Gisteren zijn we naar het Empire State Building geweest, het was heel indrukwekkend. We zijn 80 verdiepingen hoog gegaan en konden daarna buiten op de top gaan staan, daar hadden we een super mooi zicht over heel New York. Het gebouw is het hoogste gebouw van heel het westelijk halfrond, hoe cool is dat! Eerst gingen we (na een lang doolhof van paaltjes en gangetjes) de lift in, die ging 80 verdiepingen hoog in minder dan een minuut tijd. Daar konden we oude foto's en constructie van het gebouw zien en later een volgende lift nemen naar de top. Dit was eigenlijk het eerste gebouw/monument waar we even moesten aanschuiven! Zo dadelijk volgen enkele foto's.
Ons hotel is mooi en super goed gelegen, één straat oversteken en we bevinden ons in het centrum. Daardoor hebben we een mooi zicht op de stad als je door het raam kijkt. We hebben een kamer met twee dubbel bedden, van papa en Linde mocht ik apart slapen jeeeej. Er is goede airco, zowel op onze kamer als beneden in de lobby. Het is ook tof dat we deze zelf kunnen aanpassen en uit- en aanzetten. Buiten de badkamer hebben we nog een mini-kitchenette, daar is een wastafeltje, een koffiemachine en een microgolfoven aanwezig. De tv is ook wel tof, want er zijn meer dan 40 zenders en engels kunnen we beter verstaan dan Spaans, Italiaans of Russisch. We slapen op de tiende verdieping, dat is niet zo hoog als je weet dat er 17 verdiepingen in ons hotel zijn en het aantal gemiddelde verdiepingen hier 20-30 zal zijn. Wist je dat er geen verdieping 13 is in ons hotel, dat is best creepy. Groetjes van Iris
Gisteren zijn we naar de musical 'The Cripple Of Inishmaan' geweest. Het was fantastisch, mooi en ook wel grappig, maar het was wel jammer dat we een groot deel niet konden verstaan omdat het ging over een kreupele jongen genaamd Billy, die op een eiland rond Ierland woonde, en dus praatten ze allemaal met een Iers-Brits accent dat moeilijk verstaanbaar en bovendien ook nog eens heel snel. De jongen wil mee doen aan een film in Amerika omdat hij vooral weg wil van de gemene broer en zus Helen en Bartley die hem veel plagen omdat hij beroemd wil worden maar hij is kreupel en ook omdat hij geen ouders heeft maar verblijft bij twee oude vrouwen die een kleine winkel hebben, hij stopt nooit met lezen en kijkt heel vaak naar de koeien, daarom lachen ze hem uit. Hij maakt een vals doktersattest om naar Amerika te kunnen. In Amerika wordt hij heel ziek en keert hij terug naar Inishmaan, en ook omdat hij het daar wel mist. Wanneer hij terug komt zijn de twee vrouwen voor wie hij zorgt heel blij en ontdekt hij dat hij de pestkop Helen ook wel heeft gemist, en op het einde kussen ze en leeft kreupele Billy nog lang en gelukkig. Toen Daniel Radcliffe naar voor kwam om te buigen werd er natuurlijk super lang en super luid geapplaudiseerd en dat was wel terecht!!! buiten voor de poort waar de acteurs buiten kwamen stonden er een heleboel mensen te wachten. Wij hebben ook even gewacht maar uiteindelijk zijn we toch doorgegaan omdat het nog uren kon duren voordat hij buiten zou komen en er zoveel mensen voor ons stonden dat we hem waarschijnlijk toch niet zouden zien, maar ja wij hebben hem van heel dicht bij gezien ook al mochten we geen foto's trekken, het was een grote eer om hem bezig te zien en we hebben het ticket nog als aandenken.
Een van de redenen waarom we naar New York zijn gekomen is om beroemdheden te zien en echte Broadwayshows te kunnen zien.
