Wat vinden jullie tot nu toe de beste nachtmerrie?
Rondvraag / Poll
Wat vinden jullie van waarzeggers?
Nachtmerries
Huiveringwekkende verhalen voor jong en oud! Kom binnen, als je durft!
03-03-2009
Ter informatie:..
( wat eten we vanavond?) Ja, deze blog is beetje bij beetje aan het uitgroeien tot een echte superblog! We hebben al een paar nachtmerries maar er zullen er nog hopen volgen. Alleen vroeg ik mij zo af. Nu we al een paar nachtmerries in petto hebben op de blog... wat vinden jullie nu de beste nachtmerrie? Wel je kunt nu stemmen en dan gaan we binnenkort zien welke nachtmerrie het meest geprezen wordt!
Ach, lang geleden dat ik nog eens een nachtmerrie heb gezet op de blog. Ik heb jullie op julllie honger laten zitten. Dat spijt me oprecht... Maar niet getreurd, people! Want hier ben ik met een spliksplinternieuwe nachtmerrie die gaat over vogels... Maar dan wel erg bijzonderde vogels... (ik probeer het spannend te houden dus werk een beetje mee... )
Nachtmerrie: de vogelplaag 'Nu is het genoeg!',riep moeder boos. 'Die rotvogels moeten uit mijn tuin!' Al vanaf maandag werd de tuin van moeder bestookt door zwermen vogels die heel haar volpoepten en haar planten opvraten. Al moeders mooie rozen, madeliefjes en magnolia's moesten eraan geloven. Natuurlijk kon moeder daar niet mee lachen. 'Ik heb jaren aan deze tuin gewerkt!',riep moeder. 'Ik heb bloed, zweet en tranen in deze tuin gestoken en nu moeten die rotvogels alles verpesten!' (of eerder gezegd 'bemesten' ) Moeder wende zich tot vader en Lennart. 'Eric, Pree we moeten grove maatregelen nemen om die vogels te verjagen. Ik heb een idee! Ik koop een jachtgeweer en slacht die vogels een voor een af!' Zo gezegd zo gedaan ging moeder naar de JB om een jachtgeweer te kopen en ze kwam terug met een bazooka. 'WAAT?!',riepen vader en Lennart in koor. 'BEN JE DAARMEE VAN PLAN DIE BEESTEN AF TE SLACHTEN?!! DAN KON JE NET ZO GOED ATOOMBOMMEN MEEGEDAAN HEBBEN!!!' 'Alles, goed als die vogels maar uit mijn tuin verdwijen.' En zo mikte moeder met haar geweer op de vogels maar de vogels waren vingervlug en ontweken elk schot. Uiteindelijk gaf moeder de hoop op... 'Laat mij eens...',vroeg Lennart. 'Neen anders mik je nog op ons huis, idioot!',beantwoordde moeder. 'Wat gaan we nu doen? Plan A: "ze afslachten" is mislukt... wat is plan B...?' Plots had vader een geniale inval: 'Ik heb een idee! We kopen een vogelverschrikker en zetten hem in het midden van de tuin. Dan gaan die vogels zeker schrik krijgen en zich reppen. (vooral als we hem de kop van Lennart geven)' En zo gezegd zo gedaan kocht heel het bendeke een vogelverschrikker en zette hem in het midden van de tuin. ... maar de vogels waren helemaal niet bang van de vogelverschrikker. Integendeel! Ze aten hem zelfs op! Ook de tuin van moeder moest eraan geloven. Ze aten al haar bloemen, planten en - geloof het of niet - zelfs haar bomen op ... tot er niets meer over was van moeders tuin. Zelfs het gras hadden de "bekjes op pootjes zoals moeder het zo mooi kon zeggen" opgegeten. Heel de tuin hadden ze binnengespeeld, het enige wat nog over was was een stukje land. Maar - geloof het of niet -... nadat er niets meer in de tuin te beleven viel geraakten de vogels ook erg geïnteresseerd in ons huisje. En even later waren ze ons huis aan het opeten tot er ook van ons huisje niets meer over was. 