het wordt een drukke dag. de zon is er nog niet,ik heb vertrouwen dat ze in de lucht hangt. eerst gaan we ons compostelaat afhalen. het is even zoeken naar het bevoegd bureau, we zijn nog wat te vroeg, er staan al enkele wachtenden. om negen uur gaat het bureau open, maar op zijn spaans, de bedienden druppelen binnen en sluiten telkens weer de deur achter zich. ruim een kwartier na negen mogen we eindelijk binnen.het is een relatief serieuze bedoening, een paar mensen hebben miserie wegens te grote hiaten in hun reisweg- maar goed ook ,vind ik, sommigen nemen te gemakkelijk de bus voor een eind- ,maar het houdt de boel wel op. ik krijg mijn composolaat zonder miserie, het doet me wat. ondertussen is de rij wachtenden heel lang geworden. ik ga nu eerst mijn terugreis boeken. ik vlieg in 2 keer, eerst naar barcelona, dan een andere vlucht naar brussel-charleroi. als ik dubbel check voor ik de eerste boeking is de andere volzet! omdat het ondertussen tijd is voor de pelgrimsmis besluit ik na de middag te herbeginnen.
de kerk zit vol. de mis is volledig spaans, op een paar zinnen portugees en galiciaans na. ik sta recht, ergens vooraan. ik wacht voornamelijk op de botufumeira, ik heb de mechaniek waar hij komt aan te hangen al uitgebreid bekeken. er zijn ontroerende momenten. in de opsomming van de pelgrims hoor ik belgica, daar ben ik bij. bij de communie zie ik mensen strompelen, misschien deden ze dat al voor hun bedevaart, want pelgrims zijn het, die herken je. op het einde is er een meisje/dame die een wondermooi sancta maria of zo zingt, zuiver, zonder begeleiding. ite, missa est. geen wierookvat! onthoocheling, niet alleen bij mij.. er blijkt een bijdrage nodig van 350 voor ze die show maken,dat wordt me tenminste ter plekke verteld, door een gelovig mens. de kerk dwingt op haar manier respect af, dat is niet nieuw, sluit aan bij het totaal van dit theater. erika gaat naar een duitse bijeenkomst, er zijn hier zeer veel duitsers, vooral uit het zuiden. ik koop wat fruit,heel mooi aanbod hier,als snoep, en neem mijn fiets uit het hotel, nu eens zonder belading, en ga naar het station. als het even kan reis ik liever per trein naar barcelona, treinen is vooral een beetje reizen voor mij, ik kan geleidelijk op tempo komen. het kan, maar moeilijk, én duur. ik besluit toch maar te vliegen. boeken met ryanair is gemakkelijk, maar je moet het allemaal zelf doen, tot het inchecken toe. ik heb meer tijd nodig dan ik had verwacht, spoed me naar mijn afspraak met erika. het voelt nu eindelijk als vakantie! zij wacht op het plein voor de kathedraal, in gesprek met een rare amerikaan met een verschrikkelijk accent die we(zij) al een paar keer hebben ontmoet. het is erg zonnig en warm, het licht doet pijn aan mijn ogen. we gaan iets drinken op het chiqueste terras van de stad, in de parador del dos reïs. 7 voor 2 glaasjes wijn, dat hebben we dan ook weer gehad, ik dronk vanmiddag beter, mét goeie tapa´s onderweg van het station voor drie keer minder.. mijn fietstasen staan nog doornat in onze kamer, die hang ik eerst op mijn fiets en laat hem achter in de zon op het plein voor het hotel. dan gaan we wat wandelen, zwichten de toeristenterrassen wegens stinken naar het passerend verkeer en belanden weer in een buurt zonder toeristen, gemoedelijk tussen alleen maar spanjaarden, die ook na de siësta blijkbaar niet aan het werk gaan. niemand die ons opjaagt, we moeten nergens aankomen, praten wat na en nemen geleidelijk afscheid. zij gaat morgen verder naar cabo fisterra of finisterre, per fiets, ik blijf nog een dag hier hangen. hoop op even mooi weer als nu. straks gaan we hier in de buurt een meñu del dia eten,meer moet dat niet zijn.
wellicht tot morgen,
emilio
Reacties op bericht (2)
12-06-2009
Proficiat
Miel,
Van harte gefeliciteerd. Jij bent er. Jouw karakter en doorzettingvermogen kennende heb ik hier nooit aan getwijfeld. Het reisverhaal heb ik dagelijks gevolgd. Het speelde zich af als een film met een scenario waar alle menselijke gevoelens in verwerkt lagen.Een zinnetje in een verslag van een tiental dagen geleden- "je hebt geen idee hoe gelukkig ik ben"- heeft mij bijzonder getroffen. Dit is precies wat ik je toewens, een intens gevoel van geluk wanneer je aan deze uitzonderlijke onderneming terugdenkt. Goede thuiskomst! Jacques.
PS: krijgen we Erika te zien?
12-06-2009 om 10:26
geschreven door Jacques Vandenberghe
Proficiat !!!
Dag Miel ;
Eerst en vooral een hele dikke proficiat !! Je hebt het gehaald zeg ! Fantastisch ! Het is al een tijdje geleden dat je nog iets van mij gehoord hebt , maar de inspiratie om te schrijven was op ! Er valt hier nu eenmaal niet zo veel te vertellen ; alles gaat z'n gewone dagelijkse gangetje. Jij daarentegen , hebt elke dag iets anders te vertellen , nieuwe oorden , nieuwe belevenissen . Naar je blog keek ik elke dag verlangend uit om het te kunnen lezen .Ik denk dat je nog heel lang zult nagenieten van je pelgrimtocht ! Deze week hebben we hier al heel veel regen gehad . voor mij mag het nu beginnen stoppen . Ik weet niet wanneer je van plan bent naar huis te komen ,maar ik denk dat het voor jou wel even afkicken zal zijn . zo , ik wens je een goede thuiskomst , en tot één dezer dagen !
