Maar het had
verdorie wat in vooraleer ik eindelijk dat buttshowerke terug in mijn
pollekes had, of liever, tegen mijn billekes voelde!!
dus dada
townsville.
Alles mooi
geregeld. kort vluchtje van freakville naar Brisbane, daar nachtje
verblijven bij vrienden van Elijah, dan vluchtje naar Kuala Lumpur in
Maleisie, om daar een derde vlieger op te stappen richting Koh Samui
in Thailand, vlakbij waar ik heen zou gaan...
klinkt simpel he.
joenges joenges
joenges....
alles vlotjes tot
die bewuste ochtend in de internationale luchthaven van brisbane...
op zoek naar mijn vlucht op dat verdomde grote scherm...
verwarring... waar was mijn vlucht naar Kuala lumpur? Mmm
me:''
excuse me miss, im a bit confused... I cant find my flight on that
screen...
airportlady:
are you sure you have to be on THIS airport?
me:
what do you mean? Is there another international airport in
brisbane?'
airportlady:yes
miss, I think your flight might leave in goldcoast, brisbane
me: watte??
brisbane heeft twieje luchthavens?? how far is that?
airportlady:
one hour and a half by taxi
me panicking:'
shit shit shit
khad op dat moment
dus twee uur den tijd om naar die ANDERE vlieghaven te rushen...
ok, cross ( imagine
hoe hard ik kan krossen met ne backpack, valies met al mijn
duikmateriaal, handbagage, en pc...) naar den eerste beste
taxichauffeur.
Dieje lieve meneer
wilde mij natuurlijk naar gold coast brengen... hij wist alleen niet
hoeveel dat ging kosten. Ik brulde dat da niet uitmaakte, Ik moest
daar zo snel mogelijk geraken!!!
hoe duur kon een
taxiritje uiteindelijk zijn he... ik ontdekte het snel...
nog nooit in mijn
leven zo een gestresseerde rit gehad...
en op elke moment
van die rit heb ik al het mogelijk uit mijn lijf geperst om toch maar
een beetje vriendelijk te blijven..
Zelfs toen hij mij
vroeg of ik op de kaart effe wou kijken hoe hij moest rijden...
Zelfs toen hij mij
zei dat het ritje een slordige 350 dollar ging kosten
Zelfs toen hij zei
dat er een accident was gebeurd op de snelweg
Zelfs toen hij bij
elk bordje dat hij zag zei: Ok, 85 km to go miss, ok , 83 km to go
miss, ok, 80 km to go miss, ok .........
JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA,
kweet het nog 79 km te gaaaaaaaaaaan....!!
De opluchting was
enorm toen ik we eindelijk stopten aan de goldcoast luchthaven.
'Tenk joe tenk
joe tenk joe msiter taxidriver and sorry sorry sorry for my
behaviour, was just a little bit nervous...
thats ok lady, enjoy your stay in
thailand...'
Ik zweer het dieje
mens verdiende op dat moment een pluim, neeje een medaille...
och manne ik kan
hier nog een heel lang verhaal schrijven over mijn ritje naar
thailand , kga het wat korter maken...
ik was dus op tijd
in die rotte luchthaven, 35 minuutjes voor het vliegerke zou
vertrekken ( het wordt direct duidelijk waarom ik ze rot noem) en de
lieve mensen van mijn airline ( vlieg nooit met air asia!!) meldden
me toen zeer vriendlijk dat ik niet meer kon inchecken, want al het
papierwerk was al gedaan... Maar ze wilde mij gerust een andere
vlucht boeken, no refund tho... maw ik mocht een andere vlucht
betalen.
Ik geef het heel
graag toe want ik vond het toen heel normaal.... traantjes...
traantjes
opgedroogd, mezelf herpakt en een nieuwe vlucht gezocht. (in de wc weliswaar want daar alleen vond ik een pries lol) Bangkok
deze keer, het ironische aan heel mijn verhaaltje nu... de vlucht
vertrok van vlieghaven waar ik die ochtend dacht te moeten zijn...
dus terug met mijn
hele hebben en houden, met de trein deze keer, richting andere
luchthaven....
Daar een aantal
uurtjes moeten overbruggen en kheb mij en mijn valiezen toen
getrakteerd op ne cinema... with love from paris. Goeie film btw. U
just gotta love travolta.
Na de vlucht naar
bangkok had het nog ne nachttrein en een bootrit nodig om voet aan
land te zetten op het tropische thaise eiland koh tao, waar een goeie
vriend mij opwachtte... een vertrouwd gezicht. Dat was fijn.
ergens half januari: cv's verstuurd,
vingertjes gekruist en nu maar hopen op een positieve reactie.
Ik had geluk, de volgende dag een
telefoontje van Sandra, Adrenaline divers in Townsville, of ik zo
snel mogelijk kon beginnen want ze zochten staff. YES!!