'NU IS HET GENOEG?!',riep moeder boos. 'DIE VOGELS HEBBEN HEEL MIJN TUIN OPGEVRETEN, AL MIJN DIERBAARSTE BEZITTINGEN EN ZELFS M'N EIGEN HUIS! DIT KAN ZO NIET LANGER! ERIC, PREE! WE MOETEN GROVE MAATREGELEN NEMEN (dat is moeders typische zinnetje ) ... we verhuizen naar een ver oord waar die vogels ons niet gaan vinden!' 'Verhuizen?!',riepen vader en Lennart in koor. 'Naar waar dan wel?!' 'Weet ik veel, naar Canada!' En zo gezegd zo gedaan vertrok heel het bendeke naar Canada met het vliegtuig. Daar aangekomen bouwden ze een bungalow op een verlaten eilandje afgesneden van de bewoonde wereld en bovenal afgesneden van die vervloekte vogels. Allez, dat dachten ze toch tenminste. Want wie ariveerden daar... 3 keer raden. DE VOGELTJES!!!!!!!!!! En zo... overal waar moe, va en Pree ook gingen, altijd werden ze geachtervolgd door de vogels. Zelfs op de planeet Mars arriveerden die vervloekte vogels daar. Want moe, va en Pree waren het slachtoffer van de gevreesde vogelplaag en niemand kan van deze plaag ontsnappen...
Ja, zo zie je maar dat net zoals de dokters niet al de vogeltjes zo onschuldig zijn. Als je een adelaar of een arend tegenkomt streel dan niet over z'n hoofdje want misschien zou die arend dan wel eens durven toehappen. Want wij zijn voor hen niet meer dan een hapje vreten.
Een nachtmerrie die dokters liever niet op het scherm zien komen!
Tijd om nog eens een nachtmerrie op de blog te zetten! Ook zal ik nog wat meer foto's op de blog zetten, kwestie dat het een beetje ingericht is...! Deze nachtmerrie gaat over een vreselijke dokter. Sommige mensen denken dat dokters de goedheid zelve zijn maar de dokter uit deze nachtmerrie is helemaal niet zo goed. Een feit: deze dokter is te lui om inkopen te doen in de supermarkt dus dood hij gewoon een kindje die hij dan vanavond in de oven kan stoppen...! Logisch redeneren noemen ze dat! Nog een feit: soms heeft de dokter geen zin om naar zijn werk te gaan. Zelfs als er een patiënt op sterven ligt, heeft hij geen zin om de handen uit de mouwen te steken. WAT HEBBEN WE GELEERD: vertrouw niet elke dokter en ook niet elke idioot die denkt dat dokters monsters zijn!
Nachtmerrie: de verschrikkelijke dokter (deel 1) Sommige mensen denken dat dokters rechtvaardige mensen zijn die alleen maar het beste voorhebben met hun patiënten... maar in de werkelijke wereld zijn dokters vreselijke mensen! Die maandag had Lennart een puistje op zijn kin gekregen. Het kwam er zomaar. Lennart ging slapen zonder puist. Lennart stond op met puist. Natuurlijk had moeder hier heel veel miserie overgemaakt: ze had al een pastoor ingeschakeld en een doodskist besteld. Ze was er tenslotte al van overtuigd dat haar zoon ten dode opgeschreven was. Uiteindelijk gingen moeder en Lennart naar de dokter vanwege dat pietluttige puistje. Daar zaten ze dus te wachten in de wachtzaal wat daar dient een wachtzaal tenslotte voor. Uit het dokterskabinet kwam er voortdurend gekrijs en gegil. Nadat een huilende vrouw uit het kabinet kwam was het hun beurt. Voor moeder en Lennart stond er een dokter met een oog dat uitpuilde, een stinkende adem (Lennart kon uit zijn adem afleiden dat hij net pizza had gegeten), haar dat uit zijn neusgaten groeide en speeksel dat uit zijn mond droop. Zijn tanden waren ook helemaal geel, zelfs een beetje groen waaruit Lennart kon afleiden dat hij zijn tanden niet poetste. De dokter zette een brede grijns op en beviel Lennart en moeder om binnen te komen. 