Mijn huidige behandelingen: *3 x per week PuvB *1 x Daivonex per dag van maandag tem vrijdag *1x Dovobet per dag op zaterdag en zondag *Huisgemaakte zalf voor een eczema in m'n aangezicht *Fucidin bij eventuele krabwondjes
Dovobet
Daivonex
Advantan
Een interessant adres?
Mijn Psoriasis
21-11-2006
Vlekken en andere dingen
Hey, welkom,
ben vandaag in ziekteverlof gegaan. Werk ondertussen 8 maanden met een collega die me zo'n beetje behandeld als z'n knechtje, z'n uitlaatklep als hij stress heeft, die niet weet wat respect is enz....
Heb al 1 keer m'n ontslag gevraagd maar dat wou m'n bazin me niet geven.
Ook al eens alles op 'den bureau' gelegd en naar huis gegaan maar nog wou ze me niet kwijt.
Ik heb met haar al meerdere gesprekken achter de rug over m'n collega en ze heeft hem al enkele keren ter orde geroepen, dat gaat dan 2-3 weken goed tot hij zich weer eens laat gaan. Volgens mij beseft hij niet hoe hij tekeer gaat en hoe hij zich gedraagt. Maar als hij na al die waarschuwingen en tekenen van buitenaf nog altijd niet beseft dat er 'iets' is dan heeft hij hulp nodig.
Het is soms heel vermoeiend om de ganse dag naast iemand te staan die bij elke telefoon zit te vloeken, die iedereen zit uit te lachen als ze buiten zijn, die alle fouten afschuift naar anderen of als hij het niet kan afschuiven zegt dat het niet zijn schuld is omdat men hem niet met rust laat.
En als het te erg wordt...dan ben ik de dupe...intimidatie...roepen...alles wat ik doe is verkeerd...echt soms te gek voor woorden. Wat vandaag ok is, is morgen bij stress héél stom of omgekeerd.
Uiteindelijk loop ik daar dan rond als een kieken zonder kop, wat moet ik nu doen? hoe moet ik het nu doen? wat zal er vandaag fout zijn? zal het morgen nog ok zijn wat ik vandaag doe? enz.....
En altijd mijn 'fouten' uitvergroten! Ik ben eerder het type 'collega' dwz we werken samen in dezelfde afdeling van hetzelfde bedrijf. Dus als je een fout bemerkt van je collega zet je die recht en amen is uit, niet? We zijn allemaal mensen, toch?
Het is ook wel zo dat ik sedert ik 1.5 geleden begonnen met gesprekken met een psychologe ik veel veranderd ben. Ook de vlekken hebben me veranderd! Ik MOET om mezelf niet kapot te maken negatieve stress vermijden. Dus ook geroddel en ander kinderachtig gedrag. Gewoon als volwassen mensen samenleven en werken. Ook heb ik mezelf geleerd om problemen niet te vergroten want dit lost niks op. Gewoon rustig en goed werken, zonder extra stress te veroorzaken. Nooit vergeten dat er belangrijkere zaken zijn dan een onderdeel dat verkeerd is of een bestelling die te laat is, of een auto die niet meer start.
Bon, gisterenavond was ik dus 'leeg', volledig op. Naar de huisdokter geweest en die heeft me 2 weken rust geschreven. Mijn vriendin heeft deze morgen m'n bazin gebeld die begreep wat er gebeurde. Zo kon het ook niet meer zei, genoeg waarschuwingen uitgedeeld.
Nu is het afwachten, momenteel zie ik het niet zitten om opnieuw te gaan werken onder deze omstandigheden.
Vlekken? Tja, ik hoop dat deze situatie men niet opnieuw enkele extra vlekken gaat opleveren zoals voordien.
Met de PuvB zit ik al hoog qua straling, ik voel me net als een kieken aan 't spit.
Het uitzicht op armen en gezicht is wel verbeterd alhoewel de vlekken blijven groeien.
Vooral rond m'n neusvleugels en mondhoeken is het nu duidelijk, op m'n kin heb ik een rode gloed, volgens de huidarts een irritatie. We zullen wel zien zeker?
Allee, zo ben je weer op de hoogte
Het is toch wat...
vorige week kreeg ik een vaal-roze vlek op m'n linker onderarm, samen met een soort van spierpijn.
