Ondertussen zijn er weer 2 weken voorbijgevlogen, dus weer
genoeg verhaalstof.
De Spaanse lessen lopen nog steeds goed, maar ondertussen
hebben wel enkele volwassenen ons voormalig mini-klasje (Merel en ik) vervoegd.
Enja, ik vind persoonlijk dat dat niet altijd bevorderlijk is voor het niveau;)
Ik merk wel dat ik nood heb aan oefening in de praktijk, dus misschien is het
ergens niet zo slecht dat binnenkort mijn lessen stoppen en ik in een bedrijf
ga werken waar de voertaal Spaans is. Want in mijn vrije tijd spreek ik
eigenlijk zeer weinig Spaans..Mijn basis is dan ook zo beperkt, dat het gewoon
zo veel makkelijker is om Engels te spreken als je mensen enigszins een beetje
wilt leren kennen.
Verder heb ik een gesprek gehad met het bedrijf waar ik ga
werken: Bairexport. Kort samengevat: het is een soort van consultancy bedrijf
dat andere ondernemingen begeleidt die op de internationale markt willen gaan
spelen. Maar..internationale markt is wel voornamelijk de Zuid-Amerikaanse
markt, dus ja, Spaans spreken is een must. Ik denk dat ik er best wel wat kan
leren, dus heb er zin in! Maar het interview deed me wel beseffen dat hoe
ontwikkeld Buenos Aires ook mag zijn Argentinië wel een derde wereld land is
en blijft. En dat weerspiegelt zich natuurlijk ook op het bedrijfsleven. Ik kan
nog niet uit ervaring spreken, maar gewoon al kleine details zoals de
accommodatie van de bureaus, de gebrekkige kennis van het Engels
bijvoorbeeld,wezen hier al op..
Afgelopen weekend een dagje naar Tigre geweest, zogenaamd het
Venetië van Argentinië. In mijn ogen wel overdreven,maar
het bood ons wel een boottochtje op de Delta, natuur (haa!), en een stralende
zon! Zalig!
s Avonds waren Merel en ik via via op een birthday/Halloween feestje
uitgenodigd: toffe avond/nacht!:)
Ik heb trouwens ondertussen wat mensen van mijn organisatie
leren kennen, en ik ga eerlijk zijn: ik vind dat allemaal weirdos. Dus ik heb
besloten dat ik niet meer naar veel van die activiteiten ga, maar gewoon verder
met mijne Hollandse buddy (Merel) op het gemakje verder de stad blijf verkennen
en zo ondertussen vele oninteressante Amerikanen (die zijn hier massal!)
ontmoet, maar uiteindelijk toch ook wel toffe mensen ontmoet;)
Y..la vida Argentina en Buenos Aires ? Como
esta ?
Me gusta!:)
Weet je, Buenos Aires heeft heel wat minder aantrekkelijke
aspecten, die het in mijn ogen niet zo gemakkelijk maken om hier direct te
aarden :
-het drukke chaotische verkeer
-het voortdurend loerende gevaar van de door en
door getrainde pickpocketters
-stoffig, vuile slecht aangelegde wegen
-de noodzakelijke alertheid die je altijd op zak
moet hebben
-de vele bedelende mensen en hartverscheurende
smekende handjes van kinderen
MAAR .
Ook negatieve aspecten leer je gewonen, en
ja, die maken nu eenmaal deel uit van de stad.
Sommige dingen worden ook gewoon grappig.
Een ritje met de bus bijvoorbeeld: eigenlijk is dit gewoon
een spotgoedkoop ticketje voor een pretparkattractie! Want die chauffeurs zijn
echt zotten! Maar uiteindelijk valt er nog wel wat te leren van die hun driver
skills..
Of die Argentijnen die u ongegeneerd zitten uit te kleden
met hun ogen.. Terugstaren eh!
EN
Er valt hier gewoon zoveel te beleven.
Bovendien, Buenos Aires neeeeveeeeerrrrr sleeps!
Neem je in de week om 2u s nachts de bus naar huis, dan zit
die proppensvol. Maar ergens is dat best wel leuk, want een verlaten bus met
starende Argentijnen zou me ongemakkelijk doen voelen.
Keer je in het weekend om 6u s morgens naar huis, dan is er
evenzeer nog veel leven in de straten.
In het weekend een hapje gaan eten: goh rond 22-23 u?24u?1u?
