woensdag zijn we met veel pijn in het hart vertrokken van ons lievelings plekje Awakino richting New Plymouht .
Eerst naar de wasserette in Bell Bock ! ( ik hield al mijn hart vast )
want we hadden een redelijke was te doen .
En dan naar de camping terug waar we voorheen geweest waren .
Dit is een kleine camping maar wel gezellig en net buiten de stadsdrukte .
Maar het was enkel om te overnachten en dit voor 1 nacht .
Kevin wou dat we direkt naar hun kwamen maar dat wilde wij niet , we wisten trouwens dat hun kleindochter Beth in het hospitaal lag en we wilde geen overlast bezorgen .
De bedoeling was om maar 1 nacht bij hun te overnachten en dan verder te rijden naar Peter en Diane in New Plymouht zelf .
Maar Kevin stond erop dat we 2 nachten bleven hij had nog iets geregeld samen met Gus ,
en we moesten er voor zorgen dat we Donderdag aankwamen net voor lunch tijd , wat we ook deden .
De verrassing was wel uitzonderlijk we reden naar Tawhiti waar er een museum zou zijn , en waar door de lokale bevolking met bewondering word over gepraat !
Tawhiti zelf in eigenlijk niet meer dan enkele huizen en tussen de mais velden te zien een oude loods van een vroeger bedrijfje !
Maar èèns we binnen waren was het wel indrukwekkend , de ganse history van New-Zeeland werd er met makettes uitgebeeld !
Vanaf de aankomst van de eerste mensen tot het hedendaagse !
En dit gemaakt door een leraar in zijn vrije tijd , allemaal eigenhandig gemaakt .
Hier kan je wel zeggen dat dit een uit de hand gelopen hobby is !
Het was zo erg dat de man zijn leraarsjob heeft opgegeven om dit museum op te starten .
En wat hij gemaakt heeft is zo levens echt nagemaakt dat je het haast er een beeldige film kan van maken in je gedachten !
Het Tawhiti museum is volgens ons wel een aanrader waneer je in de buurt bent van de Taranaki en ligt langs de weg H.W.3 tussen Stratford en Hawera vlak voor je Hawera binnen rijd . Www.tawhitimuseum.co.nz
zelfs is er een historisch zicht van alle oude landbouwwerktuigen te zien van uit New Zeelanders met uitbeelding van de schaapkwekers en scheerders , en melkveehouders !
onze rondleidig duurde een goede 4h maar om alles goed te bekijken moet je wat meer tijd uittrekken !
Wij stonden verbaast van de handigheid van deze man !
Na ons bezoek aan het museum werden we verwacht ten huize bij Gus waar we onze beentjes konden onder tafel steken en genieten van een geweldige BBQ .
Waar we goed hebben gepraat over wat er gaat volgen bij onze resedentiele bewoning en onze plannen !
En wat ons verwonderde dat al deze mensen ons steunen en gaan helpen bij het uitbouwen van onze plannen !
Vrijdag 07,01,2011
De bedoeling was eigenlijk om terug te gaan naar New Plymount naar peter en diane en vrijdag te vertrekken en Auckland te naderen !
Maar onze vrienden besliste er anders over !
Er werd verwacht dat we nog een nacht bleven in Hawera , Kevin en Gus hadden een mistery tour gepland met ons !
We moesten om 10,30h klaar zijn , en werden we opgehaald door Gus , hij had een wagen geregeld voor 6 personen .
En het was een echte mistery tour ook , waar we allemaal gezeten hebben weet ik niet maar het was zeker de moeite !
Een rondleiding door de lokale bevolking is altijd de moeite waard !
Het zijn trouwens zij die het landschap geschapen hebben zoals het nu is !
Hawera lig trouwens vlak aan de kust , en aan de kust staan normaal vaak vuurtorens , en die die we gezien hebben waren wel pareltjes .
De kustlijn is heel varierend vaak met kliefen en zandstranden en her en der kleine havens waar de lokale bevolking hun boten te waterlaten om te gaan vissen , want visvangst is een belangrijk ding in New-Zeeland !
Kevin en Gus waren voor ze in pensioen waren beiden melkveehouders !
Met alle trots wilde ze hun hoeve en landererij tonen aan ons !
Van hoeve zelf was het niet zo groot , maar de velden er rond heen was niet van de minste ,
zij spraken van een oppervlakte van 270 hectare tot 350 hectare voor elk van hun !
En met een volledige instalatie voor het melken van hun dieren , zij spreken maar van een runder aantal van 500 à 700 stuks !
Wat eigenlijk weinig zou zijn volgens hun !
Je merkt hier wel dat deze mensen erg trots zij op hun land , zoals ze er over praten , en van waar ze komen .
Want ze hebben jaren moeten op botsen tegen hun grotere buur Australie
ook al lig het bijna 2h vliegen verder !
Na onze tour zijn we huiswaards gereden waar we nog gezellig wat zitten praten en plezier maken hebben bij een frisse Tui biertje op terras !
En voor verrassing zegde ze dat we nog geen afscheid konden nemen want ze hadden geregeld met Peter en Diane , Jenny , Anne en Jemy dat we zaterdagavond samen kwamen in New Plymouht om ons laatse dinneravondje samen door te brengen !
Zaterdagmorgen na ons ontbijt samen zijn we op het gemak richting Peter en Diane te New Plymouht gereden .
De pijn begonnen we te voelen van het gemis van onze vrienden , we voelde het einde naderen !
Bij aankomst in New Plymouht bevestigde Diane dat we samen kwamen ,
het mooie van dit gebeuren is dat de dames van Gus en Kevin nog nooit Daine en Jenny hebben ontmoet !