Maandag gingen we al naar Mama Mia kijken, wat echt super goed was en vandaag gaan we naar 'The cripple of inishmaan' kijken : dat gaat over een jongen met een handicap die veel wordt uitgelachen, maar die op een dag een kans krijgt om mee te doen aan een documentaire over het leven op eilanden. De hoofdrol wordt gespeeld door, jawel, .... de enige echte Daniel Radcliffe!!! (Harry uit 'Harry Potter') maar vandaag kwamen we nog een beroemheid tegen gewoon op straat.
Namelijk Maggie Q die jullie van naam waarschijnlijk niet kennen, maar ter informatie: ze speelt Tori in 'Divergent' en Nikita in 'Nikita'.
We hopen dat we zeker nog bekende mensen gaan tegenkomen want toen we vandaag op The Empire State Building waren hingen er foto' s op van wie er allemaal al was geweest: Kevin Jonas, Vanessa Hudgens, Austin Mohone, Peyton List, Jade van 'Little Mix' en nog veel meer.
Tijdens onze rit door Washington hebben we veel monumenten en standbeelden gezien. Standbeelden van onder andere George Washington, Abraham Lincoln en Martin Luther King. George Washington was de eerste president van de Verenigde Staten, door zijn naam kreeg de hoofdstad van Amerika de naam Washington.
De eerste hoofdstad waar G. Washington zich settelde was New York, daarna Pennysylvania en tenslotte bleef hij wonen in Washington. Abraham Lincoln was de 16e president van Amerika, op het eerste zicht niet zo speciaal.
Maar Lincoln regeerde van 1861 totdat hij vermoord werd in 1865, deze was de eerste president die gedood werd. Lincoln is zo belangrijk voor de geschiedenis van Amerika omdat hij het land leidde tijdens de Amerikaanse burgeroorlog. Tijdens zijn leiderschap werd dankzij hem de slavernij afgeschaft.
foto getrokken voor de Lincoln Memorial : hier sprak hij een erg sterke redevoering uit. De man verdient een standbeeld want heeft veel betekend in de geschiedenis. Wat ?
Heb je de film gezien die recent in de bioscoop was ? Lincoln wordt op aangrijpende wijze gespeeld als de president die de slavernij afschafte.
Op de foto's hierbij zie je Iris en Linde 2x op dezelfde plek staan, maar telkens getrokken vanuit de andere kant : zo zie je de Lincoln Memorial en dan zie je naar de grote obelisk. Recht daarachter staat het Capitool (zie straks). De derde foto is getrokken vanuit het Lincoln Memorial.
Bij ons minder gekend, maar des te meer in de USA : in Washington kan je deze monumenten terugvinden ter ere van de jongens die in Korea gingen vechten.
Halloooo :) Ik ga jullie iets vertellen wat iedereen zal opvallen als hij of zij in een redelijk grote stad is geweest, namelijk de winkeltjes op straat. Met de winkeltjes op straat bedoel ik het letterlijk, er zijn heel wat armen (de meerderheid zal dakloos zijn) die met hun winkelkarretjes eten en drinken proberen te verkopen. Als je naar hen opzoek bent zal het niet moeilijk zijn deze te vinden, want er lopen er heel wat rond met hun karretjes op straat. Maar ik raad niet aan om er iets van te kopen, want de drankjes die ze verkopen liggen heel de dag naast het warme eten en dat voedsel zal ook al een paar dagen in hun winkeltje hangen.
Aan de overkant zagen we een standje waar er 24 uur op 24 een vredesactiviste staat met een bord dat zij overduidelijk aan de kant van Palestina staat. In het midden van de straat voor het Huis stond een Duitse cameraploeg die iets aan het opnemen waren.
Daarna dachten we even na over: 'hoe zou Obama op restaurant kunnen gaan zonder dat er een heleboel mensen en interviewers hem achtervolgen?' ;daar dachten we aan omdat er altijd wel een paar mensen voor het Huis staan en dat moet toch wel behoorlijk eng zijn als er een heleboel mensen die je niet kent je staan op te wachten tot je buitenkomt, maar uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat hij nooit uit eten gaat omdat er waarschijnlijk voor hem gekookt wordt.
