voor het eerst willen we alle lezers van onze blog een gelukkig nieuwjaar toewensen .
Vrijdag 31,12,2010
vandaag Vrijdag de 31ste december 2010 de laaste dag van het jaar , tevens de verjaardag van Philip !
We wisten dat er van alles op til was , maar eerst boodschappen doen en dan terug naar Awakino naar de camping .
We hadden daar afgesproken met onze vrienden om samen oud op nieuw te vieren !
Bij aankomst rond 14h zagen we dat we de eerste waren , dus hadden we de tijd om alles klaar te maken , vooral wat de BBQ betreft .
We gingen een BBQ regelen voor Philip zijn verjaardag , maar voor Zaterdag 01,01,2011 .
De voorbereidingen vroegen wat tijd , en de inprovisatie was groot , want in een mobelhome heb je nu niet de plaats zoals je ze thuis hebt !
Vooral wat de koelkast betreft was het puzzelen om zoveel mogelijk er in te krijgen , gelukkig hadden we de sleutel meegekregen van Peter en Diane en konden we veel in hun koelkast kwijt !
Na het werk gedaan te hebben in de keuken begonnen we aan de buiten in richting , we wilde dat onze infra-fra-fra-stuctuur inorde was !
De tent moest gezet worden en tafels klaar gemaakt worden voor de verjaarsdags drink die we gaven met de hapjes en versnapperingen .
We hadden er een tropisch tintje aan gegeven !
De tent opzetten was geen lachertje voormij (Philip ) dat moet je maar eens doen enkel met 2 vrouwen ?
Want die was nog nat van vorige week , wanneer we die in de gietende regen tijdens een wingoos hadden opgeplooid .
m.a.w. Hij was nog druipnat !
Al konden we hem buiten leggen om te drogen , dat was al iets !
Maar ik (Philip) wilde de poging doen om hem overeind te zetten .
Alles ging goed toen ik de 2 middenpalen wilde recht zetten .
De uit 3 stukken bestaande palen wou ik deel per deel rechten terwijl de dames hem in evenwicht hielden , maar bij het plaatsen van het laatste element kwam er een windvlaagje zodat de dames het evenwicht verloren en loste met resultaat ik ( Philip ) onder de neer gevallen tent zat met de palen op hem !
En zeiknat en vol modder op handen en knieen er van onder kroop !
Dan hebben we maar gewacht op Peter en Jamy en de andere versterking Die in de loop van de avond gingen arriveren !
Na onze mislukte poging de tent te rechten waren we aan een koffie toe , toen Diane opeens met enkele kado's aan kwam en die in Sandra haar handen duwde . Wij hadden er ook enkele, maar dachten die 's avonds te geven . Wat eigenlijk ook de bedoeling was van Diane en Jenny maar het ongeduld van onze nieuwsgierigheid dit niet langer konden uitstaan !
Wij wilde normaal wachten tot iedereen aanwezig was .
De kado's waren uiterst prachtig , Sandra kreeg een box met 4 stenen letters in het Maori's , wat zou betekenen liefde , geluk , vriendschap en hoop
een sentimentele kado die voor ons waarde heeft en van grote betekenis is. We waren er even stil van !
Van het 2de kado die we uitpakte waren we eveneens sprakeloos !
Een prachtige fotografische kunst werk van de Taranaki berg die weerspiegeld is in èèn van de meren er rond !
En dit met besneeuwde bergtop , voor ons een juweeltje !
Wij vinden deze berg zo fasinerens dat je er gewoon blijft naar kijken , en zowel op foto maar vooral waneer je er voorstaat telkens nieuwe dingen aan ziet wat je voorheen hebt over gekeken !
Alsof die berg telkens van structuur aan het veranderen is !
Dit was een kado van de ganse groep vrienden samen , Kevin , Jenny , Gus , Peter en Diane ! En die we als we terug zijn telkens met een traan in de ogen gaan bewonderen !
Van Anne en vriendin van Diane die ook aanwezig was kregen we een mooie kaart , deze simpathieke vrouw die ook aanwezig was met kerst is intussen bij het groepje opgenomen !
Intussen was Jemy ook aangekomen de kleinzoon van Peter en Diane ,
een toffe knul van 19 die zowat bijna de dubbelganger is van mijn zoon Ruben ! En waar we goed konden mee opscheiten .
We wisten dat hij er bij ging zijn , dus hadden we ook een attentie voor hem gekocht .
Maar eerst de kado's voor Diane en Peter , we hadden enkele foto's genomen toen we daar waren tijdens onze avondwandeling in het park, waar er enkele pracht exemplaren tussen zaten !
Wij moesten het maken met de middelen die we hadden en de mogelijkheden die voor handen was .
