Vandaag ben ik terug op mijn mtb gesprongen voor een tochtje van ongeveer 2u Mijn vaste fietspartner(Peter) is om dringende redenen niet kunnen meegaan,want hij was jarig geweest in de week en had van zijn vrouw een verrassingsfeest gekregen gisteravond. Peter is een man van nu veertig die graag eens de bloemetjes buiten zet op een feestje en gisteravond was dat een hele ruiker. Ik denk dat zijn beeld deze morgen een beetje wazig was,dus ben ik met Robin (een van de crossers)en misschien mijn toekomstige schoonzoon gaan rijden. Wij zijn om 10.30u vertrokken naar de bossen van Rekem en zo richting Opgrimbie. De boswegen waren redelijk goed berijdbaar na de dooi ,maar op verschillende plaatsen was de ondergrond nog redelijk bevroren. We kwamen op de heide aan ,ik wist dat er veel water stond en verwittigde Robin,maar hij een ervaren crosser was niet bang van een grote plas water,dus hij er recht doorheen. Maar wat zag ik ,er lag nog veel ijs onder de plas water en de fiets van Robin maakte een aardige zwaai,hij trekt zijn voeten uit de klikpedalen,maar het was te laat. Er lag een lichaam van 1.76 m languit in de plas,kletsnat en vlug dat die op was,vloekend en tierend. Ik moest er eens goed mee lachen ,want het zijn niet altijd dezelfden die moeten vallen. Hij had zich geen pijn gedaan ,maar wilde zo vlug mogelijk naar huis ,want het water was koud en er stond een felle wind in ons nadeel. Dus we reden verder met de bedoeling dat hij naar huis ging ,maar hard als hij is zetten we toch onze tocht verder richting zandgroeve Opgrimbie. Het was wel ferm trappen omdat de ondergrond zeer moerasig was geworden na de dooi en dus duwen maar en hijgen dat we deden.. Eenmaal boven op de zandgroeve draaien we af richtin Rekemse heide om daar een ommetje van een 1/2 u te maken. Aan het assielcenter in Rekem pakken we samen een onbekende weg en rijden ons vast in de doornen van het bos,de weg was weg,we stappen dan langs onze mtb (omdat rijden niet mogelijk was)tot op de grote asfaltweg. We hebben ondertussen 1 1/2u eropzitten en Robin vindt het nu wel tijd om een warme douche te nemen en hij rijdt naar huis. Ik als oudere rijder heb meer training nodig(oude knoken lopen gauwer vast) en maak een tocht je langs de Neerharense bossen ,waar het nog goed rijden is en ik geef er een ferme lap op,tot op een gegeven moment het zo slecht is dat ik bijna niet meer vooruit kom. Ik ben blij als het voetbalterrein van Neerharen in zicht komt en de weg veel beter berijdbaar is. Eenmaal op de betonweg schakel ik enkele versnellingen hoger en rij tegen 30km/u verder richting maas om zo over Herbricht naar Oud-Rekem te rijden naar de warme douche.Na 2u rijden draai ik voldaan het hete water open,al denkend aan de volgende tocht.
