Dit klinkt voor geen meter maar gisteren bij ik naar zo'n meeting geweest. Het gekke is dat under-en overeaters best wel veel gemeenschappelijk hebben. Beiden doen dwangmatig met eten. De een stopt zich dwangmatig vol, de ander eet dwangmatig niet. Ik honger me de hele dag dwangmatig uit zodat ik met het ävondeten"mag belonen met een boterham omdat ik niks gegeten heb de hele dag, Ook mijn snoeplade ligt dwangmatig vol. Ik ZOU WEL EEN TREK KUNNEN KRIJGEN IN DIT OF DAT.Uiteindelijkben ik blij dat er bezoek komt dan kan ik opnieuw gaan hamsteren. Want het is ook nog zo dat er buiten de la geen snaaitroep aanwezig mag zijn. Met beleg op brood ben ik net zo dwangmatig. Alles staat erin pindakaas, stroop, hagelslag. Waarom ik dit nou in huis moet hebben snap ik ook nooit het bederft gewoon. Misschien om mijn wil uit te testen.
Goed ik was dus de enigste undereater in het gezelschap en het waren stuk voor stuk aardige meiden. Je merkt ook echt dat ze er echt voor gingen om af te vallen of in ieder geval te stoppen met dwangmatig overeating. Dat stuk van mijn het willen daar ben ik nog niet uit . Ik weet niet of ik wil stoppen met dat undereating. Ik vind botjes prachtig om te zien, en zou dus liever nog meer afvallen want ik weet mijn gewicht niet eens. En ik ga een centimeter kopen om mijn taille, heupen en bovenbenen regelmatig op te meten.Ik denk wel dat ik afgevallen ben aan mijn kleren maar ik wil het zeker weten. Dus moet ik mezelf echt toestaan op de weegschaal te gaan staan. Misschien morgen???????
Ik weet niet meer zo goed waar ik mee bezig ben. Vandaag naar de kapper en ik ben zeer tevreden. Het is heellicht koperblond geworden ipv te donker. Met het eten gaat het ook goed dat wil zeggen, ik vind het goed gaan. Als ik alleen ben eet ik ongeveer 2 boterhammen per dag maar als er andere mensen bij zijn dan wil ik niet dat ze weten dat ik anorexia heb dus ieet ik meer. Met als gevolg dat ik ga overgeven of laxeren. Iris die ook ergens een website heeft schreef dat je daar luie darmen van kreeg. Nou wist ik dat al maar het nog een keer onder je neus gevreven krijgen? is weer eens annder koek. Soms bereik ik niet eens de WC en poep ik mijn broek. Nou je wilt niet weten hoe ik me dan schaam. Ik doe het nu zo; weinig eten en dan 1 of 2 keer laxeerpillen slikken. Niet zoveel hoor zoals je wel eens leest. Bij mij zijn het er tussen de 5 en de 10. Ik denk niet dat ik ooit van mijn anorexia afkomen wat ik eigenlijk ok niet erg vin. Als je al die vreselijk dikke mensen ziet met grote vetrollen(en dan ook nog in een (LEGGING)VIEZE PATAT OF NOG ERGER mAC dONALD'S OF bURGER kING ziet vreten(sorry hoor dt kan ik geen eten meer noemen) dan blijf ik liever anorectisch. Er is alleen nog niet genoeg vanaf en het duurt zolang. Ik ga het dieet van Iris eens volgen misschien helpt dat. Fijne dag nog verder
We zijn met z'n zessen naar Hoenderloo geweest en het was beregezellig. Vrijdagavond hebben we sat gegeten, ik maar een klein beetje, zoveel dat het niet echt opviel dat het weinig was, en daarna hebben we een ouderwetse dia-avond gehad toen mijn broer en ik nog klein waren. Lachen. Mijn broertje was zo'n zeikerdje die gewoon overal plaste als ie moest, dus je kunt je wel voorstellen wat ie daar mee ge"'pest'is. Zaterdag zat ik nog bomvol van de sate dus heb ik 's ochtends alleen een ei en een halve tomaat op met commentaar van m'n vader. Nou ja jammer dan. Toen zijn we naar Hoenderloo oh nee Deventer geweest en ik heb het echt nog nooit zo koud gehad. Ik was echt tot op mijn botten verkleumd. Het heeft zeker nog 2 a 3 uur geduurd voor ik weer een beetje warm werd. Trouwens in Deventer heb ik voor 16 euro mijn kerstoutfit kunnen kopen, behalve schoenen. Dat is toch geen geld. Zaterdagavond een luie avond in het huisje, mijn vriend,broer en schoonzus gingen nog wat drinken maar ik had geen zin, dus vroeg naar bed. Zondag heerlijk naar de sauna en het stoombad en om een uur of 17.00 gingen we richting huis. Mijn ouders zijn er nog die blijven de hele week. Ik ben blij dat ik eens wat positiefs te melden heb. Denk ook dat de antidepressiva nu aanslaat maar ja dat weet je nooit hoelang dat duurt. Morgen naar de kapper mijn haar verven en de rest van de maand druk bij de inloop. Geen tijd om te piekeren Nou dat was het dan wel voor vandaag.
