Vanuit het venster zien en horen we de stad ontwaken..het is toch wat anders dan thuis, waar de poezen op de vensterbank springen en waar de mussen en de merels in de heg spelen...
Zelfs missen we onze haan ! ...en die is nochtans niet sympathiek.
(Papa zegt dat hij hem eens zal meebrengen..)
Ondanks Odo nog steeds geen goede nachtrust kent , maakt hij toch veel vooruitgang.
Het ontbijt was lekker.
Ook zagen ze tijdens de verzorging dat de wonde er heel goed uitzag..geen zwellingen of wondvocht..
Hij glundert bij zo'n nieuws..
Hij at voor het eerst warm middageten en het lukte hem zonder moeite om van alles wat te eten ,van soep tot dessert..
...toen waren we al met twee aan et glunderen!
Na de middag kwamen tante Mieke , Daan en Darline langs.
Daarna ook nog tante Els , nonkel Frank en Daan.
Dankjewel hoor!!
Hij is blij met jullie komst maar de wakkere momenten zijn kort..
Tijdens de operatie werden 18 vijzen en 2 spillen geplaatst.
De ruggenwervel is nu min of min recht getrokken, en hij is daardoor ook een kleine drie cm gegroeid.
De dokter stelt voor om vandaag al eens op de rand van zijn bed te gaan zitten...héél even..
Hij wil het graag proberen..
We kunnen ons ogen niet geloven !!!
Ik zie trots en opluchting in zijn ogen als hij er wonderwel in slaagt..
Gisteravond brak er plots koorts uit, ik hield mijn hart vast, hopelijk geen complicatie.
Ze hebben bloed afgenomen en hem iets tegen de koorts gegeven. In de loop van de avond was zijn temperatuur weer oké...oef!
Houden zo!
Maar de nacht was wederom zwaar, gelukkig kon hij zichzelf een extra dosis pijnstilling toedienen, maar toch...
aan zijn gezicht te zien bleef het lastig, ...kon ik de pijn maar helpen dragen!!
Om de 2 uur hebben we hem eens op zijn zij gelegd. Zijn huid zag ook erg rood.
Als de ochtend komt zijn we blij dat er weer een nacht voorbij is.
Als ontbijt nam hij enkele slokjes appelsap en 2 hapjes brood. Dat was toch iets...
Ik heb geholpen met de verzorging, de steunkousen eens uitgedaan en zijn benen en voeten zachtjes gewassen.
De nacht heeft hem uitgeput waardoor hij weer veel slaapt, maar toch is het moeilijk om een uur te slapen, telkens die pijn weer.
Tegen de middag kon hij een paar slokjes bouillon opdrinken, het stemt me tevreden dat hij moeite doet!
In de namiddag kreeg hij tante Regine en nonkel Werner op bezoek.
Maar ik vond zijn toestand niet oké.
Mijn vermoedens klopten, alweer 38,5°C koorts.
Een alerte verpleegster merkte op dat hij al geruime tijd geen koortswerend middel had gekregen.
Een verpleger in de voormiddag had de lege fles niet vervangen. Hopelijk zijn er dus geen onderliggende oorzaken dat hij koorts maakt en was die vergetelheid de boosdoener.
Nu hopen op een betere nacht..
Hij kijkt alvast wat tv..iets waar hij de dagen voordien geen zin in had....wie weet!
