|
Ach, lang geleden dat ik nog eens een nachtmerrie heb gezet op de blog. Ik heb jullie op julllie honger laten zitten. Dat spijt me oprecht...:-(
Maar niet getreurd, people!:!: Want hier ben ik met een spliksplinternieuwe nachtmerrie die gaat over vogels...:-o Maar dan wel erg bijzonderde vogels... (ik probeer het spannend te houden dus werk een beetje mee...:-x)
Nachtmerrie: de vogelplaag
'Nu is het genoeg!',riep moeder boos. 'Die rotvogels moeten uit mijn tuin!' Al vanaf maandag werd de tuin van moeder bestookt door zwermen vogels die heel haar volpoepten en haar planten opvraten. Al moeders mooie rozen, madeliefjes en magnolia's moesten eraan geloven. Natuurlijk kon moeder daar niet mee lachen. 'Ik heb jaren aan deze tuin gewerkt!',riep moeder. 'Ik heb bloed, zweet en tranen in deze tuin gestoken en nu moeten die rotvogels alles verpesten!' (of eerder gezegd 'bemesten':-P)
Moeder wende zich tot vader en Lennart. 'Eric, Pree we moeten grove maatregelen nemen om die vogels te verjagen. Ik heb een idee! Ik koop een jachtgeweer en slacht die vogels een voor een af!'
Zo gezegd zo gedaan ging moeder naar de JB om een jachtgeweer te kopen en ze kwam terug met een bazooka.
'WAAT?!',riepen vader en Lennart in koor. 'BEN JE DAARMEE VAN PLAN DIE BEESTEN AF TE SLACHTEN?!! DAN KON JE NET ZO GOED ATOOMBOMMEN MEEGEDAAN HEBBEN!!!'
'Alles, goed als die vogels maar uit mijn tuin verdwijen.'
En zo mikte moeder met haar geweer op de vogels maar de vogels waren vingervlug en ontweken elk schot. Uiteindelijk gaf moeder de hoop op...
'Laat mij eens...',vroeg Lennart.
'Neen anders mik je nog op ons huis, idioot!',beantwoordde moeder.
'Wat gaan we nu doen? Plan A: "ze afslachten" is mislukt... wat is plan B...?'
Plots had vader een geniale inval: 'Ik heb een idee! We kopen een vogelverschrikker en zetten hem in het midden van de tuin. Dan gaan die vogels zeker schrik krijgen en zich reppen. (vooral als we hem de kop van Lennart geven)'
En zo gezegd zo gedaan kocht heel het bendeke een vogelverschrikker en zette hem in het midden van de tuin. ... maar de vogels waren helemaal niet bang van de vogelverschrikker. Integendeel! Ze aten hem zelfs op! Ook de tuin van moeder moest eraan geloven. Ze aten al haar bloemen, planten en - geloof het of niet - zelfs haar bomen op ... tot er niets meer over was van moeders tuin. Zelfs het gras hadden de "bekjes op pootjes zoals moeder het zo mooi kon zeggen" opgegeten. Heel de tuin hadden ze binnengespeeld, het enige wat nog over was was een stukje land. Maar - geloof het of niet -... nadat er niets meer in de tuin te beleven viel geraakten de vogels ook erg geïnteresseerd in ons huisje. En even later waren ze ons huis aan het opeten tot er ook van ons huisje niets meer over was. 'NU IS HET GENOEG?!',riep moeder boos. 'DIE VOGELS HEBBEN HEEL MIJN TUIN OPGEVRETEN, AL MIJN DIERBAARSTE BEZITTINGEN EN ZELFS M'N EIGEN HUIS! DIT KAN ZO NIET LANGER! ERIC, PREE! WE MOETEN GROVE MAATREGELEN NEMEN (dat is moeders typische zinnetje:-)) ... we verhuizen naar een ver oord waar die vogels ons niet gaan vinden!'
'Verhuizen?!',riepen vader en Lennart in koor. 'Naar waar dan wel?!'
'Weet ik veel, naar Canada!'
En zo gezegd zo gedaan vertrok heel het bendeke naar Canada met het vliegtuig. Daar aangekomen bouwden ze een bungalow op een verlaten eilandje afgesneden van de bewoonde wereld en bovenal afgesneden van die vervloekte vogels. Allez, dat dachten ze toch tenminste. Want wie ariveerden daar... 3 keer raden. DE VOGELTJES!!!!!!!!!!
En zo... overal waar moe, va en Pree ook gingen, altijd werden ze geachtervolgd door de vogels. Zelfs op de planeet Mars arriveerden die vervloekte vogels daar. Want moe, va en Pree waren het slachtoffer van de gevreesde vogelplaag en niemand kan van deze plaag ontsnappen...
Ja, zo zie je maar dat net zoals de dokters niet al de vogeltjes zo onschuldig zijn. Als je een adelaar of een arend tegenkomt streel dan niet over z'n hoofdje want misschien zou die arend dan wel eens durven toehappen. Want wij zijn voor hen niet meer dan een hapje vreten.:evil:
|
(lacht)
