|
Gisteravond brak er plots koorts uit, ik hield mijn hart vast, hopelijk geen complicatie.
Ze hebben bloed afgenomen en hem iets tegen de koorts gegeven. In de loop van de avond was zijn temperatuur weer oké...oef!
Houden zo!
Maar de nacht was wederom zwaar, gelukkig kon hij zichzelf een extra dosis pijnstilling toedienen, maar toch...
aan zijn gezicht te zien bleef het lastig, ...kon ik de pijn maar helpen dragen!!
Om de 2 uur hebben we hem eens op zijn zij gelegd. Zijn huid zag ook erg rood.
Als de ochtend komt zijn we blij dat er weer een nacht voorbij is.
Als ontbijt nam hij enkele slokjes appelsap en 2 hapjes brood. Dat was toch iets...
Ik heb geholpen met de verzorging, de steunkousen eens uitgedaan en zijn benen en voeten zachtjes gewassen.
De nacht heeft hem uitgeput waardoor hij weer veel slaapt, maar toch is het moeilijk om een uur te slapen, telkens die pijn weer.
Tegen de middag kon hij een paar slokjes bouillon opdrinken, het stemt me tevreden dat hij moeite doet!
In de namiddag kreeg hij tante Regine en nonkel Werner op bezoek.
Maar ik vond zijn toestand niet oké.
Mijn vermoedens klopten, alweer 38,5°C koorts.
Een alerte verpleegster merkte op dat hij al geruime tijd geen koortswerend middel had gekregen.
Een verpleger in de voormiddag had de lege fles niet vervangen. Hopelijk zijn er dus geen onderliggende oorzaken dat hij koorts maakt en was die vergetelheid de boosdoener.
Nu hopen op een betere nacht..
Hij kijkt alvast wat tv..iets waar hij de dagen voordien geen zin in had....wie weet!
|
