Binnen het domein van ons hotel is Kuta op Bali het paradijs op aarde: een prachtige tuin met verzorgde grasperken en bomen, een vijver met veelkleurige vissen, twee mooie zwembaden, tientallen parasols boven strandzetels, een poolbar en twee restaurants, tientallen personeelsleden die klaar staan om aan al je wensen te voldoen, en dat alles onder een stralende zon. Buiten het domein is het een ander verhaal: de stranden zijn vuil en smerig, langs het wandelpad naast de oceaan stapelt het vuil zich op en hier en daar stinkt het, in de straten is het razend druk: honderden auto's en duizenden scooters en brommers maken lawaai en verpesten de lucht. Langs de straten is het een aaneenschakeling van winkeltjes in krottige gebouwen, nu en dan afgewisseld met een groot luxueus hotel. De stoepen zijn smal en in slechte staat: je moet opletten waar je je voeten neerzet of je loopt kans je benen te breken.
De mensen zijn wel heel vriendelijk. Verkopers en taxichauffeurs trachten hun waren of diensten te verkopen, maar als je "neen" zegt zijn ze niet opdringerig. Ze zeggen dikwijls zelf met een glimlach "maybe tomorrow"
Zondagmorgen zijn we van Adelaide naar Bali gevlogen. We blijven hier tot donderdag en dan vliegen we terug naar huis. Ik had zaterdag nog een ticket geboekt voor de terugvlucht, en goed dat ik daarmee niet gewacht heb tot we in Bali waren; op de luchthaven van Adelaide moest ik kunnen aantonen dat we Indonesië ook weer zouden verlaten, anders mochten we er niet in. We hebben een mooi hotel en een prachtige kamer met zicht op de tuin met 2 zwembaden en op de oceaan. Er zijn twee restaurants, voorlopig hebben we alleen gegeten in la Cucina, een prima Italiaans restaurant
Het is hier warm en vochtig, alle dagen rond 30 C en elke dag een fikse regenbui die gelukkig niet te lang duurt. In Australië vloekten we op de koude wind, hier zijn we blij als de wind een beetje verkoeling brengt. Maar we gaan zeker niet klagen, we genieten. Het hotel is, aan de bezetting van de zetels rond het zwembad te zien, maar voor 25 % bezet. De dienster in het restaurant vertelde ons dat door de corona crisis er veel minder volk komt, het wordt een probleem als dat nog lang duurt, men vreest zelfs voor ontslagen. Rond het zwembad is het aangenaam, ons hotel heeft geen strand, maar de stranden verderop zijn vuil en zeker niet aantrekkelijk.
Het is hier (buiten het hotel) wel goedkoop: we dronken 2 cocktails in het Sheraton hotel en we moesten 9 betalen, een taxi die 20 minuten met ons rondreed (volgens mij nam hij niet de kortste weg) koste 2,40 en ik ben naar de kapper geweest, knippen + uitgebreide hoofd-, nek- en rug massage kost hier 4,20. De roepie is wel een idiote munt, 100.000 roepie is 6...je bent hier rap miljonair
Sunday morning we flew from Adelaide to Bali, we will stay here till Thursday and then fly home again. I booked the return tickets on Saturday, luckily because you are not permitted into Indonesia if you have no ticket to leave the country again. We have a beautiful hotel and a nice room with view on the garden with 2 pools and on the ocean. There are 2 restaurants, we had diner in La Cucina, Italian restaurant which is very good
It's warm and humid here, every day around 30 C and every day a heavy rain shower which luckily does not last long. In Australia we complained about the cold wind, here we welcome the wind to cool us off a bit. But we are certainly not complaining, we are enjoying our stay here. Looking at the occupation of the seats around the swimming pool, I estimate the occupation of the hotel at 25 %. Staff told us that this is due to the corona crisis and if this situation continues, it will be a huge problem for the hotel, people fear for unemployment. Around the swimming pool it is good to stay, the beaches are dirty and not attractive
Live is not expensive here: we had 2 cocktails in the Sheraton hotel and we had to pay 9, a taxi that drove us around for 20 minutes (I think he made a detour) was 2,40 and when I went to the barber, I had to pay, massage included, 4,20 The rupee is an idiotic currency: 100.000 rupee = 6; it is easy to be a millionaire here
Vandaag, zaterdag 7 maart, is onze laatste dag in Australië. Vorige donderdag hebben we een lange (286 km) en tamelijk saaie rit gemaakt tot Hahndorf. Dat is een klein plaatsje op 27 km van Adelaide, destijds gesticht door Duitse kolonisten, en het is altijd een beetje Duits gebleven. Je hoort er uit de cafés Duitse schlager muziek komen, er worden grote pinten getapt en je kan er bratwurst eten. Heel toeristisch, en eigenlijk weinig te zien, maar ja, we zijn niet naar Australië gekomen om een Duits stadje te ontdekken.