Want Kevin en Gus, Peter , Daine en Jenny kennen elkander van in Awakino waar ze samen vissen gaan !
Een reunie dus !
Maar voor we uit eten gingen wilde we nog snel eens naar het hospitaal Beth gaan bezoeken voor we vertrekken .
Dit meisje heeft alle tegenslagen van de wereld voor het ogenblik ,.
grote vakantie zijn en in het hospitaal liggen , normaal ging ze met haar zus mee begeleiden gaan naar Australie .
Haar zus speelt basket in de nationale ploeg voor jongeren van New zeeland en moest de
New -Zeelandse titel gaan verdedigen in Melbourne !
Beth is een belofte volle tennis speelster bij de jongeren .
En door haar operatie die in aller spoed moest gebeuren is er een stop ingelast voor haar !
Begrijpelijk dat dit meisje wat in de put zit , want ze had haar vakantie anders geplant !
Rond 18h zijn we dan samen gaan eten bij de vissersclub van Peter , een groep vrienden samen !
Plezier was zeker aanwezig want ze kende ons nog van de vorige keren .
Het is verwonderlijk hoe die mensen uit eigen initiatief goede dag komen zeggen , en raar maar waar ze zeggen hallo Belguim friends ! !
tijdens het eten was er een prijsuitrijking aan de gang , en voor de klucht stond ik ( Philip) ook eens op alsof ik de prijs ging ontvangen !
Verwarring allom toen de echte ontvanger en ik naar de tafel liepen ,
Maar ik liep gewoon door naar het toilet !
grap geslaagd
rond 21,30h en na nog enkele drankjes kwam het onvermijdelijke
afscheid nemen van Kevin & Elaine , Gus & Margarette !
Want zij moesten nog een 1,3h rijden voor ze thuis waren en met de bezorgdheid in het achterhoofd is dat begrijpelijk !
we hebben er maar 3 woorden voor het deed pijn
zowel bij ons als bij hun liepen de tranen langs de wangen !
Omdat we in zo'n korte tijd zo'n hechte vriendschap hebben gecreieerd, maar het was geen vaarwel dat we zegde tegen elkander , maar tot ziens !
Als alles volgens plan loopt zouden Kevin en Elaine volgend jaar naar hun dochter komen die in Briestol woont te Engeland .
En ze hebben belooft het kanaal over te steken naar Belgie!
Waar we nu al naaruit kijken !
Elkander omhelzend hebben Sandra en ik onze vrienden uitgezwaaid !
En het gevoel dat we hadden was gelijk stemmend en pijnelijk toen hun wagen in de verte de hoek om draaide !
Maar binnen wachten er nog vrienden , ze stelde voor om samen nog een koffie te drinken bij Peter en diane thuis !
Waar we ook naar toe gingen .
Jemy was de volgende die ons verlate , terug een pijnelijk moment ! Maar we beloofde contact te houden met elkander !
Een beer van een jongen waar we nu bewondering voor hebben omdat hij zijn gevoelens kan tonen en z'n tranen de vrij loop liet gaan !
En als laatste was voor die dag Jenny die ons verliet dachten we ?
Maar zij kwam daags nadien terug om samen met ons te ontbijten .
De pijn werd even uitgesteld !
Zondag , de dag van het eind , en van mooie momenten !
Na nog samen het ontbijt klaar gemaakt te hebben , en genuttigd te hebben was het zover .
Het totale afscheid van iederèèn Jenny die iets vroeger vertrokken was , maar het pijnelijkste was wel van Peter en diane !
Alhoewel ze niet veel schelen van onze leefttijd hadden we het gevoel dat we onze ouders verlieten !
Die mensen zijn zo warm , zo gastvrij en geven ons echt het gevoel dat we veel betekenen voor hen !
Ze hebben zelf enkele malen gezegd jullie zijn geen vreemde meer voor ons , jullie zijn echt onze familie , tis of we jullie al jaren kennen !
met de lopende tranen in de ogen zijn we stilletjes vertrokken , al wuivend reden we de straat ten einde !
We wilde van ons vertrek genieten tot ze bijna een stiptje waren in het einder !
En wij wilde dat zij ons zagen verdwijnen in het oneindige !
De eerste kilometers wilde we enkel de stilte , enkel het geronk van de moter was te horen !
En wij keken met natte ogen naar elkander , langs de èène kant van veel verdriet , maar het meest dat we dit hebben mogen meemaken !
Dit is een avontuur dat wat wij denken weinigen beleven , maar wij het geluk hebben gekregen dit te hebben kunnen waarmaken !
En wij Sandra & ik Philip enkel heel gelukkig om zijn !
Onze weg hebben we verder gezet richting Hot Water Beach !
En hebben bijna de ganse weg gebabbeld over de voorbije dagen , en onze toekomst !
Na 6,3h gereden te hebben zijn we eindelijk aangekomen .
Waar we iets gegeten hebben en slapen zijn gegaan , want 'smorgens wilde we nog eens op het strand ons eigen hotpooltje delven en genieten van de termische warmwaterbron die dit strand rijk is !
Maar dit moest wel bij laag water , en dit was om 4h in de morgen , en in volle duisternis , je zag geen hand voor de ogen !
Maar tegen dat ons putteke klaar was konden we genieten van een stralende zonsopgang die van tussen de hoge bomen haar eerste warme zonnestralen het zuiderlijk halfrond in stuurde !
Tegen 7,30h waren we terug op de camping , na een goeie douche zijn we terug in ons bed gekropen , waar het in onze camper stil was tot 12h .
dan zijn we begonnen met de koffers klaar te maken want morgen moeten we de camper terug brengen in Auckland .
