Welpen
zijn de jongen van de leeuw. De leeuw is een zoogdier. Een leeuw is ongeveer 15
weken in verwachting. Als ze merkt dat haar welpen geboren wordt, verlaat ze de
groep. Ze zoekt dan een veilige en rustige schuilplaats. Daar worden de welpen
geboren. Bij de leeuw worden er per geboorte 2 of 3 welpen geboren. Een welp
welp bij de geboorte weegt bij de geboorte meestal tussen de 1/ 2 kg. Na de
geboorte zijn ze blind en hebben een gevlekte vacht. Als hun moeder gaat jagen
verstopt ze haar jongen, die zie je haast niet tussen het hoge gras, struiken en
bomen. De welpen groeien zeer snel, en zijn erg behendig ze kunnen al kruipen
voor hun ogen open gaan, ook leren ze zich snel blazen om zich te verdedigen.
Als de welpen wat groter zijn laat de moeder haar jongen niet meer alleen, omdat
ze dan te snel weglopen. Bij gevaar pakt de moeder haar jongen bij de lurven,
die zitten in hun nek. Zo brengt ze dan haar jongen op een veilige schuilplaats.
De jongen vinden het helemaal niet fijn om bij hun lurven gepakt te worden, om
niet bij de lurven gepakt te worden gaan ze rollen zo kan hun moeder ze niet te
pakken krijgen. Voor de jongen valt er nog heel veel te ontdekken, na een half
jaar weten ze zich te verdedigen, hoe ze moeten jagen en waarop ze moeten jagen.
Ze beginnen ook de taal van geuren en geluiden te begrijpen nog anderhalf jaar
blijven ze bij de groep, daarna verlaten ze die.
Het
aantal mensen dat door grote roofdieren zoals tijgers, luipaarden, beren,
anaconda s, haaien en leeuwen wordt gedood is niet zoveel. De mensen sterven
vaker aan ziektes die insecten rondgebracht hebben en natuurlijk de vele doden
die bij ons in het verkeer vallen. Niet alle aanvallen van roofdieren op mensen
worden opgeschreven. Ongeveer tien mensen per jaar worden door de witte haai
aangevallen. De leeuwen doden zon vijftig mensen per jaar. En de krokodillen,
alligators, kaaimannen en gavialen doden ruim 1500 mensen per soms zelfs 3000.
Dat betekent zon tien mensen per dag, maar de straat oversteken is nog
gevaarlijker. Volgens de wereld-gezondheids-organisatie (WHO) komen er over de
hele wereld iedere dag 2700 mensen om bij een verkeersongeluk.
Het
jagersleven brengt risicos met zich mee
Heel vaak heeft de
leeuw bij het jagen geen succes. Als de prooi terugvecht raakt hij vaak gewond
en hij kan dan soms niet meer jagen, of de wond raakt vervuild en de leeuw wordt
ziek. Wanneer er grote droogt of strenge vorst heerst is er geen prooi te
vinden. Ook worden er teveel leeuwen geboren in tijden dat er veel voedsel te
vinden is. Daardoor ontstaat overbevolking waardoor het voedsel weer te snel
opraakt. Door al deze gevaren blijft het aantal roofdieren en ook de leeuwen
binnen de perken. Het leven van de leeuw is dus niet zo mooi.
De jacht wordt in
de ochtend gedaan, omdat het koudste deel van de dag is. De jacht wordt gedaan
door de leeuwinnen, zij jagen meestal in groepen, maar soms ook alleen ziet een
leeuw(in) een klein prooidier. Dan jaagt hij er zelf op, is het een groot
prooidier dan waarschuwt hij de groep. De leeuwinnen hebben (als ze samen jagen)
een tactiek ontwikkeld. Die gaat als volgt: eenvan de leeuwinnen sluipt om het prooidier heen, tegelijk leiden andere
leeuwinnen de aandacht af, ze maken zich goed zichtbaar en omsingelen de prooi,
dan rennen er een paar leeuwinnen opeens op de prooi af, de prooi schrikt zich
rot rent de andere kant op precies in de klauwen van andere
leeuwinnen.
De leeuwen doden
niet altijd zijn prooi. Soms laten ze dat andere dieren opknappen. Als hyena's
hun prooi gedood hebben laten ze een luid gebrul horen. Als de leeuwen die brul
horen gaan ze met een grote meerderheid eropaf. Dan jagen ze de hyenas weg. En
eten de prooi op.