Eén van de eerste stops was 'Het Witte Huis'. We zagen dat er auto's voor het huis stonden en dat er licht brandde dus we denken wel dat er iemand binnen was. We hebben enkele foto's getrokken van ons voor het Huis en twee andere mensen vroegen of wij een foto van hun wilden trekken, dus deden we dat met veel plezier.
Iedereen kent de zowat 'heilige Oreokoekjes' wel. Ze zijn super lekker. Iedereen vindt de fantastische 'Oreokoek' een geweldige uitvinding, maar er was iemand die nog genialer was en bedacht dat je van Oreo's ook een ijsje, een taart en een milkshake kon maken! Hier zijn de foto's van de taart en milkshake, die van het ijsje zal nog komen. Hmmmmmmmm!
New York is nogal fier op zijn skyline. Ze pronken graag met hun hoge gebouwen. Dat komt bij ons nogal raar over. Het is echt een kakofonie: hier en daar steekt er eentje uit, maar het is een boeltje.
Daartegenover staat dat ze op de grond vrij rigoureus vasthouden aan vaste lijnen om de straten in te richten: dit loopt volgens een dambordpatroon. De straten lopen in volgorde, 1st street, enz. De straten kruisen dan met Avenues (ook genummerd)...
Zo kan je wel snel de weg vinden, maar waarom zorg je dan ook niet voor een geordend geheel van gebouwen ?
In onze ruimtelijke ordening is het teveel geregeld, maar er is nu wel een tendens om ervoor te zorgen dat de hoogte van de gebouwen op elkaar aansluiten. Het mooie dambordpatroon in NY (wat wij missen) wordt volledig doorboord door de verschillende hoogtes en daartussen schreeuwende reclameborden. Over deze reclameborden komen we later nog terug.
Met deze foto tonen we aan dat de overgang naar Washington zorgde voor een breuk. In plaats van de stad krijgen we nu een rit met veel weidsheid, open velden, brede rivieren, geen huizen in de buurt en Washington zelf is ook een verademing: hier is er plaats, ruimte, zuurstof....
Washington is totaal anders dan New York : het is een beetje kunstmatig aangelegd, omdat het Noorden en Zuiden deze plaats kozen als hoofdstad voor de USA. Ze konden het nergens anders eens over worden.
Daarom is er dus een deel van de stad volledig ingericht voor de 'Federal State'.
We mochten daar vandaag op bezoek gaan en kwamen veel historische gebouwen, monumenten tegen evenals uiteraard de belangrijke presidenten al dan niet op standbeeld.
In zo'n bekende stad kwamen we toevallig ook enkele Bekende mensen tegen uit de politieke wereld en zelfs enkele uit muziek-en filmland. Het was een prachtige dag dit te mogen meemaken, heel dankbaar, alweer!
De goede hygiëne in Amerika is misschien bij jullie een verrassing, maar de Amerikanen zijn hier heel streng in.
Er is zelfs een commissie die restaurants, café's en dergerlijke gaat controleren op hygiëne, hier kijken ze na of de keuken proper is, of er een deksel op de vuilbak zit of niet, het voedsel goed bewaard wordt, en nog veel meer.
Er zijn meer dan 200 zaken die in orde moeten zijn, als er minder dan 4 van die zaken niet in orde zijn dan krijgt de zaak een blauwe A. Als dit niet het geval is nemen ze een groene B in ontvangst, maar als je restaurant echt niet oké is, zal je het met een zeer slechte rode C moeten doen.
Deze letters worden ingekaderd en worden verplicht buiten gehangen. In New York hangen heel veel blauwe A's buiten dat is dus een heel goed teken. We hebben nog geen enkele rode C gezien, wat zeer logisch is, want van die commissie moet je al je werkpunten in orde brengen en zware boetes betalen waardoor er veel zaken failiet gaan.
