Wat is Master-of-Cycling Een initiatief van 5 vrienden die gebeten zijn door de wielermicrobe.We hopen een leuke en spannende wielerpronostiek aan te bieden aan gelijkgezinden in een eerder beperkte kring.Alle inschrijvingsgelden worden uitsluitend aangewend voor uitbetaling van de winnaars. De Algemene spelregels
Schoorvoetend loopt de giro naar zijn einde. Het blijft echter spannend tot de laatste dag. Vandaag smeet iedereen terug enkele troeven op tafel, wellicht zelfs de allerlaatste. Di Luca haalde alles uit kas op de Vesuvio om Menchov te kraken. Opnieuw toonde die zich echter de evenknie van de Italiaanse grootmeester. Ondertussen probeerden enkele andere kemphanen toch nog een sprongetje in het klassement te maken.
Met een springplank onder de vorm van Arroyo, Simoni en Basso wist Sastre opnieuw weg te rijden vanuit de groep der favorieten. Hij is duidelijk hersteld van eerdere inspanningen. Hoewel Pelizotti het op zijn beurt iets moeilijker had wist hij toch opnieuw heel sterk stand te houden, en dit maal met hulp van Basso zelfs nog een 2de plaats in de rit te nemen. Uiteindelijk waren de verschillen opnieuw klein, en moest enkel Basso 1 plaatsje in het klassement prijsgeven.
Ook de andere prijzen lijken quasi verdeeld: de jongerentrui lijkt niet meer aan frele schouders van Kevin Seeldrayers te kunnen ontsnappen, terwijl Garzelli al zeker met de bergtui naar huis mag. Ook Di Luca mag met de puntentrui naar huis. Tevens lijkt de roze trui niet meer aan Menchov te kunnen ontsnappen, en dit ondanks het kleine verschil van 18 luttele seconden die hem scheiden van Di Luca. Dit is/was een prachtige giro, toch ietwat vreemd: -Geen sprinter lijkt in staat iets in het puntenklassement uit te richten -We krijgen een Spaanse Rus als eindwinnaar -Armstrong is terug een echte coureur -enkele belgen breken heel sterk door; cfr Seeldraeyers, een op momenten imponerende Pauwels, en een regelmatige Francis de Greef (21ste)
Ondertussen wordt het ook in de pronostiek wel heel erg spannend. Nadat ik de huidige klassementstanden heb ingevuld zijn mijn favorieten voor de top 3: Krist Deconinck, Nico Casteleyn en Frederic Morre. Veel zal echter afhangen van de allerlaatste sprint morgen en de tijdrit te Rome. Hier zullen de favorieten zich zeker nog eens pleuris rijden terwijl ik vooral enkele andere specialisten zie strijden voor de ritoverwinning... Leipheimer; Rogers, Pinotti???
De eindstand en een laatste kort verslagje krijgen jullie wellicht zondag van onze PR-man F. Morre op zondag, u groetend, uw blogmasterke Joost, gracias, hasta la vista tot binnenkort in den tour... en daarover meer binnen een weekje...
Het wielrennen kent terug een dodelijk slachtoffer. Ditmaal gaat het om de toeschouwer zoro... Ben Hermans van topsport vlaanderen had het niet zo met het beestje en heeft het dan ook zeer duidelijk laten zien aan de ganse bevolking.
Op volgend filmpje van sporza kun je alles nog eens herbekijken : http://adf.ly/7or
De klimmetjes op de Monte Pontrini op maandag en de "blockhaus" daags na de rustdag hebben perfect gebracht wat te verwachten werd. 2 aanvallers pur sang hebben hun rit meegenomen naar huis.
Maandag wist Sastre zich na wat gebekketrek als eerste naar boven te heisen. Hoewel het er eerst alle schijn van had dat hij veel moeite had om de favorieten te volgen, liet hij er zich halfweg de slotklim toe verleiden om bliksemsnel naar de eerdere aanvallers Basso en Garzelli toe te rijden. Daar trok hij al snel het voortouw om enerzijds op beklijvende wijze zijn medevluchters 1 na 1 af te schudden, en vervolgens het gat op de andere klassementsrenners zo flink mogelijk uit te diepen. Deze aanval was geen lalendige wanhoopspoging. Dit was de Sastre die we ons herinneren uit de tour van 2008. Vanuit een underdog positie en wat linkadoren plots heel gemeen uithalen met een welgeplande coup. Helaas, tijdens deze Giro heeft hij niet langer deze underdog positie kunnen handhaven. Zijn tegenstanders waren best verrast maar niet onvoorbereid. Di Luca en Menchov anticipeerden gepast en konden aldus hun eigenste podiumposities veilig stellen. Basso kon stevig standhouden en toonde zich terug de gevleugelde klimmer van weleer. Voor enkele andere renners bleek het een moeilijke dag. Pellizotti kon de schade behoorlijk beperken op een moeilijkere dag, terwijl Rogers blijkbaar meer en meer moeite krijgt met het verstrijken van de dagen. De voornaamste verliezer van de dag was echter leipheimer die niet alleen de eindoverwinning maar nu ook wel zijn podiumambities mag langszij schuiven.
