Legends are a way of understanding things greater than ourselves.
09-03-2011
:) ..............
"Things I'll Never Say"
Im tugging at my hair Im pulling at my clothes Im trying to keep my cool I know it shows Im staring at my feet My cheeks are turning red Im searching for the words inside my head
(Cause) Im feeling nervous Trying to be so perfect Cause I know youre worth it Youre worth it Yeah
If I could say what I want to say I'd say I wanna blow you... away Be with you every night Am I squeezing you too tight If I could say what I want to see I want to see you go down On one knee Marry me today Guess, Im wishing my life away With these things Ill never say
It dont do me any good Its just a waste of time What use is it to you Whats on my mind If it aint coming out Were not going anywhere So why cant I just tell you that I care
Whats wrong with my tongue These words keep slipping away I stutter, I stumble Like Ive got nothing to say
Guess Im wishing my life away with these things Ill never say If I could say what I want to say I'd say I wanna blow you...away Be with you every night Am I squeezing you too tight If I could say what I want to see I want to see you go down On one knee Marry me today Guess, Im wishing my life away With these things Ill never say These things Ill never say
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:songs that mean something
yeah avril knows how i feel ;)
Sometimes I get so weird I even freak myself out I laugh myself to sleep It's my lullaby Sometimes I drive so fast Just to feel the danger I wanna scream It makes me feel alive
Is it enough to love? Is it enough to breathe? Somebody rip my heart out And leave me here to bleed Is it enough to die? Somebody save my life I'd rather be anything but ordinary please
To walk within the lines Would make my life so boring I want to know that I Have been to the extreme So knock me off my feet Come on now give it to me Anything to make me feel alive
Is it enough to love? Is it enough to breathe? Somebody rip my heart out And leave me here to bleed Is it enough to die? Somebody save my life I'd rather be anything but ordinary please I'd rather be anything but ordinary please.
Let down your defences Use no common sense If you look you will see that this world is a beautiful accident turbulent suculent opulent permanent, no way I wanna taste it Don't wanna waste it away
Sometimes I get so weird I even freak myself out I laugh my self to sleep It's my lullaby
Is it enough? Is it enough? Is it enough to breathe? Somebody rip my heart out And leave me here to bleed Is it enough to die? Somebody save my life I'd rather be anything but ordinary please
Is it enough? Is it enough to die? Somebody save my life I'd rather be anything but ordinary please I'd rather be anything but ordinary please.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:songs that mean something
01-03-2011
urh
just one of those days huh..
can't even think of a reason why but .. ^o) t'humeur slaat om als de wind ... volgens mij de vermoeidheid, naja .. vroeg slapen zit er nie in :)
dan maar wat uit typen eh ,
vandaag naar die speod afdeling op controle, ze hadden 10 min om te constateren wak zelf al wist .. moet ge jaren voor studeren naart schijnt, nuja handje overleeft het wel, werken is voor donderdag evenals trainen (kmoet da dringend weer optimaal opbouwen want kvoel me nie goed meer :) nuja twas een manic monday me dunkt, lolz zo een typische ja kut dag zullen we het maar noemen :)
nuja ondertussen dinsdag dus dat kunnen we achter ons laten, never look back to the past if you don't like what you see :D da zijn verdomd mooie woorden op zo een moment :p ..
nog veel te regelen deze week voor de fin saison enzo ook, en dit weekend men schat der b-day , druk druk druk :) das dus goed, hey me kleine smurf mag een weekendje naar huis, ze gaat snel vooruit .. :) mooi zo :) tzal ze goed doen ff luchten enzo, ff alles van der af .. nie vergeten maar minder nadrukkelijk aanwezig :) even de hersenen wa laten rusten (de vole 2/3) lolz.. nu goed, t'hondje zal ook blij zijn da ze der terug is, da ding zal der gemist hebben.. kan ze der mee gaan wandelen enzo .. who am i kidding .. kath en actief ''sporten'' :) ma goed ijdele hoop is ook hoop ..
ben eens benieuwd hoe ek ze zondag avond op msn krijg :) kdenk volledig relax en met nieuwe energie om terug volluit te gaan ... met wa geluk is ze tegen de zomer thuis , nuja geluk was toen ze der zo uitkwam dit is meer wilskracht al wil ze dat nog nie geweten hebben , ze zal het wel plaatsen met der tijd .. ik hoop het thans ..