Vrijdag hebben we dan definitief besloten te vertrekken; ik heb voor volgende zondag een vlucht geboekt naar Bali. Daar blijven we dan tot donderdag 12 maart en dan vliegen we terug naar Brussel waar we vrijdag 13 (!!) maart aankomen als alles volgens plan verloopt.
Vrijdagmorgen de laatste km tot Adelaide gereden en de huurauto ingeleverd. We hebben een goeie 1200 km gereden, gelukkig zonder 1 ongeval (en ik ben maar 1 keer aan de rechterkant van de weg vertrokken...). Adelaide is een grote stad, een beetje vergelijkbaar met Melbourne. We ontdekken de buurt rond Rumble street, waar het bruist van het uitgaansleven: er zijn talloze cafeetjes en restaurants, en er is ook het Belgisch café, The Belgian Oostende. Heel mooi met een aangenaam terras. Als we 's avonds in deze buurt gaan eten zit het overal tjokvol (vrijdagavond !). We willen gaan eten in East End Cellars, en we vinden er tot onze verbazing nog juist 1 tafeltje. Ze hebben hier een goeie formule: het is een bar annex wijnhandel; je kan in de winkel een fles wijn kopen en in de bar komen opdrinken, met indien gewenst eten erbij. Ze serveren heel lekkere kaas- en charcuterie schotels, die je zelf kan samenstellen: ideaal voor bij een goed glas wijn !
Zaterdag zijn we dan de stad gaan verkennen: eerst naar Chinatown en de Central Market (opnieuw een grote, overdekte markt), dan bekijken we de historische gebouwen langs North Terrace, en we bezoeken een galerij met Aboriginal art; tegen lunchtijd zijn we terug in The Belgian om te genieten van echte Belgische frieten met mayonaise ! Het is vandaag de beste dag sinds we in Australië zijn: volop zon, 24 graden en heerlijk op het terras.
Today, Saturday, is our last day in Australia. Last Thursday we had a long (286 km) and boring trip to Hahndorf. That is a little town, founded by German colonists and it still has a German atmosphere: you can hear German music in the pubs and they are serving German beer and food. It is very touristic and in fact there is not much to see, but we didn't come to Australia to see Germany.
Last Friday we decided to leave Australia and I booked a flight on Sunday to Bali in Indonesia. We will stay there till Thursday March 12 and then fly back to Brussels to arrive there (if everything goes well) on Friday 13th
On Friday morning we drove the last km to Adelaide where we gave our rental car back. We drove about 1200 km and I am glad we didn't have any accident (I only started driving on the wrong side of the road once). Adelaide is a big city, a bit comparable with Melbourne. We discover the region around Rumble street, where the action is: dozens of bars, pubs and restaurants, with also The Belgian, a Belgian café. When we come back here at night, the neighborhood is crowded with people (Friday night !). We are lucky to find a table in East End Cellars, the place we wanted to go. They have a good formula: the place is a combination of a wine shop and bar/restaurant. You can buy a bottle of wine in the shop and then take it to the restaurant to drink with your meal. They have very taste cheese and charcuterie platters which you can compose yourself.
On Saturday we explored the city: first to Chinatown and Central Market, then we have a look at the historical buildings alongside North Terrace, we visit a gallery of Aboriginal Art and by lunchtime we are back in The Belgian to enjoy a lunch with original Belgian fries. Today is the best day since we arrived in Australia: 24 C and lots of sun, we enjoyed sitting on the terras !
Ongeveer op onze reisweg ligt een plaatsje dat Antwerp heet. Dat moesten we natuurlijk zien. Het is een klein dorpje, gesticht in 1846 door George Shaw en Horatio Ellerman die op zoek waren naar grasland voor hun schapen. Ellerman was geboren in Antwerpen en noemde het plaatsje Antwerp. Nu stelt het helemaal niets meer voor. Er was vroeger een General Store en postkantoor, maar die zijn gestopt in 1996. Het huis waar de winkel was staat er nog en we kloppen aan. We worden er gastvrij ontvangen, er wonen en man en vrouw en hun zoontje. Ze hebben boeken over de geschiedenis van Antwerp, heel interessant. Nu wonen er nog 63 mensen, en aan de brievenbussen te zien staan er nog 19 woningen. In twee richtingen is het dorp 100 m lang, in twee andere richtingen 200 m. Een klein verschil met het Antwerp dat wij kennen !!
On our way is a village called Antwerp which of course we had to see. It is a little village, founded in 1846 by George Shaw and Horatio Ellerman, who were looking for grassland for their sheep. Ellerman was born in Antwerp Belgium and he named the place Antwerp. Now it is almost nothing. There used to be a General Store and Post Office, but these stopped in 1996. The house were the store was is still there. We knock on the door and we are welcome to come in. In the house live a man with his wife and son. They have books about the history of Antwerp, very interesting. Nowadays there live 63 people, and according to the number of mailboxes, there are 19 houses. The village is in tow directions 100 m long, in the other two directions 200 m. Quite a difference with the Antwerp we know in Belgium !