'Let niet op die vrouw die daarnet uit het kabinet kwam.', zei de dokter grijnsend. 'Ze heeft net vernomen dat ze op maandag een doodspuit kreeg.', zei de dokter. Laat ik me even voorstellen Dr. Ollen. Zet u, zet u!' De dokter ging op zijn rommelige bureau gaan zitten en peuterde terwijl eventjes een korstje uit zijn neus weg. 'Allez, wat is het probleem?',vroeg de dokter. Moeder begon te huilen - nep-tranen natuurlijk - en riep: 'Mijn zoon heeft een inmense puist - van een centimeter zie je de puist nog niet - en zal waarschijnlijk binnenkort sterven!' 'Laat eens zien!',zei de dokter. 'Ja varken!' 'Wadde?!' 'Niks...' De dokter bekeek de puist aandachig: 'Oeioeioei! Dat is niet zo best... zet u maar op de operatietafel! Lennart legde zich op de operatietafel. Plots merkte hij echter op: 'Dit is geen operatiekamer! Dit is een geolltine!' 'HET IS WEL EEN PUIST DIE JE MOET VERWIJDEREN! NIET M'N KOP, IMBECIEL!',riep Lennart. 'Geen zorgen jongen ik heb erg veel ervaring in dit vak, ik heb ooit nog voor slager gestudeerd. Ik slachtte daar de zwijnen. Dus je weet het: je moet niet bang zijn! Ik ben een man met ervaring.' Lennart wou rechtop dijnzen maar het was al te laat. De dokter had het mes laten zakken en Lennarts hoofd rolde van de operatiekamer en viel op de grond. De dokter ging even weg en kwam terug met een nieuw hoofd en zette hem op Lennarts nek. 'Voilà, puistje (hoofdje) verwijderd! Fijne dag nog!'
De puist was inderdaad verwijderd samen met zijn hoofd maar bon, maar er was een klein probleem: het hoofd dat de dokters op Lennarts nek had gezet... kwam van een oud vrouwtje!!!
Jaja, de nachtmerries blijven maar toestromen. Maar niet getreurd! Er zullen er nog volgen!
Toen ik vanmorgen opstond viel het mij plots op: 'Het is vrijdag de dertiende!' De dag waarop alles slecht gaat, de dag waarop je zeker niet met de lotto moet meedoen, de dag waarop alles tegenzit. Inderdaad de gevreesde vrijdag de dertiende! Vrijdag de dertiende is ook wel de zogenaamde ongeluksdag. Het is tenslotte de datum waarop Jezus werd gekruisigd. Er bestaan veel theorieën waarom dit zo'n ongeluksdag is. Italië ziet dan weer vrijdag de zeventiende als een ongeluksdag. Naar aanleiding van deze datum heb ik hier ook enkele weetjes erover: Op 13 augustus 2004 overleed een bijgelovige Roemeen die die dag de deur niet uit wilde, omdat hij bang was een ongeluk te krijgen - en geloof me, dat kreeg hij! . Artsen van de EHBO verklaarden dat de man was gestoken door een wesp van een in Roemenië zeldzame soort, waarvan de steek uiterst giftig is. Vrijdag 13 april 2029. De planetoïde Apophis zal de Aarde waarschijnlijk niet raken. Experts hebben in 2004 berekend dat de kans dat dat wél zou gebeuren 1 op 45'000 is.
Een tip om vrijdag de dertiende te vermijden: blijf in uw huis maar zorg dat u niet door zo'n giftige wesp wordt gestoken en eindigt als die arme Roemeen.
Ook heb ik eens wat opzoekwerk gedaan over nachtmerries - want daar draait deze blog tenslotte rond - en ik heb een schokkend feit ontdekt. Vrouwen hebben meer nachtmerries dan mannen. Dit blijkt uit een onderzoek door een Britse universiteit.
