Ook dit was geweldig. We klommen tot 2700 meter hoog om fantastische rotsformaties (rotsnaalden en -punten) te zien, ook weer overwegend van rode kleur. De rode kleur zou afkomstig zijn van ijzeroxidatie. Er waren een 7-tal uitkijkpunten die allen speciaal en adembenemend waren. Dré heeft er kennis gemaakt met de plaatselijke bevolking. We zijn vandaag gedurende de ganse rit niet onder de 2000 meter geweest met een top van 2950 meter.
Zion Park was geweldig. We hebben wel wat moeite gehad om een bed te vinden omdat alle hotels en motels in de buurt van het hotel volgeboekt waren, maar iets verder vonden we een gezellige bed & breakfast waar we een heerlijk ontbijt kregen met spek en eieren en blueberry-pancakes. Na het ontbijt zijn we met de shuttlebus het park ingereden. Dit was de enige mogelijkheid want met de auto was het niet toegelaten. Het was een rit van 90 minuten en we zijn dan uitgestapt op het verste punt en hebben nog een wandeling gemaakt van een uurtje tot waar we niet verder konden omdat de rivier te wild was. Adembenemende uitzichten en een fantastisch park. Heel hoge (900 meter) roodkleurige rotsformaties met sommige groene of witte toppen, uitgeslepen door de Virgin rivier. De eekhoorntjes poseerden heel gewillig en Dré heeft een rotske omhoog getild.
Dit meer ontstond door de bouw van de Hoover Dam en is 185 km lang en 170 meter diep. Er zijn enkele aanlegplaatsen voor de vele boten. Er loopt een prachtige maar erg verlaten weg langs het meer.
De Hoover Dam was imposant. De dam is gebouwd in 1931 nav een overstroming en bestaat uit 2,5 miljoen kubieke meter beton. De bouw duurde 4 jaar. Door de bouw van de dam ontstond Lake Mead. We zagen er ook een lokaal politiekantoor.
Las Vegas was grootheidswaan en decadentie ten top. Alles is er 'huge'. Het is ook ongelooflijk hoeveel volk er was. Zowel op straat als in de hotel is het over de koppen lopen. Sommige hotels zijn pretparken op zich. Een aantal hotels hebben een show aan de buitenkant. Bellagio heeft de fonteinshow en Treasure Island (waar wij verbleven) heeft een piratenshow. Dit lokt ook een hoop volk. Als je een hotel binnen gaat kom je altijd eerst in het gokgedeelte. De meeste hotels hebben daarnaast nog een hoop bezienswaardigheden binnenin. Tijdens onze 1e avond zijn we Ceasar's Palace binnen gegaan. Het duurde meer dan een uur voor we een manier vonden om terug buiten te geraken. Binnen kwamen we om een gegeven moment aan de Trevi fontein. Daarnaast een hoop winkels van bekende (en uiteraard prijzige) merken. We zijn ook in de Venetian geweest. Buiten kon je een gondel nemen en binnen kwamen we opnieuw gondels tegen met een gondelier die een Italiaans opera meegalmde. Te gek voor woorden. De M&M-store mocht ook niet ontbreken. We hebben het grootste gedeelte van de Strip gedaan. Treasure Island lag vrij centraal en we zijn aan de ene kant tot de Stratosphere Tower gewandeld en aan de andere kant tot Excalibur. Vooral 's avonds is het spectaculair en spaarlampen kom je er niet tegen. We hebben ons niet aan een gokje gewaagd. Enerzijds ontbrak de tijd en anderzijds geven we onze zuurverdiende centen liever aan ander vertier uit. Ergens was ik content dat we terug konden vertrekken want de drukte werkte verstikkend en de rustige landschappen zijn veel aangenamer. Het is ook vooral voor dit laatste dat we deze trip maken. Maar we hebben het nu gezien en we zijn absoluut een ervaring rijker.
Death Valley was erg groot en uitgestrekt. Ook erg gevarieerde landschappen met veel kleurschakkeringen en serieuze hoogteverschillen. Het ging van bijna 2000 meter boven zeespiegel naar ongeveer 80 meter onder zeespiegel. Ik het laagstgelegen stuk was het wel 30 graden en uiteraard erg dor. Er waren grote vlakten, onder andere enkele zoutvlakten, met daarrond indrukwekkende bergen. Er was ook een stuk met zandduinen. Ik vermoed dat de rit door het park ongeveer 200 km was. Eén langgerekte weg. Zabriskie Point was een uitkijkpunt met zicht op prachtige bergen in verschillende kleuren.
