|
Een weekje gelededen heb ik een nieuwe rubriek op de blog gezet wat jullie nu de beste nachtmerrie vonden. 'De duivelse kloon' en 'meester Scheef' staan in de running.:-8) Het is alles of niets!:shock: ...maar vandaag komt er een nachtmerrie bij waarop jullie ook kunnen stemmen! :-) Misschien wordt dit zelfs de winnaar... maar ik juich nog steeds 'Meester Scheef' toe!:wink: En eh... niet bang zijn om eens een berichtje achter te laten in het gastenboek of wat kritiek - hopelijk goede kritiek - te geven op de nachtmerries in het reageer-rubriekje. In deze nachtmerrie komt er een heks voor en dit is de ideale gelegenheid om wat meer informatie te verschaffen over deze heksen...
:arrow: Een heks, ook wel kol of toverkol genoemd, is een persoon, meestal een vrouw, aan wie in vroegere tijden kennis en kunde werd toegedicht die een magisch karakter had, ook wel hekserij genoemd. Deze veronderstelde magie zou hoofdzakelijk terug te voeren zijn op een zeer grondige kennis van kruiden.
In de primitieve menselijke samenleving voelde de mens zich slechts veilig in zijn eigen woonplaats, samen met andere plaatsgenoten. De rondom liggende, onontgonnen natuur, werd als vijandig beschouwd, vol van gevaren. Aan de andere kant verschafte de natuur de mens voedsel en geneeskrachtige planten en kruiden.
In de folklore was de natuur bevolkt met duistere en lichte wezens, werden levenloze dingen levend en hadden dieren zielen. Het bijgeloof in geesten, demonen, spookdieren en tovenaars komt vaak met grote overeenkomsten over de hele wereld voor. Vroeger werden deze overeenkomsten toegeschreven aan onderlinge beïnvloeding. Nu neemt men aan dat dit universele geloof voorvloeit uit een diepgewortelde angst voor het duister en de ongekende natuur.
:idea:Binnen het volksgeloof worden aan heksen drie gaven toegeschreven
:arrow: Magische krachten :arrow: De mogelijkheid om zich in een dier of een ander levend schepsel te veranderen :arrow: De mogelijkheid om zich snel te verplaatsen
Onder magie verstaan we de mogelijkheid om een bepaald eindresultaat te bereiken met daartoe niet geëigende middelen. Een hoestsiroop is bijvoorbeeld een geëigend middel ter bestrijding van een prikkelende hoest. Een toverspreuk is in dat geval een niet-geëigend middel.
Heksenvervolging Reeds in de middeleeuwen zijn er gevallen bekend van mensen die werden veroordeeld op beschuldiging van 'zwarte magie'. Een misoogst of de dood van een dier of een mens was vaak aanleiding tot het zoeken van een 'zondebok'.
:arrow: Op verschillende manieren werd getest of iemand een heks was voor men tot vervolging overging. Een heks zou van nature buitengewoon licht zijn en daardoor op water kunnen blijven drijven. Een vrouw die verdacht werd van hekserij werd met een steen aan haar voeten in het water geworpen. Bleef ze drijven dan was bewezen dat ze een heks was en kwam zij uiteindelijk op de brandstapel terecht. Bleef ze niet drijven, dan was daarmee haar onschuld bewezen. Meestal was het dan te laat en was zij al verdronken.
:idea:Hekserij in andere delen van de wereld Ook buiten Europa was en is het geloof in heksen wijdgebreid. In een aantal Afrikaanse culturen heerst grote angst voor hekserij. Onder de 'Bantoevolkeren' is het geregeld voorgekomen dat 'heksensnuffelaars' grote aantallen heksen ontmaskerden. Deze werden ter dood gebracht.
Gelukkig is dat nu allemaal voorbij, allez... hier toch.