De volgende tekst is serieus en is niet grappig bedoeld zoals sommige andere delen van deze site (de enige vormen van humor die u zal vinden, zijn een irritante hoeveelheid ironie en sarcasme). Als u jonger dan 16 jaar bent, depressief bent, tot een extremistische godsdienstige strekking behoort, of nog nooit met enige diepgang nagedacht heeft over de zin van het leven, is het geen goed idee om deze tekst te lezen. Lees enkel als u het echt wilt! Naar alle waarschijnlijkheid wil u deze tekst gewoon niet lezen, maar dat zal u natuurlijk pas merken als het te laat is.
Feit is, de kerngedachte van deze tekst kan niet in taal gevat worden. Ofwel weet u al wat ik hier probeer te vertellen, ofwel niet, maar u zal het niet opeens snappen door deze tekst te lezen. Dat maakt deze ganse hoop tekst grotendeels nutteloos afgezien van een paar algemeen toepasbare stukken. Waarom heb ik het dan geschreven? Misschien gewoon om mijn eigen gedachten te ordenen. Veel van de conclusies in deze tekst zijn gekomen toen ik eraan aan het schrijven was. Dus dit kan als een soort opgekuiste breindump beschouwd worden.
Ik kan misschien beter alles meteen uitvegen omdat het toch nutteloos is. Ik heb liever dat u mij niet mailt over deze tekst tenzij er een goede reden voor is. Ik ben niet geïnteresseerd in een of andere emotioneel gemotiveerde tirade, en ook niet in bedankjes of opmerkingen over de stijl van de tekst.
Deze vraag heeft de mens zich altijd al gesteld, van zodra hij daartoe in staat was. Nochtans schijnt haast nog niemand na die duizenden jaren het antwoord gevonden te hebben, ondanks de meest inventieve pogingen. Velen beweren gewoon dat die vraag zinloos is, en dat er geen antwoord is. Anderen beweren dat het antwoord zo moeilijk is dat niemand in staat is het te vinden, laat staan begrijpen. Als u deze pagina gevonden heeft door "waarom leven wij" in te typen in een search engine, heeft u ongetwijfeld ook een hoop godsdienstige pagina's gevonden die zich pretenderen het antwoord te geven, maar niets anders doen dan nog eens alle mogelijke clichés van hun respectievelijke godsdienstige strekking samen te vatten. Nochtans is het antwoord zo simpel als het maar kan zijn.
Meer nog, het ligt zomaar voor het grijpen, op de meest uiteenlopende plaatsen. In de literatuur, bijvoorbeeld, of in de muziek. Zelfs op plaatsen waar u in de verste verte nog niet aan zou denken. Een prachtig voorbeeld hiervan is het liedje "The bad touch" van "The Bloodhound Gang". Miljoenen mensen hebben het al gehoord, en erop gedanst, en mee gelachen, maar de meesten gaan niet verder dan dat. Want zij weten dat TBG liedjes maakt om mee te lachen, en dus lachen zij en zoeken ze er niks verder achter. Misschien ergens terecht, want misschien was dit de bedoeling van de heren van TBG, en beseffen ze zelf niet wat er in hun liedje verscholen zit. Terzake: het refrein is "You & me baby ain't nothing but mammals, so let's do it like they do on the Discovery channel". Welnu, dit schijnbaar debiele zinnetje is het antwoord op de vragen die in dikke letters bovenaan dit blad prijken. Of beter gezegd, het is één van de vele manieren om het antwoord te formuleren.