Zo hebben we weer wat bijgeleerd zie. En nog een leuke nachtmerrie om af te sluiten:
Nachtmerrie: het monsterlijke restaurant 'Eric, Pree! Goed nieuws! We gaan op restaurant.',riep moeder. 'Waat?!',riepen vader en Lennart in koor. 'Wij? Op restaurant? Dat is toch veel te sjiek voor ons. Wij zijn tenslotte ook maar boeren die onze tijd verdoen met scheten laten en vuile moppen te vertellen.' 'Neen!',riep moeder. 'We gaan op restaurant en daarmee basta!' En moeders wil is wet... dus heel het bendeke gaat naar restaurant croissant. Een zeer sjiek restaurant. Zelfs George Bush is daar nog gaan dineren... hij heeft wel al de obers neergeschoten maar dat is een ander verhaal. Het voorgerecht waren oogbollen. Lennart, vader en moeder hadden echter niet door dat deze oogbollen afkomstig waren van gasten die hier ooit ook nog zijn gaan dineren. Na het voorgerecht kwam de ober aan om het hoofdgerecht te vragen: 'Wat wilt u? U kunt kiezen: "Ober", "Jezelf" of "Je kind, man of vrouw"?' Moeder twijfelde: 'Vader zou ik niet opkrijgen, Lennart zou vies smaken... en mezelf?! Niks van! ehm, ik kies voor het 'obergerecht' - wat dat ook mag inhouden.' Moeder had geen idee wat dit obergerecht ging inhouden maar ze ging het vlug teweten komen. Moeder kreeg haar eten en zei 'Zeg, ehm... valt het jullie ook niet op dat dit zogenaamde oberergerecht heel erg goed lijkt op die ober van daarnet...?!' 'Volgens mij is er hier iets niet pluis!',zei Lennart. 'We kunnen beter dit vreemde restaurant verlaten en het hier aftrappen.' Moeder, vader en Lennart wilden net weggaan voor een volgetatoeëerde kok voor hen stond: 'WAAR DENKEN JULLIE NAARTOE TE GAAN?!' De volgende dag was er een nieuw gerecht in het restaurant: Preepatatten en Preeparree!
Ach ik heb medelijden met moeder, vader en Lennart. De ene dag loop je een restaurant binnen met het idee iets lekkers te eten en de andere dag eindig je op iemamds bord die op zijn beurt dan ook weer op iemands bord eindigt die op zijn beurt dan ook weer op iemands anders bord eindigt die op zij... (en zo oneindig verder)
Hier zijn we dan weer met een spliksplinternieuwe nachtmerrie vers uit de diepvries! Sommigen zitten soms met de vraag: 'Wat is er zo erg aan de nachtmerries?' Wel, als je een gewone nachtmerrie hebt dan schrik je wakker op een bepaald hoogtepunt. Deze nachtmerries echter lopen gewoon door... Muhahaha! (wat een vreselijke smiley) Ok, genoeg gezeverd... tijd voor deze nachtmerrie.