De prooi heeft de
grote van: een Wrattenzwijn of een Gazelle. Hier kan de hele groep van eten,
maar soms doden ze ook wel kleinere dieren zoals een vogel of rat. Het mannetje
jaagt niet door zijn opvallende uiterlijk (over het uiterlijk in een ander
hoofdstuk meer), de prooi ziet de manen al van veraf op zich af komen. Ze leven
het meest van het voedsel wat de leeuwinnen hebben gevangen. Het mannetje helpt
negen van de tien keer niet mee, maar mag wel als eerste eten.
De leeuwin sleept
als iedereen gegeten heeft de prooi naar een schaduw waar de welpen het kunnen
opeten.
De leeuw is een
groot roofdier. Hij heeft een soepel lichaam waarmee hij vele dingen kan. Ook
kennen we de leeuw door zijn kracht en woest gedrag, daarom noemen we de leeuw
ook wel de Koning de dieren. De leeuw behoort bij de katachtige. Die katten
familie kun je in twee groepen delen: de kleine en de grote katten bijv. poes/
tijger. Ze hebben dus vele dingen gemeen, een ruwe tong kunnen hun nagels
intrekken enz. De leeuw is een zoogdier met een mooie vacht, het zijn goede
jagers. Zijn sterk gespierde lichaam heeft een flexibele ruggengraat, maar de
staart is een heel belangrijk onderdeel van zijn lichaam. Met de staart houd hij
zich in balans of hij nu rent, loopt, klimt of zwemt.Zwemmen doet hij alleen in een noodgeval,
want net zoals de kat houd hij niet van water.
Ik geven jullie nu info over de belangrijkste
lichaamsdelen
Zo als:
De staart
De ogen
De snorharen
De oren
De bek
De neus
De klauwen
De staart:
Het stokstaartje heeft een lange staart
om zichzelf in evenwicht te blijven als hij recht op staat.En
het is erg makkelijk bij het vechten want als hij vecht slaat hij de ander met
zijn staart en bijt hem.Dat doen stokstaartjes om een vrouwtje
te krijgen.
Ogen:
Het stokstaartje kan heel goed zien.
Hij ziet bijvoorbeeld het verschil tussen een gier en een arend.Dat is wel fijn want een arend lust wel
een lekker stokstaartje en een gier niet.Een
stokstaartje kan goed zien net voor het donker als het schemerig
is.
De snorharen
Stokstaartjes gebruiken de snorharen om in het pikken
donker te kunnen voelen waar ze zijn.
Oren:
Zijn gehoor is net zo goed als dat van de mens de oren
gebruiken ze ook voor als dewacht
De bek:
Een stokstaartje heeft scherpen tandjes
in zijn bekje dat is zo omdat hij een vleeseter is. Een stokstaartje heeft
ongeveer 18 tandjes;10 kiezen en 2 hoektanden en 6
voortanden.
de neus
Stokstaartjes kunnen heel goed ruiken
wel beter dan een mens. Een stokstaartje moet ook wel goed ruiken want in de
holenis het donker en dan zien ze
niets. Daarvoor gebruiken ze hun neus daarmee
kunnen ze goed ruiken of er soortgenoten voor hem staan en ofof er gevaar is. Met hun neus kunnenze ook ruiken of er en prooi
is.
De klauwen
De klauwen van een stokstaatje zijn
klein maar wel snel en lijken op honden pootjes. De klauwen ze
zijnerg snelmet het graven. De klauwen zitten dicht bij
de buikjes. Met de scherpe klauwen verdedigen zezichzelf.
Aan de klauwen zitten scherpen nagels.
Een vrouwtje is ongeveer 11 weken
zwanger. Ze kan 2 tot 5 jongenkrijgen.Wanneer een
vrouwtje jongen heeft gekregen, verandert er de eerstedagen
niets in haar gewoonten. Ze brengt haar dagen buiten het holdoor,
op zoek naar voedsel. Intussen worden de jongen bewaakt doorandere stokstaartjes. De moeder kan dan
samen met de rest op jacht envoldoende
eten. Hierdoor is ze in staat haar jongen voldoende melk tegeven. Na drie maanden hoeven de jongen
niet meer bij hun moeder tedrinken. De
volwassen dieren die op hen passen, brengen de jongenhun eerste
prooidieren. De moeder leert hen pas zelf voedsel te vangenals
ze in staat zijn haar tijdens de jacht te volgen. Een jonge is naar een half
jaaral volwassenen.Een
vrouwtje kan soms wel 3 keer per jaar zwanger zijn.De jongen
kunnen 1 uur na de geboorte al lopen.