De psychiater weet niet meer hoe hij mijn depressie moet behandelen en wil me daarom naar Castricum sturen om te ontgiften. Beter gezegd om af te kicken. Maar dat doe ik toch echt niet. Ik heb van meerder mensen gehoord dat je dan door een hel gaat en alle symptonen die je had voor de medicatie in alle heftigheid terugkomen. Dus ik ga zo een oleidooi schrijven dat ik dat niet doe en dat er nog een andere oplossing is. Ik slik nu 2 stuks hupuldepup(kan de naam niet uitspreken) en dat kan je opvoeren naar 4. Dus wil ik dat eerst proberen en dan kunnen we verder kijken. En anders blijf ik maar depressief. Met het eten gaat het goed/niet goed. Ik eet heel weinig(bewust) maar begin het te merken aan mijn benen dat die me af en toe niet meer dragen kunnen en dat ik moeite heb om de trap op te komen. Maar ja je moet er wat voor over hebben om slank te zijn. Duimen jullie morgen voor me, please Welterusten
Hallo allemaal, ik ben nu echt bezig af te vallen. IK voel het aan mijn kleren want op de weegschaal durf ik nog niet.Toch moet ik voor dat we het weekendje weg gaan op dat rotding. Iedereen wil namelijk zwemmen en tja dan moet je een badpak aan . Of bikini. Maar dat tekend nog nog meer. Bag Ik heb wel zin want het is sinds 5 jaar dat ik niet alleen ergens heen moet (zonder vriend, die had ik wel maar die zou de sfeer hebben verpest) maar ja we gaan nog niet zo heel lang met elkaar dus dat wordt spannend. Ik laat wat van me horen, hoe het afgelopen is.
Ik zag het vorige week helemaal niet zitten. Depressief, verdrietig gewoon rot.Dat had ik ook mijn casemanager en psychiater medegedeeld. Met als resultaat dat mijn psychiater me wou laten ontgiften en opnieuw wou beginnen de medicatie nieuw op te bouwen. Dat zou betekenen dat ik door een hel zou gaan. Zou ik weer in een psychose terecht komen, wer superdepressief zou worden, gaan snijden od weer helemaal sroppen met eten? De volgende dag had ik mijn casemanager op bezoek en die vond dat we niet over 1 dag ijs konden gaan dus dat is verlopig van de baan. Nou heb ik vrijdag een afspraak met de psychiater en ga ik even opschrijven wat ik wil. Gewoon dat de antidepressiva nog verhoogd wordt tot het hoogste mogelijke en daar moet ik het maar mee zien uit te houden. We kunnen altijd nog in het nieuwe jaar kijken wat we gaan doen. Ik schrijf het gewoon in mijn dagboek en dan lees ik het gewoon voor. Doodeng
Al enkele weken heb ik last van slapeloosheid. Ik kan prima inslapen (dankzij mijn inslaper) maar wordt heel vaak wakker en kan danniet meer slapen. Dan ga ik maar een dvdtje kijken totdat ik weer moe ben en terug naar mijn bed ga . Maar ja er zijn ook nog dingen die ik doen moet, zoals naar toneel gaan, cursus, vrijwilligerswerk etc. Dat kan ik niet allemaal laten versloffen en bovendien als ik dat doe lig ik de hele dag in bed en zak nog verder in mijn depressie. Ik leef nu al 3 dagen op mandarijntjes en bananen maar moet vandaag laxeerpillen kopen want ik heb een hele dikke buik. Echt walgelijk. Vanavond is er bij het GGz feest een lopend buffet en ik denk dat ik daar maar heel snel langs loop. Weet alleen niet of het opvalt. Nou ja kan altijd nog zeggen dat ik me niet zo lekker voel of iets dergelijks. Maar ja