Op woensdag leek Pelizotti wel herboren. Op een groot verzet bedwong hij de blockhaus terwijl de dagfavoriet Di Luca toch wel alles uit kas haalde. Hij had hier zo graag in het hartje van zijn eigen Abruzzen gewonnen en de overwinning opgedragen aan de slachtoffers van de recentelijke aardbeving. Het was hem echter niet gegund. Hoedanook toonde hij hier een moedig rennertje te zijn, en kon hij tevens enkele seconden terugpakken op Menchov die een heeeel klein beetje (maar dan ook maar een heel klein beetje) kleur moest bekennen. De verliezer van de dag werd verassend genoeg Sastre . De extra inspanning op maandag werd hem hier duidelijk fataal. Ook hij zal vaarwel mogen zeggen tegen de eindoverwinning. Over het podium wil ik mij nog niet uitspreken. Met een leuke rit op de vesuvio op vrijdag zou Pellizotti op zijn beurt wel eens last kunnen krijgen na vandaag.
Over de naderende eindstand van de pronostiek kan ik nog niet al te veel zeggen. Als je het interview met de winnaar van vorig jaar hebt gelezen (steven coosemans), dan lijkt de geijkte strategie voor een goeie giroploeg gebaseerd op een mix van gevestigde waardes met renners die zich hebben getoond in de geijkte voorbereidingswedstrijden (coppo e bartali / de ronde van Trentino). Dit is een strategie die ook ik heb gevolgd, en me dunkt menig ander deelnemer gezien de keuze van de renners en het kleine verschil in de punten. Ik ben benieuwd hoe het zal aflopen, maar wens iedereen nog veel succes toe in de laatste giro-dagen. Kleine details en een flinke portie geluk zullen beslissend zijn.
Een tijdrit, overgangsetappe, en 2 ritten over het parcours van Luik-Bastenaken-Luik verder heeft Denis Menchov het roer overgenomen. Tijdens de 62km lange tijdrit wist Menchov zich de betere van Levi Leipheimer terwijl een verrassende Garzelli zich op het podium werkte. Overigens bleven de tijdsverschillen "beperkt" tot een minuutje of 3 op enkele contenders zoals Simoni en/of Armstrong. Na deze rit lijkt het eindklassement meer dan ooit te gaan tussen Menchov, Leipheimer en Di Luca. Tussen hen zijn de tijdsverschillen immers echt nauw terwijl enkele andere favorieten nu toch echt wel vuurwerk gaan mogen brengen om de tijdsverschillen in hun voordeel om te draaien.
Zaterdag en zondag werd er inderdaad reeds aangevallen. Vooral zondag toonden Garzelli en Basso zich heel bedrijvig. Zoals verwacht lieten de echte favorieten echter niet begaan. De algemene verwachting is dat maandag de eigenlijke beslissing moet vallen. Als iemand uit de achtergrond nog ambities heeft, dan moet het hier gebeuren. Na enkele zware dagen rijden er zeker enkele klassementsrenners tegen hun grens aan. Dat leek gisteren immers reeds het geval toen Simoni binnenkwam op 17 minuten van de winnaar... game over voor hem.
Maandag is de algemene verwachting dat Pellizotti en vooral Sastre hun aanval zullen plaatsen. Vooral die laatste heeft bewezen dat hij dit kan. Vorig jaar kon hij in een van de laatste bergetappes "makkelijk" wegrijden van jan en alleman en zo zijn klassering omtoveren van een mooie ereplaats tot DE winnaar van de ronde. Niks lijkt hem in de weg te leggen om dergelijke stunt te herhalen. Tot nu toe leek hij op reserve te rijden. Maar het zou mij niet verbazen dat Menchov en Di Luca ook nog wat brandstof in hun tank over hebben....