Dit getoond aan de dermatoloog, die vond het natuurlijk alweer niet ernstig, dat begint serieus op m'n systeem te werken!!! Altijd zo van : "we zullen het effe afwachten, nog niet panikeren"....
's Avonds naar de huisdokter die bijna in een kolere schoot omdat ik met een huidvlek bij de dermatoloog buiten ging zonder dat die iets gedaan had.
De huisarts heeft onmiddelijk bloed genomen en antibiotica en ontstekingsremmer voorgeschreven. Bloed was ok en de vlek gaat nu weg, wat het was weten we dus weer niet.
Als diene dermatoloog zo verder doet vliegt'm binnenkort buiten.
Nu vandaag een rare, bruine vlek in de elleboogholte van m"n rechterarm, zullen morgen zien hoe het evolueert.
Soms vraag ik me af wanneer een mens nu eens aux serieux genomen wordt?
Sinds 2 weken ga ik terug naar de psychologe en die vroeg me: "heeft iemand je nu ook al's geholpen met de psychologische kant van de psoriasis?" Da's inderdaad een goede vraag, de vraag die ik me ook stel!
Nergens wordt je geholpen behalve wat pillen en zalven, dat krijg je overal en altijd.
Binnenkort vlieg ik nog's serieus uit m'n broek en dan zal het stuiven!
Bij mij heeft negatieve stress een grote invloed.
Ruzie maken, negatieve discussies en dergelijke leiden soms tot aanvallen van meerdere, tientallen, vlekken.
Probeer dus alsmaar duidelijk te maken aan iedereen om positief en constructief met mij om te gaan. Bij sommigen lukt dat dus duidelijk niet.
Bij mijn collega bijv. die heeft dus bij elke vraag stress, bij elk probleem vergroot hij het probleem tot hijzelf bijna ontploft van de stress. En die stress ventileert hij dan maar naar mij toe, gemakkelijk hé! Dan krijg ik opmerkingen naar m'n kop waarom dit?, waarom dat?, wanneer dit?, wanneer dat?, enz...
Mag ik alleen antwoorden met 'ja' of 'neen', mag ik amper ademen, enz...
Een uurtje later is hij onstresst en dan is er zogezegd niks gebeurd.
Leuk om samen te werken hoor! Megacool!
Heb ondertussen aan m'n bazin al gevraagd om ontslaan te worden omdat ik het beu was om uitgekafferd te worden. Zij heeft dit geweigerd en met hem gesproken.
Weer enkele weken afgewacht tot het weer uit de hand liep en ik m'n materiaal heb afgegeven aan de 2de baas en naar huis ben gestapt. Hij is dan weer tot de orde geroepen en het ging 2 weken goed, tot dinsdag.
Uitkafferen, kinderachtige, onvolwassen gedrag enz....En hoe moet je d'r mee omgaan? Snapt zo'n kerel dan niet dat hij een beetje als een 42-jarige zou moeten reageren?
Is hij dan nog altijd niet overtuigd van de invloed op m'n psoriasis?
Moet ik overdag gestresseerd worden om dan 's avonds naar de PuvB te gaan en elke avond me te laten insmeren met telkens meer vlekken en meer vergif op m'n vel?
Weet niet hoelang ik het nog pik?!
Hij heeft 1 1/2 alleen moeten werken van ma-za zonder recuup of verlof, nu heeft hij alles wat hij nodig heeft en staat hij nog telkens keihard van de stress.
Die kerel zou beter ook's een paar beurten bij m'n psycholoog afwerken.
Ondertussen stuur ik morgen sollicitatiebrieven op voor een andere job.
Gisterenavond na het posten van vorig berichtje gedoucht en de dagelijkse smeerbeurt ondergaan. M'n vriendin werd er stil van. Ik had zo'n opstoot van pso dat ze niet goed wist hoe te reageren, m'n vlekken op m'n aangezicht en kale knikker stonden op 'rood' en rond m'n ellebogen had ik opeens vlekken bij, dat was tot nu toe een rustige plek geweest. Toen ik in de spiegel keek draaide ik snel m'n hoofd weg, het was geen leuke aanblik.
Wat gaat het verdomd snel! Klote gewoon! Hoe ga ik er in hemelsnaam uitzien binnen een jaartje bijv?
Het enige waar ik nog géén vlekken heb zijn m'n handpalmen, echt het enige plekje, geloof me.