Woensdag is wandeldag (zoals de mannen van de wandelclub weten). We rijden naar Wonderland Carpark vanwaar 3 wandelingen vertrekken; we kiezen voor de gemakkelijkste, de Grand Canyon Walk. Het is een mooie, maar moeilijke en vermoeiende wandeling over rotsen tot boven aan de canyon. Gelukkig werkt het weer mee, het is droog en aangenaam warm. We doen er 45 minuten over.
Daarna rijden we naar de McKenzie watervallen. Ook hier staat ons een fikse wandeling te wachten: we gaan tot aan de voet van de waterval: 260 trappen en een paar stukken steil hellende wegen. Als we beneden zijn, zijn we moe...als we later terug boven zijn, zijn we uitgeput ! Maar wel mooi om te zien.
Tenslotte gaan we rotstekeningen van de Aboriginals bekijken; de wandeling daar is gemakkelijk: 900 m vlak terrein. De tekeningen stellen op zich niet veel voor, wat witte mannetjes op de rots, wat wel indrukwekkend is, is dat ze 22.000 jaar oud zijn ! Als we terug naar de auto gaan zien we een wallaby naast de weg. Hij is niet bang en we kunnen hem tamelijk dicht benaderen
Wednesday is walking day. We drive to Wonderland Carpark from where different walks start. We take the easiest one, the Grand Canyon Walk. It's a beautiful, but difficult and tiresome walk over rocks up to the top of the canyon. Luckily the weather cooperates: it is dry and warm. It takes us 45 minutes.
Then we drive to the McKenzie waterfalls. There too awaits us a heavy walk: we go to the feet of the waterfall, 260 staircases and a few pieces of stiff pads. When we are below we are tired, when we arrive back on top, we are exhausted. But it is worth it
Finally we have a look at rock paintings from the Aboriginals. Here the walk is easy: 900 m on flat grounds. The paintings don't look very special, some white men on the rock, what makes them special is the fact that they are 22.000 years old! Walking back to our car, we see a wallaby on the side of the road. It is not afraid and we can approach it close
We komen aan in Warrnambool, het einde van de Great Ocean Road. Het plan was hier een nachtje te blijven, maar het blijft veel te koud in het zuiden en we rijden ineens door naar Halls Gap in de Grampians (bergketen). Dat ligt 150 km noordelijker en daar is het hopelijk een beetje warmer. Op het laatste stuk van de GOR zien we nog meer grillig gevormde rotsen en steile kliffen
Zoals bij onze eerste reis in Australië, 21 jaar geleden, is ook nu de eerste kangoeroe die we in het wild zien een dode, slachtoffer van het verkeer
No
Er zijn hier dorpjes met een paar honderd inwoners. De dorpswinkel is dan ook multifunctioneel: je kan er tanken, de post is er gevestigd, je kan er iets gaan drinken, kranten kopen enz..
En 's avonds als we terugkomen van het restaurant zien we onze eerste levende kangoeroes. Ze zitten midden in het dorp op het grasveld van een restaurant (sorry voor de kwaliteit van de foto, 't was donker)
We arrive in Warrambool, the end of the Great Ocean Road. We had planned to stay here overnight, but it is still too cold and we decide to go to Halls Gap in the Grampian mountains, 150 km more north, hopefully it will be warmer up there. On the last part of the GOR we see more strange rocks and stiff cliffs. As during our first journey in Australia, 21 years ago, also now the first kangaroo that we see is a dead one, victim of a traffic accident.
There are small villages here with only a few hundred inhabitants. The local shop is multifunctional: you can buy petrol, it is also the post office, you can have a drink, buy a newspaper etc..
At night, coming back from the restaurant, we see our first living kangaroos: they are in the middle of the village on the lawn of a restaurant (sorry for the quality of the photo, it was dark)
Het stuk van de Great Ocean Road tussen Apollo Bay en Port Campbell is wellicht het mooiste. Bij Lavers Hill gaan we even van de GOR weg om de Otway Fly Tree Top Walk te doen. Dat is een wandeling over een 600 m lange en 25 m hoge metalen weg, die je tot in de toppen van de bomen van het regenwoud voert. Op de verschillende niveaus krijg je uitleg over de fauna en flora. Heel interessant !!
Verder langs de GOR zien we de Twaalf Apostelen; dat zijn geïsoleerde rotsen die vroeger aan het vasteland vastgehecht waren, maar door de branding ervan losgemaakt zijn. Het waren er 12, nu zie je er nog maar 7 (de 8ste is in 2005 ingestort). Het is geweldig om hier te staan en het geweld te zien waarmee de zee op de hoge kliffen beukt. Ook de 7 overblijvende rotsen zullen mettertijd verdwijnen, maar dat duurt nog wel even
The part of the Great Ocean Road between Apollo Bay and Port Campbell is probably the most beautiful. At Lavers Hill we leave the GOR for a moment to visit the "Otway Fly Tree Top Walk". That is a 600 m long and 25 m high steel boardwalk which takes you up in the trees of the rainforest. On the different levels you get information about the flora and fauna. Very interesting !