Hier zijn we weer. In Las Vegas was WiFi niet inbegrepen in de prijs, en ik had geen zin om nog eens een hoop extra te betalen hiervoor. Tevens was er weinig tijd om berichten te schrijven omdat we elke minuut benut hebben om zoveel mogelijk te zien, en het was de moeite. Tot nu toe is onze vakantie fantastisch. Alles wat we tot nu gezien hebben is 'amazing'. De parken zijn prachtig en de landschappen fantastisch. Alles is hier zo enorm en uitgestrekt. Je kan hier uren rijden en maar enkele tegenliggers tegenkomen. Nadeel is dat er ook weinig is om te eten, drinken of tanken. Ondertussen weten we dit en voorzien we ons er op. Het weer is nu ook een pak beter. In Death Valley was het wel 30 graden. Meestal is er een aangename temperatuur, maar in de bergen is het vaak fris. Daar ligt ook meestal nog sneeuw. We hebben reeds meer dan 2000 km gereden. Afstanden maken is hier absoluut geen probleem. We doen meestal tussen de 400 en 550 km per dag. Vandaag hebben we iets minder ver gereden omdat we de ganse voormiddag hebben besteed aan Zion National Park. Om alles wat overzichtelijker te maken zal ik vanaf nu een berichtje per park op de blog zetten, aangevuld met enkele foto's. Zo komt het water nog wat meer in jullie mond en kunnen jullie beginnen sparen en plannen want dit is zonder twijfel de moeite waard.
Dit is de hoogste berg in omgeving van Las Vegas (3632 meter). De berg verschilt van de andere bergen in de omgeving door de naaldbossen op de flanken. De rijkere bewoners van Las Vegas hebben er een buitenverblijf waar ze komen afkoelen.
Toen we deze morgen aan onze trip begonnen was de hemel helderblauw en scheen de zon volop. Het was ehter een koude nacht geweest want de auto's waren aangevrozen en de weilanden zagen wit. We kregen al onmiddellijk enkele mooie landschappen voorgeschoteld. Hoe hoger we klommen, hoe besneeuwder het was. In Kings Canyon lag nog veel sneeuw. Het landschap was eigenlijk een dicht bos vol bomen en dennen. Het had wel iets met dat witte laagje. In Sequoia stonden reusachtige bomen, zowel qua lengte als qua omtrek. De moeite om te zien. Jammer genoeg was het berekoud en lag er een dikke laag sneeuw, maar heb bleef gelukkig droog. Daarna hebben we een heel stuk door een vruchtbaar dal gereden waar veel fruitteelt was. Vervolgens reden we door het zuidelijk gedeelte van Sequoia. Hier was duidelijk te merken dat we richting woestijn gingen, want het landschap was veel ruwer en had veel minder groen. Hier en daar stond een speciale boom die wat van een cactus weg had. Tot slot hebben we over een afstand van zowat 120 km een highway genomen waar nergens iets te bespeuren was. Wel mooie bergen er langs en over een hele lange afstand een zoutvlakte. Dré denkt dat dat wel eens die zoutvlakte zou kunnen zijn waar auto's hun gang kunnen gaan. Morgen staat Death Valley op het programma en daarna naar Las Vegas, waar we nadien een dagje rust en sight-seeing inlassen.
Toen we deze morgen in San Francisco vertrokken viel het weer nog mee. Het was bewolkt maar droog en ongeveer 10 graden. Dat bleek echter achteraf nog het beste van de dag te zijn. Hoe dichter we Yosemite National Park naderden, hoe slechter en kouder het weer werd. Tot daar af en toe een buitje maar toen we eenmaal in het park waren zelfs sneeuw, hagel en temperatuur onder 0. We zijn 2 maal moeten terug rijden omdat de weg afgesloten was wegens de sneeuw. Het waren wel hoogten van bijna 2000 meter. Het was wel erg mooi, maar jammer genoeg weinig foto's kunnen nemen wegens het slechte weer. Er waren heel veel prachtige watervallen. Ook enkele stukken verbrand bos. Alles was er enorm groot, de bomen, de watervallen, de waterlopen, ... We moeten ook ons route gaan aanpassen want de voorziene route kunnen we wegens de afgesloten wegen niet meer volgen. Ondertussen is het terug opgeklaard en omstreeks 19u scheen de zon. We overnachten in het Best Western Hotel in Mariposa. Morgen gaan we het Kings Canyon National Park en het Sequioa National Forest doen.
We zijn in de States. Het liep wel niet van een leien dakje, maar we zijn er geraakt. We waren goed op tijd op Schiphol. Toen bleek dat een koffer te zwaar was. Ze tellen het gewicht van de 2 koffers niet samen zoals bij ons, maar wegens elk koffer apart. Ons grootste koffer was bijna 3 kg te zwaar. Dus terug uit de rij, aan de kant gaan staan, wat bagage er uit gehaald en opnieuw gewogen. Toen was het nog een paar 100 gram te zwaar, maar het mocht toch door. Alternatief was 100 betalen. Bij het inchecken aan de gate bleek dat het voorziene vliegtuig nog in New York stond. Dus een kleiner vliegtuig en andere plaatsen. Weg onze betaalde plaatsen in een rij van 2. We zaten op de 2e rij van de economy class en hadden toch voldoende beenruimte. Met bijna anderhalf uur vertraging zijn we vertrokken in Amsterdam. Omdat we eerst helemaal naar het noorden moesten vliegen om de aswolk te vermijden duurde de vlucht iets langer. Daarna konden we niet onmiddellijk landen in San Francisco omdat het te druk was, dus hebben we nog ongeveer een half uur cirkeltjes gemaakt. Onze auto blijkt een Jeep Grand Cherokee te zijn. Vrij groot als je het mij vraagt en een automatic, dus dat wordt even wennen. Onze GPS heeft ons probleemloos naar het hotel geloodsd. Het weer is niet denderend. Het is bewolkt, veel wind en vrij fris. We zijn ondertussen een kleine wandeling gaan maken en hebben de zeeleeuwen en Alcatraz in de verte gezien. We zijn ook nog wat gaan eten. We hebben juist en doucheke gepakt en kruipen nu stilletjes in ons kingsize bed want we zijn ondertussen 24 uur op en allebei stikkapot. Het is hier nu bijna 21 uur. Jullie staan ondertussen al bijna terug op. Tot morgen.
