Gisteren zijn we Tallinn gaan bezoeken. Vanuit de buitenwijk van Tallinn naar het centrum met de trolleybus. Het oude centrum van Tallinn is, voor ons, het leukste van de drie Balitische steden. Veel kronkelstraatjes, bij de belangrijkste gebouwen staat er tekst en uitleg in het engels, heel aangenaam om door te kuieren. Wat ook hier weer opvalt is hoe vriendelijk de mensen zijn en hoe goed Engels ze spreken. Het weer zat ons niet echt mee, maar we zijn van regen gespaard gebleven. We zijn lekker gaan eten in een kelderrestaurant. In de late namiddag nog een bezoek gebracht aan het zomerhuis van Tsaar Peter de Grote. De tuin is nu een publiek park en blijkbaar erg populair om trouwfoto's te maken. Het was daar echt aanschuiven. Dan terug met de trolleybus naar "huis". Ignace sukkelt nog altijd met zijn blaar, dus een bezoekje aan de apotheek was nodig want de pleisters zijn bijna op. Onze gastheer en zijn vrouw hadden de dag doorgebracht in hun zomerhuisje en kwamen een uurtje na ons terug. Het blijft toch raar dat je in iemands huis bent zonder dat de bewoners er zijn. We hebben samen thee gedronken en cake gegeten. Honger zullen we hier niet hebben. Romd 23 uur arriveerden er nog 2 gasten, Lithouwers die met de fiets een deel van Finland hadden doorkruist. Nog wat gebabbeld en dan ons beddeke in.
Vandaag heeft onze gastheer ons meegenomen naar enkele bezienswaardigheden op het platteland. Best wel leuk om te doen, maar erg spectaculair was het niet. Toch lief van de man om al deze moeite te doen.
Zo, we hebben nu de Balitische Staten achter ons en we hebben geen problemen gehad. Geen gevaarlijk, corrupt of ander gespuis ontmoet. Eerder allemaal vriendelijke mensen, die steeds bereidt waren om te helpen. De staat van de wegen is goed tot redelijk, dus de moto heeft ook geen klagen gehad. Morgen begint ons grote avontuur Rusland! Meer daarover volgende keer. Tot de volgende, Ve en Ignace
De laatste 2 dagen geen tijd en mogelijkheid gehad om te schrijven, dus doen we het vandaag. Op 4 augustus hebben we een hele dag in Vilnius rondgelopen. Een aangename stad met ontzettend veel kerken. Er staan er 26 op 2 vierkante km. Enkele hebben we bezocht maar dan werden de terraskes toch interessanter. Na een hele dag slenteren hebben we ons dan tegoed gedaan aan een sauna, cadeautje van Neli. En ja hoor dat deed goed. Dan een hapke eten, wat niet zo simpel was, want de kok van het hotel had niet veel zin meer. Ondertussen barstte er boven de stad een serieus onweer los en we hadden geen regenfrakskes. Toch maar op zoek gegaan naar een restaurant waar we gelukkig een vriendelijke kok troffen. Enkel een dessert kon er niet meer af.
Op 5 augustus vertrokken richting Riga onder begeleiding van een waterzonneke. Na een uur of twee verdween de zon en schoot er alleen nog water over. Dus terug onze regenpakken aan. Onderweg hebben we een bezoek gebracht aan een merkwaardig bedevaartsoord. Op een heuvel staan wel duizenden kruisen. Hele kleintjes, gemaakt uit 2 twijgjes, maar ook mastodonten, helemaal bewerkt. De moeite om het te bezien. Verder hebben we niet veel speciaals gezien op onze weg naar Riga. Het adres van onze gastheer was voor Tamara weer geen probleem. Nu zijn we toch even geschrokken toen we zijn huisje binnegingen. Ignace wilde wel eens weten hoe het nu wonen was in die kleine houten huisjes, awel hij weet het nu! Het huisje is inderdaad erg klein, er wonen, denken we, 4 gezinnen. In het appartement van Edmund is een kamer voor ons vrij gemaakt en daarmee is dan ook alles gezegd. Hoeveel mensen er in het app wonen is niet echt duidelijk, maar er loopt een mama, een nonkel en een oma rond, ook nog een kat en een joekel van een hond. En, tussen ons gezegd en gezwegen, Sien en Maria moeten hier dringend eens langs komen. Douchen gaat niet, want er is geen warm water, er is trouwens ook geen douche maar een bad dat niet is aangesloten. De kat woont in de kast in de keuken, de hond ook. Maar het zijn wel vriendelijke mensen. Tot de volgende, Ve en Ignace
Gisteren hebben we een lange dag gehad. ,s Morgens om 8 uur vertrokken met een stralend zonneke na een uitgebreid ontbijt geserveerd door de mama van Aga. We zijn hier echt schitterend ontvangen, niets was deze mensen teveel. Voor de insiders, we waren precies op bezoek bij meme Mo :). We hebben op ons gemakske Polen doorgereden, door een prachtig landschap. Dit is een streek waar die buitenlandse toeristen nog niet ontdekt hebben, maar zeker de moeite waard. Heel veel meren en neertjes waar aan watersport wordt gedaan, met de nodige hotelletjes en campings. echt schitterend. Het weer zat ons ook goed mee wat het allemaal veel leuker en aangenamer rijden maakt. Tamara, voor de outsiders onze GPS, wist ook hier weer de weg. zo kwam het dat we niet steeds over de grote wegen hebben gereden maar ook de kleine baantjes opgingen, door kleine dorpjes. Plots stopte echter het asfalt en reden we dwars door een bos, op een zandweg, 15 km lang. Gelukkig had het niet geregend en was de weg ok. In de late namiddag de grens met Lithouwen gepasserd. Wij maar zoeken naar de douane, maar niks hoor, ook hier mochten we zonder problemen het land in. Dat is zo als je eruit uitziet als serieuze mensen. In Lithouwen zijn de verkeersregels zoals in Belgie, geen kat kan eraan uit!!!!! Op de autostrade mag je 130 km, maar om de 100 meter staan er dan borden met snelheidsbeperkingen. Het raarste dat we gezien hebben is dat je op de autostrade moet vertragen voor VOETGANGERS! Wat blijkt, De autobus heeft haltes op de autostrade, ja er staan echt bushokjes! Dus, als er passagiers afstappen en die moeten aan de overkant zijn, steken ze gewoon de baan over, de baan = de autostrade, en dus moeten de auto's vertragen. Raar hoor! Het hotel in Vilnius is schitterend, dank je wel Neli! Gisterenavond zijn we even de stad ingegaan om te gaan eten en dan zijn we doodmoe ons beddeke ingedoken. Nu hebben we net ontbeten en gaan we Vilnius ontdekken bij daglicht. Tot de volgende, Ve en Ignace
