Gisteren heb ik naar een film gekeken over het leven van Anne Frank, het was een ontroerend verhaal met erg schrijnende beelden. Het deed me er aan herinneren dat ik het boek in mijn collectie heb, ik was ze eerlijk gezegd al vergeten. Toen ik op school leerde over het leven van Anne Frank, heb ik van papa haar dagboek gekregen via ECI. Het dringt nu nog maar pas tot me door dat ik het boek toen helemaal niet begreep, ik zat nog volop in mijn Dirk Bracke tijdperk, hoe kon ik dan deze thematiek snappen. Ik heb me voorgenomen het opnieuw beet te nemen wanneer al m'n andere verlang lijst boekjes verslonden geraakt zijn. Het is in de wereld het meeste gelezen boek na de Bijbel ..
Fascinerend hoe zo'n klein meisje het allemaal zo op papier heeft kunnen zetten ... tijdens een periode die naar haar dood leidde
Ik werd er toch even stil van ...
Het Achterhuis - Anne Frank
Over die tijd in het Achterhuis, zo werd hun schuilplaats genoemd, schreef ze in haar dagboek. Daarin vertelt ze wat het betekent om ondergedoken te zitten en geen vrijheid meer te kennen. Na twee jaar werden Anne en de anderen verraden en naar een kamp in Duitsland gebracht. Vlak voordat de oorlog afgelopen was is Anne daar gestorven. Alleen haar vader heeft de oorlog overleefd. Toen Anne's dagboek werd gevonden bleek het een heel mooi en belangrijk verhaal geworden te zijn. Er is een boek van gemaakt en heel, heel veel mensen over de hele wereld hebben het gelezen.
Vandaag zijn we afgezakt naar Brugge om een tweedehands boekenwinkel te bezoeken, diegene waar ik als kind altijd naar toe ging was gesloten op een maandag, dus dan maar richting De Slegte. Ik was er nog nooit geweest en op keppie's vrije dag geniet ik er altijd van om een uitstapje te maken. Vandaag dus naar Brugge .. en het is het waard geweest. Ik kon naar hartelust in tientallen rekken snuisteren tussen allerlei auteurs en titels, romans & thrillers, dikke en fijnere ... zalig voor een boekenworm als ik. Ik had een lijstje bij me met allerlei titels er op, maar deze kon ik er niet vinden. Wat ik er wel kon vinden en dus gekocht heb vind u hier ...
Witte Oleander - Janet Fitch
Werd verfilmd !
Astrid is enig kind van een alleenstaande moeder, een beeldschone en extravagante dichteres. Het meisje aanbidt haar moeder, maar wordt op zichzelf teruggeworpen wanneer de moeder wegens moord wordt veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. Witte Oleander is het onvergetelijke verhaal van Astrids pogingen om zich alleen staande te houden. Haar stoerheid, moed, warmte en humor maken Astrid tot een onweerstaanbaar en onvergetelijk romanpersonage.
Lelijk - Constance Briscoe
Het hartverscheurende verhaal van een meisje dat haar hele jeugd mishandeld werd, toch haar droom waarmaakte en de eerste zwarte rechter van Engeland werd. Haar moeder haat haar, noemt haar te pas en te onpas lelijk, benadrukt hoe vreselijk ze het vindt dat Constance geboren is en mishandelt haar elke avond voor het slapen gaan en elke ochtend nadat het bange meisje in haar bed heeft geplast.
Ze wordt geslagen, geknepen, gekleineerd, uitgehongerd... en al die tijd koestert ze een droom, de droom om advocaat te worden. Ondanks alle tegenwerking weet ze de middelbare school te halen en een studiebeurs te verkrijgen. En uiteindelijk wordt Constance de eerste zwarte rechter in Engeland.
Ik kan niet wachten om er al aan te beginnen maar eerst het rij'tje voorgangers afwerken
Op het forum van Femistyle vroegen ze mij wat m'n absolute top 3 aan boeken is, ik moest toch even nadenken, na alle miljarden woorden die ik al gelezen heb ... moest ik er 3 uitpikken. Nu het is me toch gelukt en dit zijn ze ...
