Dag vrienden, Onze transit begint op zijn einde te lopen, trainingen zijn gedaan(???), briefings volop bezig, en wachtlopen begint deze nacht. En ik bijt direct de spits af, hoeraaa.. Nou ja, eerste shift is van 00h00 tot 04h00 en het is het wachtlopen zelf niet dat het probleem vormt, maar je slaap ervoor of erna. Je moet vroeger slapen of tenminste vroeger in bed duiken om fris uw wacht op te komen. Maar zo gezegd zo gedaan, deze avond wat vroeger erin, draai links,draai rechts en langzaam begin je in te dommele...zwaai plotseling je gordijntje open en hoor je een stem vragen of je hem wakker wil maken wanneer je de wacht afgaat...... Dhaaaaa Ik zie het zandmannetje wegspurten en zei hem "heel vriendelijk" "ja natuurlijk ..." Weet daarna niet echt of ik heb kunnen doorslapen, heb alleszins veel op uurwerk gekeken. Maar ja ik denk dat dit maar éénmaal zal gebeuren. Deze nacht is dan de piloot aan boord gekomen, samen met een stelletje verkopers. Mooie handel van die mannen, wil je door suez dan neem je de piloot en verkopers mee aan boord. De mannen logeren nu met hun handel in de helikopterhangaar, natuurlijk onder constante bewaking. En na een paar uur vertraging zijn we weg door het Suez. Eén van de vereiste is dat je een enorme lamp zet op de neus van het schip en die richt je naar voor. Zie je zand dan ben je niet goed bezig. Enfin hetzelfde als met de auto en je lichten, zit je met uw lichten niet op de baan dan ... Ondertussen hadden we een vals brandalarm. ja dan luisteren we, denken we na waar het is, waar de dichtste brandblusser is en krijgen we te horen dat het een valse melding is. Het Suez is raar, het is de warmste plek in de omgeving, een kanaal door de woestijn. Wanneer ik laatst gekeken heb, was het zonnig en 26° graden, veel zand en heel veel vliegen. Dag drie, juist wat nu met dag drie. Kijk het is al drie dagen geleden dat ik Snoep, Chips, Worsten EN sigaretten gepakt heb. Het tweede en laatste heb ik moeilijkheden mee. Maar dat leg ik je de volgende keer uit, en leg ik het stil, want nu begin ik al goesting te krijgen naar snoep, worsten, chips en sigaretten Amaaaai ik kan er al niet over schrijven ook Doei
Suez here we come. En het is officieel, ik ben begonnen met een heel strikt regime, of beter vermageringsplan. Want de laatste dag hebben we ons op de weegschaal geplaatst en het was schokkend. Ik ben verzwaard en nog niet weinig ook. Natuurlijk ga ik dat niet alleen doen en mijn beste vriend doet ook mee. We motiveren elkaar, en hij meent het blijkbaar: let op zijn maaltijd en is al tweemaal gaan sporten. Ik ga het heel anders doen. Ik ga eerst proberen dat heel concept tussen mijn oren te plaatsen en éénmaal zover dan is de rest kinderspel. Maar het moet eerst in mijn kop, en verloopig gaat dat niet zo vlot. Natuurlijk is het vandaag te druk om er mee te beginnen. Schieten met kleine wapens, schieten met grote wapens, brandjes hier bommen die niet ontploffen daar. En er is nog iets, maar wat .....zal nog eens kijken, ... Schieten met kleine wapens is zojuist gebeurd, en het ging goed. Heel goed zou ik zeggen, want mijn naam is gevallen op die brug. WIE IS DIE SCHUTTER en ja het was ikke. (omdat het vlaggetje eraan was hé) Wat natuurlijk minder leuk was, is het wapen kuizen. Zoveel stukken, pinnetjes en pennetjes en resorkes en veertjes ook. Allemaal kuizen en invetten, volgende keer ga ik hen toch eens zeggen dat ik aan vermageren ben, dus dat invetten niet helemaal mijn ding is. Dat is toch logisch. maar ja ze zullen wel wat weer uit hun duim zuigen. Ondertussen is zaterdag, en dat wil zeggen dat mijn vrouwtje gaan sporten is, hopelijk. Ik zou graag mee willen gaan, want dat doe ik ook nog graag dwz sporten met mijn vrouw. hi hi Doe je ding schatje
Hallo Gisteren zijn we vertrokken uit Souda en nu gaan we richting Suez. En we hebben droevig nieuws ontvangen. Een collega van ons, Robbie is overleden. Robbie was chef bevo (bevoorrading) en deed de eerste atalanta mee. Hij was zo iemand waar je alles en altijd iets kon aan vragen. Hij hielp altijd. Ik ga hem missen. Vaarwel vriend.