nu mijn slapeloosheid. Ik kan aan de psychiater ook nog wel een doorslaper vragen maar ik heb al zo'n pillenzooi. Ik moet vooral denken als ik zo wakker lig aan het niet-eten. Ga ik mijn ribben tellen, mijn pro ana map bekijken en dan word ik kwaad dat het mij niet lukt om af te vallen. en dan ga ik nog minder eten. Nou ja niet minder dan die mandarijntjes maar het uitspugen wat ik bij mijn ouders en mijn vriend doe. Ik vind het vreselijk ze zo te belazeren maar als ze willen dat ik perse eet zijn dit de consequenties. Eigenlijk geef ik nu hun de schuld dat is niet zo eerlijk. Tot later
Altijd dat gezeik over eten somber zijn niet naar buiten durvenHeb morgen feest van het GGz nou daar moet ik me op kunnen verheugen.Waarom schrijven jullie eigenlijk nooit terug zit ik me af te vragen? is het geen boeiend onderwerp of schrijf ik niet boeiend, of ik beeld me maar iets in. nou voor vandaag kan het mij gestolen worden ik ga weer naar bed
Hallo allemaal, vanochtend rond een uur ofcht ging ik mijn pillen ophalen en tijdens het fietsen zag ik opeens een boterhammezakje met inhoud.Gewoon weggegooid boterhammen. Ik dacht aan vroeger. Ik gruwde van de boterhammen die mijn moeder meegaf. Dus ik deed hetzelfde. Alleen niet op straat maar netjes in de prullenbak. 1x ging het mis. Ze zaten nog in mijn broodtrommeltje en het leek als of mijn vader het rook. Hij was woest. Daarna kon ik alleen nog vals spelen met het middageten, met het avondeten hielt hij me goed indegaten Wat heb ik die man gehaat. Ik hou van ze maar met al dat gezegd over eten en niet-eten word ik stapelgek van > laat me met rust.
Al jaren weet ik dat ik borderline heb. Alles wat in het boekje staat heb ik wel of wel gehad. Door de jaren heen heb ik natuurlijk een enorme rugzak meegekregen met adviezen, tips en heb de nodige therapieen gehad. Veel dingen zijn er veranderd maar veel nog niet. Elke dag worstel ik weer met de dingen waar ik tegen aan loop. Ik heb bijv. nog steeds last van verslavingsverschuiving, Slik ik niet elke dag meer pillen als voorgeschreven dan eet ik wel over de hele dag 1 boterham. Ik zou stiekem het liefs toch nog snijden maar ja dat is zo zonde van mijn armen. Nee dan maar op deze manier. Ben weer volop bezig met het niet-eten. Helaas ging het de afgelopen dagen de soep in dus nu moet ik extra mijn best doen. Heb gisteren al geschreven wat ik ging doen (touwtje springen, wirterparcours en wandelen oh ja buikspieroefeningen. Ik moet gewoon weer dun worden....
Ben zo vreselijk kwaad op mezelf dat ik nou toch weer gegeten heb. Vanmiddag al een tosti bij de inloop(uitgespuugd) en nu ik thuis ben nog een half zalmslaatje. Ik had al spijt van dat kutpatatje en moet ook nodig laceermiddelen kopen maar nu zeker nu ik die tosti en dat slaatje gegeten heb. probleem is ik heb tot donderdag geen geld. Bah nu ben ik nog misselijk ook. Ik voel me vreselijk kut daarover. Ga nu lekker stoppen en naar beneden kijken of ik echt niet nog wat in mijn portemonee heb. Ciao belissima