Tijd dus voor een volgend hoofdstuk.
Melbourne... great city, great friends, maar nu kon ik eindelijk
beginnen duiken.
Sommige vrienden waren subtiel toen ik
het nieuws vertelde. townsville? Euhm, there' s not a lot to
see there... a lot of bogans*... but hey, the diving is supposed to
be great!
Anderen
kwamen niet meer bij van het lachen... Townsville
hahahhaha, you' re gonna find real cowboys there... you ll be back
within a month!
Ja seg, hoe erg kan
een stad uiteindelijk zijn?
Ik ontdekte het
snel....
ik herinner me niet
meer of het dag 1, dag 2 of dag 3 was maar algauw had ik de naam
omgedoopt tot het waardige freakville... why? Kgeef jullie wat
voorbeelden:
de meisjes:
steeds gekleed in pantermotiefjes. Van kleedjes tot schoentjes,
tasjes, hoedjes,....
Tot op heden heb
ik het kip-ei verhaal daar niet helemaal doorgehad... maw de winkels
verkochten niks anders... dus ja? Kip of ei he?
De lengte van
de meisjes hun kleedjes: kort. Super mini. En high heels.
En daartussen
ikke: simpel zwart rokske met grijze havaiannas. I swear I felt like
a fucking freak!
De jongens:
papperig-gespierd ( kan het ni beter uitleggen), altijd wel te
vinden voor een lekker gevecht, op straat, op cafe, in den otto,
whatever, whenever, wherever... pfff
bussen rijden
niet na 17u.... u kidding me?
winkels dicht
op zaterdag!!!!!!!!!! donderdagavond gelukkig wel een uurke langer
dan normaal. Oef.
Dees is een
goei: wijnflessen in australie hebben geen kurk meer, allemaal een
draaistop nu. Dus. Tijdens een etentje...ik besel wijn... en de
freaks willen fancy doen en laten mij de wijn proeven... sukkels, da
ritueel mag gerust afgeschaft worden nu ge gene kurkestop meer hebt
hoor.
Roomate :
klein raar indierke die vollebak staat te geven in zijn living, in
zijn boxershort, op de muziek van george michael. Ik deed bijna in
mijn broek. Hij ook vant verschieten toen ik binenkwam. Ja se, ik
denk dat hij het concept roommate ni tegoei doorhad.
Reggae: ni te
vinden daar, deuheu
dus dit werd mijn
nieuwe thuis!
Mijn eerste duik in
het GBR, meer bepaald Wheeler reef, maakte het allemaal worth
while...de rare mensen, het 'grootste' winkelcentrum waar ik op 4
minuten rond was, de tijgermotiefjes,....werd ineens helemaal goed
gemaakt door de pracht van die duik... ik kon mijn ogen niet geloven.
En ik kan het ook in woorden niet beschrijven. Het is adembenemend.
Beetje tricky als je de belangrijkste regel van het duiken
kent...NEVER hold your breath. Hier moest ik gewoon. Het was genieten
van elke seconde...
Werken voor
Adrenaline divers betekende opstaan om 4.30 uur, om dan te starten om
5.30u! En te eindigen om 18u. Moe maar voldaan na zo'n dag. Te moe
zelfs om de tijgerprintjes nog op te merken.
Dus twas allemaal
goe... dacht ik.
De regen, de wind,
de cycloon en de dreiging van ne tsunami bracht wa roet in het
eten...
de trips werden
steeds uitgesteld.
Op een bepaald
moment zo erg dat de boot zeker een week niet kon uitvaren... Een
week in dit hol? Mijn god nee....
You
ll be back within a month
Well,
ik was dus terug in melbourne na welgeteld twee weken... voor een
weekje, tot de boot terug zou uitvaren.
Super
weekje. Terug wat burritokes gerold, nen hoop reggaefeestjes gedaan,
weekendje naar de zee... kzal een aantal fotos proberen te posten. De
stranden daar zijn mooi hoor. Heel mooi. Lang, uitgestrekt, en
nieieieieieieiemand in de verste verte te bespeuren. Een strand voor
mij alleen...en mijn matekes.
Feestweek
voorbij... terug de vlieger op richting freakville.
Regen...
regen...regen....
om
een lang verhaal kort te maken, na een maand was ik welgeteld 6 keer
op de boot geweest. Dit vond ik niet fijn meer...
Iedereen het jaar goe ingezet? Ik hoop het alvast...Gelukkig nieuwjaar!