Dus wees gerust je zal geen voedselvergiftiging oplopen in New York.
Terug over de restaurants De obers in de meer dan 24.000 restaurants in New York verdienen heel weinig, want ze worden alleen betaald met de fooien van de klanten.
Hier in Amerika is het dus de gewoonte om een deftige fooi achter te laten. Sommige obers krijgen nog een minimumloon dat is meestal rond $5, dat is 3,5.
De fooien zitten soms mee ingerekend in de totaalprijs en staat dan ook op het ticket, jullie moeten weten dat dit verboden is en dat het restaurant dus nu niet in orde is.
De bazen van de restaurants kunnen dus zeer veel mensen in dienst nemen en er staan dan ook vaak veel niets te doen, omdat de obers met te veel zijn.
Deze mensen zullen het heel moeilijk hebben om rond te komen als je weet dat een klein appartement in New York al $ 2.000 kost en een koffie $5.
Speciaal voor de veggies onder ons, een heerlijk, zeer eenvoudig veggie-restaurant.
Het bleek wel een keten te zijn, oorspronkelijk afkomstig uit Nederland.
Hier ziet u een foto van een lekker slaatje in een sandwich. Dit wordt aangeboden in een menu met heerlijke tomatensoep en bij het slaatje horen, jawel... "Belgian fries"...
Dit wakkert opnieuw de droom aan om te beginnen met een eigen restaurantje.
De Amerikaanse cultuur is er echt eentje van ergens te gaan eten. Onze gids vertelt dat daarom de appartementen ook zo klein zijn. Niemand wil thuis koken, je nodigt ook niemand uit om thuis te komen eten. Je gaat gewoon ergens eten. Nu begrijpen we ook waarom in ons hotel zo'n mini-kitchenette aanwezig is; eigenlijk kan je het geen keuken noemen, het dient alleen om iets af te wassen en iets te bewaren in de koelkast.
Op restaurant wordt dan ook geleefd: er zijn alle mogelijke tv-programma's te zien met in dit geval wel 5-6 grote schermen.
Over de verschillen in restaurants en de kwaliteitscontrole zal mijn collega nog schrijven
Hij vertelde ons volgend verhaaltje. Toen vroeger een alcoholverbod bestond, spraken mensen af te fluisteren over hun alcoholgebruik. Als je in het CS stond kon je aan de ene kant van het gebouw iets zeggen, wat dan gehoord werd aan de andere kant... geweldig. Hier zie je hoe onze groep iets fluistert en de groep aan de andere kant het hoort.
Verder zie je op de foto onze gids Patrick en andere Vlamingen die met ons op stap gingen.
We zijn naar Madame Tussaud geweest in Washington. Het was niet zo groot als in London waar we al eerder geweest zijn.
Er stonden vooral presidenten waarbij papa ging staan. Obama en zijn vrouw stonden extra in de kijker. We hadden gehoopt 1D en acteurs van de Hunger Games, maar die waren er nog niet. Het was wel leuk dat Katy Perry, Beyoncé, Justin Bieber, Selena Gomez, Julia Roberts, Brad Pitt, Angelina Jolie en Rihanna er waren. Daar zijn we mee op de foto geweest.
Op het einde was er nog een souvenirshop waar we een aandenken gekocht hebben, maar voor wie is nog een verrassing.
Terug aan land zien we weer de ene wolkenkrabber na de andere.
Deze vonden we de moeite : het gebouw is ontworpen in de stijl van de Post-its.
New Yorkers zijn blijkbaar niet afgunstig op degene die zo'n gebouw kan oprichten. Ze kijken er eerder naar op : wie rijk is, wie zijn droom heeft nagejaagd en dan een gebouw opricht "omdat hij het kan", verdient ... respect.