Ik stop met eten. Ik wil net zo worden als die meisjes in mijn PRO ANA boek. Niet die extreem magere maar tussen de middelste en de dunste in. En ik heb nog 2 weken de tijd om 5 kg af te vallen. Nou heb ik ooit een een springtouw gekocht (zo'n prachtig fluoriserend geval). Nou dat kan ik in de achtertuin doen. In het park kan ik gaan wandelen of "hardlopen". En ik moet weer met die sit-ups beginnen. Maar ik moet het gewoon ook ECHT doen, en niet hier op de computer zitten zeiken hoe dik ik wel niet ben en het er verder bij laten want dan gebeurd er natuurlijk helemaal niks. Dus als ik vanavond van mijn werk kom en laxeerpillen gekocht heb ga ik touwtje springen. Morgen moet ik al vroeg mijn medicijnen halen dus eigenlijk kan ik dat best lopend doen. Dan 's middags een half uur in het park, 5 min. lopen en 5 min. hardlopen en 's avonds minstens 100 sit-ups. Dat lijkt me goede start. Donderdag is er een feest van het GGZ dus moet ik er slank uitzien. Ik hou je/me op de hoogte
Gedroomd: Ik had een heel winkrlwafentje volmet ongezonde dingen gekocht. Ik moest dik worden, ik moest mijn plaats in de wereld veroveren . Thuis legde ik alles om me heen op de grond en bekeek het met diepste afgrijzen.Hoe kreeg ik dit in godsnaam naar binnen. Maar de hogere macht zei:"Pascalle je bent nu volwassen dus je mag jouw plek in deze wereld veroveren. Maar ik kon niet ik was bang, ik was het niet waard te groeien en uit te dijen om op een grote leren fauteuil te zitten. Ik ben nog bang ook al ben ik nu wakker. Ik heb gisteren teveel gegeten en nou zit de spek er overal, ik kan me moeizaam bewegen want ik lijk op al die vieze gore amerikaanse 300 tonners. Echt ik meen het ik walg van mezelf. Eind november gaan we met z'n zessen naar de Veluwe naar een huisje in de bossen MET zwembad en iedereen wil zwemmen. Help ik niet. Ik wil niet dat je m'n dikke bolle buik ziet en mijn zwembandjes. Dus wat moet ik nou doen; gewoon weigeren en iedereen voor het hoofd stoten en een spelbreekster zijn?
Ik heb vandaag sinds eeuwen patat uit de snackbar gegeten. Thuis had ik dat ook wel eens gegeten maar daar kon ik zelf uitmaken hoeveel ik er at en dat waren er meestal een sruk of 5. Maar vandaag (uitgerekend vandaag met al die OA's) had ik zin in een patatje. Nou op de heenweg naar de snackbar begon het al , zal ik nou wel of beter van niet. Ik kan natuurlijk ook gewoon een cola light nemen. Nou nee het werd toch patat, met satesaus.De eerste patatjes waren heerlijk. Veel satesaus op een klein patatje. Zodat jeje vingers erbij af kon likken. Toen kwam de big bang. Wat ben ik aan het doen, groete vreetzak. Vet monster. En waar belandde ik uiteindelijk, ja hoor op het toilet. Dus morgen koop ik ook weer laxeermiddelen en begin (of ga verder met mijn gezonde eetpatroon(1 yohurt, 1 boterham per dag en 5 chipjes of een hapje mars) Ik schaam me dood terwijl ik van andere gehoord heb wat zijnaar binnen stouwen bij een eetbui, is dit niks. Morgen op dieet.
In geen van de twee meetings waren er mensen met anorexia aanwezig. Daarom vind ik het best wel lastig om een keus te maken. Daarbij komt nog dat ik een borderliner ben. Ik maak me niet alleen maar druk over het eten of niet-eten(dat is nog het minst belangrijke) maar ook met mijn snijdrang, depressie of mijn stemmen in mijn hoofd/ Of misschien wel een paniekaanval als ik daarzit. Wat een gedoe. Vraag het wel de volgende keer of ze een borderliner willen.