Gene fondue voor mij dit jaar dus. Noch gourmet. Jammer? Belange nie. Scampies op den bbq, onder een stralend zonneke buiten. Zo vieren ze hier kerst. Fine by me!! Rustig kerstmiske gevierd. Met allemaal atheisten rond ne geimproveseerde kerstboom en nen hoooop foppakskes. Ah ja natuurlijk. Leuk. En het had dus geen drie weken nodig voor mijn huisgenoten om uit te dokteren wat het perfecte (fop) kerstkadooke voor mij zou zijn. Ne belachelijk grote pot mayonaise... 2l. Kom ik dus nu wel effe mee toe... alhoewel... tis goeie... hele goeie... en tis hier warm dus veel kou patatjes en daar hoort mayonaise bij... veel mayonaise... bij elke patat...bij elke hap patat zelfs... tem is bijna half.
Het geplande kampeertripje voor oudjaar uitgesteld wegens regen. Was ik ni rouwig om. khad het effe gehad met in tentjes te slapen. wa veel gedaan. Stralende dag den 31e. Op naar het zout water zwembad bij vrienden dus. Ja manne, what a way to start the newyear. Zwemmeke, zonneke, ijskoffieke met kaluake, fruitjes,... Uiteraard nog maar het voorgerecht want den avond moest nog beginnen. Uitgebreid gekookt met de huisgenoten, champagne geknald en het jaar dan dansend ingezet op de leukste roots-en dancehallbeatjes van het afgelopen jaar. twas laat of vroeg whatever. twas goe, twas leuk.
Onverwacht ook een fijn nieuwjaarskadootje gekregen, in bruikleen weliswaar. In de vorm van nen echte otto. Huisgenoot rijbewijs verspeeld voor een paar maand. you have a driverslicense? vraagtem. Ja, dat heb ik. Zin om met mijn ottoke rond te krossen? ge moogtem hebben zolang ge hier zijt. Jippie. (zie foto) Ze rijden hier aan de verkeerde kant van de weg . Wennnnnnnnen. mijn ottogenootjes paar keer de stuipen op het lijf gejaagd. Ja seg, een rondpunt is ni evident hoor!
wa nog zoal? euhm...
Op 'vakantie' geweest naar philip island. En ja ik zie de ironie van het woord vakantie zelf ook wel in. Op 2 uurtjes rijden ten zuiden van Melbourne. Geen tropisch eiland, maar magistraal mooi. De natuur mogen beleven in al zijn kracht en beauty... Terecht gekomen in een huis van vrienden. Het staat te koop. En hoe: For sale:Paradise found. Mannemannemanne. waanzinnig schoon huis. Verstopt achter ne prachtig mooie wilde tuin, komt ineens dit super huis tevoorschijn. Twee avonden, uuuuuuuuuuenlang geweekt in het bad dat ze voor de verandering buiten hebben gebouwd. Imagine dus he. Beetje frisjes buiten, heet bad, open hemel, miljoeoeoeoeoeoenen sterretjes, af en toe valt er eentje en wijntje on the side. Paradise found. Ikke toen toch.
Ergens tussen kerst en nieuw ook nog mijne eerste koala met babietje van dichtbij gezien. rare beesjes. Eten nen hele dag eucaliptisblaadjes, worden daar stoned van en gaan dan slapen. oh ja en af en toe planten ze zich voort. Tja sommige mensen zouden dat het perfecte leven noemen.
1 duikje gedaan. Belgische duikcondities. maw ijijijijijskoud. Kmoet dus dringend gaan moven. Naar oost of westkust. Als ik warmer water wil tenminste om in te duiken. En da willek. Morgen vertrekt mijne cv naar nen hoop duikscholen. Kben benieuwd. Keep u posted.
dikke kus en geniet van de sneeuw in de mate van het mogelijke.
"Past maar op daar op de vlieghaven, zie maar dat ze u binnenlaten!! want het leven zoals het is, luchthaven sydney, zie de gij da soms,das ni min zalle" Nog zo'n populair zinneke van voor ik vertrok. Dit toch een beetje in mijn achterhoofd, want ik had het leven zoals het is idd al wel es gezien en das inderdaad ni min , stapte ik redelijk zenuwachtig uit de vlieger. alles dubbel checken,paspoort, visa, bankverklaring, got it all. Niks, maar dan ook NIKS moeten laten zien, ja ene keer mijne pas, een kort gezellig babbelke met de douanierster over het great barrier and enjoy ur stay. thats it. Nog nooit, kzweer het, zo gemakkelijk en snel een land binnengewandeld.
op foto zie je elijahs huisje. Ik heb mijn eigen kamerke, in fact de living. Hij woont in melbourne, op 20 minuten van het centrum. Melbourne is een grootstad, een groooooooooootstad, de helft van de populatie van belgie woont daar, en dat merk je ook. Druk. Mensen zijn gejaagd. Elijahs vader,paul, vanuit de states is enkele weken op bezoek, en verder deelt hij het huis met Joe. Allemaal toffe mensen. Paul is een mushroomfarmer, meer dan dat, hij is zot van alle soorten paddestoelekes. Tijdens elke wandeling hoor je 100 keer oh, look a mushroom!! de eerste paar keren ga je nog kijken uit beleefdheid, but frankly, i dont really care about mushroomkes. dus nu, tijdens wandelingskes hoor je iemand heel den tijd mushroom zeggen maar ge negeert da gewoon. easy mate. Meestal toch. Minder te negeren valt het als je in de campervan door de bossen van tasmanie rijdt en er iemand vanachter roept: MUSHROOOOOOOOOOOOOOOOM. da wilt dan zeggen: stopt den otto, ik moet uitstappen want ik heb ne paddestoel gezien en kmoet daar ne foto van hebben.... beetje grappig wel.