Di Luca heeft na de koninginne-etappe van gisteren meer en meer de teugels in handen. Tijdens quasi elke rit ment hij een kudde schijnbaar tamme schaapjes richting slachtbank. Na gisteren lijkt bij enkelen het besef gekomen dat er zal moeten worden aangevallen. De aanval is immers de beste verdediging naar het schijnt. Alhoewel, tijdens het Armstrong tijdperk werden wel meer van dergelijke boute uitspraken gedaan door de Ullrich's, Mayo's en Beloki's van diens tijd. Uiteindelijk kwam van dat aanvallen nauwelijks iets in huis. Ontegensprekelijk was het vertrouwen van die opponenten best groot, en was hun opzet gemeend. Helaas moesten ze zich telkens - en elke dag opnieuw- neerleggen bij het meesterschap van de grootmeester zelve.
Of dit ook het eindverdict wordt van de Giro is echter nog iets te vroeg. Morgen wordt de reeds befaamde tijdrit verreden over 62km, en de algemene verwachting is dat enkele troonpretendenten (met name Leipheimer, Rogers en Mechov) aanzienlijk tijd zullen terugpakken.
Voor de meer gevleugelde renners zoals Basso, Pellizotti, Simoni en wordt het vooral uitkijken tot de bergrit van maandag. Hoewel zaterdag en zondag ook behoorlijk lastige ritten zijn, betekent maandag een aaneenschakeling van steile klimmetjes en cols tot 1400m hoogte. Daar dit zowat de laatste ernstige beproeving vormt zal het daar wel moeten gebeuren. Desalniettemin moeten we vaststellen dat de giro dit jaar misschien wel iets te weinig "echte" kleppers heeft ingebouwd. Met de enige col van +2000 meter in Sestriere gisteren lijkt een ideale kans gemist om het Di Luca echt lastig te maken. Garzelli had dit wel begrepen maar niemand anders leek zijn oordeel te volgen.
Verder wil ik graag meegeven dat de meest recente MoC-ranking en all times ranking is ge-update in de rochterkolom van deze blog. Ik moedig graag iedereen aan om die eens te raadplegen en vast te stellen hoe jij wordt ge-quoteerd als ploegleider door het MoC-bestuur. Je doet het vast niet slecht... maar misschien kan je nog beter....
Na 9 ritten is Cavendish er eindelijk in geslaagd om zijn etappe mee te grabbelen. De vraag is of hij nu nog lang in de giro zal blijven. Eerst moeten immers de zware rit van dinsdag en de Turchino-klim van woensdag worden overleefd. Daar donderdag de lange tijdrit op het programma staan zou het woensdag wel eens rustig kunnen worden, en dan kunnen we misschien nog een sprintje zien. Vrijdag wacht een typische spurtersetappe, en waarom dan ook niet het afscheid van Cavendish - in schoonheid...
Ondertussen zijn we idd 9 ritten ver, maar nog niet veel wijzer over wie de giro gaat winnen. Vooral Menchov, Di Luca en Leipheimer hebben zich laten opmerken. MEt de tijdrit in het verschiet blijven zij de topfavorieten, maar verder is er eveneens nog heel wat vuurwerk te verwachten vanuit Liquigas kamp met Basso en Pellizotti en High-Road kamp met Rogers en Lovkvist. Verder kunnen we beter ook nog de namen van Sastre, Horner en Arroyo vermelden om de top 10 volledig te maken. Tevens lijkt me numero 11, Simoni zeker ook nog niet uitgespeeld. Hij blijft vlot klimmen, en weet beter dan wie dan ook hoe je een ronde van Italie kunt winnen, al is dat al eventjes geleden.
Ook in de pronostiek is het klusje nog niet geklaard. De top 3 luidt: 1. Dieter Goeminne 2. Lieven Demeestere 3. Frederic Morre Daar de klassementspunten pas op het einde worden toegekend kan alles nog op zijn kop komen te staan. Mijn favoriet op basis van wat ik nu weet hiervoor is, wie anders, Frederic Morre... Verder is het vermeldenswaardig datwe 31 deelnemers hebben voor de giro, wat meteen een record betekent. Bedankt voor de deelname... en success in het verdere verloop van de pronostiek!!