Further alongside the GOR we see the Twelve Apostles; these are isolated rocks which in the early days were attached to the mainland, and have been separated from it by the surf. There used to be 12 of them, now there are only 7 left (the 8th collapsed in 2005). It is great to be here and see the force of the sea beating against the rocks. Also the 7 remaining rocks will disappear eventually, but that will take some time
In Melbourne halen we onze huurauto op; het type dat we besteld hadden is niet beschikbaar, we krijgen een upgrade, een SUV (sorry Greta, sorry Anuna) Mitsubishi Outlander 4WD...een auto naar mijn hart !
We rijden naar het zuiden van de Mornington Peninsula, en stoppen voor het ontbijt in Brighton, een leuk badplaatsje met leuk geschilderde badhuisjes en een mooi zicht op de skyline van Melbourne
Na een overnachting in Mornington nemen we in Sorrento de veerboot naar Queenscliff en rijden dan verder tot in Torquay waar officieel de Great Ocean Road begint. De weg naar Torquay is al hetzelfde als de GOR: een lange kustweg langs de oceaan met vele stranden. Overal is er een stevige branding en er zijn dan ook honderden surfers. Het is weekend en er komen ook veel families naar het strand.
Van Torquay rijden we naar Apollo Bay. Onderweg stoppen we in Kenneth River waar we een paar koala's spotten, hoog in de bomen.
We overnachten in Apollo Bay. Het is een stadje zoals er hier veel zijn: één lange hoofdstraat met winkels en restaurants en verder bijna niets. Als we om halfzeven de deur uitgaan om te gaan eten is bijna alles al dicht; ook restaurants sluiten hier om 7 of 8 uur 's avonds... We hebben wel al veel kou gehad, het weer valt echt tegen.
We pick up our rental car in Melbourne; we get an upgrade, a SUV Mitsubishi Outlander 4WD...my kind of car !! We drive south through the Mornington Peninsula and make a stop in Brighton, a nice little place with colorful bathouses and a nice view on the skyline of Melbourne. I Sorrento we take a ferry to Queenscliff and we continue our journey to Torquay, where the Great Ocean Road officially begins. We stay the night in Apollo Bay; on the way we spotted koala's high up in the trees
Melbourne is een grote stad, maar ze sprak ons niet echt aan. Het is, zoals alle relatief jonge steden, een mix van oude historische gebouwen en moderne superhoge wolkenkrabbers. In de buurt van het station zijn een paar leuke straatjes met restaurantjes en cafeetjes, er zijn veel grote en chique winkels, maar de stad heeft geen karakter. Interessant is de Queen Victoria Market, een enorm grote markt waar alles te koop is: groenten en fruit, vis, vlees, souvenirs, kleding...Er zijn een paar mooie parken en, wat handig is, er rijdt een stokoud trammetje, de City Circle Tram, rond de stad. Die tram is gratis en ook alle trams binnen de cirkel van de CCT. En er is natuurlijk een Belgian Beer Café.
Australië werd in 1768 geclaimd voor Engeland door James Cook, het Engels geboortehuis van Cook werd afgebroken en hier in Melbourne terug opgebouwd. Begin 17de eeuw werd Australië al ontdekt door Nederlanders (2 keer zelfs), maar die vonden het de moeite niet waard om het land te claimen...daar zullen ze achteraf wel spijt van gehad hebben !
%%%FOTO1%%%
%%%FOTO2%%%
%%%FOTO3%%%
%%%FOTO4%%%
%%%FOTO5%%%
%%%FOTO6%%%
Melbourne is a big city, but it did not appeal to us. It is, like all relatively young cities, a mixture of old historical buildings and modern high skyscrapers. Around the railway station is a neighborhood with pubs and restaurants, there are many large and fancy shops, but the city has no character. Interesting is the Queen Victoria Market, a huge market where you can buy all kind of things: fruit and vegetables, fish, meat, souvenirs, cloths There are a few parks with beautiful trees, and there is an very old tram, the City Circle Tram, which rides in a circle around the city. The tram is free as are all the trams within the circle. And of course there is a Belgian Beer Cafe
In 1767 Australia was claimed for England by James Cook; the house where Cook was born in England was moved to Melbourne. Early 17th century Australia was already discovered by Dutch explorers (even twice). They were not interested in claiming the country...I suppose they must have regretted that later !