Veel woestijndieren zijn `s nachts
actief, maar het stokstaartje overdag.Het grootste
gedeelte van de dag zijn stokstaartjes met hun neus op degrond
op zoek naar larven. Ze snuffelen rond, waarbij ze met hunklauwen of neus in de bodem graven. Ook
keren ze stenen om enonderzoeken ze boomstronken. Ze zijn
gek op insecten, maar eten ookschorpioenen, hagedissen en kleine
knaagdieren.Als een stokstaartje een schorpioen
vindt, slaat hij er krachtig met devoorpoten op
om hem dood te slaan.Stokstaartjes doen alles samen behalve
eten dan zorgt iedereen voor zichzelf.Als een van
de stokstaartjes een grote prooi grijpt, gaat hijdeze op
afstand van de andere opeten. Komen ze dichterbij, dan gaathij
er grommend met de prooi vandoor.Drinken doen
ze nauwelijks. Alle vocht die ze nodig hebben halen ze uit hetvoedsel.Hun gebit
maken ze na het eten schoon met hun lange nagels De jacht en het eten.
Hij heeft ongeveer 90 gangen en 6
kamers.Stokstaartjes kwamen voor in de droge
gebieden van Zuid-Afrika, Namibië en Botswana. Ze leven in Deze groepen leven
vaak in holen van grondeekhoorns, die ze naar hun eigen behoeften
aanpassen.Wanneer de grond na een regenbui wat
zachter is beginnen ze te graven en verdwijnen ze onder de grond.Ze graven tunnels van zo'n 15 cm in
doorsnee en tot twee meter diep.Onder de grond ontstaat er zo een netwerk van
tunnels die met elkaar in verbinding staan. Er zijn verschillende kamers in
detunnels, zoals een 'slaapkamer', een
kamer waar de jongen worden grootgebracht en 'wc-ruimtes', waar ze hun behoeften
doen. De tunnels zijn op sommige plaatsen iets breder, zodat de stokstaartjes
zichkunnen omdraaien.De
holen bieden de stokstaartjes beschutting tegen de nachtelijke kou en vijanden.
Als de stokstaartjes wakker worden dan
gaat er altijd een naar buiten om te kijken of de buurt veilig is.Als het niet veilig is dan zegt hij dat
tegen de anderen stokstaartjes als de kust wel veilig is dan haalt hij de rest
ook naar boven.
De wetenschappelijke naam van een stokstaartje is
Suricata suricatta. Om te
bewaken zit er voortdurendeen van de
dieren recht overeind om de omgeving af te spieden. Als
de waker alarm slaat vluchten de beesten in hun holen.Stokstaartjes leven in rotsachtige gebieden van zuidelijk
Afrika.Een stokstaartje is een zoogdier. Een stokstaartje
is ook een roofdier.stokstaartjes zijn 25 tot 35 cm lang en de staart is 18 tot
25 cm dus bij elkaar 50 cm ongeveer.Een
stokstaartje kan ongeveer 10 tot 15 jaar oud worden een stokstaartje weegt
ongeveer 600 g tot 1 kg.Ze
leven in groepen van ongeveer 30 stokstaartjes dat kunnen 2 of 3 families
zijn.Ze leven onder de grond en in rots spleten.
Mensapen hebben geen staart en geen kale
plekken op hun achterste, zoals die uit Azië en Afrika. Mensapen zijn groter en
intelligenter dan de gewone apen.Tussen de
mensapen en de gewone apen staan dieren die Gibbons worden genoemd. Gibbons zijn
erg slim. Zij hebben geen staart, maar wel kale plekken
op hun achterste. De armen van een Gibbon zijn wel twee keer zo lang als zijn
lichaam. Ze leven in bomen in wildernissen van Zuid-Oost-Azië. Het zijn
fantastische acrobaten en erg luidruchtige dieren.
oerang-oetangs zijn zeldzame maar ook schuwe apen die alleen voorkomen op Sumatra en Borneo. Ze hebben erg lange armen en als ze oud zijn worden ze erg zwaar. meestal leven ze alleen of paren met hun jong.De oerang-oetan eet eigenlijk alleen maar vruchten, omdat dit het voornamelijkste is.
voortplanting Als een dwergnijlpaard 5 jaar oud is kan ze in verwachting raken. De zwangerschap duurt zes tot zeven maanden. Soms krijgt ze twee kalfjes, meestal maar eentje. De kalfjes worden op het land geboren en wegen ongeveer 6 kilo voortbestaan Er zijn veel minder dwergnijlpaarden dan gewone nijlpaarden. In het wild komen ze niet zoveel meer voor. Dit komt omdat het tropische woud wordt gekapt en veel moerasgebieden worden gebruikt voor landbouw. Dwergnijlpaarden leven nog wel in nationale parken waar ze worden beschermd.En er worden veel dwergnijlpaarden in dierentuinen gehouden zolas bijvoorbeeld Burgers Zoo bij Arnhem.
