De grote dag waar we zolang op gewacht hebben, enerzijds blij dat het voorbij zal zijn, anderzijds bang en bloednerveus.
Ik hoop dat ik straks mee mag naar "de hold".
Gelukkig... ik krijg de toestemming! Vermits ik een beschermende overal, schoenen en een muts draag.
Ze hebben het geen twee keer moeten zeggen...
Odo bleef er nog steeds rustig onder, zelfs toen ze de nodige catheters en slangetjes aanbrachten.
Ik zag de verdoving in de buisjes lopen en heb hem dan nog een kus gegeven...
Droom zacht lieve schat, we duimen met duizend duimen voor jou!!!
Mama, papa, Zoë en Bavo zien je onnoemlijk graag.
Omstreeks 19h30 vernamen we dat de operatie goed verlopen was.
Hij blijft voorlopig op de mid-care. Het was even schrikken toen we hem zagen.
Hij heeft pijn als hij zich beweegt. Ondanks de morfinepomp.
Ik hoop dat de nacht snel voorbij gaat... 
|