Nachtmerrie: Meester Scheef 'Leerlingen, ik heb betreurend nieuws...',zei de meester met een ernstige blik op de koters gericht. 'Ik heb het gehad met jullie. Jullie zijn lui, ongeïnteresseerd, slordig... Jullie zijn gewoon een bende idioten!' 'HELA, kijk eerst eens naar jez...!' 'Zwijg Pree! Dat bedoel ik nu! Jullie onderbreken voortdurend als ik aan het woord ben.' 'Sorry.' 'Zwijg Pree! Kijk, zoals ik al zei. Ik heb genoeg geduld met jullie gehad. Ik neem ontslag, ik weet dat jullie het jamme...' Maar de meester maakte zijn zin niet af toen een groot gejuich opsteeg. 'Yeej! Geen leraar, geen school! Naar aanleiding van dit wonderbaarlijk mirakel geven we een party. En iedereen is welkom. Zelfs holbewoners!' 'En ik?',vroeg Lennart. 'Waat?! Nee hoor!' 'Ja ma, holbewoners zijn welkom en ikke niet?!',protesteerde Lennart. 'E... en we gaan ons volproppen met vette paprika-chips!' 'Van paprika tot in amerika!' 'Zwijg Pree!' 'HELABA!',riep de meester boven het rumoer uit. 'Jullie moeten niet denken dat jullie je er zo gemakkelijk van af kunnen maken! Ik heb al lang een vervanger gevonden voor jullie. Mag ik jullie voorstellen: meester Scheef!' Iedereen keek stomverbaasd toen er een scheve meester binnenkwam. Hij stapte scheef over de vloer. Na een lange stilte viel de klas in een bulderende lach: 'Moet die scheve onze leraar voorstellen?!' 'Hey, scheve! Zet je recht!' In de eerste paar weken werd meester scheef getreiterd en gepest. Zelfs zijn collega's moesten niet veel van hem hebben. Hij had de bijnaam "Scheefje" gekregen. Maar na een paar weken wist iedereen deze meester wel te aanvaarden. Al bij al was deze meester nog niet zo slecht. Zijn enige minpunt was dat hij alles scheef deed: Hij stapte scheef; je kunt dus wel geloven dat hij veel struikelde. Hij schreef scheef waardoor hij een erg onduidelijk handschrift had. Hij lachtte scheef. Je kunt dus wel geloven dat hij dan een hilarisch gezicht had. Hij plaste zelfs scheef... tot groot ongenoegen van de kuisvrouwen. Maar op een dag ging er een onverwachte nogal stinkende wending gebeuren... Een wending waar iedereen was op voorbereid behalve meester Scheef. Ik zal beginnen bij het begin: meester Scheef was weer een scheve les aan het vertellen tot Lennart een van zijn scheten openbaarde. De stank die met deze scheten gepaard gaan kunnen giftig zijn...! Natuurlijk was iedereen van de klas daarop voorbereid met een gasmasker in hun boekentas. 'Prrrrrrrrt!',zei de scheet. 'HELP!',riep iedereen in koor. 'ALS LENNART EEN SCHEET LATEN MOET JE ALTIJD EEN GASMASKER DRAGEN!' En zo gezegd zo gedaan haalde iedereen zijn gasmasker boven maar meester Scheef was niet op dit gruwelijke incident voorbereid. Hij snoof eventjes met zijn scheve neus en zei toen scheef - ja, je kunt scheef praten, vraag me wel niet hoe... - :'Waar komt deze vreselijke stank vandaan.' Maar het was al te laat, meester Scheef stortte in elkaar op de grond. Iedereen keek naar het scheve lijk en keken toen met een beschuldigende blik naar Lennart waarop Lennart glimlachte en antwoordde: 'Hahaha! Wat een scheetje toch kan doen, hè?!' 10 DAGEN LATER De ene grafdelver tegen de andere: 'Hé, John! Check it out! Er staat hier een graf scheef!' THE END
Wat een eervolle dood... gestorven aan een scheet. Ik denk dat ik een traantje moet wegpinken. Prrrrrt... Oeps, sorry, kon me even niet inhouden. Al bij al hadden de koters toch nog geluk met deze scheve meester. Stel nu dat het meester Ondersteboven of Binnenstebuiten was geweest!
Hier zijn we dan weer met de helft van de andere nachtmerrie. Niet vergeten: laat gerust iets achter in de 'Reageer' of het gastenboek. Heb al een mening gehad van de ouwies en een berichtje in 't gastenboek van de meester. Hoera! En als je de nachtmerrie wat minder vond mag je dat gerust vermelden. Leve de vrije meningsuiting, halélujà! Allez, genoeg gezeverd... We gaan er maar eens in vliegen! Veel leesplezier.