Welkom We zijn nu gearriveerd in Souda bay. Hier is niet veel te doen en chania is de dichtst gelegen stad (dorp) zo'n 20 à 30 verwijderd. De eerste dag was het een werkdag, gewoontjes, en een legad briefing. We hebben een legad mee (legal advisor) en het was interressante briefing, ben bijna niet in slaap gevallen, met al die wetten, ROE en regeltjes. En het was saai. Behalve het laatste toen er een paar vb gegeven werden. Als ik het mag samenvatten, dan zou het zo klinken : Probeer niet te schieten, want anders zit je in de problemen. Zowie zo al als je een kogel afvuurt. Er is veel grijze zone. Leuk hé Een vb is wanneer een matroos achtervolgt wordt door de lokale politie, de matroos vlucht naar het schip en wordt onder vuur genomen door de lokale politie. Wat doe je dan?? Grijze zone, zelfverdediging, proportioneel kies maar. Laten we zeggen dat deze briefing niet voldoende is, maar ze zeggen dat dit zeker niet het einde is en er nog veel discussie zullen volgen Ondertussen is het tegen de avond, einde werk, en nu is het rust en ontspanning. En in ons verblijf wordt dat heel goed toegepast, tussen pot en pint vijlen we de laatste ruwe kantjes weg. Alle strubbelingen verdwijnen, frans en nederlands, man en vrouw, jong en oud, dik en dun, er is totaal geen verschil. Behalve oud : we hebben ééntje die we vergelijken met de oude man en de zee (liedje) en dik/dun we zijn hier nogal BMI gevoelig, of laat ik het zou zeggen Ik ben BMI gevoelig. Maar deze avond niet, we gaan socialiseren praten, lachen en een pintje drinken. See you later
Dat wil zeggen Goedemorgen, Ja het is nog een beetje vroeg hier, veel te vroeg maar met een kopje koffie zal dat wel demaréren. Het is trouwen ideaal moment om de rekening uit te rekenen. Speciaal voor onze nederlandse vrienden. Die zijn effekes mee tijdens de transit voor nog wat metingen uit te voeren. Toffe gasten en ze vinden ons ook Tof. De sfeer in ons verblijf is niet te vergelijken met de andere nederlandse schepen. Iedereen is super vriendelijk en zelfs de franstalige collega's (maar ja misschien als je het correct vertaald niet ?? .... grapje hoor) Ze riskeren zelfs een beetje frans te spreken, grappig , maar 10 op 10 voor hun inzet. Misschien kunnen sommige belgen daar eens een voorbeeld aan nemen. Deze twee nederlanders ontschepen morgen, maar er is nog eentje die de hele trip mee doen, en actief is in de keuken Moedig, voor als enige nederlander in te schepen voor vier maanden, in een team waar zowel nederlandstalig als franstalige zijn. Maar wederom hoor ik al hier al een deftig woordje frans. Tres bjien, of is het Nou moe
Ondertussen zijn we al een dagje verder. Einde werk is omgepraaid en nu is het tijd voor een feestje. Ja na een een weekje trainen, worden nu de fijne kantjes bijgeschaafd en dat gebeurt hier nu en nu tussen pot en pint. En het gebeurt..... Iedereen is hier gezellig aan praten, jong en oud, nederlands en frans, man en vrouw en ja belg en nederlander je hebt dan nog Oost-Vlaming en de rest, maar zo ver wil ik niet gaan En het was onze nederlands vrienden bijna gelukt om heelhuids naar huis terug te keren. Bijna ... als je het springen een beetje laat en je enkel niet omslaat, maar ja Een mooie plaaster eromheen en klaar is kees.
Het schip F931 Louise-Marie is het schip waarop ik nu op vaar, samen met wat collega's Maar zie ik nu dat de Louise-Marie niet origineel is, ja ik weet dat het schip de naam ontleend van onze eerste koningin. Maar het is ook een klein dorpje in zuiden van onze provincie Oost-Vlaanderen EN halfweg de negentiende eeuw had de belgische Marine een schoener genaamd Louise-Marie. Hé zo zie je maar, elke dag leer je iets bij. Oftwel zo ik wat meer moeten bladeren in onze site en de geschiedenis van onze marine wat beter bekijken. En het is allemaal terug te vinden op mil.be. Nou ja, het zal later moeten gebeuren want nu is het tijd voor het middagmaal ..... op de Louise-Marie F931.
Hallo we zijn inderdaad vertrokken, één met te bloggen en twee met de reis. Mijn is Nico en ben technieker aan boord van de Louise-Marie. En daar ben ik redelijk trots op. Maar ik ben ook trots op mijn vrouwtje en zeker op mijn kleine spruit Elisa. Daarom start ik deze blog, om zo mijn kant aan jullie mee te delen, en zo ben ik toch niet zo ver weg. Op 4 oktober vertrokken we uit zeebrugge, en met een serieuse knoop in de maag. maar onlangs, vandaag dus heeft philip een paar foto's doorgestuurd, goeie gast en nogmaals bedankt. Het hartverscheurend afscheid, mijn goede vrienden en mijn grootste schat.
Het schip F931 Louise-Marie is het schip waarop ik nu op vaar, samen met wat collega's
Hallo