Zowel bij de engelse als de nederlandse meeting werd hoofzakelijk over overeating gesproken. Niemand had het over AN .Wel gecombineerd maar alleen AN niet. Nou heb ikzelf AN, ik eet wel ,weing, maar van wat ik eet moet ik niet bang worden anders gooi ik het er zo weer uit. Als ik ga werken bijv, mogen we altijd gratis eten en drinken(cup-a-soup of een tosti) ik neem nooit iets te eten, 1x in de week eet ik bij mijn ouders en zodra de maaltijd is afgelopen ga ik naar huis en geef ik over. Terwijl mijn ouders al zeuren dat ik zo weinig eet en een smal koppie heb gekregen. En eerlijk gezegd weet ik niet of ik er tussenpas ook omdat ik niet alleen geen overeater ben maar ook nog een borderliner. Zij hebben te maken zij hebben te maken met overeaten met voedsel, maar mijn hoofd zit niet alleen vol met niet-eten maar ook nog met een depressie, stemmen in mijn hoofd en als het nog gekker word snijden. Ik vraag het ede vlolgende meeting gewoon
Vandaag ging ik voor het eerst mee naar de OA(kort gezegd). Ik was doodsbang. Stel er zouden dunnere mensen als ik daar zitten, wat natuurlijk altijd het geval is, wat doe ik dan ? Loop ik weg of.....? Nou de eerste meeting was helemaal in het engels en in vaktaal, de helft verstond ik niet. Oh ja het was in het jellinek dus lekker steriel. Nee ik voelde me daar echt niet op m'n gemak. De tweede meeting was 100% anders. Het was in een buurthuis en lekker rommelig De mensen ,meest vrouwen, maar ook een paar mannen, kwamen zich voorstellen en er heerste een warme ongedwongen sfeer. We begonnen met hoofdstuk 3 en na een passage gelezen te hebben kon iedereen zijn of haar commentaar geven. Er was een man,Ernst, die precies verwoorde wat ik voel. Als je mij zou vragen of ik wil leven of doodgaan zou ik mijn schouders optrekken; ik weet het niet. Het maakt me niet uit.Ik denk dat ik met deze meetings(er is er ook een in Alkmaar) blijf bezoeken ook al ben ik geen overeater. Nou voordonderdag weet ik het.
Daar zit ik dan midden in de nacht. Dromend over dik en dun. Ik voel me zo dik op het moment. Ik zou zelfs graag plastische chirurgie willen. Een band om mijn maag bijv. Mijn lief ligt te slapen en heeft geen flauw idee waarom ik wakker ben. Thuis ligt mijn Pro Ana boek. Ik heb zoveel plaatjes uitgeprint dat mjn cartridge(?) leeg is, Nou ga ik bij ieder plaatje commentaar schrijven. Ik heb 3 levels. Eentje die ik helemaal niet dun vind, eentje die ik mooi dun vind en eentje die ik echt niet mooi vind . Die zijn echt te mager en zien eruit alsof ze uit het concentratiekamp komen. Elke keer als ik dan zo'n plaatje bereikt heb mag ze weg. Ik weet het wordt tamelijk moeilijk omdat ik niet op de weegschaal sta maar dat ga ik binnenkort maar eens doen, met bibberende knieen. Maar dan ga ik eers laxeren, zodat mijn darmen schoon zijn. Ik denk dat morgen niet zo'n moeilijke dag is om niet te eten . Waarom weet ik niet maar ik hoop dat ik gelijk heb.
Oh jeetje ben ik misselijk. Misselijk van mezelf omdat ik zoveel gevreten heb maar ook echt misselijk. Het is natuurlijk best wel zware kost en dan na een paar dagen op boterhammetjes geleefd te hebben valt dat zwaar op de maaf. En ik heb ook NA het eten gedouchet dus dan zie je die dikke buik nog eens extra goed. Nee gaat niet goed vandaag. Morgen wordt het nog erger. Ik ga met een kennis naar de OA(anonieme overeaters). Nou dacht ik altijd dat is voor mensen die teveel eten maar het schijnt voor alle eetgestoorde te zijn. Ze had het me al een paar keer gevraagd maar ik durfde niet. Nog steeds niet. Ik ben als de dood dat ik daar de dikste ben, Dar er overal van die mooie pro anas rondlopen. Maar ik ga toch maar doorzetten. Als het me niet bevalt ga ik gewoon niet meer. En ik heb mijn kalmeringspillen meegenomen, dus ik hoop dat de angst dan wat zakt.Wens me svp succes. Ik zal jullie morgen schrijven hoe het was.
Mijn moeder kwam laast op visite en we hadden het zo over mijn vriend dat het zo'n lieverd is (je moet weten al mijn andere relaties waren of met lichamelijk of verbaal of/en harddrugs gerelateerd. Nou bof ik toch wel dat ik zo'n jongen heb hoef ik me ook niet meer om mijn gewicht zorgen te maken. On voorstelbaar. Zeg eens hoe zouden jullie reageren als dat gezegd werd ik stond paf,. Groetjes
Ik ben pascalle, en gebruik soms ook wel de schuilnaam minniemousse.
Ik ben een vrouw en woon in Stedebroec (NL/CH) en mijn beroep is WAO.
Ik ben geboren op 22/06/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: LEZEN, knutselen, Muziek.
Heb een persoonlijkheidsstoornis en ploeter mij zo door het leven . Ik heb in ieder geval een lieve vriend die mij bijst