Nachtmerrie: De duivelse kloon (deel 2) Zoals gezegd ging alles volgens plan. Lennart vulde zijn dagen met naar de MC-Donalds te gaan en de dierentuin te bezoeken terwijl de perfecte kloon (beter bekend als Lennart number 2) zich uitsloofde voor de meester, moeder en Jack (the dog). Maar noch de prof noch Lennart konden voorzien dat deze kleine gril ging uitdraaien tot een ferme disaster! De kloon was dus op school het perfecte rijkeluiszoontje aan het spelen... hij had op al zijn proeven precies honderd percent, hij gooide niet met eten op de leraren, hij trok geen gekke bekken. Hoe dan ook: de klasgenoten vertrouwden het zaakje niet... dit kan Lennart niet zijn! Lennart gooide altijd met eten en ambeteerde iedereen... deze 'Lennart' is gewoon té perfect. Dit kan Lennart niet zijn. Op de speelplaats kwam iedereen van de klas samen om over de perfecte Lennart te speculeren. 'Dit is Lennart niet... misschien is het een alien van het imperium der humanoïde...' 'Zwijg!' 'Ja zeg, ik geef gewoon m'n mening, hoor.' 'Hoe dan ook, we mogen geen overhaaste beslissingen trekken. Misschien is Lennart inderdaad veranderd in een perfect studentje.' '... Lennart kenende, dat kan gewoon niet! Het zou een ferme metamorfose moeten zijn hoor.' 'Onderbreek me niet!' 'Zoek je boel!' 'Gastjes, geen ambras maken!' 'Allee vooruit, wat ik wou zeggen... we hebben bewijsstukken nodig dat hij de echte Lennart niet is.' 'Ik weet het, we overmeesteren hem met een bazooka!' 'Idioot! Waar zouden we zo'n bazooka vandaan halen?!' Dus je ziet het, de leerlingen hadden al iets door, zelfs de leraren en leraressen hadden het er tijdens de luch over. ... maar dan gebeurde er iets verschrikkelijks... Die bewuste maandag gebeurde het incident die een nieuw tijdperk ging openen. Jah... eh, oké. Dat is overdreven taal ma soit. Dus waar zat ik, o ja! Die bewuste maandag gebeurde dus het incident. De meester was weer een verschrikkelijke slaapverwekkende les aan het uitleggen. Echt, die lessen zijn nog beter dan een slaapmiddel. De meester moet nog niet z'n mond opendoen of ge ligt te snurken. De enige van de leerlingen die die les wakker was, was de perfecte kloon. 'Geef mij nu de driehoekswortel van een miljoen',zei de meester. En de enige vinger die te zien was was die van de kloon. 'Driehoooooooooooooooooooooooooo......' De kloon draaide door - met andere woorden, hij was kapot - en viel van zijn stoel, roerloos liggend op de grond. 'Is t'n dood, vroeg de meester onverschillig. 'Yep...', zei een van de leerlingen. 'Allee vooruit, nen dooien...',zei de meester. (ik wil nu wel de reputatie van de meester niet zwart maken, dit is fictie hé, als de meester dit zou lezen!) En voor heel de wereld leek Lennart Deprez dood. Op de TV, op de comuter, in de krant... overal werd er in de media over bericht. 'Lennart est mort.' Maar niemand wist dat de echte Lennart deprez (number one) ergens in de MC Donalds een vette hamburger was aan het eten op z'n dooie gemak. Plots riep een van de madammen in de MC-Donalds: 'Maar dat is die dooie! Help! Een zombie! Politie, grijp hem! EEN ZOMBIE!!!!' En terwijl de politie Lennart op de hielen zat en het oude madammeke verder zat te roepen: 'Zombieee!'... dacht Lennart in zichzelf: 'ik heb het weer goed verbrod...' THE END Nou dat was het dan... Wat vonden jullie ervan?
Hehe! Tijd om jullie eens een nachtmerrie voor te schotelen met natuurlijk het bekende recept: Griezel! O, trouwens... jullie mogen via het 'reageer-rubriekje' rechts-onderaan gerust eens laten weten wat jullie van de nachtmerrie vonden. Dus geef gerust een teken van leven... als je nog leeft tenminste. Ow, en by the way, dit is best een lange nachtmerrie dus ik heb hem in tweeën gedeeld als jullie het niet erg vinden. Natuurlijk eindigt het verhaal met een ferme cliffhanger die je naar adem doet snakken.