Daarna wandelden we naar Wall Street, maar alvorens de oversteek per ferry te maken zagen we dat er opnieuw hoogbouw ontstond.
Deze gebouwen zijn nog maar 5 jaar oud. De kostprijs van een beperkt appartementje is ongeveer 3 miljoen dollar. In Manhattan kan je er geen enkele voor die prijs vinden.
Volgens enkele kenners was de koffie werkelijk uitmuntend goed!
Onze gids liet ook verstaan dat koffie enorm belangrijk is voor de New Yorker: iedereen drinkt koffie en dat zie je ook : alle mensen lopen gehaast door de stad, opgejaagd door hun koffie. Starbucks doet de stad leven...
Opnieuw waren er meerdere Belgische families die met ons op stap gingen en dat is wel leuk.
Onze gids legde uit dat Brooklyn nog gewone huizen kent en niet van die wolkenkrabbers. Brooklyn kent 'hipsters', meer alternatievelingen, creatievelingen, die kunst op de muur aanbrengen, die op ambachtelijke wijze koffie maken, die chocola produceren in hun winkel, die creatieve boekjes ontwerpen, die zelf jeansbroeken maken, enz...
Kortom, een wijk waar mensen zelf het heft in handen nemen (zoals in heel New York) maar telkens met een ambacht + concept.
Wegenwerken, mevrouw de Minister, kunnen dus ook zo : je sluit een klein deel van weg af, met name één rijstrook, over een afstand van 20 meter en al het verkeer kan verder rijden.
Het is echt niet nodig dat daarvoor een ganse file of omleiding moet georganiseerd worden zoals op onze wegen, waarbij dan het grootste deel van de weg niet gebruikt wordt. De Amerikanen pakken het efficiënt aan : enkel dat deel wordt aangepakt, enkel daar wordt iets afgesloten.
Uiteraard moeten we hierbij vermelden dat ze geen keuze hebben.
Toen we voorbij het VN-gebouw wandelden, zagen we twee groepen betogers netjes aan de andere kant van een druk kruispunt. De politie had moeite want een politieagent kreeg verzorging, een betoger zat geboeid op de grond, met een gescheurde broek.
Veel vroeger dan verwacht trokken we vandaag 'downtown'. Iris en Linde wilden nu al het Vrijheidsbeeld zien en dus zochten we meteen de metro uit.
Bleek dat het beste station om uit te stappen de WTC was,... zo kwamen we ook daar iets vroeger dan onze planning voorzag aan.
Uitgestapt uit de metro waren we toch erg onder de indruk van enerzijds de erg hoge gebouwen en daarnaast de indrukwekkende monumenten: op de plaatsen van de vroegere torens staan nu twee diepe putten waar water afstroomt naar beneden; in het centrum is er dan weer een groot gat gemaakt waar het water ook kan instromen. Het toont ijzigwekkend aan hoe deze twee torens diep de grond inzakten. Op de monumenten staan de namen van alle mensen die gestorven zijn...
Het bracht ons bij de vraag 'waarom doen mensen zoiets ?'
Iris was hier erg in geïnteresseerd: ze zocht het goed uit, al was het niet makkelijk: je kan niet zomaar van spoor veranderen als je al binnen bent en je moet goed de eindstations bekijken om te weten welke richting je uitgaat.
Rond de middag was het nog te doen, maar vanavond zaten we echt als sardienen in de metro...
Donald Trump, een steenrijke Amerikaan kan natuurlijk niet misstaan in New York : ook hij heeft een wolkenkrabber gebouwd en nog wel een mooie.
Beneden is er een heel mooie winkel met schitterende hemden en fantastische dassen: we hebben papa hier moeten wegsleuren...
en dan in het gebouw is er een waterval gemaakt langs een muur, mooi
om van dit alles te genieten hebben we papa's portefeuille geplunderd en bij Starbucks een Mango-smoothie (heerlijk Rein) en een frapuccino (met veel caramel) gedronken: heerlijk!
