Wegenwerken, mevrouw de Minister, kunnen dus ook zo : je sluit een klein deel van weg af, met name één rijstrook, over een afstand van 20 meter en al het verkeer kan verder rijden.
Het is echt niet nodig dat daarvoor een ganse file of omleiding moet georganiseerd worden zoals op onze wegen, waarbij dan het grootste deel van de weg niet gebruikt wordt. De Amerikanen pakken het efficiënt aan : enkel dat deel wordt aangepakt, enkel daar wordt iets afgesloten.
Uiteraard moeten we hierbij vermelden dat ze geen keuze hebben.
Toen we voorbij het VN-gebouw wandelden, zagen we twee groepen betogers netjes aan de andere kant van een druk kruispunt. De politie had moeite want een politieagent kreeg verzorging, een betoger zat geboeid op de grond, met een gescheurde broek.
Veel vroeger dan verwacht trokken we vandaag 'downtown'. Iris en Linde wilden nu al het Vrijheidsbeeld zien en dus zochten we meteen de metro uit.
Bleek dat het beste station om uit te stappen de WTC was,... zo kwamen we ook daar iets vroeger dan onze planning voorzag aan.
Uitgestapt uit de metro waren we toch erg onder de indruk van enerzijds de erg hoge gebouwen en daarnaast de indrukwekkende monumenten: op de plaatsen van de vroegere torens staan nu twee diepe putten waar water afstroomt naar beneden; in het centrum is er dan weer een groot gat gemaakt waar het water ook kan instromen. Het toont ijzigwekkend aan hoe deze twee torens diep de grond inzakten. Op de monumenten staan de namen van alle mensen die gestorven zijn...
Het bracht ons bij de vraag 'waarom doen mensen zoiets ?'
Iris was hier erg in geïnteresseerd: ze zocht het goed uit, al was het niet makkelijk: je kan niet zomaar van spoor veranderen als je al binnen bent en je moet goed de eindstations bekijken om te weten welke richting je uitgaat.
Rond de middag was het nog te doen, maar vanavond zaten we echt als sardienen in de metro...
Donald Trump, een steenrijke Amerikaan kan natuurlijk niet misstaan in New York : ook hij heeft een wolkenkrabber gebouwd en nog wel een mooie.
Beneden is er een heel mooie winkel met schitterende hemden en fantastische dassen: we hebben papa hier moeten wegsleuren...
en dan in het gebouw is er een waterval gemaakt langs een muur, mooi
om van dit alles te genieten hebben we papa's portefeuille geplunderd en bij Starbucks een Mango-smoothie (heerlijk Rein) en een frapuccino (met veel caramel) gedronken: heerlijk!
New York bezoeken zonder een hamburgertent kan natuurlijk niet, daarom gingen we binnen bij Bill and Burger, ogenschijnlijk een kleine tent, maar toen we binnen waren, bleken er meerdere verdiepingen te zijn...
En jawel zo kregen we een typisch Amerikaanse burgertent te zien : vol mensen die burgers eten aan tafeltjes met een kleedje met rood-witte vierkantjes en rode zetels, aan de muur een reuzegroot televisiescherm met basketbal op.
Heel vriendelijke bediening die er ons op wees dat een Veggie-burger echt wel zonder 'meat' is en of we dat wel beseften.
De frietjes erbij waren lekker en zout, maar ze zagen er niet uit zoals het moest. We moeten wel zeggen dat op de kaart tal van Belgische bieren speciaal waren aangeduid. België is dus gekend hier.
Het grote doel (?) van deze reis was toch een goedkope iphone te kopen... Dus trokken we meteen naar de unieke Apple-store aan Central Park.
Daar aangekomen zien we dat Apple in meerdere opzichten uniek is: temidden van gigantisch hoge gebouwen, zie je een glazen koepel met daarin het apple-teken.
Als je daar aankomt, moet je dus niet omhoog, zoals de andere gebouwen, maar moet je met een trap naar de kelder, zoals Linde ons toont
en daaronder kan je een heel grote lange zaal vinden, heel koel, met alle mooie apple-producten