Gisteren ook nog gezegd tegen de 'psy' dat de psoriasis m'n dagindeling bepaald en me continue bezighoud.
Normaal gezien heb ik opstoten na een stresspiek, negatieve stress dus, maar gisteren was het wel druk op t werk maar zonder 'gekibbel' dus... De psychologe dan? Ik denk het niet want ik maakte me er echt geen zorgen over, ben het al gewend, die gesprekken. Maar wat dan?
Na een onderbreking van 5 maanden terug contact gezocht met de psycholoog.
Mijn vaste lieftallige psychologe ging net in zwangerschapsverlof dus had ik een 1ste afspraak met de nieuwe psychologe.
Goed gesprek gehad van zo'n 1.5hr, amai, normaal gezien is 30min. voorzien!
Het gaat nu vooral over de psoriasis, de psychologische gevolgen ervan en hoe ik de pso bekijk. Verder worden ook een aantal persoonlijke zaken besproken om m'n leven wat aangenamer te maken.
Geen PuvB gehad vandaag noch gelopen, heb m'n km's op 't werk gehad vandaag, amai!
Na het vorige berichtje met Tarken erin nu nog een verhaaltje over de kleinste hond, Rex.
Rex is zo'n gevaarlijk stille, slaapt tegenwoordig veel, wordt een dagje ouder, behalve als hij 'katte'kwaad kan uithalen.
Zaterdagavond viel opeens z'n lege iglo op, nader onderzoek van m'n bos leverde niks op.
Een kleine wandeling van mezelf en een rit van m'n vriendin door het dorp leverde niks op.
Tot een telefoontje om 23.30hr:"Politie Diest, bent u uw hond kwijt?"
Was Rex in huis genomen door buren op 50m afstand en opgehaald door de Politie.
Wa's nou het verhaal? Vorig jaar had ik z'n ontsnappingsroute geblokkeerd, nu ik dit weekend een 'pre-winter' opruiming gedaan had heeft hij stiekem de blokkering uitgetest en hoera...de vrijheid...
Gelukkig heeft hij niet de bedoeling om weg te lopen, gewoon effe de buurt verkennen.
Zo had ik opeens een 'politiehond', tja, wie noemt z'n hond nu REX?
Dat is me toch een ras apart hoor! Donderdagavond zijn we voor de 1ste keer samen gaan lopen. Vrijdagavond was ik te moe en gisteren een beeke teveel lekkere dingen gedronken.
Dus vanavond toch maar een toerke doen maar zonder Tarkan...ja...dat had je gedacht....'k had amper m'n loopschoenen aan of hij ging al door het dolle heen!
Alleen lopen was dus onmogelijk!
Slimme honden, die Borders.
Was tevreden van het lopen...maar 1 keer gewandeld en duidelijk sneller kunnen lopen.
We zijn dus op de goede weg!
Met de pso gaat het redelijk goed. In 't weekend gebruiken we Daixonex en da's aangenamer dan de Dovobet. Daivonex droogt veel sneller op en is minder vettig dus kan ik gewoon m'n kleren aandoen en op een normale manier gaan slapen.
Morgen een dagje recuup genomen, lekker luieren dus....
Gisteren, vrijdag, was een drukke dag op 't werk. Veel probleemgevallen enz...
En dat geeft snel toch een bepaalde reactie, vooral aan de buitenkant van de vlekken op m'n benen. Raar hoor, maar ondertussen zijn we al wat gewend hé!
Ondertussen zijn we nu 2 weken bezig met Dovobet en PuvB. Je ziet natuurlijk al resultaten, ben wel benieuwd wat er gaat gebeuren binnen enkele weken want deze behandeling is maar tijdelijk.
Gisteren noch vandaag gelopen, gisteren was ik te moe en vandaag gerommeld buiten en in de tuin als wintervoorbereiding dus genoeg beweging gehad. Plus enkele whiskey-colas zijn ook niet echt een goede voorbereiding op 'lopen'.
Nu is m'n kleinste hond op de loop sedert enkele uren, benieuwd waar hij uithangt. Hopelijk staat hij morgen voor de poort.
Flink van mezelf, elke avond al m'n afstandje gelopen.
Eergisteren een dikke 6km gelopen, dat was wel ver voor amper de 4de poging!!
Gisteravond voor de 1ste keer m'n grootste hond meegenomen, Tarkan, een Bordercollie. Ging redelijk goed, toch voor z'n eerste keer. En het is wel leuk, als hij het eenmaal gewend zal zijn komt dit dik in orde!
groeten
Eerste Wereld Psoriasis Dag volgens WWW.MEDINET.BE
Psoriasis blijft een onderkende, ernstige huidziekte - ook al heeft 1 Belg op 30 psoriasis
Op 29 oktober vindt de eerste Wereld Psoriasis Dag plaats. Overal ter wereld vinden op deze dag informatieacties plaats om beter en meer te communiceren over deze veel voorkomende, maar onderkende huidziekte.
1 Belg op 30 heeft psoriasis, een chronische huidaandoening die ook de gewrichten kan aantasten. Naar schatting laat maar 50% van de patiënten zich behandelen meestal te wijten aan een ontbrekende diagnose, een gebrekkige kennis van de behandelmethoden en een bepaalde ontmoediging. De Belgische patiëntenorganisaties Vlaamse Psoriasis Stichting en GIPSO (Groupe d'aide à la recherche et à l'Information sur le PSOriasis) organiseren ter gelegenheid van de Wereld Psoriasis Dag een reeks informatiesessies doorheen België en willen op deze manier komaf maken met een aantal hardnekkige misverstanden rond de ziekte en de behandeling.
Wat is psoriasis? Psoriasis is een veel voorkomende chronische huidziekte, die zorgt voor allerlei lichamelijke ongemakken: rode plekken op de huid, zilverkleurige huidschilfers, jeuk en pijn. Vooral de zichtbaarheid van de ziekte kan een belasting zijn. Psoriasis kan ernstige psychologische, professionele, familiale of schoolse problemen tot gevolg hebben.
Psoriasis wordt veroorzaakt door een te snelle vernieuwing van de huid. Bij mensen met psoriasis is dit huidvervangingsproces verstoord en gaat het abnormaal snel. De celdeling van de huid is als het ware op hol geslagen. Zo ontstaan te veel huidcellen en deze krijgen niet de kans om volledig uit te groeien. De huid gaat hierdoor zichtbaar schilferen. De schilfers zijn dus niets anders dan dode, onrijpe huidcellen.
Psoriasis is niet besmettelijk: je krijgt het dus niet door contact met iemand die het wel heeft. Waarom iemand psoriasis krijgt, is niet precies bekend. Wel staat vast dat erfelijke aanleg een belangrijke rol speelt. Als één van de ouders psoriasis heeft, dan hebben de kinderen 16% kans om dat ook te krijgen. Hebben beide ouders psoriasis, dan hebben de kinderen 50% kans om het te krijgen.
Naast de genetische aanleg voor psoriasis, blijkt psoriasis ook aangewakkerd te worden door stress, hormonale veranderingen of door de inname van bepaalde medicamenten. Op deze momenten flakkert de huidaandoening vaak (weer) in alle hevigheid op. Meestal beginnen de klachten tijdens de pubertijd, maar je kan op elke leeftijd psoriasis krijgen. Psoriasis is bovendien niet altijd een huidziekte in strikte zin; ook de nagels en gewrichten kunnen worden aangetast bij ernstige vormen van psoriasis.
Psoriasis mag gerust de onbekende buurman genoemd worden. Ook al treft de huidziekte gemiddeld 1 op 30 mensen die we kennen, toch is de huidaandoening weinig bekend en begrepen. Dit kan leiden tot een laattijdige herkenning (en behandeling) en een gebrek aan begrip. Psoriasis behandelen Psoriasis is niet te genezen. Eenmaal je psoriasis hebt, heb je het voor de rest van je leven. De psoriasis zal soms opkomen en op andere momenten verdwijnen. Bij sommige mensen is de aandoening mild en beperkt tot enkele kleine plekken. Anderen hebben extreem veel last: zij hebben grote plekken over het ganse lichaam.
Psoriasis kan behandeld worden op verschillende manieren. Deze behandelingen kunnen er voor zorgen dat de symptomen (tijdelijk) verminderen of verdwijnen. Alle middelen die voor psoriasis worden gebruikt onderdrukken de symptomen, maar nemen niet de oorzaak weg.
De meeste psoriasispatiënten hebben voldoende baat bij lokale behandelingen. Een groot voordeel van deze behandeling is dat het middel alleen gebruikt moet worden waar het nodig is: op de psoriasisplekken zelf. De aangedane huid wordt rechtstreeks behandeld met zalf, crème of lotion.
In de lokale behandeling van psoriasis worden vaak corticosteroïden gebruikt. Zij zorgen voor de remming van de ontsteking die in de psoriasisplekken aanwezig is. Corticosteroïden worden in vele gevallen als startbehandeling gebruikt. Ze leveren snel resultaat op en een behandeling van enkele weken volstaat vaak.
Een andere, nieuwere behandeling is een lokale behandeling met vitamine D3 analogen. Vitamine D3 remt de versnelde huidceldeling af. Daarnaast vermindert het de ontstekingsreactie in de huid. Vitamine D3 is een effectieve behandeling die minimaal 6 tot 8 weken, 2 maal per dag gebruikt moet worden voor een optimaal resultaat. Door de geringe kans op bijwerkingen wordt vitamine D3 vaak gebruikt als onderhoudsbehandeling. In combinatie met corticosteroïden levert vitamine D3 snel een zeer mooi resultaat op.
Psoriasis is een huidaandoening waarvan de meerderheid van de Belgen zeer slecht weet wat het is. Als zij iemand met psoriasis ontmoeten, reageren zij soms op een volledig verbijsterende en ongepaste manier. Naast de blikken vol onbegrip, vermijden sommigen elk lichamelijk contact omdat ze denken dat de ziekte besmettelijk is. Informatie op grote schaal over de ziekte verstrekken, is dan ook onontbeerlijk, verklaart Paul De Corte, president van de Vlaamse Psoriasis Stichting. De laatste jaren is er veel vooruitgang geboekt in de behandeling van psoriasis en het is belangrijk erover te praten. Vroeger keerde een deel van de psoriasispatiënten hun rug naar elke behandelingsvorm. Die voldeden niet aan de verwachte resultaten. Voor die patiënten betekenen de nieuwe behandelingsmiddelen hoop. Als patiëntenorganisatie brengen wij niet enkel personen met psoriasis met elkaar in contact. Wij bieden ook informatie over de ziekte en de mogelijke behandelingen. De werelddag heeft als doel de ziekte en de behandeling in de kijker te zetten, wat een belangrijke steun betekent voor alle personen die lijden aan psoriasis. De campagne is ook bestemd om politieke, medische en sociale instanties op lokaal, europees en mondiaal niveau te sensibiliseren over de beschikbare en betaalbare behandelingen voor deze chronische ziekte. Wij hopen natuurlijk dat de WGO, de Wereld Gezondheid Organisatie, de 29ste oktober zal erkennen als Werelddag voor Psoriasis.
3de dag op rij gelopen!!!!
M'n vriendin heeft m'n attributen naar 't werk gebracht en ben via een omweg naar huis gelopen, zonder 'wandel'stroken!!!
Drukke dag op 't werk, pffff, een hoop rariteiten en zaken waar we op zoek naar moesten....niet simpel maar zolang m'n collega en ik samenwerken als een team krijg ik geen stress. Raar hoor, ik krijg dus nooit stress van drukte of veel werk maar heel snel van de sfeer waarin ik werk. Heb dus nooit begrepen waarom mensen moeilijk doen tegen elkaar...druk of niet...problemen of niet...het helpt toch niet als we elkaar het leven beu maken hé!?
Maar ja...een lekke band noem ik bijv niet een probleem...een kapotte verwarming is geen probleem voor mij...
Wat noem ik een probleem?
Psoriasis noem ik een probleem...zieke kinderen noem ik een probleem...een sterfgeval is een probleem...maar niet een auto in panne..nee...sorry
Samen met dit blog en het forum ben ik nog met een 3de initiatief gestart: LOPEN
Zaterdag een paar goede schoenen gekocht en broeken en T-shirts.
Gisteren was de 1ste loopdag, vandaag een beetje last in m'n rug en m'n rechtervoet. Maar het valt wel mee, ik had het erger verwacht. Het het rustig aan gedaan en gestapt wanneer m'n hartslag te hoog ging. Ben bang van m'n knieen, heb vroeger nog gelopen maar moest stoppen omwille van die knieen. Daarom ook een deftig paar Adidas gekocht!
Het gaat niet alleen omwille van het lichamelijke aspect van het lopen maar ook omwille van het psychologische gedeelte. Na het lopen ben ik rustiger, moeilijk uit te leggen.
Nog zo'n voorbeeldje van leven met psoriasis:
ik werk in een garage, niet zo'n ideale plaats voor iemand met een huidprobleem. Gelukkig wordt er continue gekuist en opgeruimd.
Einde dag probeer ik altijd een beetje m'n magazijntje op te ruimen, vuilbakken legen enz...
Nu botste ik met de kartonnen doos tegen een muur en dus met m'n been tegen die doos. Hoplala, een stukske vel weg want 't was natuurlijk op een pso-vlek. Proberen nat en proper houden tot thuis en dan met Fucidin erop. Van een kartonnen doos, 'k krijg al schrik als ik aan al die metalen dingen denk waar ik kan tegen lopen.
'k Heb sowieso al een kloteweek achter de rug met dat pso-gedoe en dan word'k er nog's extra aan herinnerd.
klote klote klote
Kijk er effe rond en laat me weten of je't een goed idee vind of misschien beter...als je't een goed idee vind registreer je en laat een comment na! Het is zeker niet bedoeld om alleen psoriasis patienten te laten registreren. Ook niet-patientjes zijn welkom als ze vragen hebben of een ondersteunend woordje willen schrijven.
Psoriasis is een chronische huidziekte gekenmerkt door rode vlekken bedekt met witte schilfers. Vaak voelen deze vlekken verdikt aan. De huiduitslag komt vooral voor op de hoofdhuid, de strekzijde van knieën en ellebogen, de onderkant van de rug, de benen en armen, de handen en voeten, de lichaamsplooien en het gezicht (vrij zeldzaam). Een veralgemeende vorm over het hele lichaam is zeldzaam. Soms treden nagelafwijkingen (putjes, dystrofie) of artritis (vingers, tenen) op. Psoriasis komt vaak voor met arthritis (10%), met de ziekte van Crohn e.a. Psoriasis heeft geen invloed op andere mogelijke ziektes. De ziekte komt dikwijls familiaal voor. Mensen worden met psoriasis geboren. Iedere persoon die de voorbeschiktheid heeft kan in zijn/haar leven psoriasis ontwikkelen. Dit betekent dat je niet noodzakelijk psoriasis zal krijgen, ook al heb je de voorbeschiktheid. Er bestaat ongeveer 10 procent kans dat een kind psoriasis krijgt indien één ouder psoriasis heeft; 50 procent kans indien beide ouders psoriasis hebben. Naar schatting leven er in België ongeveer 200 000 à 300 000 mensen met psoriasis.
De titel zegt waarschijnlijk genoeg.
Ik wil het op mijn blog vooral hebben over de ziekte 'psoriasis' en hoe het m'n leven beinvloed.
Ik hoop hier een hoop ellende van me af te schrijven.
Dat ik me hier kan kwaad maken en eens goed kan vloeken.
Maar ik zou ook graag andere mensen leren kennen met dezelfde ziekte.
Hoe jullie omgaan met de ziekte, hoe jullie leven met de pyschologische als fysische problemen.
Welke medicijnen jullie gebruiken.
Maar ook en vooral schrijven en gedachten wisselen.
Het zal misschien allemaal niet zo ordelijk en logisch tewerk gaan. Dit gewoon door het feit dat dit geen hobbyblog is maar een blog over een ziekte die m'n leven sterk negatief beinvloed.
Koen
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Samen met dit blog en het forum ben ik nog met een 3de initiatief gestart: LOPEN
Zaterdag een paar goede schoenen gekocht en broeken en T-shirts.
Gisteren was de 1ste loopdag, vandaag een beetje last in m'n rug en m'n rechtervoet. Maar het valt wel mee, ik had het erger verwacht. Het het rustig aan gedaan en gestapt wanneer m'n hartslag te hoog ging. Ben bang van m'n knieen, heb vroeger nog gelopen maar moest stoppen omwille van die knieen. Daarom ook een deftig paar Adidas gekocht!
Het gaat niet alleen omwille van het lichamelijke aspect van het lopen maar ook omwille van het psychologische gedeelte. Na het lopen ben ik rustiger, moeilijk uit te leggen.
