Na enkele weken van bezoeken aan verschillende instanties met stempels, papieren, zegels en wachttijden, lukt het ons vrijdag om onze 'Carnet étranger' in ontvangst te nemen. We zijn nu officieel geen toerist meer en moeten om de 6 maanden deze vreemdelingenkaart vernieuwen.
Terwijl Goele en Nele 's namiddags nog een laatste werkoverleg houden voor Goele 10 dagen naar Burkina Faso reist, zorgt Christof voor de aankoop van meubilair voor Nele's thuiskantoor en een zwemmetje met de kids in hotel Dosso.
Op zaterdag staat alles in het teken van ons huis: Christof laat een natuurlijk afdak met de Bougainvilla maken, we zetten het bureau van Nele in mekaar, poetsen het hele huis en rijden 's avonds een stukje richting St. Louis waar we terrasstoelen en -tafel kopen, een rekje en wat opbergmanden.
Daarmee denken we genoeg gewerkt te hebben voor deze week. En dus trekken we zondag met de drie gezinnen naar de zee nabij Popenguine. Heerlijk om even niets te doen in een strandstoel en een verfrissende duik te nemen in zwembad of zee.
We beginnen ons alsmaar meer echt thuis te voelen hier. De grote zaken raken stap voor stap in orde en ons Senegalese leven krijgt z'n eigen ritme.
|