Het is geen onderwerp om een verslag mee te beginnen, maar omdat het een grote impact heeft op deze dag, doe ik het toch.
Het lekkere eten van gisterenavond is Paul niet goed bekomen, want hij bracht zowat de helft van de nacht op het toilet door. Zoiets is niet echt bevorderlijk voor een goede nachtrust, zeker als je weet dat het doorspoelen van het toilet met een zeer luidruchtig motortje ging. Enkele Imodium instant later was het ergste wel voorbij, maar het gerommel in zijn darmen hield mij wel uit de slaap.
Vanmorgen voelde hij zich dan ook letterlijk en figuurlijk leeg. Een zakje ORS behoedde hem wel voor een totale inzinking, zoals hij 2 jaar terug had tijdens de zeer mooie rit naar het Cruz de Feiro (trip naar Compostella).
We zijn na een uitgebreid ontbijt vandaag wel op tijd weg, om 9u30 fietsen we al op het jaagpad langs de Maas. Het is dan al warm, en er is al flink wat wind, tegenwind natuurlijk. Het valt mij op dat de Maas hier nog heel breed is. Het jaagpad is wel in zeer erbarmelijke staat : afwisselend grindweg, kasseien, slijkweg, betonplaat of asfalt vol gaten en scheuren. Van de 20 km tot Dinant is er hooguit 2 km vlot bereidbaar. Goed dat het niet regent want we zouden er lief uit zien.
Net voor Dinant moeten we via een sluis oversteken naar de andere oever. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, want om te vermijden dat er brommers over zouden rijden, moeten we een poortje door, en met die fietstassen is dat niet simpel. We zullen dat vandaag nog meermaals voorhebben, en een trekking-fiets van 18 kg met 15 kg bagage opheffen, is behoorlijk zwaar. Aan de overkant ligt de abdij van Leffe, een mooi gebouw, maar gesloten dus kunnen we er niets gaan doen. En dan de stad door, dat is per fiets sowieso al een lijdensweg, maar nu er zowel een wedstrijd voor jetski als een loopwedstrijd wordt gehouden, wordt dat dus een ware odyssee. Maar ook dat overleven we, en wat later rijden we langs een mooie weg (pas opnieuw geasfalteerd, dat bolt dus vlotjes) richting Waulsort, en verder naar Givet. Dat is een mooi stadje met leuke straatjes, bovenaan is er een immens groot fort, al van ver te zien, dat nu nog gebruikt wordt door de Franse para's. We nemen vele korte pauzes want het is warm en Paul heeft het heel lastig. De ravel2 verlaten we en we volgen nu de voie verte Trans-Ardennes, die ons morgen tot in Charleville zal brengen. Het jaagpad is nu wel in goede staat, maar de wind is nog wat aangewakkerd zodat we niet snel opschieten. De Maasvallei is hier op zijn mooist, na elke bocht ziet het er anders uit.
Rond 15u30 zijn we al in Haybes, we kunnen al op de kamer, maar die ligt wel op de tweede verdieping, en natuurlijk is er geen lift. Ai, wat deed het pijn aan de benen om die twee trappen op te gaan! Al ons drinken is op, zo warm was het, dus beneden op het terras eerst een plaatselijk bier drinken, een hayboise, en dan pas douchen. Paul valt onmiddellijk in slaap, dat deed hem deugd. Laat ons hopen dat hij straks de maaltijd wel verteert, want zoveel Imodium heb ik nu ook weer niet bij.
Trip : 71 km, 114 hm Tot : 169 km, 431 hm
|