Je vind hier wel alles , maar we moesten het weten te vinden !
Wij hadden enkele mooie foto's uitgekozen van ons waar we met iederèèn opstonden en die laten ontwikkelen als ook in een mooi kadertje laten in werken !
We hadden naar iets gezocht waar we Belgie in terug zagen , maar dat was een naald zoeken in een hooiberg !
20.000km van huis vind je zo maar niets van het thuisfront !
Toen ze het uitpakte kregen ze de tranen in de ogen , zowel Diane als Jenny en Anne , voor Jemy hadden we een pakket belgisch Leffe bier gekocht met daarbij een glas , een geschenk die hij echt naar waarde schatte want belgisch bier is hier verdomd duur !
Je vind er zowel Leffe , Hougaarden , Duvel en chimy in speciale geschenk boxen , en met een prijskaartje van tussen 10 en de 20 en dit voor maximum 4 flesjes met een glas erbij !
Dus een feestje bouwen met belgisch bier kan je een fortuin kosten !
Intussen was Peter ook aangekomen van werken rond 21.00h en hebben we nog wat gegeten en goed wat afgelachen tijdens het op zetten van de tent !
Op de camping was het een drukte van je welste hij stond werkelijk vol en het prettige is , bijna iedereen kent iedereen en de mensen zijn hier erg sociaal !
En er waren enkele activiteiten te doen ook met als hoofd een Karioke van 22h tot 02h waar iedereen eens een poging kon doen !
Ik (Philip) heb het voor bekeken gehouden maar toen Sandra na enkele pittige wijntjes de micro nam en begon te zingen met het liedje van de Tinanic gezongen door Celine Dion , was de menigte van wel een 60 tal mensen even stil !
En eerlijk gezegd mijn mond viel ook even open toen ik haar hoorde ,
ten eerst was ik er bijna van overetuigd dat ze dit nooit ging doen
en ten tweede ze zong zo overtuigend en zo mooi !
Na afloop kreeg ze een aplaus waar ik wel even kippevel van kreeg !
oud op nieuw zijn we hier overgegaan met plaatselijk vuurwerk , jongeren die wat pijlen hadden gekocht en afschoten op het strand .
Het gespreks onderwerp van de dag was het ongeval in Rotorua , een jongen van 8jaar was daar tijdens het bezoeken van de hotpool geisers over de AFBAKENING GEKROPEN en uitgegleden ,
waar hij enkele meters dieper in het kokende water was gevallen van de geisers met een temperatuur van bij de 100 graden .
Waar hij levend gekookt werd , en na 2 dagen stierf in het hospitaal !
Dit moet een ongelofelijk harde dood zijn , denk ik ?
Vanaf Zondag tot Woensdag middag hebben we onze tijd gebruikt met vissen en genieten op de camping met heerlijke maaltijden .
Zondag en Dinsdag hebben we zelfs belgische pannekoeken gebakken voor de groep waar ze zich bijna ziek hebben gegeten !
En de BBQ die we gegeven hebben voor Philip zijn verjaardag was een groot sucses , je moet weten dat we hier op een camping zitten waar alles bascic is en we alles moeten inprovizeren , maar het is ons gelukt !
Zaterdag 1 januari was ook voor ons een zeer speciale dag , SANDRA EN IK ZIJN OM 14H HERTROUWD OP HET STRAND VAN AWAKINO , en dit in Maori stijl, er was een Maori Marriage Celebrant aanwezig op de camping en wilde dit bij uitzondering voor ons waarmaken.
Onze vrienden hadden alles voor ons geregeld,Anne , Dianne en Jenny hebben een speciaal trouw outfit gemaakt voor Sandra ,de mannen hebben zich over Philip ontfermt, Peter heeft Sandra begeleid tot het strand waar ik aan't wachten was , ( waarbij traditie is dat de vrouw te laat komt) en daar heeft Peter zo fier als een pauw mijn vrouwtje aan mij gegeven,het was een zeer speciale trouw .
waar onze plechtigheid en geldigheid geregistreerd werd met een stok uit een houtsoort dat enkel in New-Zeeland groeid op een stuk strand dat nog niet belopen is die dag vlak aan de branding van het water !
Dit zou enkel mogen gebeuren bij vloed of opkomend water .
En mag enkel gewist worden door het water !
De ganse plechtigheid werd gevolgd door onze vrienden en tal van camping gebruikers , maar vooral veel echte Maoriers !
Wij dachten dat dit maar onder onze vrienden ging gebeuren , maar nieks was minder waar , eens dit beslist was dat dit ging gebeuren ging het rond als een lopend vuurtje , zelfs mensen van uit de naburige dorpen waren aanwezig , we waren er van overdonderd mogen we welzeggen !!
