Mijn kleine oorlog
Inhoud blog
  • Einde
  • Het eerste uur
  • Klaar!!
  • Boek ongeveer uit!
  • Het verhaaltje Tonijn

    Zoeken in blog


    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    18-05-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boek ongeveer uit!

     Hallo iedereen,

     Ik heb het boek zelf, dat tot pagina 121 gaat, uit gelezen. Het volledige boek is 172 pagina’s, dus ik moet er nog ongeveer 40 lezen. Die overige 40 pagina’s gaan denk ik extra informatie zijn, maar dat weet ik nog niet. In mijn volgende post zal ik vertellen wat er in staat geschreven.

     Na het verhaaltje ‘Rechtvaardigheid’ wordt er in het schuingedrukte lettertype uitgelegd waarom dat er in die kleine stukjes uitleg geen hoofdletters staan. Er staat dat een zekere Jan de bladzijdes van het boek wel eens leest, de schrijver vraagt of dat er geen hoofdletters op zijn schrijfmachien staan. De schrijver antwoord dat ze er wel zijn, waarop Jan weer vraagt waarom hij ze niet gebruikt. Hierop wordt geen antwoord gegeven. Tot dat dit hier vermeld werd, was het feit dat er geen hoofdletters zijn mij nog niet opgevallen.

     Iets dat mij opgevallen is, is dat er op pagina 108 een zin van 25 regels staat. Dat vind ik zeer lang en ik ervaar het als zeer verwarrend. Ik heb deze zin meerdere keren moeten lezen voordat ik begreep wat er stond. In de zin wordt er verteld over een joods meisje, Lea Lübka genaamd, dat tijdens de oorlog Lisken genoemd werd. Er staat dat ze elke dag aan het breien was, maar niemand wist wat. Om de 14 dagen zou de haar gedachte zeggen over iets en dat is altijd zo diep en schoon. Het is een gedachte die je zou gaan zoeken bij Dostojewski of d.h. lawrence. Lea wordt gedeporteerd naar kamp Mauthausen in Duitsland. Op de radio wordt er gezegd dat ze in goede gezondheid terugkeert. De ik-persoon is hierdoor euforisch en vertelt het aan iedereen door. Hierdoor kreeg ik de indruk dat hij Lea ‘leuk’ vindt. Zijn euforie wordt in één klap neergeslagen door een brief waarin staat dat ze gestorven is in Zweden. Wanneer dat de ik-persoon terug thuiskomt, wordt er nog altijd op de radio verteld dat ze terugkomt in goede gezondheid. Ik vind het merkwaardig dat je zo een heel verhaal in één zin kan krijgen.

     Op pagina 123 staat een foto. Er staan 14 soldaten op die poseren met hun geweren. De foto is zowel serieus als ludiek. Het is serieus omdat de soldaten allemaal serieus kijken, met als uitzondering twee die een beetje glimlachen. De foto is ludiek omdat één van de soldaten op de rug van een andere zit. Een andere soldaat ligt op de grond. 

    Ik kan mij boek niet meer verlengen, dus ik zal mijn volgende post al snel moeten toevoegen. 

    Tot dan!

    Elise



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)

    Archief per week
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 29/02-06/03 2016

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs