vrijdag gingen we naar Kaikoura af rijden aan de oostkust een gekend dorpje om zijn walvis spotten en dolfijn zwemmen !
Maar ook bekend om zijn vele mogelijkheden van vissen !
In Westport nog wat bij getankt met de camper want naar verluid waren er geen tankstations langs deze weg !
We besloten de Lewis pas te nemen maar eerst de H.W.6 op tot in Inangahua , in Berlins even gestopt we waren net nog geen 45 minuten aan het rijden kwamen we een originele Hay way cafetje volledig in hout een pracht om even te stoppen ! De dame die ons serveerde was vermoedelijk een echte Maori getatoeerd tot en met , behalve in het gezicht , dit zag er een vurig madammeke uit ! Maar uiterst vriendelijk !
Na een half uur dan maar verder hee!
In Inangahua zijn we de H.W. 69 afgeslaan naar Reefton , die hem terug splitste naar H.W. 7 naar Hanmer Springs en vervolgens in Culverden waar we over moesten op de Inland Road een soort bergpas 70 tot in Kaikoura .
In Westport hadden we wat zitten babbelen met een Kiwi ( zo worden de new zeelanders genoemd ) en hij wist ons te zeggen dat dit een behoorlijke weg was dwars door de bergen met veel bochten , dus het chauffeurke van dienst was in zijn noppekes !
Maar zolang we niet op de 70 zaten liep de weg heel goed , zodat ik begon te denken dat die kiwi me wat had wijs gemaakt !
Met de cowboy hoed op en het national park Paparou in de achterspiegel liep deze weg heel vlotjes !
Kwam het nu door de aangepaste muziek op cd want radio ontvangst hebben we niet zagen we in mum van tijd de toppen van Mount Isobel in zicht komen waar Hanmer springs vlak voor ligt .
maar als we in Culverden de 70 op reden was het na enkele km andere koek ! Dit is pas een deftige bergpas , wel een mooie 2 weg baan maar met behoorlijk wat bochten en verdomd veel niveau verschillen en telkens in de bochten ! Aan Mount Lyford zagen we een plaats waar veel zou geski't worden , en waar er een cafetje was ! Dus terug koffie time en gaan neuzen natuurlijk !
Dit was een gebouw volledig in hout een soort groot berghut ook voorzien voor overnachting , en met een reuze open haard !
We bestelde onze koffie en ging die drinken op terras met een uitzicht op de besneeuwde bergentoppen van Mount Lyford !
Terug een plaatje als een prentkaart , daar kon je zelfs in een jacuzi zitten terwijl je iets dronk na het skieen !
En dan maar verder , ons campertje had deze afkoeling verdiend!
Ons VW-ke heeft zijn pk's goed kunnen gebruiken !
Ik heb zo aan mijn volang moeten draaien dat ik bijna mijn eigen achterlichten begon te zien !
We waren blij toen we de bergtopjes begonnen te zien van St-John , dit waren de laatste bergen voor Kaikoura .
Wat ook erg opviel was de verandering van vegitatie , van beplanting die in het regenwoud groeit aan de west kust , naar de enorme sparre bomen in het midden van het land naar de terug tropische beplanting aan de oost kust en dit in vogelvlucht van misschien 200km .
Kaikoura is een drukke stad met veel tourisme en van alle pluimage !
Wij gingen nogmaals onze wandelingetje over doen van vorig jaar ,
maar dat is voor morgen gepland !
De nacht van vrijdag op zaterdag heeft het water gegoten , en voor ons stonden er enkele in een tentje , ik ben verschillende keren naar buiten weest kijken of ze niet wegspoelde !
Te vergeefs ik had gehoopt op spectakel ?
Maar de morgend brak aan met glimmende zonnestralen , terwijl ze bewolking hadden voorspeld en regen , ik denk dat die weermannen hier zo te betrouwen is als de onze ? Niet dus !!
we zijn met volle moed vertrokken maar zijn niet verder geraakt tot aan de zeehonden colonie , de tocht langs het water ging niet door, het water stond te hoog en konden er niet langs heen , maar dit was toch een tochtje van 20 km .
Dan hebben we maar onze bokes bij de zeehonden op gegeten , of liever gezegd geprobeert , want de meeuwen hadden vlugger de smaak te pakken of ons !
Op de terugweg hebben we enkele winkeltjes bezocht en wat inkopen gedaan !
Je kan ook zien dat tourisme hier een belangrijk iets is , ze zijn erg comercieel die Kaikourianen !
Ik heb mij een vislijn aangeschaft en ga eens een poging doen om iets te vangen .
Ik hoop dat het geen botten ga worden , want die hebben we niet nodig
De camping in Westport ligt behoorlijk ver van het stadje.
Maar ligt op wandel afstand van de zee , een hele rustige camping . We besloten er 2 nachten te verblijven .
Vandaag donderdag was er een wandeling gepland naar de zeehonden colonie .
De start locatie lag zo'n 6 km verder op , maar een wandeling
van +/- 10 km .
Een heel stukje minder als de vorige dus !
Onze spieren zijn wat stijf en stram ,
de kliffen waar de zeehonden liggen zijn prachtig , uitstekende rotsten en plateau's in de bruisende branding die amper overspoeld worden zodat je die diertjes in volormaat kan bewonderen ! En velen met jongen .
De wandeling loopt langs de kustlijn tussen een wildgroei van planten ;
en nu dat het zomer is hier kan je genieten van verschillende kleurenpaletten en een diversie van geuren , heerlijk om van te genieten !
Maar het eerste stuk van de wandeling is het even wennen van de geur, die de zeehonden hebben , je kan het vergelijken als met je hond in de regen bent gaan wandelen , en als die zich heeft uitgeschudt na een regenwandeling , een specifieke honden geur !
De start van onze wandeling begon al met een verrassing één van de zeehonden lag op het pad waar we heen moesten .
Hoe die dieren zonder poten dit kunnen waarmaken een hoogte van wel 70 meter via de rotsen naar boven kunnen blubberen , is wel verbazend en indrukwekend !
Zij lag midden het pad en we risceerde het niet om er langs te stappen ,
die diertjes hebben behoorlijke tandjes in hun bekske zitten !
Er was daar ook een bus met toeristen allemaal jonge meisjes die er voorbij geraakt waren maar niet meer terug durfde !
Dus moesten ze wachten tot die zich verkroop !
Het was wel een mooi evenement hoe dat beest de boel op hield !
Met regelmaat verkroop hij enkele meters en bleef dan terug wat rusten , het was toch wel een beest van rond de 200kg naar schatting !
Maar op den duur liet hij zich terug afgleiden van de rotsen , het pad was vrij !
De wandeling was kort maar wel hevig door de enorme hoogte verschillen in het landschap , en de mooie uitzichten spreken voor zich ,
de uitgebreide ver zichten over zee met die robuste rotsformatie's die vaak als pijlen uit de zee schieten waar de gematige wilde zee zijn golven tegen gooit !
We wisten dat het eindpunt van onze wandeling aan een vuurtoren was , en die stond natuurlijk op het hoogste punt , daar hebben we onze boterhammeks doen smaken in de blakende zon !
Op de terugweg hebben we nog enkele rust pauzes in gelast om echt te genieten van al dat mooi's, zeehonden die zwommen of aan het luieren lagen op de rotsen , meeuwen die zonder fladeren bleven stil hangen in de wind , albatrossen die zich van een hele hoogte in een duikval lieten vallen om vis te vangen !
Wat is de natuur hier mooi ! !
op terug weg naar de camping zagen we ook iets spectaculairs , een zwaar transport . ( dat is de winkel van flupke hee )
hier in de buurt zijn verschillende mijnsite's en er werd enkele camions verhuisd langs de weg , wagens die zelfs niet de weg op mogen rijden .
Bij ons worden deze reuzen gedemonteerd , hier worden die zo vervoerd !
Ik werd er toch even stil van als ik dit gevaarte zag afkomen !
Op de camping aangekomen hebben we nog wat zitten genieten van de avond zon op een terasje in de buurt , een lokaal cafetje waar de dorpelingen een biertje komen drinken en wat bij praten .
Deze mensen zijn zo vriendelijk dat ze ook met ons begonnen te babbelen !
De vogels hadden mij gewekt , er zat er constant eentje de insekten van het raam en de carosserie te pikken , 't was net of er ééntje probeerde binnen te breken , het begon al langzaam licht te worden ,
en slapen lukte niet meer ,
ik had dan het idee om een heerlijke chocomilk te gaan drinken , in de keuken stond er een automaat , en voor 2$ kreeg je een behoorlijke kop ,
Zo gezegd zo gedaan !
met opkomende zon een kopje chocomelk op terras van de camping en kijken hoe de zon de flanken van de bergen begon te strelen !
De mensen die hier wonen en dit dagelijks beleven hebben een rijkdom zonder dat ze het beseffen !
De toppen van de besneeuwde bergen blonken als zilvere punten , en met regelmaat zag je een flard bewolking er langs heen schuiven ,
het was net een fluele sjaal !
Dit alles aanschouwen met een concert van vogelgezang !
Dit zijn één van de zovele mooie momenten die je hier beleefd wanneer je vroeg opstaat , en geloof me die worden als films op je hersencellen gebrand !
Rond 8h heb ik dan mijn vrouwke wakker gemaakt , en hebben we samen ontbeten!