Sorry allemaal dat er geen blogs doorkomen; de verbinding met het internet is hier dikwijls heel slecht. Ik probeer het alle dagen, maar meestal lukt het dus niet. We zijn bijna aan het einde van ons traject op de Great Ocean Road. We zitten nu in Port Campbell. Alles is OK, alleen het weer valt tegen, we hebben hier al veel kou geleden. Dagtemperaturen rond 15 graden en altijd een stevige, koude wind waardoor de gevoelstemperatuur nog lager ligt. Morgen of overmorgen trekken we een stuk naar het noorden en we hopen dat het daar wat warmer is. Zodra ik een goeie internetverbinding heb meer nieuws
Sorry everybody for not having sent blogs lately; the connection to the internet is often very bad here. I try every day, but most of the times it doesn't work. We are almost at the end of our traject on the Great Ocean Road. We are now in Port Campbell. Everything is OK, only the weather is disappointing, we have had a lot of cold. Day temperatures around 15 degrees and always a heavy, cold wind, making the feeling temperature even lower. Tomorrow or the day after tomorrow we go North, hoping it will be warmer there. As soon as I have a decent internet connection more news
Het blog werkt nu gelukkig weer wel. Vorige maandag zijn we naar het Symbio Wildlife Park geweest, een zoo met voornamelijk Australische dieren. We zagen er, in volgorde van de foto's, de koala, de dingo (een wilde hond), de Tasmaanse duivel (leeft alleen in Tasmanië), de woombat, de kangoeroe, stokstaartjes en, onze persoonlijke favoriet, de kasuaris. Die laatste is een groot en gevaarlijk dier, familie van de emoe en de struisvogel. Hij kan 1,70 groot worden en heeft op zijn kop een massieve hoornen kam waarmee hij je zonder probleem kan doden; als dat niet lukt heeft hij lange, scherpe tenen waarmee hij je borst kan openrijten. Vorig jaar in april is er in Florida een man die kasuarissen kweekte, door een van zijn dieren gedood. Bij onze vorige reis door Australië hebben we tijdens een wandeling in het regenwoud er een van dichtbij gehoord, maar we hebben hem niet gezien...misschien gelukkig maar !
Zondagavond hadden we een afscheidsdineetje met onze vrienden. We kochten eerst wijn in een wijnhandel om mee te nemen naar het restaurant. Dat wordt hier veel gedaan, ze noemen het BYO (Bring Your Own). Het restaurant rekent dan een klein bedrag voor het serveren van de wijn. Een goeie formule: je kan een prima wijn drinken zonder er een fortuin voor te moeten betalen
Dinsdag zijn we dan verhuisd van Sydney naar Melbourne. Hier in Melbourne doet de temperatuur raar: toen we aankwamen was het 30 graden, woensdag nog 17.
Last Monday we went to Symbio Wild Life Park, a zoo with mainly Australian animals; we saw the koala, the dingo (a wild dog), the Tasmanian Devil (lives only in Tasmania), the wombat, the kangaroo, the meerkat and, our personal favorite, the cassowary. The last one is a large and dangerous animal from the family of the emu and the ostrich. It can grow up to 1,7 m high and on its hat it has a massive horn casque with which it can kill you; if that doesn't work, it has long sharp toes that will rip your chest open...in April last year, a man in Florida who breeds cassowaries, was killed by one of his animals. On our previous trip through Australia, during a walk in the rain forest, we heard one from nearby but we didn't see it...maybe our luck !
On Tuesday we moved from Sydney to Melbourne. Here in Melbourne, temperature is a bit crazy: when we arrived it was 30 degrees C, one day later only 17
Ik probeer tevergeefs een blog in de lucht te krijgen, het lukt me niet. Een test met alleen tekst ging uiteindelijk. Dus hierbij jammer genoeg geen foto's. Het probleem is misschien de server van het hotel, ik probeer het in een volgend hotel opnieuw. Om jullie toch een beetje op de hoogte te houden: we zijn dinsdag verhuisd van Sydney naar Melbourne. Het klimaat is hier een beetje raar: toen we dinsdag aankwamen was het 30 graden, vandaag was het 17 graden...Maar behalve wat buien deze voormiddag, achteraf toch zon en redelijk aangenaam weer. We blijven in Melbourne tot vrijdag en trekken dan verder. Ik hoop binnen korte tijd opnieuw berichten met foto's te kunnen sturen.
Oh ja, na de vlucht Sydney - Melbourne waren allebei onze koffers meegekomen
Ik heb een paar dagen geen blog meer geschreven, deels omdat we nogal veel onderweg waren, ook omdat we hier in Sydney met 6 vrienden zijn die we maar op z'n best eens per jaar zien, en de voornaamste activiteit is veel bijpraten, en dat interesseert de bloglezers niet.
Op donderdag zijn we naar het bekende Bondi Beach geweest, en op vrijdag hebben we een toer gemaakt langs verschillende stranden. Australië is een paradijs voor surfers, om de 10 km heb je een strand, en de oceaan brengt leuke golven aan land. Tussen de stranden zie je dan overal golfterreinen...je vraagt je af wanneer al die mensen werken ?? Ook op vrijdag hebben we eindelijk onze tweede koffer aangekregen...!!
