Vandaag gaat logeetje Fleur terug naar huis. Voor Killian een dubbel gevoel, denk ik. Hij is erg op haar gesteld en zal haar zeker missen, maar anderzijds denk ik dat hij blij zal zijn dat hij terug wat meer rust en slaap krijgt. :) En hij zal haar in de toekomst nog wel regelmatig blijven zien, dus echt afscheid nemen is het zeker niet.
Voor ons was het heel fijn om al eventjes een tweede hond in huis te hebben, en het is ons zeker goed bevallen! Het was heel leuk om te zien hoe Fleur en Killian van elkaars gezelschap genoten en dan zie je ook hoeveel twee honden aan elkaar kunnen hebben.
Killian zal nu opnieuw alle aandacht bij ons komen zoeken als hij weer enige hond in huis is, waar hij die de afgelopen week vaker bij Fleur vond. Maar komt wel goed... Hij moet nog eventjes geduld hebben en dan krijgt hij een broertje of zusje.
Het zal in elk geval even wennen worden, ook voor ons.
Nog even een laatste fotootje: Killian is uitgeteld en slaapt terwijl Fleur haar best doet om zich in stilte bezig te houden. :)
Helaas valt er nog een tweede overlijden te melden bij de dieren deze week. :( Geheel onverwacht is Zulma, onze blauwgrijze legkip gestorven. Toen we gisterenavond de kippen in hun nachthok wilden opsluiten, hebben we haar daar gevonden. Ze had geen bijtwonden of iets dergelijks en de andere kippen zijn even gezond en fit als altijd, het was eerst net alsof ze lag te slapen. Waarschijnlijk zal ze een of andere aanval gekregen hebben die haar fataal is geworden.
In elk geval is het een troost te weten dat Zulma in haar veel te korte leventje toch heeft kunnen genieten van een ruim hok (dat 's nachts op slot gaat als bescherming tegen roofdieren) met een grote uitloop naar buiten waar ze overdag naar hartelust in heeft kunnen scharrelen.
We hebben haar begraven en ze heeft nu een laatste rustplaats naast konijntje Flavie onder de walnotenboom, vlakbij de kippenren.
Een nieuwe kip komt er niet meteen bij. Gerard heeft nog altijd 3 vrouwen bij zich (Philomène, Magda en Louiza), en het kan zijn dat we in de toekomst eens wat kuikentjes geboren zullen laten worden waarvan we dan 1 of 2 kippetjes houden, maar dat zien we nog wel. Voorlopig heeft Gerard genoeg aan zijn drie dames die daarnaast ook zorgen voor voldoende scharreleitjes momenteel.
Ik hoop wel dat we de komende tijd nu weer even gespaard blijven van zieke dieren en overlijdens... Want elk dier dat je op zo'n manier moet afgeven, laat toch een lege plek achter, ongeacht welke diersoort het is en of ze nu in huis leven of in de tuin.
Verder hebben we een grote beslissing genomen ivm de tuin. We zijn al sinds vorige lente/zomer op de sukkel met de koivijver. Zoals bij wel meer dingen, heeft de vorige eigenaar van het huis goeie ideeën gehad voor het huis en de tuin, maar is de uit- en afwerking van mindere kwaliteit... Zo zaten we vorig jaar al met een lek in de vijver, wat we na wat zoekwerk hebben gevonden en hersteld.
Dit voorjaar hadden we de vijver dan een grote schoonmaakbeurt gegeven, iets wat nog nooit was gebeurd volgens de buren, en wat echt wel nodig was gezien de hoeveelheid vuil en slib die op de bodem lag. Na de poetsbeurt zag de vijver er dan ook prachtig uit. Maar helaas was dat allemaal van korte duur. Een van de filterpompen heeft het onlangs begeven, blijkbaar omdat de pomp niet krachtig genoeg is voor de hoeveelheid water. Het was al een wonder dat ze zo lang is meegegaan...
Daarenboven bleken we met een nieuw lek te zitten, dat waarschijnlijk bloot is komen te liggen doordat we de sliblaag van de bodem hebben gehaald tijdens de poetsbeurt. De vijver liep dus leeg...
Aangezien vissen en een grote vijver geen bewuste keuze van onszelf zouden zijn maar we die erbij hebben "gekregen" toen we het huis anderhalf jaar geleden kochten, hebben we een drastische beslissing genomen en ervoor gekozen om de kois te herplaatsen. Gisteren is er iemand ze allemaal in 1 keer komen ophalen voor zijn eigen hobbyvijver. Gelukkig ook iemand met een hart voor dieren en iemand die wel wat afweet van vissen. We hebben ondertussen al een mailtje gekregen met de melding dat de vissen goed zijn aangekomen en ze het naar hun zin hebben in hun nieuwe verblijf. Binnenkort krijgen we ook nog wel een fotootje. Heel fijn om te horen, want uiteindelijk hadden we ook graag dat de vissen goed terecht zouden komen. Het blijven levende wezens die recht hebben op een fijn leven en goede huisvesting.
En wat nu met de vijver? Wel, die zal binnenkort worden opgevuld met grond, de coniferenhagen aan beide kanten van de vijver gaan er uit en het voorste stuk van de tuin zal helemaal hondvriendelijk gemaakt worden. Op die manier kunnen we bij mooi weer, Killian (en een toekomstig vriendje/vriendinnetje) gewoon vrij in de tuin laten lopen, ook als we niet thuis zijn. Er is dan geen gevaar meer dat er een hond in de vijver terecht zou komen en er in zou verdrinken. Het poortje naar de hondenren kan dan open blijven staan, zodat ze daar in kunnen luieren of schuilen moest het toch eens regenen. Bij te slecht weer blijven ze uiteraard gewoon binnen in huis.
Er komt een kleine plasweide, zodat de rest van de tuin een beetje gespaard blijft, dat is ook handig als er bezoekers komen met honden, en in plaats van de coniferenhaag, gaan we houten panelen plaatsen tegen de afscheiding tussen onze tuin en die van de buren, met wat struiken er tegenaan die tegen een stootje kunnen om de privacy toch wat te behouden en wat groen te houden aan de zijkanten van de tuin. Verder ga ik mijn kruidentuintje ook opnieuw aanleggen. Het zal in een afgescheiden stukje komen te staan, zodat de honden er niet meer door kunnen lopen en mijn plantjes een beetje gespaard blijven.
We weten m.a.w. ineens wat we tijdens onze 3 weken vakantie zullen gaan doen in augustus!!
01-07-2012, 00:00 geschreven door Nightshade 
|
)geprofiteerd met Killian. In de late namiddag hebben we van het warme zonnetje geprofiteerd om hem nog eens uitgebreid te wassen. Eerst heb ik hem geborsteld zodat de meeste losse haren uit zijn vacht waren; en dan hebben we de emmers water, hondenshampoo en handdoeken klaar gezet. Dat vond hij precies toch niet het meest aanlokkelijke idee en hij dacht eerst om de benen te nemen. Maar toen we hem terugriepen, is hij netjes gekomen en heeft hij het wasproces braafjes ondergaan. Nadien moest hij zelf toegeven dat het eigenlijk helemaal niet zo erg was, zeker niet toen hij een snoepje als beloning kreeg nadien. 
En het is allemaal alweer vergeten! 
