Ik heb Gebroken Licht uit , een boek over een familiegeheim die alles verwoeste maar die op het eind alles terug goed maakte. Een arts verlost op een nacht zijn eigen vrouw, de bevalling gaat goed ... er wordt een jongentje geboren, zijn zoon Paul. Maar wanneer de placenta had moeten komen, komt er in de plaats nog een hoofdje ... een tweeling ... onverwachts. Maar wat nog onverwachter is, het 2de kindje heeft de typische kenmerken van een kind met Syndroom van Down. De arts / vader wil dit zijn vrouw Norah niet aandoen, hij schenkt het kind aan de verpleegster. Maar ze plaatst haar niet in een tehuis, ze voedt het meisje op als ware het haar eigen kind zou zijn. De verpleegster en de arts hebben dus samen een groot geheim, de arts vertelt zijn vrouw immers dat het meisje stierf bij de bevalling. Wanneer de arts jaren later sterft, besluit de verpleegster zijn vrouw op de hoogte te brengen. Maar ondertussen heeft Norah zijn vrouw jaren van rouw meegemaakt voor een kind die ze dood waande. Een meeslepend boek over hoe geheimen zoveel kunnen stuk kunnen maken.
Ik heb er van genoten, ook al was het een erg onderwerp ... maar het was spectaculair hoe de arts dit groots geheim zo'n 30 jaar kon verzwijgen voor iedereen die hem dierbaar is. Het leest lekker weg en helemaal mijn stijl.
