaardere pomp. Zowat een uur later zijn we eindelijk weer op weg. De voorraad reserve-banden is met één splinter glas gehalveerd, we weten straks dus allebei wat te doen : Paul banden plakken, en ik een poging ondernemen om het kettingvet uit zijn witte shirt te krijgen...
Met een bang hartje rijden we verder, nog eens plat rijden zou een ramp worden. We bereiken Charleville toch nog ruimschoots op tijd, heel in de verte zien we het onweer aankomen.
Trip : 59 km, 111 hm. Totaal : 227 km, 542 hm
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