Nachtmerrie: De vloek van de heks Gits, een vredig dorpje waarin iedereen in harmonie met elkaar samenleeft. Soms kom je door de straatjes van Gits wel eens raar volk tegen. Zo was er eens een vrouw die een man zonder ogen tegenkwam die haar vroeg of hij even haar ogen mocht lenen om te zien waar hij was. Ook was er eens een man die een man tegenkwam met een staart en tien hoofden die met elkaar stonden ruzie te maken. En ook eens een vrouw die een koter tegenkwam met een brilletje en bizzar grote oren. (Ik denk dat je wel kunt raden wie dat was, Lennart natuurlijk!) Zo zie je maar, in Gits kom je de raarste personen tegen! Op een dag maakte Lennart een wandeling door het vredige bos en plots kwam hij een oude lelijke vrouw tegen. Ze had een enorme pukkel op haar neus en haar dat uit haar ogen groeide en zelfs uit haar oren... (hoe bizzar het ook mag klinken) Lennart viel in een bulderende lach toen hij de vrouw zag. 'Wat scheelt er, koter. Waarom lach je zo?!', zei de vrouw. 'Gewoon, het is de eerste keer dat ik zo'n lelijk vrouwmens tegenkom!', antwoordde Lennart spottend. Natuurlijk kan geen enkeler vrouw het verdragen dat iemand spot met hun uiterlijk. Zelfs lelijke vrouwen. 'Het is niet beleefd om met mensen te lachen, jongeman! (zelfs al zijn ze lelijk) Ik zal je eens een geheim verklappen: ik ben een heks en als ik wil kan ik je omtoveren in een drol dus ik zou maar niet zo hoog van de toren blazen als ik jou was.' 'Pfff...',zei Lennart. 'Een heks... geen wonder dat je zo lelijk bent.' 'RAAH! NU IS HET GENOEG! JE HEBT DE GRENS OVERSCHREDEN! IK TOVER JE OM IN EEN GEHAKTBAL! Hocus pocus gehaktbalos!' *Ping!* Lennart was inderdaad omgetover in een gehaktbal. De heks ging met een spottende lach weg. Dit was een ramp, zou Lennart zijn hele leven moeten doormaken als gehaktbal?!! Lennart moest naar huis zien te geraken maar gehaktballen hebben geen voeten. Ze kunnen echter wel rollen. En zo rolde Lennart naar huis en daar stond hij dan voor de deuropening. Maar plots werd Lennart opgehoffen door een enorme hand en toen zag Lennart het gezicht van vader. 'Hmm... ik begin meer en meer in het toeval te geloven. Ik had net zin in gehaktbal en voilà, d'r staat er mij zelfs een op te wachten. Vader wou net zijn mond opendoen om Lennart op te eten of Lennart riep zo hard hij kon: 'Ik ben Lennart! Ik ben geen gehaktbal!' 'Huh?',zei vader. 'Praatte die gehaktbal net tegen mij? Ik weet het, het is een geest die huist in de gehaktbal en ik mag vijf wensen doen! Jeeeeej!' 'Maar neen!',zei Lennart. 'Ik ben het, Lennart. Ik ben door een heks omgetoverd in een gehaktbal!' Vader begon de situatie te begrijpen en hield Lennart altijd bij zich. Maar op een dag... Gebeurde er een ramp! Vader hield Lennart als hij op stap ging altijd in zijn rugzak maar op een dag was vader Lennart kwijt! 'Waah! Ik ben Lennart verloren! Lennart, waar ben je?!' Lennart was uit de rugzak gevallen en werd opgeraapt door een koter van amper 5 jaar. 'Jammie!',zei de koter. 'Ik had net honger!' 'NEEN?!',riep Lennart. 'EET ME NIET OP! AAAH!' ... en het einde is redelijk gruwelijk. Lennart werd opgegeten door de koter maar geen zorgen... hij kwam er weer uit... wel wat bruiner dan voorzien!
Zo zie je maar, geen boel zoeken met ouwtjes! Respect voor de ouwtjes! Een wijze nachtmerrie!:-P
|