1. Het Verbond - Jodi Picoult ( wat had je anders verwacht ) 2. De boeken van David Pelzer 3. Ik Had Alleen Maar Een Knuffeldier - Jennings Burch
Over deze laatste wil ik toch nog wat meer informatie geven, ik denk dat dit het eerste boek is waarbij ik echt tranen heb gelaten Ik heb het nog altijd niet in mijn bezit maar ooit komt daar wel verandering in, als ik het ergens op de kop kan tikken voor een prijsje.
Ik Had Alleen Maar Een Knuffeldier
Ik strekte mijn armen uit. Zuster Clair lachte breed en ze legde een wollige, bruin-witte hond met zwarte flaporen in mijn armen Dit is de kennismaking van Jennings met zijn speelgoedhondje Doggie, zijn vertrouweling voor het leven. Als Jennings acht jaar oud is, wordt hij door zijn moeder in een kindertehuis achtergelaten, omdat zij niet meer voor hem en zijn vijf broers zorgen kan. In hoog tempo moet Jennings de vele, strenge regels van het tehuis aanleren. Tot zijn vreugde krijgen de kinderen s avonds een speelgoedbeest uitgereikt. Maar de volgende morgen is zijn hondje nergens meer te vinden! s Nachts halen ze de speelgoedbeesten weg en sluiten ze op in een grote kast. Zo zijn de regels .
Mijn Jongen is uit , heb hem daarnet uitgelezen op mijn strandstoel onder de stralende zon. Dat is wat ik vakantie noem, geen telefoontjes, geen computer aan, niemand om je heen, juist de bakkende warmte en een goed boek om je helemaal in te verdiepen. Zalig ! Nu deze uit is moet ik een keuze gaan maken welke ik nu zal verslinden, ik denk dat ik toch maar voor Soep Van Steen ga. Een boek die ik gekregen heb van een collega van mijn ma, over een mishandeld kind, ja ja alweer ... ik krijg er maar niet genoeg van. Mijn Ebay pakketjes is er nog niet ... afwachten geblazen !
Hier mijn recensie van Mijn Jongen,
Ik vond het over het algemeen een erg waarheidsgetrouw beeld dat hij probeerde te schetsen van een echtscheidings procedure gedurende de jaren 90 en nu. In plaats van in belang van het kind te denken denkt men altijd in belang van de moeder, omdat een kind een onverbrekelijke bloedband met de moeder heeft, de navelstreng theorie enzo ... gaat men er van uit dat een kind daar ook moet wonen. Terwijl papa's het even goed aankunnen en in sommige gevallen soms beter. Het was mooi om te lezen hoe hij hem leerde fietsen, zijn haar leerde wassen, hoe hij zich verdiepte in het leven van een vierjarige. En net wanneer het hem allemaal niet mee zit dan komt Gina, zijn ex vrouw terug uit Japan om Pat , de zoon, terug op te eisen. Juist wanneer hij zijn nieuwe vriendin niet meer zal zien en zijn vader overlijdt aan kanker. Hoeveel pijn en verdriet kan een mens dragen dacht ik dan ... maar ondanks alles blijft hij geloven in de liefde met Cyd. En dat wordt op den duur ook werkelijkheid, ze kiezen voor elkaar, terwijl Harry er voor kiest om Pat zelf de keuze te laten.
Mooi ... maar niet overdonderend, het krijgt tegenover de 10 van Strijd Met De Waarheid nu maar een flauwe 7
Toen m'n ma deze middag thuiskwam van haar werk had ze een boek mee van een collega, een echte aanrader naar het schijnt. Het is al een ouder boek, dateert van de begin jaren 90. Ik had me voorgenomen om Lelijk te beginnen maar de plannen zijn gewijzigd, dit boek spreekt me teveel aan om het zomaar terug te geven. Ik heb op het i'net gezocht naar informatie over dit boek en dit is wat ik heb gevonden. Na het lezen volgt er natuurlijk een recensie.