Misschien denkt u nu "ha, die kerel heeft mij goed beetgenomen met zijn pseudo-filosofische tekst, hij wil gewoon een stomme grap uithalen door zo'n dom antwoord te geven op zo'n gewichtige vraag!" In dat geval moet ik u teleurstellen: ik ben bloedserieus. Ik zal een andere, meer uitgebreide, formulering geven, die wat minder grappig klinkt: "Wij leven doordat door een samenloop van omstandigheden, miljarden jaren geleden, leven is ontstaan op deze planeet. Leven is niets anders dan gecontroleerde chemische en fysische processen die in staat zijn zichzelf te onderhouden onder toevoeging van energie, in casu zonnestraling. Dit leven heeft zich gemuteerd, en de mutaties die niet geschikt waren om zich voort te planten, zijn uitgestorven. De andere zijn op hun beurt gemuteerd, en dit proces heeft zich onnoemelijke keren herhaald. Uiteindelijk heeft dit geleid tot wat wij nu zijn." Wij leven dus gewoon omdat wij leven, er is geen doel dat wij moeten bereiken, in feite maakt het strikt gezien geen bal uit wat we doen. Als wij onszelf uitroeien, zal geen haan erom kraaien. Het zou eigenlijk de situatie van andere levensvormen op deze planeet er alleen maar op verbeteren, maar wederom maakt dat ook niet uit want die levensvormen hebben ook geen doel. Ons leven is niet specialer dan dat van eender welk ander dier. Het enige wat ons onderscheidt, is dat wij beschikken over een unieke combinatie van goed ontwikkelde zeldzame eigenschappen zoals taal, een sterk geheugen en intelligentie. Dit zijn misschien gewoon neveneffecten van het evolutieproces, ofwel zijn het beslissende elementen geweest die ons de 'dominante soort' op deze planeet gemaakt hebben.
Dus wat ik eigenlijk probeer uit te leggen, komt erop neer dat alles gewoon bestaat omdat het bestaat, en daarmee uit. Maar de kans dat u écht begrijpt wat ik hiermee bedoel, is vrij klein. Het draait allemaal om één eenvoudige gedachte, maar het is allesbehalve eenvoudig om die gedachte echt te begrijpen, en het is onmogelijk om ze in woorden te vatten. Ik zou het nog in 1000 andere formuleringen kunnen proberen, maar dat heeft geen zin. Deze laatste stap, van deze gebrekkige tekst naar hetgeen ik eigenlijk probeer over te brengen, moet u zelf zetten, en dat kan alleen door grondig na te denken. (Helaas moet ik vaststellen dat dit laatste iets is wat de meeste mensen absoluut niet gewend zijn, lees maar verder...) Als ik het met een ander liedje moet illustreren dat van een betere smaak getuigt dan het bovenvernoemde, zou ik zeggen: luister eens goed naar de tekst van Imagine van John Lennon, dit verwoordt eigenlijk ook dezelfde boodschap.
Dit alles klinkt al heel wat minder grappig dan het refrein van eerder genoemd liedje. Voordat u echter uw hersenen uit uw schedel pompt, of cyanidepillen gaat halen bij de apotheker, of uw huis onderspat met bloed uit uw overgesneden polsen, raad ik u aan om even verder te lezen.
Want laten we nu even duidelijk zijn: met dit "kerntheorema" kan u op het eerste gezicht in de praktijk weinig aanvangen. U had vrij waarschijnlijk gehoopt in deze tekst een recept te vinden voor een "geslaagd leven", waarin u zich netjes gedraagt volgens een of ander programma dat er gegarandeerd voor zorgt dat u het "ultieme doel van het leven" bereikt. Maar nu kom ik beweren dat er helemaal géén doel is, en dus zeker en vast ook géén voorgekauwde manier van leven waaraan u zich moet houden, ook al schijnt veruit het grootste deel van de mensen in zoiets idioots te geloven......
In plaats van ons te verzuipen in al deze fatalistische gedachten, kunnen we het beter van de positieve kant bezien. Geniet van het leven! Als het dan toch ooit gedaan zal zijn, kunnen we er maar beter van profiteren, en toch proberen het "einde der tijden" in de mate van het mogelijke uit te stellen zodat toekomstige generaties ook nog van hun leven kunnen genieten. Stop met uzelf op te sluiten in nutteloze voorgekauwde regels, want het leven is zo complex dat elke poging om het eenvoudiger te maken met extra regels, het enkel nog complexer maakt. Er zijn echter wel richtlijnen die nodig zijn voor een aangenaam bestaan voor iedereen. Als u respect en begrip toont voor elkaar, u zal respect en begrip terugkrijgen. Als u haat en onbegrip toont, zal u haat en onbegrip terugkrijgen. Maak het beste van uw leven, maar niet ten koste van anderen. Gebruik uw verstand wat meer in plaats van enkel uw kennis, en laat u niet misleiden door uw gevoelens. Want die kunnen juist zijn, maar ook totaal verkeerd. Verander uzelf echter ook niet in een emotieloze robot, want dan wordt uw leven een uitermate saaie bedoening. Meer dan dit kan ik u niet meegeven. U heeft uw leven in uw eigen handen, doe er dan ook zélf iets mee in plaats van u te laten besturen door anderen.