Na 3 lange ritten over gemengd zwiters, oostenrijks en italiaans grondgebied zal de vermoeidheid zeker beginnen mee te spelen. Morgen wacht de renners een criterium van 10 rondes in Milaan over 165km. Daarna worden ze getrakteerd op een verdiende rustdag alvorens de koninginne-etappe naar hun lonkt van 262km, over 3 cols, met de klim naar Sestriere en naar Pinerolo.
Over de voorbije 3 etappes valt niet al te veel te zeggen. Dit waren typische overgangsetappes, gekenmerkt door tal van aanvalspogingen van in het begin van elke etappe, met uiteindelijk een groepje die erin slaagt weg te rijden. Donderdag was het Scarponi die erin slaagde om de ritoverwinning te pakken. Na een zwakke dag in de bergen mocht hij zijn klassementsambities opbergen. Hij wist de bittere pil echter direct door te slikken en koos onmiddellijk de dag erna de aanval.
Vrijdag kon Boasson Hagen de rit pakken geheel in zijn eigen stijl. Net zoals hij Gent Wevelgem kon winnen op een dag waar alle kopmannen verstek bleken te geven, bleken ook de ambities tijdens deze rit van de kopmannen beperkt. Een rit die voorbestemd leek om een sprintersduel te worden tussen Petacchi-Cavendish werden immers gesist door het aanvals werk van Boasson zelf. Toen hij ging was het niet meer aan zijn team om de dans te leiden en het peleton te mennen in dienst van zijn ploegmaat Cavendish. Het moet wel gezegd, hij was de sterkste van het ontsnapte groepje en wist toch wel niemand minder dan Robert Hunter te vloeren in de sprint.
Vandaag, zaterdag was het opnieuw een high road renner, Siutsou die de rit wist te pakken. Met toppers als Lovkvist, Boasson, Rogers en Cavendish lijkt deze ploeg heel sterk gewapend voor de giro. Tevens moesten we ook vaststellen dat niemand minder dan Boasson opnieuw 2de werd in de rit. In de voorbije ritten werd hij dus opeenvolgend 2de-1ste-2de.... Na dit huzarenstukje wordt hij reeds gebombardeerd tot een toekomstig rondewinnaar, althans volgens zijn naaste omkadering. Of zijn talent zover rijkt valt af te wachten... Voor de rest werd de rit gekleurd door een aanval van Astana op de roze trui, en viel vooral de val van Horillo op. Deze Spaanse renner viel in een ravijn van 60m en hield er een resem breuken aan over. Hopelijk kan hij spoedig herstellen... Verder blijven we uiteraard duimen voor Seeldraeyers die nog altijd stevig vasthoudt aan zijn 15de plaats in het klassment. Met zijn klimmerscapaciteiten zou hij mijn insziens moeten in staat zijn die te handhaven tot in Rome... laten we hopen
De voorbije 2 dagen in Italiaans berggebied hebben toch wel gebracht wat ervan werd verwacht, misschien wel meer.
Tijdens rit 4 zagen we vooral hoe een elitegroep van een 20-25 man overbleef op de laatste kol van 14km. Dit was volledig in de lijn van de verwachtingen. Dit was een gevolg van natuurlijke selectie, en bracht niemand van de vooraf genoemde favorieten hoegenaamd in de problemen, tenzij dan die dekselse... Armstrong. Yep, "the boss" zelve moest kleur bekennen en erkennen dat zijn form nog niet deze is waarmee hij zoveel jaren de tour heeft gedomineerd. De Astana trein (rubiera, brajkovic) bleef voornamelijk aan zijn zij in plaats van op de plaats waar ik die had verwacht... helemaal voorin. Hiermee is ook de ploegorde duidelijk geworden. Leipheimer is de nieuwe boss, terwijl Horner en Popovych een vrije rol krijgen. Hiermee is ook meteen duidelijk dat Astana geen machtsvertoon zal tentoonspreiden in de eerste weken, dit om Armstrong zo weinig mogelijk achterstand aan te smeren. Verder toonde Di Luca zich de meest explosieve van dit keurgezelschap, terwijl de jonge Lovkvist de roze trui kon aanspelen (na een spijtig akkefietje tussen Rogers en Cunego die uit zijn pedalen klikte in de spurt). Met het podium Di Luca, Garzelli, Pellizotti kregen we een volledig typische giro-uitslag...wordt het dan toch terug een italiaanse giro???