Nachtmerrie: De duivelse kloon Die morgen lag Lennart nog in zijn bed te luieren. 'HELA, LUIE PATATTEZAK! UIT JE BED, JIJ!' Lennart schrok wakker, het was moeder. 'Ben je soms van plan de hele dag zo te zitten snurken! Maak je nuttig! Komaan, ga je aankleden en help je oude moeder eens met de vaat!' En zo gezegd, zo gedaan hielp Lennart met de afwas... Moeder gunde Lennart geen moment rust. De volgende dag moest Lennart naar school waar hij de hele tijd moeilijke rekensommetjes moest oplossen. Daarna had Lennart eindelijk wat ontspanning maar Jack - de hond - blafte de hele tijd om aandacht waardoor Lennart niet van zijn vrije tijd kon genieten. Jah... het leven is niet simpel... en stipt 8 uur moest Lennart gaan slapen om de volgende dag weer dat vermoeiende patroon te herhalen: Vaat, school, een zeurende hond... En beetje bij beetje begon Lennart er genoeg van te krijgen... 'Ik heb een te vermoeiend leven! Het moet ophouden!' En plots kreeg Lennart een geniale inval. 'EUREKA!' Lennart had een plan bedacht. - En voor de mensen die Lennart nog niet goed kennen: Als Lennart een plan bedenkt loopt het meestal in het honderd. Dit ter informatie. - Lennart holde de deur uit naar buiten, zo gehaast dat hij zelfs vergat zijn schoenen aan te trekken. Daar liep hij dus over straat op zijn blote voetjes, en hij stopte bij het huis van professor Professor... dat is z'n naam, geen schrijffout zoals je zou durven vermoeden. Lennart holde zijn huis binnen tot hij in het lab zat en daar zat dan dus de geniale prof. 'Wat moet je van me, koter.' 'Ik wil dat u een kloon van me maakt!', zei Lennart. 'Een kloon die zogezegd Lennart speelt en samen de vaat met moeder doet, moeilijke rekensommen oplost en de hond uitlaat. En terwijl dat die zogezegde andere ik al het werk doet zit ik gewoon ergens te ontspannen en ga ik naar de dierentuin ofzoiets...', zei Lennart. 'Pff...', zei de professor. 'Kleine, je weet toch wel... de laatste keer dat ik jou heb geholpen met een van je zoveelste grillen liep het verkeerd af...! En ik wil geen vliegende mensen weer in mijn tuin. Vergeet het, ik ga je niet helpen!' 'Voor 10 cent!', riep Lennart. 'Neen! Besef je wel dat ik hier misschien zelfs mijn leven op het spel zet.', zei de prof. 'Voor 1 .' ... 'Wauw! een euro! Ok, da's geregeld.' En zo gezegd zo gedaan maakte de prof een kloon die perfecte gelijkenissen vertoonde van de echte Lennart, het plan kon in werking gezet worden. Lennart werd verwisseld met de kloon en terwijl de tweede Lennart - laten we hem zo noemen - de perfecte leerling op school, de perfecte zoon voor moeder en de perfecte pispaal voor Jack speelde, genoot Lennart van een luilekker leventje en vulde hij zijn dagen met naar de MC Donalds te gaan en de dierentuin te bezoeken. ... maar noch de eerste Lennart noch de prof kon vermoeden dat deze kloon een mislukt experiment was! TO BE CONTINUED!!!
Hihi, dat was het dan. Jullie zullen op Zondag van het vervolg mogen smullen. See you later!
Hahaha! Eindelijk is het zover: De ultieme nachtmerrie-blog! Een blog waar jullie elke zondag weer kunnen genieten van een spliksplinternieuwe nachtmerrie. Ik moet jullie wel waarschuwen... deze verhalen zijn niet voor gevoelige zielen. Als u een mietje bent, ga onmiddelijk van deze blog af... dit is geen plek voor mietjes! Als u een stoere bonk bent, blijf gerust zitten... en indien u een hartaanval krijgt van de vreselijke verhalen moet u mij niet de schuld geven.