New York bezoeken zonder een hamburgertent kan natuurlijk niet, daarom gingen we binnen bij Bill and Burger, ogenschijnlijk een kleine tent, maar toen we binnen waren, bleken er meerdere verdiepingen te zijn...
En jawel zo kregen we een typisch Amerikaanse burgertent te zien : vol mensen die burgers eten aan tafeltjes met een kleedje met rood-witte vierkantjes en rode zetels, aan de muur een reuzegroot televisiescherm met basketbal op.
Heel vriendelijke bediening die er ons op wees dat een Veggie-burger echt wel zonder 'meat' is en of we dat wel beseften.
De frietjes erbij waren lekker en zout, maar ze zagen er niet uit zoals het moest. We moeten wel zeggen dat op de kaart tal van Belgische bieren speciaal waren aangeduid. België is dus gekend hier.
Het grote doel (?) van deze reis was toch een goedkope iphone te kopen... Dus trokken we meteen naar de unieke Apple-store aan Central Park.
Daar aangekomen zien we dat Apple in meerdere opzichten uniek is: temidden van gigantisch hoge gebouwen, zie je een glazen koepel met daarin het apple-teken.
Als je daar aankomt, moet je dus niet omhoog, zoals de andere gebouwen, maar moet je met een trap naar de kelder, zoals Linde ons toont
en daaronder kan je een heel grote lange zaal vinden, heel koel, met alle mooie apple-producten
Manhattan is een van de vijf grote delen van New York.
Het is erg dicht bevolkt. Het is vooral bekend omwille van zijn heel hoge gebouwen, de wolkenkrabbers, zoals het Empire State Building.
Daarnaast kan je hier het erg bekende Central Park vinden.
In Manhattan worden ook vele zaken gedaan en daarom zijn er vele grote bedrijven gevestigd. Maar ook politiek is het erg belangrijk, want de Verenigde Naties zijn hier te vinden.
Ten slotte is het bekend omwille van Broadway, de teaterwijk en midden daarin is toch wel ons hotel te vinden.
Constant zien we op straat een geblindeerde auto stoppen, verschillende mensen hun camera nemen om wellicht een bekend iemand snel te fotograferen...
We zijn naar Times Square geweest waar er een enorme massa mensen was. Er waren heel wat kunstenaars die hun schilderijen op straat verkochten en ook veel hotdog-kraampjes.
We hebben veel rond gekeken in winkeltjes en hebben een groote 'MNM' winkel gezien waar je allerlei soorten MNM's kan kopen en super veel souvenirs in de vorm en kleuren van MNM's. Er waren ook 2 levende vrijheidsbeelden. (mensen die verkleed waren als vrijheidsbeeld) Als laatste zijn we nog naar een lekker Italiaans restaurant geweest waar we gezellig konden zitten en waar het wat koeler was. Iris heeft een pizza funghi gegeten, papa een lekkere vegetarische schotel en ik een gnocchi de mama. Groetjes, Linde xx
We landen op de luchthaven van New York, genoemd naar J F Kennedy.
John Fitzgerald Kennedy is een legendarische naam. Hij was een erg bekende president, die echter slechts 2 jaar, tussen 1961 en 1963 president was, omdat hij werd vermoord.
Hij was degene die de plannen bekend maakte om de eerste man op de maan te krijgen.
Kennedy was erg populair, omdat hij goed voor een groot publiek kon spreken zoals Barack Obama. Toen hij president werd zei hij : "Vraag niet wat jouw land voor jou kan doen, maar vraag wat jij voor jouw land kan doen".
Toen hij op bezoek kwam in Berlijn, sprak hij de historische woorden "Ich bin ein Berliner", waarmee hij zich vereenzelvigde met de Duitse bevolking, hetgeen hem enorm veel sympathie opleverde.