Voila, koffers gepakt, papieren klaar, gps ingesteld, ... maw helemaal klaar om te vertrekken. Sebiet nog een paar uurtjes slapen en dan on the road. See you later all.
Het is gelukt om 2 stoelen te reserveren in een rij van 2. We hebben nu stoelen 63 J en K. Dit is de laatste rij aan de rechterzijde. Over minder dan 24 uur zitten we daar. Ik ben nu volop aan het pakken. Het meeste ligt al klaar, enkel nog in de koffers steken. Hopelijk is het snel morgenvroeg.
Deze morgen omstreeks 6u30 heb ik uitgetikt en is mijn verlof officieel begonnen. De weinige uurtjes slaap die volgden zijn waarschijnlijk aan de zenuwen te wijten. Het begint nu inderdaad flink te kriebelen. Vanaf nu tot ten vroegste zondagmiddag wordt het serieus stressen. Ik ben stilaan begonnen met dingen klaar leggen ter voorbereiding van het pakken. Telkens als me iets te binnen schiet dat zeker mee moet vlieg ik recht, ga ik het nemen en leg het bij de stapel. Dré is uiteraard weer de rust zelf.
Godver***, die Eyjafjallajökull dreigt rout in het eten te gooien. Gelieve allemaal kaarsjes te branden, op jullie blote knieën te bidden, eieren naar de Klarissen te brengen, ... opdat het vliegtuig zeker kan vertrekken. Want als we niet kunnen vertrekken sta ik niet in voor de gevolgen. Je komt me dan beter niet tegen, dus jullie weten wat jullie te doen staat. Aan ons zal het zeker niet liggen.
Uit onze reisdocumenten blijkt dat we met een Boeing 777-300ER zullen vliegen. Ziet er een ferm vliegmachientje uit. Bij de heenreis hebben we seats 55 A en B en bij de terugreis 57 A en B (http://www.klm.com/travel/nl_nl/prepare_for_travel/on_board/seating_plans/777-300ER.htm). We kunnen 24 uur voor vertrek online inchecken. We gaan proberen om dan op de laatste rijen 2 seats in een rij van 2 te boeken. Dan hebben we wat meer privacy.
Toen we deze morgen in San Francisco vertrokken viel het weer nog mee. Het was bewolkt maar droog en ongeveer 10 graden. Dat bleek echter achteraf nog het beste van de dag te zijn. Hoe dichter we Yosemite National Park naderden, hoe slechter en kouder het weer werd. Tot daar af en toe een buitje maar toen we eenmaal in het park waren zelfs sneeuw, hagel en temperatuur onder 0. We zijn 2 maal moeten terug rijden omdat de weg afgesloten was wegens de sneeuw. Het waren wel hoogten van bijna 2000 meter. Het was wel erg mooi, maar jammer genoeg weinig foto's kunnen nemen wegens het slechte weer. Er waren heel veel prachtige watervallen. Ook enkele stukken verbrand bos. Alles was er enorm groot, de bomen, de watervallen, de waterlopen, ...
We zijn in de States. Het liep wel niet van een leien dakje, maar we zijn er geraakt. We waren goed op tijd op Schiphol. Toen bleek dat een koffer te zwaar was. Ze tellen het gewicht van de 2 koffers niet samen zoals bij ons, maar wegens elk koffer apart. Ons grootste koffer was bijna 3 kg te zwaar. Dus terug uit de rij, aan de kant gaan staan, wat bagage er uit gehaald en opnieuw gewogen. Toen was het nog een paar 100 gram te zwaar, maar het mocht toch door. Alternatief was 100 betalen. Bij het inchecken aan de gate bleek dat het voorziene vliegtuig nog in New York stond. Dus een kleiner vliegtuig en andere plaatsen. Weg onze betaalde plaatsen in een rij van 2. We zaten op de 2e rij van de economy class en hadden toch voldoende beenruimte. Met bijna anderhalf uur vertraging zijn we vertrokken in Amsterdam. Omdat we eerst helemaal naar het noorden moesten vliegen om de aswolk te vermijden duurde de vlucht iets langer. Daarna konden we niet onmiddellijk landen in San Francisco omdat het te druk was, dus hebben we nog ongeveer een half uur cirkeltjes gemaakt. 
Het begint stilaan op te korten. Hopelijk is tegen dan het vliegverkeer volledig in orde en gooit de Eyjafjallajökull geen roet in het eten.