Van rit 5, een korte etappe van 125km met aankomst op een 25km-lange bergtop werd een scherpere selectie verwacht. Met enige vermoeidheid in de benen was het aan de favorieten om hun rol op te eisen. Team LPR, Liquigas en High Road namen hun verantwoordelijkheid op en werkten deze etappe aan bliksemsnelheid af. niet in het minst om opnieuw Armstrong terug in de problemen te brengen. Op de kol waren 7 renners in staat op licht afgescheiden te strijden voor de overwinning. Di Luca moest moest zijn meerdere erkennen in Denis Menchov, terwijl Lovkist opnieuw kon verrassen met een derde stek. Hiermee moest hij toch nipt zijn leiderstrui prijsgeven aan de immer aanwezige Di Luca. In hun schaduw werden andere topfavorieten Basso en Leipheimer op zuinige wijze 4de en 5de. Horner werd verrassend 6de (wat een belangrijke pion voor leipheimer...of wordt het omgekeerd) terwijl Sastre 7de werd na een mislukte aanval op de ritoverwinning. Arroya, Rogers en kessiakoff moesten het minst tijd prijsgeven en werden eervol 8,9 en 10de.
Van de favorieten hebben we gezien hoe Pellizotti en Simoni wat kleur moesten bekennen, hoe Armstrong, Bruseghin, Cunego en Popovych belangrijke tijd zijn verloren, en hoe vooral Garzelli volledig voor de bijl is gegaan. Het is nu aan hen om in de volgende 3 ritten over lange kronkelige wegen in het italiaanse (en zwitsers-oostenrijks) hinterland voor een kentering te zorgen. In het spoor van de aanvalslustige Visconti, Voight, Voeckler, Bosisio, Pinotti, Pozzato en andere Ludo Diercxksen's kan 1 van hun (Cunego?) misschien terug wat tijd terugpakken of eventueel voor een ritoverwinning zorgen.
Beste wielerliefhebber, Na 3 dagen Giro kunnen we besluiten dat de echte proloog erop zit. Na de ploegentijdrit en 2 "vlakke" ritten begint morgen reeds het klimwerk in de "Dolomiti". Of die rit reeds beslissend zal zijn voor het eindklassement is twijfelachtig. Desalniettemin, met een laatste colletje van 14km zullen de klimmers de benen echt wel kunnen testen. Voor die renners met een slechte dag wordt het heel hard nadenken. Ik ben benieuwd...
Ondertussen moeten we ook vaststellen dat de "gentlemen sprinter" Petacchi nog steeds de wereld kan verrassen. Ondanks de afwezigheid van zijn vaste trein gaf hij Cavendish zondag echt wel het nakijken. Na een schorsing, blessures en extra jaren blijken zijn snelle benen geen snelheid te hebben verloren. Integendeel, zelden spreidde hij dergelijk vertrouwen tentoon. Over zijn toekomst is hij al even duidelijk: hij wil verder gaan tot hij 40 wordt! Voor dergelijk gedrag, in tijden waar Boonen en andere jonkies reeds over stoppen spreken als ze 30 zijn, kunnen je enkel respect uiten. Cavendish van zijn kant wist zijn verlies niet te apprecieren, maar toonde zich toch een waardige verliezer. Helaas kon hij omwille van een valpartij in het peleton ook de dag erna geen revanche nemen. De vraag is maar of hij deze giro nog met een overwinning kan uitpakken. Indien niet, dan heeft hij aan zijn roze trui -met dank aan de ploeg- toch een leuke souvenir. Ondertussen blijkt Farrar de voornaamste uitdager voor de puntentrui. Verder melden we nog enkele tijdsverliezen: Basso op maandag wegens opgehouden... Menchov, Soler, Brajkovic, Fothen, Van Goolen, Szmydt, Cioni op maandag ... en een vroege opgave van Christian Vande Velde door een valpartij.
Morgen start de 100-ste Giro d'Italia, de "Centennial", en dit moet een absoluut feest worden. De startlocatie -Venetie- is zeker al niet minnetjes. Onder een stralend Italiaans zonnentje werden de renners voorgesteld op het San Marco plein. Onder toezicht van wielerminnend Italie en tal van verraste toeristen werden enkele favorieten per gondel naar het podium gebracht (Basso, Armstrong, Di Luca en Simoni). Mij blijft het vooral verrassen hoe een dergelijke prachtorganisatie niet op nog meer aandacht kan rekenen, en dat mensen zich altijd maar blijven blindstaren op de tour.