En geloof me er zijn traantjes gevloeid!
Bij de gedachte waar we stonden , aan de andere kant van de wereld op een pekzwart ( maar gloeiend hete ) strand in volle zon en geen wolkje aan de lucht , met op de achtergrond de Taranaki !
Wat kan men nog meer wensen ?
Tijdens de plechtigheid werd er ons een legende verteld over de Taranaki berg .
Volgens de legende zou de Mouth Taranaki vroeger samen hebben gestaan met Mouht Roa en Mouht Damper , maar omdat hij een geheime relatie zou gehad hebben met èèn van de vrouwen van Mouht Roa en Mouht Damper , zouden ze de Taranaki verstoten en verdreven hebben via de rivier de Mohakatino en de Hutiwai stroom zodat hij er alleen zou bij komen te staan als berg !
Waar hij nu in pracht en praal staat te glunderen !
Na de ceremonie hebben we een huwelijks maaltijd gekregen met alles erop en eraan , en dit allemaal door onze vrienden geregeld .
FANTASTISCH DAT WE DIT HEBBEN MOGEN BELEVEN!!!!!!!!!
de traditie wenst dat er op de huwelijksdag gevist zou worden .
De visvangst was voor de groep behoorlijk goed maar voor philip terug een belvenis , de eerste keer dat ik een haai van bijna 1,2meter in mijn handen had !
En wetende dat we 's morgens enkele uren voorheen erin gezwommen hadden , en dat gaf ons wel een rilling .
Spectaculair is dat beestje eigenlijk niet , maar als je zijn muiltje even open trekt veranderd je wel van gedachten bij het zien van de rij tanden dat zo'n beestje heeft !
Maandag hebben we ook een pijlstaartrog gevangen , en we wisten niet dat dit diertje hier zo gevreest is omwille van zijn giftigheid .
Toen we de longlijn binnen haalde kwam er iets donkers mee naar de oppervlakte met een diameter van om de 60cm , ik dacht eerst dat het een grote tong of pladijs was ,maar het was een pijlstaartrog !
Iederèèn verwittigde ons om niet te dicht in de buurt te komen van zijn staart en werd er in alle voorzichtigheid gewerkt om de haak te verwijderen ,
het dier werd terug in zee gedreven waar hij de vrijheid kreeg !
Maar het prettigste vissen was met de werphengels aan de monding van èèn van de rivieren , dit op een soort vis dat ik totaal niet kende,
maar wel heel lekker is om te eten , maar waarbij je verdomd goed je hengel in de hand moet houden , de kleinste die er gevangen is geweest was er èèntje van bij de 2 kg en de rest tussen de 2 kg en de 5 kg !
En lang wachten op beet moet je hier niet doen ,
tis zelfs niet mogelijk vissen met 2 hengels , want je heb de tijd niet om die klaar te maken , je moet constant je aas van je hengel in de gaten houden !
Geloof me als ik zeg dat het een werk is die binnen te halen , soms springen die het water uit van het weer werk dat ze geven , ik heb zelfs een zeepaling gevang van bij het kg !
Het vreemde is wel dat de mensen bij ons zich soms blauw betalen aan vissoorten die hier niet gewild zijn om te eten !
Zoals paling , tong , pladijs , hier is dit een minderwaardige vis .
We hebben hier tong gezien waar je gemakkelijk met 2 personen kan aan eten als je wil , maar die worden gewoon terug gegooid !
Hier is vissen nog een plezier , en moet je geen schrik hebben zoals bij ons dat je de ganse dag lang in het water zit en thuis komt met niets !
Op de duur geraak je dit ook beu , en ga je biljarden !!
de tijd hier die we doorgebracht hebben met onze vrienden op de camping was van goud waarde , de hele tijd aan het strand zitten bij blakende zon met een verdragelijke temperatuur van 28graden met een lichte zeebries vissen gaan als een jager met een decor op de achtergrond van bomen, planten en bergen !
wat wens een mens nog meer ?
Het mooie van al is dat de mensen hier zich ook realiseren dat ze in een paradijsje wonen , een uitgestrekt land met amper 4,2 miljoen mensen vol natuurgebied zee rondom !
De mensen hier waar we mee gepraat hebben , hebben de zelfde gevoelens zoals wij , ze voelen zich pas thuis als ze de Taranaki hebben gezien !
Wat een stomme berg kan doen met een mens toch ?
Vandaag woensdag verlaten we Awakino en gaan terug naar
New Plymouth
afscheid gaan nemen van onze vrienden en hun vrouwen Kevin en Gus . Die er jammer genoeg niet konden bij zijn met oud op nieuw !