hog, ik kan nietmeer zeggen hoeveel mensen ik verloren ben tussen novenmber en nu ...
het begon met mijn nonkel, de broer van men moeder ..
gevonden, dood in zen appartement .. yeah happy hollidays to you to.. een vriend die zich ophangt, je grootvader die kantje boordje ligt, een andere tante die hetzelfde overkomt, een dipje in de relatie ..
het kruiste allemaal mijn pad, i went through hell and back, en dat allemaal omdat ik telkens weer alles opkrop ... t'probleem is dat zelfs ik een grens heb ... ik heb die moeten onder ogen zien , voor het eerst in 25 jaar , wist ik het echt niet meer ..
khad tijd nodig, en veel, en ja zoals ze zeggen life goes on, and it did, but .... urh, zo kon een mens dus geen tijd krijgen eh !!!
dus tussen alle 'verplichte maatshappelijke nummertjes'' door proberen alles te verwerken, of tenminste te plaatsen .. :) i did it, ma nie zonder moeite ... mind over body , but what if the mind doesn't want to?!! ....
once again, i realized, that life sucks , we are all the product of our own demise ... we veroorzaken zelf alle zooi, en kunnen ze nie opruimen ook nie, nobody to count on, just being alone ... and thats not the hardest part, the hardest part is, no matter how hard you try, no matter how hard you think you are not like everyone else, ... there comes a time you realise, you are just like everyone else ^o)...
nu het zij zo ... i am what i am , and what i am needs no excuses huh??!!
ahja ... besluit ek anders maar met dit ;
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan de som van onze fouten geven.
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan de som van onze fouten geven.
kwilde een appart blokje voor deze .. :) she deserves that :)
ze kreeg een hersen infarct ... 2% overlevings kans , 2 weken coma ...
hell , she didn't deserve that ^o) .... frankly my dear god ( if he even exists) doesn't give a damn, lets twist the wheel of fate .. a krijg toch ..... hoe onfair is het dat iemand van 20 dit moet meemaken, niet roken, niet drinken, gezonde leven stijl in de meeste opzichten , (iedereen heeft foutjes :D) ..
nu ok, zoveel weken (7 dacht ik) later , is ze dus herstellende, de revalidatie loopt vlot, hog toch heb ik schrik, dat ze plots geen vordering meer zal maken en zich niet zal kunnen verzoenen met het resultaat .. kben best blij da ze terug is ook as she knows, das gewoon , nja men meissie :) ... kwist wel da als die zou weg vallen het zwaar zou zijn, ma zo ... nope konk nie voorspellen ... khou zoveel van da klein ding eh .. :)
meer dan dak zelf dacht .. ^o)
nu goed, nja vrees ... als ze zich nie kan verzoenen ermee, wa moet ne mens daar dan mee doen, ik kan haar nie helpen, en das fucking frustrerend, ik zit maar als de eerste de beste idioot berichten te typen, waar ze niks aan heeft ^o) wat ben je met woorden als je resultaten wilt zien . nuja , iedereen probeerd zen steentje bij te dragen en das wel leuk om zien, ma ask dan haar reacties aftast ..... nja ze heeft echt soms nood aan tijd met zichzelf en das haar zo weinig gegunt eh, en komende vanwaar ik kom , dan snap ik dat best ..
het is best zwaar, tijd voor jezelf willen en ze niet krijgen, daar tegen over staat dat kath nie graag alleen is en nja .. t'is best moeilijk , ma goed ze doet het prima, en tgaat ze goed af, kvraag me alleen af hoe ze dit gaat plaatsen, ze hangt de vrolijke wel uit maar .. ze is zo bang, zo terug getrokken, ze probeert me te doen geloven dat ze al bij al best goed is mentaal, maar kweet wel beter ..
ze is net zo gehavend mentaal als fysiek, en niemand die er oog voor heeft, dan komt de vraag is het mijn plaats dan daarover te praten met der, en tot wat voor nut leid dat . ze moet zich concentreren op het fysieke nu, daar moet ze zelf door, het mentale, wil ik bij helpen, maar k'vrees dat ze daar ook zelf door moet ..
hmmm ..
bottom line, i missed her .. lost her once, never wanted to lose her again ... well , it came close this time ..