Vandaag was het de bedoeling om richting Westport te rijden en eens uitgebreid te gaan wandelen richting de zeehonden colonie ,
vorig jaar hebben we dit ook gedaan maar zover ik me herriner was het weer niet fameus, of er was toch iets waar door we ze niet in volle glorie konden bekijken .
We wisten dat we langs de weg voorbij Greymouth moesten en wisten wat er enkelen weken geleden was gebeurd .
We vonden dat we daar wel even moesten bij stilstaan !
Zo kwamen we op het idee om een kaart af te geven uit symphatie
bestemd voor alle familie's en vrienden die op deze fatale dag hun dierbare hebben verloren in de donkere diepte van deze mijn !
Zo hebben we in een boekenwinkeltje een mooie kaart uitgezocht met en toepasselijke tekst die we groot deels hebben aangevuld in het engels ,
en het nederlands .
Om al de nabestaande toch een hart onder de riem te steken in deze moeilijke periode !
Toen we Greymouth binnen reden zagen we dat er behoorlijk wat fabrieken waren die rechtstreeks en onrechtstreek met de mijnen te maken hadden .
En hoe verder we het stadje binnen reden hoe stiller we werden tegen elkander , we zette de camper op een pleintje vlak bij het centrum.
Maar waar moesten we in godsnaam die kaart afgeven ?
We gingen op zoek naar ergens een gedenkplaats voor de overledene !
Het beste wat we konden doen was het aan iemand vragen !
We stapten een hotel binnen met onze vraag .
De hostes melde ons dat er een rouwregister lag in het stadhuis !
Hoe konden wij daar niet opkomen ? Bij ons is dat ook zo !
Maar ja hier in New-Zeeland kon dat ander geweest zijn !
In het stadhuis aan gekomen werden we door een heel vriendelijke dame ontvangen , waar we ons verhaal aan deden en de reden waarom !
Dat we als belgen het nieuws vernomen hadden en dat we mee leefde met de nabestaande .
En dat we dit deden met overtuiging en uit symphatie voor de overledene en uit eigenwil !
Ze begeleide ons verder het gebouw door tot aan het rouwregister, waar we konden in alle waardigheid een boodschap nalaten .
Na dit gedaan te hebben , hebben we nog ruim gesproken met deze dame , die ons ook nog een uitgebreide uitleg gaf over de jongens en mannen die dit stadje op een bruske manier ontnomen waren !
Zo wist ze ons te vertellen dat de jongste net 17jaar was geworden de dag voor het ongeval ,en dat haar man hem had opgeleid tot de job die hij deed !en dat de jongen JOSEPH RAY DUNBAR een Australier was .
De jonste was net 17jaar en de oudste 60 jaar !
Ze vond het uiterst moedig van ons dat we dit deden !
En het viel ons op dat ze de kaart die we hadden afgegeven op een merkwaardige manier droeg !
Tussen haar samen gedrukte handen zoals je aan het bidden ben drukkend tegen haar hart !
Ze gaf ons ook een
PIKE RIVER OFFICAL REMEMBRANCE SERVICE
een boekje met foto's en gebeden voor de overledene !
we vonden het een soort opluchting dat we dit gedaan hadden ! En de eerste km die we verder reden was het stil in de camper , ook omdat je mijnfabrieken tegen komt lans de route dat we reden !
Net toen we bijna het stadje buiten reden zagen we een herdenkingsplaats met een grote steen en een gedenkplaat , we dachten dat dit misschien voor deze overleden waren , maar het was een steen voor de mensen die in een vorig mijn ongeval om het leven waren gekomen !
Daar zijn we dan ook even blijven stil staan ! Je mag de ene niet vergeten omdat deze recenter is !
We zijn dan verder gereden tot aan de Pancake rocks , daar zij we dan even op adem gekomen met een kleine wandeling en een mooi zeezicht !
In princiepe is het spectaculairder wanneer de zee heel ruw is en bij felle storm!
Dan maar verder tot Westport waar we camper parkeerde en na het eten nog een strand wandeling hebben gedaan !
Morgen vliegen we er terug tegenaan met een stevige wandeling !
maandag 06,12,2010 zijn we vertrokken vanuit Queenstown via Wanaka richting Haast,
in Wanaka zijn we even gestopt om het één en het ander te gaan bezichtigen ,maar het weer was niet te denderend , en het is nu ook niet de bedoeling om in de pletsende regen te gaan rond trekken !
Dan maar aan het meer onze boterhammeks op eten in de camper.
Het weer kan hier zo wisselen , de ene minuut is het zon de andere regen met bakken .
Dan maar naar Haast op rijden, dit is een behoorlijke afstand van Queenstown met vaak mooie stukken rijweg dan terug de bergen in met verschillende stukken langs de kustlijn,
zelfs bij minder goed weer gezellig rijden !