Ja, ik hou ergens wel van dat late ritme..
En dan die vrolijke Zuiders muziek die overal weerklinkt.
En al die zoetigheden: mmm!!!!! Alle chance dat mijn lijntje
wat marge heeft;)
DUS
Ik ben blij dat ik hier nog een tijdje ben. Buenos Aires is
een stad waar je je echt moet in onderdompelen. Dit vereist kennis van het
Spaans, een zekere sterk in uw schoenen staan-houding, en veel
ontdekkingszin. En dat is er zeker!
Hasta pronto!
Un abrazo
x
(btw: op het moment dat ik dit post is het hier al 2 dagen aan het regenen, stormen, bij momenten heftig onweren..brrr.. Metro lag vanmorgen bijgevolg helemaal plat -> chaos!!)
- dat mijn Spaanse lessen ondertussen volop aan de gang zijn. Intensief, aangezien we maar met 3 in de les zitten. Wegdromen is verboden, participeren een must. Maar des te meer leer je bij natuurlijk. En ik zit samen met een Hollands meisje, Merel, in de les. Echt een toevalstreffer! Vriendschappen worden nu eenmaal des te makkelijker gesmeed als je dezelfde (of quasi dezelfde;)) taal spreekt.. Ik merk wel dat ik bevoordeeld ben in de Spaanse les door mijn Franse en Latijnse kennis. Maar still a looooooong way to go alvorens ik nen deftige babbel in het Spaans kan doen.
- dat ik het Argentijnse nachtleven al verkend heb! Uitgangspunt van de avond was een 'pub crawl'. Je betaalt een fix prijs, en hiervoor krijg je pizza en enkele shotjes in verschillende barretjes, en toegang tot la discoteca. Blijkbaar zouden hier vele internationale jongeren aanwezig zijn. Merel en ik dus met vol enthousiasme hier naartoe. Wat een tegenvaller! Ongepast enthousiastic gebrul, extreem kortgerokte onvolwassene trienen, en....de Argentijnse mannen! Aangezien Argentijnse vrouwen ondertussen weten hoe ze de mannen op afstand moeten houden, zijn internationale meisjes de nieuwe prooien. OMG! serieus! Iedereen waarschuwde me voor hen, maar zo erg had ik het toch niet verwacht. Ze zijn extreem opdringerig, beginnen u ongegeneerd vast te pakken en zelf als je recht in hun gezicht zegt dat ze irritant en lelijk zijn (dat laatste is eigenlijk wel niet waar, want het cliché van de zuiderse knappe Argentijnen klopt bij momenten wel:p), gaan ze nog niet weg. Enige assertiviteit, of zeg maar agressiviteit, is dus wel noodzakelijk hier! Ok, ik geef toe, ik bevond me misschien niet in de ideale setting om een correct oordeel te vellen over de Argentijnen, maar toch...
- dat we al tussen de soms regenachtige en iets frissere dagen, ook al enkele echt mooie lentedagen gekend hebben. Bijgevolg: bbq-time! Zondag eerst samen met Merel naar een bbq van Lorena, mijn roommate, en haar vrienden gegaan. Was best ok, maar Lorena heeft gewoon totaal ander soort vrienden. 's Avonds stond dan de 2e bbq op het programma bij Nick en Hannelore (belgen), die trouwens echt een bangelijk terras hebben!:)
- dat ik al enkele argentijnse specialiteiten heb uitgeprobeerd: de parilla: het zo befaamde Argentijnse gegrilde vlees. Ja, voor vleeseters is het hier een paradijs! de empanadas: soort van gevulde bladerdeeg-achtige hapjes. Ik ben fan! dulche de leche: het ziet eruit als chocopasta, maar smaakt niet zo. Ik weet eigl niet wat het is. In ieder geval, ze verwerken dat hier in alle soort zoetigheden. Dulce de leche koekjes, ijs, taart, puddingkjes.... Ja, ook fan van!
- dat ik al heel wat ritjes op de metro achter de rug heb. de Subte! Wanneer je dacht dat je ooit al eens op een extreem drukke bus of metro gezeten hebt, dan heb je hier nog niet de subte genomen. Over over crowded!! Gelukkig zit ik vrij veel op het einde van een lijn, en moet ik voor mijn Spaanse les helemaal naar het andere einde, waardoor ik soms nog een zitplaatsje kan bemachtigen. Maar anders is dit echt hel!
