Dit is een tussendoortje in mijn betoog over zonnewijzer-begrippen.
Als reeds eerder gemeld wil ik met de Zomertijd, doelbewust, geen rekening houden bij de uur-aanduiding op mijn zonnewijzer.
Hoewel dit, ten opzichte van alle andere conventies waarover later, héél simpel zou zijn.
Het zou volstaan het cijfer 2 op de plaats van het cijfer 1 te hangen, het cijfer 3 op de plaats van cijfer 2, enzovoort; en omgekeerd als we weer naar "wintertijd" gaan ( Dus zoals we ons uurwerk een uur vooruit en daarna weer een uur achteruit stellen ).
Maar persoonlijk vind ik deze uur-aanpassing een totaal zinloze en nodeloos belastende bezigheid.
Toch wil ik hier geen polemiek openen tussen de voorstanders en de tegenstanders van de zomertijd . Het zijn twee kampen die hun stelling met vuur verdedigen.
Alleen dit : door eeuwenlange traditie zijn wij 12h00 gaan beschouwen als het scharniermoment van de dag.
En, zomer- of wintertijd, we zien 12h00 nog altijd als het moment waarop we er eventjes de bijl gaan bij neerleggen.
Omdat, in echte zonnetijd, de zon om 12h00 op zenith, haar hoogste stand staat.
Door allerlei conventies, zoals aanpassing van West-Europa aan de Midden-Europese tijd, en dan nog de uitschieter "Zomertijd", is de hele zaak behoorlijk verschoven.
Zodat we tot de gekke vaststelling moeten komen dat bvb. wegarbeiders in de zomer de arbeid neerleggen, nog lang vóór de zon op haar hoogste stand staat, en weer aan het werk gaan als de zon nog fel aan het stijgen is.
Op bvb. 27 juli ( in 2006 was het toen heel warm bij ons ), stond de zon in Lovendegem pas op zijn hoogste rond uurwerktijd ( rekening houdend met zomertijd ) 13h51, dus dicht tegen twee uur !
Wegarbeiders, wielertoeristen, en nog vele anderen, hadden toen al geruime tijd hun bezigheid hervat.
En dit op een tijdsmoment van de dag dat de natuur eigenlijk pas dan - zoals het oude Angelus-klokje deed - uitnodigt om iets tot ons te nemen en dit te laten volgen door een siesta-tje.
|