Tot slot besloten we om door te rijden tot aan de Glecier , ging het nu de Franz of de Fox Glecier worden dat wisten we nog niet ,
we wilde ook eens een vrije camping proberen , dit is een camping aan een meer of een mooi uitzicht in de midden van de natuur vaak ook in natuurgebied , maar dan zonder nuts voorzieningen enkel een mogelijkheid om naar toilet te gaan , nauw ja een barak met een wc en een gat in de grond !
En waar je de vliegen zie vluchten met de behoefte die je gedaan hebt !
Maar dit is niet aan ons besteed !
Dan besloten we maar om naar de Top 10 camping te gaan bij de Franz Jozef Glecier, die kende we van vorigjaar , een mooi onderhouden lokatie met op wandel afstand van het dorpje !
En een uitzicht uit de duizend op de besneeuwde bergen ! Maandag avond hebben we niet veel meer gedaan , maar ze voorspelde beter weer voor dinsdag , dus hebben we alles klaar gemaakt om een stevige wandeling te maken .
Dinsdag07,12,2010 zijn we bij tijd opgestaan , en op zeker gespeeld , het weer bericht ? ?
het was nog behoorlijk bewolk maar in de verte zagen we de blauwe gaten komen in de bewolking !
Dus we toepte het om een stevig wandeling te maken !
Vlug alle proviant in de rugzak bergen regenjassen mee ,je weet maar nooit .
Er zijn hier enkele mooie uitgstippelde wandel routes en èèn ervan is tot aan de voet van de glecier een kleine 22km .
Wij volle kracht er aan begonnen maar wel via het dorpje !
Nog vlug een koffietje of 2 gaan drinken op terras , het weer verbeterde met de minuut !
Eens vertrokken het dorpje uit richting het zuiden liepen we over een brug waar het water van de Glecier onder door spoeld . Een brug van wel bijna 100 lang met een rivierbeding vol keien die de Glecier ooit mee gesleurd heeft .
En dat men denk dat het ijs vroeger tot daat heeft gelegen en verder naar de zee op .
De door de zon opgewarmde aard heeft hier al duidelijk zijn sporen achter gelaten , en dat de Glecier nu al stopt op een 6 à 8 km voor de brug !
We vinden dit wel jammer dat zo'n mooi natuurspectakel aan het verdwijnen is ,
de uitgestippelde wandelpaden tot aan de Glecier zijn prachtig aangelegd en onderhouden dwars door het regenwoud en te midden in de bossen , met in natuurlijke mogelijkheden rust voorzieningen rotsen om op te zitten
tijdens onze wandeling hebben we ook iets moois gezien ,
een zwerm bijen die zich aan het verplaatsen was , een behoorlijke zwerm de lucht zag zwart , tot de koningin zich naar vermoede zich ergens op een tak van een boom zette zag je mooi dat alle andere bijen zich rond haar samen koekte om haar te beschemen .
Maar we waren wel op onze hoede , je weet nooit wat die beestjes van plan zijn !
Tijdens onze tocht hebben we maar èèn enkele vlaag regen gehad maar als je constant onder de bomen loopt blijven de druppen wel vallen !
Op de plaats voor de voet van de Glecier waar velen starten om naar de Glecier te gaan ( dan hadden wij er al 8km opzitten ) zagen we verschillende jongeren starten op van die teenslippers , dat Sandra en ik ons afvroegen hoe die hun tocht zullen doen ?
Wij hadden degelijke wandelschoenen aan en voelde vaak de rotspunten er door , maar spoedig zagen we ze met manke pootjes terug keren !
Bij sommige mensen stellen we ons vaak vragen ??
we waren verwonderlijk toen we aan de Glecier aan kwamen dat er in een jaar zoveel kon veranderen , en dat die Glecier terug al een stukje was in gekort ,
dan maar starten aan de terug weg , we hadden gehoopt die terug te kunnen doen aan de overkant van Glecier waar water loop , zodat we aan de andere kant van het dorp uitkwamen , maar dat lukte dus niet . Het ijswater was te diep en stroomde te snel , risico's nemen was het niet waard !
Dan zijn we maar op onze stappen terug gekeerd !
Onze proviant was reeds op en we begonnen behoorlijk honger te krijgen ,
terug in het dorpje aan gekomen besloten we ons plaatstje op terras nog maals te gaan opzoeken ,
en het aanbod van de dag was een volledig afgewerkt menu met een T-bount van een halve kilogram ! ! en dit voor de prijs van 39$
amper 20 ! en dit met de dranken inbegrepen !
Dat konden we natuurlijk niet weerstaan heeee !
Na deze koninglijke maal zijn we verder gestapt tot aan de camper , waar we het aanbod kregen om na onze wandeling te genieten van een heerlijke jacuzi , een ontspanning moment mocht er ook wel nog bij !!!