Twee vrienden lopen in de woestijn. Op een gegeven moment krijgen ze ruzie en de ene vriend slaat de ander in zijn gezicht. De vriend die wordt geslagen wrijft over zijn gezicht, gaat zitten en schrijft in het zand: 'Vandaag sloeg mijn beste vriend mij in mijn gezicht.'
Gezamenlijk lopen ze verder. Na een uur komen ze bij een oase. De vrienden lessen hun dorst en nemen een bad in het verkoelende water. Als hij weer uit het water wil stappen, raakt de vriend die eerder geslagen werd in het drijfzand. Zijn vriend snelt toe en redt hem van de verdrinkingsdood. Nadat hij hersteld is van de wisse dood die hij voor zich zag, schrijft de vriend op een steen:
'Vandaag heeft mijn beste vriend mijn leven gered.'
De ander ziet wat zijn vriend aan het doen is en vraagt verbaasd: "Nadat ik je sloeg schreef je in het zand. Nu ik je gered heb, schrijf je op steen. Waarom doe je dat?"
De vriend antwoordt: "Wanneer iemand je kwetst en je schrijft het in zand, dan zal de wind van vergeving het uitwissen. Als iemand iets goeds voor je doet, zou je het in steen moeten schrijven. De wind kan het dan nooit uitwissen."
De moraal van het verhaal: leer je pijn in het zand te schrijven en beitel de mooie dingen in je leven in steen.
uh, ik ben nu al een tijdje bezig met iets proberen te verwerken die nog moet gebeuren , nu geen makkelijke opdracht moet ik zeggen ... het lijkt zo onmogelijk om het op voorhand al doorgeen heel het proces te loodsen, mss omdat ik het gevoel dat ik ga hebben naderhand niet zo precies kan beschrijven ??!! het kan best zijn dat ik mij op het moment zelf beter voel, het kan ook dat ik me slechter voel, hoe dan ook, het is iets dat ik vrees, iets waar ik over twijfel of ik er wel volledig mee om zal kunnen gaan .. Mss moet ik het gewoon op me af laten komen, mss moet ik me realiseren dat gewoon niet alles in een beschermde sfeer kan gebeuren,..
naja , life has a nasty habbit of not going the way you plan...
misschien is het beter om het in dit geval gewoon te accepteren , dan te proberen er tijd en moeite in te steken ... face it, we are only human in the end ..
De speld in de hooiberg was heel trots op zichzelf en zei tegen iedereen die het wilde horen, ik ben die speld in de hooiberg waar iedereen het altijd over heeft. Op een dag had de hooiberg genoeg van die eeuwige opschepperij. De speld was wel belangrijk, maar dat gold ook voor de hooiberg. Dus besloot de hooiberg om er vandoor te gaan en de speld in zijn sop gaar te laten koken. Arme speld, hij was geen speld in een hooiberg meer maar gewoon een doodordinaire speld, zoals er zoveel waren.
De nuttige gedachte achter dit verhaal is, je moet je nooit als een speld in een hooiberg voelen als je niet heel goed beseft dat je alles in je leven aan die hooiberg te danken hebt.
Een goeroe raadde zijn studenten aan om drie keer per dag te mediteren. De meeste van zijn volgelingen keken hem ernstig aan. Hun commentaar was bijna gelijkluidend: "Ik zal het proberen."
De goeroe knikte ernstig en terwijl hij terug liep naar zijn zitplaats, viel het boek dat hij onder zijn arm had op de grond. Verstoord draaide hij zich om, bukte voorover, reikte naar het boek, maar greep er tien centimeter naast. Keer op keer greep hij vergeefs naar het boek.
Zijn studenten keken hem verbijsterd aan. "Probeer jij het ook eens", daagde de goeroe een van hen uit. De student liep naar het boek, boog voorover, pakte het boek en gaf het aan zijn goeroe. Die sloeg boos het boek uit de handen van de student en zei:
"Ik vroeg je niet het boek op te pakken, ik vroeg je alleen om het te proberen!"