- dat ik nog steeds zo weinig van de stad gezien heb, en nog zoveeeeel moet zien. Des te beter, want ik ben hier nog niet meteen weg!:)
Ik ben hier nu kleine 6 daagjes, dus tijd voor een blogverslagje over mijn eerste indrukken van BA.
Vrijdag namiddag stond een sightseeing tour op het programma, geleid door een rasecht schattig Argentijntje;) Schattig, maar weliswaar geïnteresseerd in het telefoonnumer van una chica belgica.Tjah, Argentijnen..iedereen waarschuwt me ervoor!:) La Boca, oudste wijk van BA, kwam als eerste aan de beurt. Blijkbaar geen aan te bevelen buurt wanneer de zon ondergaat, hoewel de toeristische straatjes één en al kleur en vrolijkheid uitstralen. Vervolgens enkele delen van San Telmo gezien, een voormalige aristocratische wijk, maar huisvest nu eerder de middenklasse. Ten slotte een bezoekje gebracht aan de toenmalige haven, Puerto Madero. In deze buurt wonen blijkt een echt statussymbool te zijn. Geslaagde sightseeing tour, maar ik had gehoopt dat het me de mogelijkheid zou geven andere Mente mensen te leren kennen. Echter maar één andere deelnemer was aanwezig, de rest waren mensen van een taalschool die niets met mijn organisatie te maken hadden. Spijtig..
's Avonds had ik afgesproken met Nick. Korte verduidelijking: Nick is ook een Antwerpenaar, waarmee ik in lange vervlogen tijden nog samen met mijn zusjes en broer mee opgetrokken zou hebben in de Put 19, toenmalig favoriet cafeetje van mijn ouders aan zee. In ieder geval, mijn zus wist me vertellen dat hij tijdelijk in BA woont met zijn ook belgische vriendin, dus zo geschiedde.. Meeting point bleek een 'verborgen' outside privé-club te zijn, waarvan de setting in mijn ogen toch wel vrij exclusief oogde.(inclusief zwembad!) Maar het was ergens wel een leuk plekje om de drukte van de stad te ontvluchten. En het was natuurlijk leuk om tips te krijgen van Nick en Hannelore, die het reilen en zeilen van deze stad al goed kennen. Ja, geslaagde avond!
Wat stond er verder de afgelopen dagen zo op het programma? een bezoek aan de supermarkt!serieus, dat was echt een namiddagvullende bezigheid!Ik ben echt nog niet thuis in die producten hier, en amai, hoe traag zijn die hier aan de kassa!Spijtig genoeg ook moeten vaststellen dat het hier echt wel duur is, had ik echt niet gedacht..
Op verkenning gegaan in het Alto Palermo shoppingcenter, want...er is een zara!;) Ik had echt een broek nodig, en wist dat ik dat daar voor een degelijk prijsje wel zou vinden. Want wat betreft shopping en mode hier ben ik tot nu toe niet echt onder de indruk. Echt rare winkels! Degelijke ketens zoals bij ons kennen die hier niet. Ofwel super dure winkels, ofwel brolwinkels! Maar Hannelore (vriendin van Nick), gaat me normaal eens meenemen naar the places to be..benieuwd..
En verder, sightseeing! Een meisje (Stefanie) die hier ook met Mente is had allle andere deelnemers gecontacteerd met de vraag of ze niet wilden afspreken. Net zoals ik was ze vrij teleurgesteld dat er geen algemene welkomsactiviteit was om iedereen met elkaar in contact te brengen.In de veronderstelling dat we wel met een hele groep zouden zijn, trok ik zondag dus richting de zondagse San Telmo markt. Maar we waren maar met 3.. En, aangezien zij mijn blog toch nooit gaan lezen, kan ik hier even in alle eerlijkheid zeggen, dat het niet echt mijn type van mensen waren. Maar ja, Stefanie bleek al eens in BA gewoond te hebben, dus zij was de guide van dienst. Kheb die gewoon als een hondje gevolgd en weer heel wat nieuwe delen van BA gezien;)
Conclusie tot nu toe van de stad: druk en roekeloos verkeer!! Bijgevolg ben ik bijna omvergereden door een voorbijscheurende bromfietser, met een Spaanse scheldtirade als gevolg. (ik versta dat toch niet:p). Een voetganger heeft hier absoluut geen rechten. Straten liggen er bovendien super slecht en heel vuil bij. -> Je moet hier geen 2 paar ogen in uw kop hebben, maar minstens 4! Constant alert zijn is de boodschap. En dan is er nog eens het door iedereen bevestigend feit dat je echt enorm moet oppassen op je gerief. Weinig cash op zak, tasje altijd dicht bij je lichaam houden.. Al deze dingen zullen wel wennen, maar zijn nu best vermoeiend. Wegdromen is uit den boze, problematisch dus voor mij...