Soep Van Steen - Martine Provis
Op vierjarige leeftijd is Martine Provis nog een onbezorgd meisje dat zich koestert in de liefde van haar moeder. Zij weet echter niet dat deze vrouw niet haar moeder is, maar haar verzorgster. Dan komt de dag dat haar echte ouders haar wegrukken uit die wereld van genegenheid. Het verdriet om deze scheiding is echter nog niets in vergelijking met wat het kind te wachten staat, want haar ouders blijken ware sadisten te zijn die voor geen enkele wreedheid en vernedering terugdeinzen.
Van dit buitengewone boek werden in Frankrijk in korte tijd meer dan 800.000 exemplaren verkocht.
Tijdens mijn eerste jaar Orthopedagogiek moest ik voor BP een boekbespreking maken, ja ja het leek alsof ik weer in de middelbare school aanbeland was. We kregen een hele lijst met allerlei thema's die in het Ortho werkveld aan bod komen ... we moesten een keuze maken en toen ik deze morgen, dit boek ergens op een website tegenkwam ... herinnerde ik mij hoe goed ik het wel niet vond. Inderdaad, het was het boek dat ik in der tijd gekozen heb in BP als boekbespreking.
Thema: pleegzorg
Knutseljaren - Annemie Willemse
Annemie Willemse wordt op een dag de gelukkige pleegouder van Tim, een driejarig jongetje uit een tehuis. Tim is Annemies eerste pleegkind. Hij zal lange tijd in haar gezin worden opgevangen. Annemies idealisme krijgt echter een flinke deuk wanneer blijkt dat de jeugdrechter beslist om Tim in een instelling onder te brengen. Ontgoocheld gaat Annemie de strijd aan om toch nog wat contact met Tim te kunnen onderhouden . Zij botst op een muur van onbegrip. Ze blijft vechten voor het geluk van Tim, maar dreigt uiteindelijk toch het pleit te zullen verliezen... Knutseljaren is een eerlijk en authentiek document, dat de ervaringen van pleegouderschap van binnenuit beschrijft.
Mijn mening over dit boek is zeer positief, ik geef het zelfs een 8 ... je voelde de teleurstelling van Annemie toen ze geen bezoeksrecht kreeg in de instelling, het jarenlange gevecht van een pleegmoeder met het jeugdrecht. Conclusie, pleegouders hebben geen enkele rechten meer wanneer het kind uit hun huis word gehaald na meestal tientallen jaren vol liefde er gewoond te hebben. Voor vele kinderen was hun pleeggezin misschien de beste en de warmste omgeving die ze ooit hebben gekend, maar toch worden ze er weggerukt en weer ergens anders neergepoot. Schrijnend dat die mensen dan, die zich opgeven als pleegouders, niet gezien worden door het jeugdrecht.
Om eerlijk te zijn ben ik een beetje op mijn honger blijven zitten met dit boek, ik voelde het al tijdens de eerste pagina's maar hoopte op verbetering. Die bleef dus uit ... het is erg flauw geschreven, veel te grote letters voor een volwassen boek, een te makkelijke zinsbouw en woordenschat. Ik bleef maar denken dat ik een jeugdboek beet had, maar neen .. heus niet hoor. Het is geen verhaal die een bepaald gevoel bij me achterlaat , behalve ontgoocheling dan...
Ik geef het boek daarom maar een 5
Marthe weet uiteindelijk te vluchten van uit het ouderlijke huis waar vernedering en extreme mishandeling schering en inslag zijn, haar oudere zus Alberte vluchtte het klooster in en Pierre trok naar een marine basis. Zo zie je maar, hoe jong ze ook zijn, dat ze altijd een manier vinden om er aan te ontspannen op een dag.
Nu ben ik begonnen aan Lelijk - Constance Briscoe, veelbelovend !