De aard van het beestje, een gezegde dat de meesten onder ons wel kennen, het duid op het karakter van de persoon die goed schiks of kwaad schiks vroeg of laat altijd de bovenhand neemt..
Dingen die ''gewoon'' lijken voor de persoon zelf, mensen in hun directe omgeving daarintegen , hebben meestal wel een probleem met des betreffende handelingen.. daarom de verwijzing ''aard van het beestje'' meestal met negatieve ondertoon, alhoewel je die ook best in een positief daglicht kunt stellen..
De mensen waarmee je in contact komt, hebben dan 2 keuzes, ze aanvaarden je zoals je bent, zonder meer ... Of ze trekken hun conclusies, hoe je het ook drait of keert, er is weinig dat je er zelf aan kunt doen, sommige dingen zijn nu eenmaal niet te veranderen, al wil je het nog zo graag .. Best wezl frustrerend eigenlijk, het lijkt erop dat de wereld verwacht dat je bent zoals een ander, er is altijd wel een ''voorbeeld'' van hoe het ''zou'' moeten in de buurt, mensen begrijpen niet dat niet iedereen gelijk is , het cliché luid dat de wereld dan verdomd saai ineen zou steken, en zeg nu zelf, live is a bitch, but what would we do if it wasen't?
''Het leven is wat je ervan maakt'' cliché dat ook heerst tegenwoordig, fuck that, life is what it is .. sometimes great, other times , depressing, sad,funny,good,bad, fucked up ..........
Hebben we het zelf in de hand? hell no ... we bewandelen allemaal hetzelfde pad , 1 grote lange weg, met heel veel zij straten, welke weg we ook nemen, hoeveel keer we ook afslaan, we komen allemaal bij het zelfde punt weer samen, zowel doorheen ons leven als op het einde ervan .. We doen allemaal hetzelfde, studeren, leren om iets te doen, wat je de komende 40 jaar zult mogen doen, vervolgens de helft van de 40 bezig zijn met een sociaal leven uit te bouwen, en mss zelfs een gezin te stichten, de overige 20 tot de conclusie komen dat vriendschap grotendeels een illusie is, je meer bedrogen bent dan dat je je kan herinneren, de messen in je rug niet meer te tellen zijn. Je bezig geweest bent om iets te maken van je leven maar op een leeftijd bent gekomen, dat het moeilijk wordt er nog lang van te genieten, dus je gaat met pensioen, hebt hopenlijk nog een jaar of 10 voor de boeg en sterft.? Zes maanden lang praten de mensen nog over je, en 10 jaar later ben je niet meer dan dat ene familie lid, die ene nonkel, neef,nicht tante grootvader of aangetrouwde, die ooit eens bepaalde opmerking gaf, nog eens 10 jaar later ben je niet meer, dan een herinnering in de nu zelf dementerende mensen die toen jij stierf nog een heel leven voor zich hadden ...
We all have to die, and we will all be forgotten ...
en de aard van het beestje? it always remains the same ...
Een schorpioen staat aan de kant van de rivier. Hij wil naar de overkant, maar kan niet zwemmen. Toevallig zwemt er op dat moment een kikker voorbij.
"Wil jij mij helpen?", vraagt de schorpioen aan de kikker. "Als ik op je rug kan zitten, kun jij mij naar de overkant brengen." "Ben je gek", antwoordt de kikker. "Je zal me onderweg steken en dan ga ik dood."
"Lieve kikker", lacht de schorpioen. "Dat zou toch niet logisch zijn. Als ik zou steken, dan ga jij dood en verdrinken we allebei." "Okee dan", zegt de kikker. "Spring er maar op."
De schorpioen klimt op de rug van de kikker. De kikker is halverwege de overtocht als hij opeens een scherpe steek in zijn nek voelt. Terwijl de wereld om hem heen wazig wordt zegt de kikker: "Wat doe je nu? Je zei zelf dat het niet logisch is wanneer je me zou steken!"
"Logica staat hierbuiten", zegt de spartelende schorpioen. "Het zit in mijn karakter."