Op vele stranden zie je dat men in de zee een zwembad gemaakt heeft met netten, om de zwemmers te beschermen tegen de haaien
Op zaterdagmorgen zijn we naar de Rocks Market geweest, dat is een grote markt waar allerlei spullen verkocht worden, vooral gericht op toeristen. Het is er leuk om rond te lopen en naar de producten en de mensen te kijken. We maken een toertje en gaan dan naar de bar op de 36ste verdieping van het chique Shangri La hotel (Wim, je kent dit hotel, het heette vroeger ANA en we hebben mekaar daar ontmoet). Van die bar heb je een spectaculair zicht op Sydney met o.a. de Harbor Bridge en de Opera.
Onderweg op onze wandeling zien we één van de oudste huizen van Sydney; de Australiërs zijn hier erg trots op, het huis is gebouwd in 1816...die mannen zijn nog nooit in Brugge geweest denk ik. Ze hebben hier ook heel mooie vijgenbomen
Zaterdagmiddag zijn we dan verhuisd van ons hotel in het centrum van Sydney, naar een hotel in het district Cronulla waar onze Australische vriend Frank woont. Cronulla is nog altijd Sydney, het is een voorstad (Sydney is nogal groot, ongeveer 80 x 80 km). Frank heeft een prachtig huis aan de rivier en hij had ons uitgenodigd voor een boottochtje op de boot van zijn zoon, en daarna voor de meest typische Australische maaltijd: de barbeque. De BBQ werd verzorgd door Michelle, een schoondochter van Frank en één van de beste koks van Australië. Ze heeft in gerenommeerde restaurants gewerkt en een tijd voor de overheid. Ze heeft gekookt voor tientallen bekende rocksterren (o.a. de Rolling Stones, Rod Steward enz...) en voor belangrijke politiekers (ministers, presidenten...). Sinds een aantal jaar is ze nu privé kok voor Russell Crowe, bekend acteur (o.a. Gladiator). We kregen een schitterend buffet met oesters, garnalen en kreeft, en een BBQ met lamsvlees, steak en kangoeroe. En Frank heeft heerlijke wijnen, dus hadden we een prachtige avond.
En vandaag was er een trouwfeest in ons hotel; het bruidspaar werd afgehaald door een prachtige Rolls Royce uit 1959...
It has been a while since I last wrote, that is because we are here with friends that we only meet once a year and now we talk a lot and don't do much. We have been to the well known Bondi Beach and we made a tour alongside different beaches. Australia is a paradise for surfers, every 10 km you have a beautiful beach and the ocean creates high waves. On many of the beaches they made with nets a swimming pool in the sea to protect the swimmers against sharks
On Saturday morning we went to the Rocks Market, a big market where all kind of things are being sold. At noon we went to the bar on the 36th floor of the beautiful Shangri La hotel. From that bar you have a splendid view on Sydney, especially on the famous landmarks, Harbor Bridge and Opera.
On our walk we saw a small old house; this is one of the oldest houses in Sydney, it was built in 1816. Australia is a very young country ! And there are beautiful fig trees here !
On Saturday afternoon we moved from our hotel in Sydney to another hotel in Cronulla, the district where our Australian friend, Frank, lives. Het invited us in his splendid house at the riverside. We had a boat tour in his sons boat, and at night we had a typical Australian diner: Barbeque. Frank has a daughter in law, Michelle, who is a famous chef in Australia. She worked in famous restaurants and later for the government. She cooked for many rock stars (The Rolling Stones, Rod Steward...and others) and for important politicians (ministers, presidents ). Now she is the private cook of Russel Crowe, a famous movie actor (Gladiator). Michelle cooked for us and it was gorgeous. We had a buffet with oysters, shrimps, lobster...we had BBQ meat from lam, beef and kangaroo. And Frank has delicious wines, so we had a great evening !
An today there was a wedding in our hotel. The bride was collected in a beautiful Rolls Royce from 1959 ! Great car !!!
Goed nieuws (min of meer toch): vanmiddag (het is nu donderdag 16.30u) is één van onze twee koffers in het hotel afgeleverd. Jammer voor Simonne was het de mijne, maar daar zitten ook enkele van haar spullen in, dus we kunnen weer even vooruit. De tweede koffer is beloofd voor morgen, maar we zullen wel zien.
Ik kan nu ook een paar foto's van gisteren meegeven; dat kon gisteren niet omdat de batterij van mijn camera plat was en de oplader zat in mijn koffer.