Vast staat wel dat de renners dit wel reeds hebben ingezien. Met de aanwezigheid van Sastre, Armstrong, Menchov, Leipheimer, Soler, Gilbert, Cancellara lijkt de giro meer dan ooit aan belang te hebben gewonnen. Tuurlijk wil iedereen wel graag die 100-ste editie op zijn naam palmares zien staan, maar toch bedenk ik me dat de dagen van een italiaans onderonsje Simoni, Garzelli, Di Luca definitief voorbij zijn.
Natuurlijk mogen we de italianen niet vergeten. De daarnet gemeldde namen krijgen we zeker te zien, samen met een Basso, Cunego, Bruseghin, Pellizotti, Scarponi en menig nieuwkomend klimtalent. Vraag zal zijn of zij kunnen optornen tegen de kleppers van het recentelijke tourverleden. Vorig jaar moesten die reeds kleur bekennen tegen de eenmansacties van Contador. Ik verwacht dit jaar niks anders onder het goedkeurend oog van Bruyneel. De Astana-trein Popovych, Rubiera, Brajkovic, Armstrong, Leipheimer zou moeten in staat worden geacht om de tegenstand bergop in ademnood te brengen, waarbij ik enkel mannen met een grote motor (Basso, Sastre,..?) in staat zie dergelijk tempo te kunnen volgen.
Deze giro wordt zeker interessant om te volgen. Ik hoop vooral op de afwezigheid van dopingverhalen waarmee we de voorbije jaren werden geteisterd. De Sella's, Piepoli's en Ricco's van weleer kunnen we best wel missen. Hierbij kijk ik vooral naar de kleinere ploegen die vaak aan dopingcontroles kunnen ontsnappen, of naar het Diquigiovanni van Simoni die recentelijk nog met Rebellin in slecht daglicht werd geplaatst. Met renners als Serpa, Jackson Rodriguez en Scarponi kwamen die recentellijk met goeie prestaties naar voor. Laten we hopen dat die prestaties een resultaat zijn van hard werken en het nodige talent.
last updated : 23/04/2013 (ps, na klikken op de knop helemaal onderaan gaan op de nieuwe pagina om vervolgens de file met de tussenstand te downloaden op jouw pc)
De 5 pronostieken - Ding mee naar de titel van de: -Klassiekers (maart) -Ronde van Italie (mei) -Ronde van Frankrijk (juli) -Ronde van Spanje (sept.) -Het veldrijden (oktober) en wordt Master-of-Cycling
zich na wat gebekketrek als eerste naar boven te heisen. Hoewel het er eerst alle schijn van had dat hij veel moeite had om de favorieten te volgen, liet hij er zich halfweg de slotklim toe verleiden om bliksemsnel naar de eerdere aanvallers Basso en Garzelli toe te rijden. Daar trok hij al snel het voortouw om enerzijds op beklijvende wijze zijn medevluchters 1 na 1 af te schudden, en vervolgens het gat op de andere klassementsrenners zo flink mogelijk uit te diepen. Deze aanval was geen lalendige wanhoopspoging. Dit was de Sastre die we ons herinneren uit de tour van 2008. Vanuit een underdog positie en wat linkadoren plots heel gemeen uithalen met een welgeplande coup. Helaas, tijdens deze Giro heeft hij niet langer deze underdog positie kunnen handhaven. Zijn tegenstanders waren best verrast maar niet onvoorbereid. Di Luca en Menchov anticipeerden gepast en konden aldus hun eigenste podiumposities veilig stellen. Basso kon stevig standhouden en toonde zich terug de gevleugelde klimmer van weleer. Voor enkele andere renners bleek het een moeilijke dag. Pellizotti kon de schade behoorlijk beperken op een moeilijkere dag, terwijl Rogers blijkbaar meer en meer moeite krijgt met het verstrijken van de dagen. De voornaamste verliezer van de dag was echter leipheimer
die niet alleen de eindoverwinning maar nu ook wel zijn podiumambities mag langszij schuiven.
wel herboren. Op een groot verzet bedwong hij de blockhaus terwijl de dagfavoriet Di Luca toch wel alles uit kas haalde. Hij had hier zo graag in het hartje van zijn eigen Abruzzen gewonnen en de overwinning opgedragen aan de slachtoffers van de recentelijke aardbeving. Het was hem echter niet gegund. Hoedanook toonde hij hier een moedig rennertje te zijn, en kon hij tevens enkele seconden terugpakken op Menchov die een heeeel klein beetje (maar dan ook maar een heel klein beetje) kleur moest bekennen. De verliezer van de dag werd verassend genoeg Sastre
