Eerste bedenkingen over tijdmeting en zonnewijzers.
Van kleinsaf hebben zonnewijzers mij al bezig gehouden.
Hoe zou dat in mekaar zitten ?
En later, op internationale reizen, kon ik het niet laten mooie zonnewijzers te gaan bewonderen, in bvb. Zuid-Duitsland, of Noord-Italië. Prachtige kunstwerken getuigen van 's mensens interesse in deze.
Zonnewijzers zijn er om de tijd te meten. Zonder tijdmeting kunnen wij immers geen deftige afspraak maken.
Dat het thema tijdmeting de mensheid al eeuwenlang beziggehouden heeft wordt bewezen door vele getuigenissen en vele theorieën, gaande van oude "gnomon"'s ( vertikale zuilen ), over bvb. de Zimmertoren in Lier, tot moderne atoomklokken en radiogestuurde uurwerken.
De mooiste - en waarschijnlijk meest bekende - zonnewijzer is de Obelisk van Luxor ( Egypte), die op de Parijse Place de la Concorde staat. Die is stellig meer dan 3000 jaar oud.
Bij het bewonderen van vele zonnewijzers had ik echter bijna altijd een probleem: de aangeduide tijd blijkt namelijk nooit overeen te stemmen met wat we op ons uurwerk aflezen.
En, toen ik het idee opvatte om een zonnewijzer op mijn gevel te installeren, wilde ik dat de aanduiding principieel wél overeenstemde met onze uurwerktijd.
Met uitzondering van de zomertijd, omdat ik dat echt zeer onlogisch en onproductief vind. Bij volgend berichtje probeer ik te zeggen waarom.