Op de luchthaven van Kuala Lumpur moesten we 5 uur wachten, we waren toen al lang onderweg en we begonnen een beetje moe te worden
We wandelden gisteren ook naar Darling Harbour (rare naam, maar er is blijkbaar een mijnheer Darling geweest); dat is een leuke buurt met vele cafeetjes en restaurantjes
Er wordt ook een enorm nieuw gebouw opgetrokken in de vorm van een cruise schip; het zal spectaculair zijn als het af is
Op safari in Afrika probeert iedereen de "Big 5" te zien; Australië heeft ook zijn Big 5: op de foto van links naar rechts: de krokodil, de koala, de platipus (moeilijk te zien, zoals ook in werkelijkheid), de wombat en de kangoeroe
En vandaag zijn we met ons gezelschap op stap gegaan: ter kennismaking, op de foto van links naar rechts (N= Noorwegen, T= Turkije, A= Australië) : Inga (N), Frank (A), Beko (T), Rhondda (A), Zeki (T), Torstein (N)
We gingen eerst naar Watson Bay, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op de skyline van Sydney
Daarna gingen we naar Bondi Beach (bekend van sommige TV series) waar we lunch hadden op een terras met een schitterend zicht op het strand
En vanavond propere nieuwe kleren !!!
good news: one of our suitcases have been delivered to our hotel; unfortunately for Simonne it was mine, but there are some of her clothes in it, so finally tonight we will be able to put on fresh clothes. I now can send some of the pictures of yesterday, I couldn't do that before because the battery of my camera was flat and the charger was in my suitcase.
Picture 1 is when we were waiting for our flight connection in Kuala Lumpur airport / picture 2 is when we walked yesterday to Darling Harbour (strange name, but there once was a mister Darling): it is a very nice neighborhood with lots of restaurants and pubs. They are building a new huge building in the shape of a cruise ship (pic3).
In Africa on safari you look for the "Big Five". Australia also has its own big 5, on picture 4 from left to right: the crocodile, koala, platipus (hard to see but that is also in reality), wombat and kangaroo.
Today we started our tour with our friends, to get to know them on picture 5 from left to right (N=Norway, T= Turkey, A= Australia): Inga (N), Frank (A), Beko (T), Rhondda (A), Zeki (T), Torstein (N)
First we went to Watson Bay from where you have a splendid view on the skyline of Sydney (pic 6) and the we went for lunch on Bondi Beach (famous from several TV series)
Het is nu donderdagmorgen in Sydney, we zijn hier sinds dinsdagmorgen en onze bagage is nog altijd niet aangekomen. Er is beloofd dat we onze koffers vandaag zouden krijgen, maar ik weet niet zeker of dat zo is (er was eerst gezegd dat ze gisteren zouden aankomen). Het wordt wel vervelend.
Maar het is mooi weer, overdag rond 27 graden met volop zon en een windje om af te koelen.
We gingen dinsdagavond iets drinken in een café en toen we terug naar ons hotel wilden wandelen stak er een hevige storm op (we waren gelukkig nog binnen): woeste rukwinden en overvloedige regen. Vóór het café lag een man op de stoep, duidelijk gewond. Met een paar mensen hebben ze hem binnengesleept. Het bleek te gaan om een bizar ongeval: de storm had een volle bus butagas opgepakt in tegen zijn hoofd gegooid...we zagen dat hij zijn arm gebroken had, die lag in een rare hoek. Wij hadden inmiddels een taxi gebeld en toen we vertrokken was er wel al politie aanwezig maar nog geen ambulance. Vanmorgen las ik in de krant dat de man overleden is...het doet je nadenken ! Als wij wat vroeger uit het café vertrokken waren en in die bui terechtgekomen waren...
Maar onze vakantie gaat verder. Intussen zijn onze vrienden uit Turkije en uit Noorwegen aangekomen en straks gaan we samen met de Australiërs op stap.
It is now Thursday morning in Sydney, we are here since Tuesday morning and our luggage still has not arrived. They promised us that we would have it today, but I have to see it to believe it; at first they promised it for yesterday. It is becoming annoying !
But the weather is fine, during the day around 27 degrees, lots of sun and a cool breeze.
Tuesday evening we went for a drink and when we wanted to leave the pub, there was a heavy storm with lots of rain and wind. In front of the pub was a man lying on the pavement, obviously hurt. Some people dragged him inside and called for an ambulance. It appeared to be a bizar accident: he was hit by a gas container (for Guatemala: Zeta gaaaz) that was lifted up by the storm. This morning we read in the paper that that man died...it makes you think: if we had left the pub a bit earlier, it could have been one of us
But our vacation continues. Last night our friends from Turkey and Norway have arrived and later today we go out together
We zijn aangekomen in Sydney. Het is hier nu dinsdagavond 20.30 u. We vertrokken zondagmiddag in Brussel richting Londen toen de storm Dennis over ons land trok. We hadden wel wat vertraging maar we vertrokken toch. In het vliegtuig vertelde de piloot ons dat de bagage niet geladen was: door de hevige wind kon het luik van het bagageruim niet geopend worden...Men zou proberen de koffers met een volgend vliegtuig naar Londen te sturen. Omdat we in Londen 7 uur moesten wachten op onze volgende vlucht hoopten we dat onze koffers ons nog zouden inhalen.
We vlogen met Malaysia Airlines, eerst van Londen naar Kuala Lumpur (11.185 km / 12 uur en 7 min) en dan van Kuala Lumpur naar Sydney (6.615 km / 7 uur en 20 min). Het gaat allemaal heel vlot, we hebben voldoende comfort en het personeel is heel vriendelijk. Eten en drinken zijn OK (in een vliegtuig moet je niet te veel verwachten), de wijn op de laatste vlucht (een Syrah van Australië) was zelfs uitstekend !