Natuurlijk is BA meer dan dat. Maar op dit moment ben ik nog niet in staat om echt in woorden uit te drukken hoe ik deze stad juist ervaar. Ik denk dat het een stad is die ik wat tijd moet geven. Zoiezo is het uitkijken naar de echte zomerse, zonnige avonden, in bezit van een degelijke spaans vocabularium... (Op dit moment is het weer vrij kwikkel kwakkel..)
Morgen starten mijn Spaanse lessen. Benieuwd!
Jullie horen gauw weer van me!
Besos x
P.S. Speciaal voor jullie heb ik een effort gedaan om me als een echte toerist te gedragen en tijdens mijn sightseeing bezoekjes foto's te nemen. Ik ben absoluut geen fotografisch getalenteerd persoon, zowel niet voor als achter de camera. Maar ik wilde jullie toch graag wat indrukken van de stad geven:)
een eerste berichtje vanuit het verre Buenos Aires! Etappe 1, een lange vrij onconfortabele vlucht, is bij deze dus afgelegd. Ik kan zeggen dat ik geen voorstander ben van zo'ne lange afstandsvlucht. Die dan nog eens gevolgd werd door zeer lang aanschuiven voor een reisvisum en douancecontrole. Gelukkig werd dit afgesloten met een privé-chauffeur die me naar mijn appartement bracht. Tijdens deze autorit heb ik volgens mij ineens alle sloppenwijken van Buenos Aires gezien. En telkens maar hopen dat hierin mijn appartement niet gelegen zou zijn...
De uiteindelijke wijk van mijn stekje heet 'Belgrado', naar het schijnt best een goede buurt. Niet de allerhipste, meest authentieke, meest sfeervolle, maar best goed van ligging en ook veilig - zo blijkt. Ik zal jullie later bevestigen of dit het geval is, want mijn verkenning heeft zich vandaag beperkt tot de geldautomaat en de supermarkt. Het appartement zelf is echt goed. Ik heb 1 roomate, Lorena, Mexicaans van origine, maar eerder Amerikaans van doen. (ze leeft al sinds haar 7 jaar in Amerika.) Lorena is hier reeds sind juli, en blijft tot december. Ze beëindigt hier haar bachelor psychologie. (ze is hier niet via mijn organisatie, dus vreemd eigl dat we samenwonen) Lorena is hier duidelijk al helemaal thuis, heeft al een rijk sociaal leven opgebouwd, en vindt Buenos Aires helemaal 'amazing'. Maar eerste indruk is zeker positief;) Een van de cöordinators van Mente Argentina was hier aanwezig bij mijn aankomst en heeft me wat algemene info en tips gegeven, en....een middeleeuws nokia-gsm'tje!!(inclusief Argentijnse simkaart en wat beltegoed)
Verder mocht ik al vaststellen dat naar Argentinië reizen, toch nog iets anders is als naar Berlijn trekken: andere munteenheid, tijdsverschil (5u terug), andere stopcontacten (danku mama om toch nog snel zo'n converter dingeske in mijn bagage te stoppen;)), totaal andere producten in de supermarkt (geen danone-yoghurtjes:s), en geen Engels als algemeen aanvaarde 2e taal (gebarentaal dan maar..). En daar komt de komende dagen zoiezo nog een hele waslijst bij!
Vermoeidheid en verdwaasdheid, dat is wat er nu vooral overheerst. Maar ook een enorme nieuwsgierigheid naar het bruisende leven van deze stad. Dus tijd om in mijn bedje te kruipen!
(ok, kleine rechtzetting: mijn roommate komt vanuit Brazilië, niet Mexico, maar ze spreekt wel zeer vlot Spaans (heeft dat ook gestudeerd als 1e bachelor) + de wijk waar ik woon heet Belgrano, niet Belgrado;) )