Soit, kben terecht gekomen bij rasta's. Groen geel rood dus volop vertegenwoordigd. Zie foto!! Leuk wel. Kval af en toe een beetje uit de toom zonder dreds, but i can take that too. De meeste vrienden hebben ne soundsystem of zijn op zijn minst reggaeTdj's, hebben nen eigen radioshow of zijn persoonlijk vriendje met sizzla. leuke verhalen. Eerste dancehallfeestje gedaan, goe. No worries tho, de stef en de charel, so far still my number one sound.
Heel het doel van australie was natuurlijk in de eerste plaats burritoooooooooos. Wel mijn eerste burritoke is intussen gerold. Heb driemaal een marktje meegedraaid. Op foto ziede mij in volle actie. Elke woensdag staat Gringo Vibes op Victoria market in Melbourne. Daar passeert per avond zo'n 10.000 man. En das zweten hoor. Zeker als het op de koop toe dan ook nog eens 40 graden is die dag. Zo'n dag begint voor mij trouwens rond 11u smorgens met zaken bijvullen, truck helpen inladen en eindigt om 12 u snachts. zwaar dus. Maar ik vind het plezant. Tussen 3 en 10 is het stressen en rushen maar daar hou ik wel van. EN... het lukt me nog aardig ook, die burritos.
Het weer hier dus, af en toe 40 graden, welgeteld twee keer, toevallig de twee afgelopen woensdagen....mmmm verder super wisselvallig. Vaak ook koud en regen. Ook dat negeer ik. Voorspelling voor de volgende week is dagelijks 30 graden dus tkomt allemaal wel goe. wat doe ik dus de andere dagen, want voorlopig is er maar werk enkel op woensdag Voorlopig dus nog wat dagtrippen. Naar het strand, fietstocht naar de rivier, naar een hippiemarktje, naar de botanical gardens de vershillende soorten mushrooms bekijken (da was toen ik nog maar pas hier was en vond dat ik de beleefdheid nog moest opbrengen
In ieder geval, ik heb het naar mijn zin en ik hoop jullie ginder ook.
adembenemend mooi dus. Vandaar dat ik maar even in denial ben gegaan qua temperatuur daar... koooouuuuud. it was all worth the freakin cold. Geen duiveltjes gezien, wel vriendjes gemaakt met mijn eerste walibiki, check out her baby in haar buidelke. super lieve beestjes. het voordeel van met drie stoere mannen, waarvan 1 kok, te kamperen waren zonder meer de verse oesters.... hoooopen, recht uit de zee in elijahs kookpot. Verser dan vers. Heerlijk. Ik bleef wijselijk in mijne winterfrak, sjaal en handschoenen op een afstandje tijdens de oesterpluk. Iemand moet van zo'n heuglijk moment toch fotos trekken niewaar? right...
" Veel plezier downunder, en vergeet niet naar ramseystreet te gaan he", knipoog.
Allicht de meeste gehoorde zin voor ik vertrok. ik ben dan ook trots, ach ja ( soms is er niet veel nodig om mij dolgelukkig te maken), om mijn eerste oz fotoke met de wereld te delen. Ik draag hem volledig en compleet op aan mijn zus jes en debbie van de kribbe Ramsey street zocht dus wel degelijk mij op, welgeteld twee dagen was ik hier en daar zat hij... in de luchthaven... een koffieke te drinken... met zijn vrouw... mijn harold... LOL need no further comment, behalve dan dak bijna in mijn broek gedaan heb van t lachen, en iedereen die toen bij me was ook.
fun fun fun, dat was onderweg naar Tazzy, zoals ze dat hier zeggen, de trip kon niet meer stuk.
belachelijk mooi. ik ga de foto's het beschrijfwerk laten doen... 6 dagen gaan kamperen. In het wild, maw zelfs geen buttshowers deze keer. Nope the good old fashion bladjes van de bomen... i can do that!
. Wennnnnnnnen. mijn ottogenootjes paar keer de stuipen op het lijf gejaagd. Ja seg, een rondpunt is ni evident hoor!
" Veel plezier downunder, en vergeet niet naar ramseystreet te gaan he", knipoog.