Land/water Het dwergnijlpaard kan goed zwemmen, maar hij zwemt niet zoveel als een gewoon nijlpaard. Dit komt omdat zijn ogen en neus iets lager op zijn kop zitten. Als hij zwemt moet hij verder omhoog uit het water komen om te zien en adem te halen. Bij gevaar zal hij dan ook eerder wegrennen dan in het water duiken. Voedsel Het dwergnijlpaard eet het liefst waterplanten, gras wortelen, bladeren en vruchten. Overdag is hij in het dichte woud en rond drie uur 's middags krijgt hij honger. Hij eet zich een tunnel door het dichte woud en kan wel dooreten tot middernacht
Het dwergnijlpaard Zoals je al in de naam hoort is het dwergnijlpaard kleiner dan een gewoon nijlpaard. Hij wordt ongeveer 80 cm. hoog en 1.95 meter lang. Hij weegt tussen de 180 en 270 kilo en kan ongeveer 35 jaar oud worden. Woongebied Het dwergnijlpaard leeft in west afrika, bijvoorbeeld in Liberia en de Ivoorkust. Hier is veel dicht tropisch regenwoud met stroompjes en daar houdt hij van. Hij leeft alleen, niet in kuddes.
Het nijlpaard is het grootste zoogdier dat leeft in zoetwater. Het brengt het grootste deel van zijn leven in het water door. 's Nachts komen ze aan land om te grazen. Een mannetjes nijlpaard heet een stier, de vrouw is een koe. en het jong een kalf. Het nijlpaard leeft in het midden van Afrika. Nijlpaarden staan er bekend om dat ze erg gevaarlijk zijn.
een gewone nijlpaart Een nijlpaard is een groot en zwaar dier. Hij weegt wel 3000 kilo, net zoveel als 120 kinderen!, en wordt 1.5 meter hoog. Zijn grote kop heeft een supergrote bek van 50 cm. breed. Hij heeft gigantische tanden en kiezen. Zijn hoektanden wegen wel 4 kilo per stuk. De poten van een nijlpaard zijn kort en dik. De voeten hebben vier tenen die met zwemvliezen aan elkaar vast zitten. Woongebied De nijlpaard komt voor in afrika van de sahara tot aan Namibie en zuid afrika. Hij is het liefst in het water in riveieren en meren, zo'n 16 uur per dag. Nijlpaarden leven in kuddes. Land/water Overdag zijn nijlpaarden meestal in het water. Hij kan dan ook goed zwemmen. Ook loopt hij over de bodem van het water. Soms hijst hij zich even op het land om te zonnebaden, dan veranderd zijn huid van kleur. Dat is pegment; een soort ingebouwde zonnebrandcreme die zijn huid beschermt tegen de zon. Omdat zijn neus en ogen heel hoog op z'n kop zitten kan hij helemaal kopje onder gaan en toch ademen en kijken. Onder water kan hij wel 5 minuten zijn adem inhouden, hij doet zijn ogen en neus dicht. Voedsel 's nachts gaat het nijlpaard op zoek naar voedsel. Hij loopt dan wel 30 km. Hij eet het liefste gras en vruchten en ook wel waterplanten.
Het nijlpaard kalfje wordt na ongeveer 8 maanden zwangerschap geboren in het water. Direct na de geboporte zwemt het jong naar boven om lucht te happen. Hierna gaat ze drinken bij de moeder. dat kan ook onder water. Na een paar weken gaan ze samen weer terug naar de kudde. Veel kalfjes worden gedood voor ze 1 jaar oud zijn. Krokodillen, leeuwen en luipaarden vallen hun aan. Als ze eenmaal volwassen zijn kan een nijlpaard wel 50 jaar oud worden. Gevaarlijk ! Een nijlpaard is groot en lomp. Als hij schrikt rent het water in en stormt hij zo over je heen als je in de weg staat. Je moet dan ook nooit tussen een nijlpaard en het water gaan staan. Er worden meer mensen door nijlpaarden gedood dan enig ander dier. Na zonsondergang als ze gaan eten kun je beter uit de buurt blijven.
het gewone nijlpaard
Vootrplanting