Er was eens een jongen met weinig zelfbeheersing. Zijn vader gaf hem een zak spijkers en zei tegen hem dat elke keer als hij zijn zelfbeheersing verloor, hij een spijker in de achterkant van de schutting moest slaan. De eerste dag sloeg de jongen 37 spijkers in de schutting. Over de volgende paar weken, toen hij leerde om zijn kwaadheid onder controle te krijgen, werd het aantal spijkers dat hij in de schutting sloeg geleidelijk aan minder. Hij zag in dat het gemakkelijker was om zijn zelfbeheersing niet te verliezen, dan al die spijkers in de schutting te slaan. Uiteindelijk kwam de dag dat de jongen zijn zelfbeheersing niet meer verloor. Hij vertelde dit zijn vader en die stelde voor dat de jongen nu voor elke keer dat hij zijn zelfbeheersing behield hij een spijker uit de schutting haalde. De dagen gingen voorbij en de jonge man was eindelijk zover dat hij zijn vader kon vertellen dat alle spijkers waren verdwenen. De vader nam de jongen bij de hand en ging met hem naar de schutting. Hij zei:"Je hebt het goed gedaan, mijn zoon, maar kijk nu eens naar al die gaten in de schutting. De schutting zal nooit meer dezelfde zijn. Als je dingen zegt in woede, dan laten ze een litteken achter net als deze gaten. Je kunt iemand met een mes steken het het mes er weer uit trekken. Het maakt niet uit hoe vaak je zegt dat het je spijt, de wond zal er blijven." Een verbale wond is even erg als een fysieke wond.
Een man vindt een cocon van een vlinder en neemt deze mee naar zijn huis. Op een dag verschijnt er een kleine opening in de cocon. De man kijkt een paar uur toe hoe de vlinder worstelt om zich door de kleine opening naar buiten te werken.
Het lijkt erop dat het proces niet langer meer vooruit gaat. Het ziet er naar uit dat de vlinder zover gekomen is als hij kan en niet meer verder komt. Dus besluit de man de vlinder te helpen. Hij neemt een schaar en knipt de rest van de cocon open. De vlinder kan zich nu vrij eenvoudig losmaken.
Maar de vlinder heeft een gezwollen lichaam en verfrommelde vleugels. De man verwacht dat de vlinder elk moment zijn vleugels zal uitslaan en het lichaam daarmee ondersteunt. Maar dat gebeurt niet. De vlinder besteedt de rest van zijn leven aan rondkruipen met een gezwollen lichaam en verfrommelde vleugels. De vlinder is nooit in staat te vliegen.
Wat de man in al zijn goedheid niet begreep was dat de krappe cocon en de worsteling die nodig was om door de opening te kruipen, de manier was om de lichaamsvloeistof van de vlinder in de vleugels te pompen zodat de vlinder klaar zou zijn te vliegen als het de vrijheid had bereikt uit de cocon.
Soms zijn worstelingen exact wat we nodig hebben in het leven. Als we onszelf toe zouden staan zonder obstakels door het leven te gaan, zouden we invalide zijn. We zouden nooit zo sterk worden als wat we kunnen zijn.
"Een alpinist was van plan een berg te beklimmen. Hij wou de top in zijn eentje zodat alleen hij alle eer zou krijgen. Op een nacht was hij nog altijd aan het klimmen, maar plots glipt er een van de touwen tussen zijn vingers, en valt hij naar beneden. Tijdens zijn val ziet hij z'n hele leven als een film voorbij gaan. Plots blijft de man echter met een snok hangen. Het is donker, de man kan niets zien. Hij denkt na en is radeloos. Hij schreeuwt tot God en vraagt wat hij moet doen.
Opeens hoort hij een stem vanuit de hemel die zegt: "Denk je dat Ik je ga kunnen helpen?" De man zegt "Natuurlijk Heer, U kan alles! Alstublieft help mij!" " Ok zegt de stem, snij uw touw door!" De man kijkt omlaag, maar ziet niks. Hij denkt na? Hij is bang en twijfelt.
Enkele dagen later vinden speurders een bevroren lijk. Het lichaam hangt aan een koord dat rond zijn middel gebonden is. Het hangt twee meter boven de grond... "
just one of those days huh..
hey again ... :)
"Wil jij mij helpen?", vraagt de schorpioen aan de kikker. "Als ik op je rug kan zitten, kun jij mij naar de overkant brengen."