In de Verenigde Naties zei hij dat dit het "enige alternatief voor oorlog" zou zijn en dat "de mensheid een einde moet maken aan oorlog, omdat anders de oorlog een einde aan de mensheid zou maken". Straffe woorden, toch.
Gisteren zijn we naar het Empire State Building geweest, het was heel indrukwekkend. We zijn 80 verdiepingen hoog gegaan en konden daarna buiten op de top gaan staan, daar hadden we een super mooi zicht over heel New York. Het gebouw is het hoogste gebouw van heel het westelijk halfrond, hoe cool is dat! Eerst gingen we (na een lang doolhof van paaltjes en gangetjes) de lift in, die ging 80 verdiepingen hoog in minder dan een minuut tijd. Daar konden we oude foto's en constructie van het gebouw zien en later een volgende lift nemen naar de top. Dit was eigenlijk het eerste gebouw/monument waar we even moesten aanschuiven! Zo dadelijk volgen enkele foto's.
Justin Bieber
Hier zie je het prachtige beeld van een vroegere president Abraham Lincoln
Bij ons minder gekend, maar des te meer in de USA : in Washington kan je deze monumenten terugvinden ter ere van de jongens die in Korea gingen vechten.
Terug op straat, was het te voorspellen want hier lopen veel beroemdheden rond.
Halloooo :)
Aan de overkant zagen we een standje waar er 24 uur op 24 een vredesactiviste staat met een bord dat zij overduidelijk aan de kant van Palestina staat. In het midden van de straat voor het Huis stond een Duitse cameraploeg die iets aan het opnemen waren.
Daarna dachten we even na over: 'hoe zou Obama op restaurant kunnen gaan zonder dat er een heleboel mensen en interviewers hem achtervolgen?' ;daar dachten we aan omdat er altijd wel een paar mensen voor het Huis staan en dat moet toch wel behoorlijk eng zijn als er een heleboel mensen die je niet kent je staan op te wachten tot je buitenkomt, maar uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat hij nooit uit eten gaat omdat er waarschijnlijk voor hem gekookt wordt. 
Eén van de eerste stops was 'Het Witte Huis'. We zagen dat er auto's voor het huis stonden en dat er licht brandde dus we denken wel dat er iemand binnen was. We hebben enkele foto's getrokken van ons voor het Huis en twee andere mensen vroegen of wij een foto van hun wilden trekken, dus deden we dat met veel plezier.
New York is nogal fier op zijn skyline. Ze pronken graag met hun hoge gebouwen. Dat komt bij ons nogal raar over. Het is echt een kakofonie: hier en daar steekt er eentje uit, maar het is een boeltje.
Speciaal voor de veggies onder ons, een heerlijk, zeer eenvoudig veggie-restaurant.
De Amerikaanse cultuur is er echt eentje van ergens te gaan eten. Onze gids vertelt dat daarom de appartementen ook zo klein zijn. Niemand wil thuis koken, je nodigt ook niemand uit om thuis te komen eten. Je gaat gewoon ergens eten. Nu begrijpen we ook waarom in ons hotel zo'n mini-kitchenette aanwezig is; eigenlijk kan je het geen keuken noemen, het dient alleen om iets af te wassen en iets te bewaren in de koelkast.
Wat een eer een man als Abraham Lincoln te mogen ontmoeten!
We zijn naar Madame Tussaud geweest in Washington. Het was niet zo groot als in London waar we al eerder geweest zijn.
We brachten een bezoek aan Brooklyn met een gids.
Vandaag bracht onze gids ons doorheen New York
Veel vroeger dan verwacht trokken we vandaag 'downtown'. Iris en Linde wilden nu al het Vrijheidsbeeld zien en dus zochten we meteen de metro uit.
We zijn naar Times Square geweest waar er een enorme massa mensen was. Er waren heel wat kunstenaars die hun schilderijen op straat verkochten en ook veel hotdog-kraampjes.
New York 10 miljoen inwoners telt, dus evenveel als België