Wat opviel in alle luchthavens is dat er honderden mensen met mondmaskers rondlopen, meestal Aziaten. Op de luchthaven van Kuala Lumpur werd een aantal binnenkomende reizigers gescand op temperatuur (die kwamen wellicht uit China ?)
Bij de landing in Sydney ontdekten we wat we verwacht hadden: onze bagage is er niet bij ; we krijgen te horen dat we die morgen tussen 14 en 15 uur in ons hotel mogen verwachten. Gelukkig hebben we altijd een extra T-shirt en extra ondergoed in onze handbagage, en met tandenborstel en scheermes van het hotel trekken we ons plan. We maken een eerste wandeling naar Circular Quay om nog eens de spectaculaire brug en het opera gebouw te bewonderen. We genieten van een snack met een lekkere Sauvignon Blanc op een terras in de schaduw (in de zon is het veel te heet; het is hier 27 graden). Daarna gaan we terug naar het hotel voor de siesta.
En we zien de eerste Aboriginals (niet die twee met hun hoedje, maar die jongens met hun donkere huid). We meenden even Wim Everix te herkennen, maar het bleek iemand anders te zijn..,
Wehave arrived in Sydney. We left Brussels at the moment that the storm Dennis was passing over Belgium. During our flight to London, the pilot informed us that our luggage was left in Brussels, the wind was so heavy that they couldn't open the hatch to the luggage area. British Airways would try to put the luggage on the next flight, and as we had to wait 7 hours in London for our next flight, we were hoping our bagage would catch up with us.
We flew with Malaysia Airlines, first from London to Kuala Lumpur (11.185 km / 12 hours and 7 min) and then from Kuala Lumpur to Sydney (6.615 km / 7 hours and 20 min). All went very smoothly, the staff was very friendly, the food was OK and the wine was excellent !
In every airport we saw hundreds of people wearing mouth masks. In Kuala Lumpur a number of passengers was scanned to check their temperature.
In Sydney airport we discover that our luggage did not arrive; we are informed that it will be delivered to our hotel tomorrow between 2 and 3 pm. Luckily we have a spare T-shirt and underwear in our carry-on luggage, so we will survive until tomorrow. It is hot in Sydney (27 C). We make a first walk to Circular Quay where we admire the Harbour Bridge and the Opera, we enjoy a snack with a good glass of white wine on a terrace (in the shade !) and then we return to our hotel for the siesta.
Australia is een groot land, op de wereldkaarten die wij kennen ziet het er niet zo groot uit, maar als je het op de kaart van Europa legt, zie je hoe immens het is
Onze trip zal ongeveer 4500 km zijn, gelukkig vliegen we het grootste deel (al zal Anuna daar niet blij mee zijn :))
Het is stilaan eind januari en half februari zijn we terug weg. We gaan voor de derde (en wellicht laatste) keer naar Australië. De naam van dit blog is Minispex en dat vraagt een woordje uitleg. Toen ik nog werkte hadden we jaarlijks een internationale conferentie met collega's van heel de wereld. Zo hebben we een vriendenkring opgebouwd, ook de partners mochten mee op die reizen, en hebben daar mekaar ook goed leren kennen. Een aantal gepensioneerden van die groep heeft het initiatief genomen om een clubje op te richten en één keer per jaar samen te komen. Dit clubje werd "SPEX" genoemd, afkorting van Society of Plastic Experts. Ook wij zijn lid van Spex en gaan zoveel mogelijk naar die bijeenkomsten. In 2018 was de bijeenkomst in Budapest, en toen er werd gepraat over de locatie van de volgende meeting waren er enkelen (waaronder wij) die Sydney voorstelden; het voorstel haalde het niet, Spex 2019 was in Lissabon. Maar enkele van ons wilden toch naar Sydney en dus spraken we af om samen te gaan, en voor één vergadering een "Minispex" op te richten.
We beginnen onze reis dus in Sydney, waar we een dag of 5 blijven met onze gastheren Frank en Rhondda, Zeki en Beko uit Turkije en Torstein en Inga uit Noorwegen. Na die 5 dagen gaan wij alleen verder langs de zuidkust van Australië. We vliegen van Sydney naar Melbourne, daar huren we een auto en rijden naar Adelaide (met een aantal tussenstops), nadat we Adelaide en omgeving verkend hebben vliegen we door naar Perth waar we weer een tijdje verblijven. Daarna staat het nog niet vast wat we doen: ofwel komen we terug naar huis, ofwel gaan we nog een weekje uitrusten in Bali.
We hopen uiteraard dat binnen een week of 4 (en liever vlugger) de klimaatproblemen ginder opgelost zijn; de Aussies krijgen er wel van langs ! Eerst (en nog steeds) immense branden, dan overstromingen door de overvloedige regen, en nu weer verwoestende hagelbuien !
No
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
