ola! aqui emilio! omdat het organisatorisch eenvoudiger is en hier beter in de mond ligt noeñ ik hier emilio, miel verstaan ze niet en kunnen ze niet schrijven ook,vandaar..
de dag begint vroeg, er is een speruur van 06.00 maar altijd zijn er die zich daar niet aan storen dus begint het geritsel en soms het luide praten(italianen of spanjaarden)een half uurtje vroeger. het heeft nog niet geregend, de dreiging blijft in de lucht hangen. een bar bedient pelgrims vanaf half zeven, het is er zo druk dat ik wegrij zonder koffie. de weg is vlak, zo vlak is het nog niet geweest sinds ik thuis ben vertrokken. en de wind in de rug maakt dat het de gemakkelijkste en snelste rit wordt tot nu toe gereden. een fransman beent me bij, het praten verveelt me algauw, ik laat hem rijden. de wandelaars ben ik blijkbaar al voor: de camino voor de wandelaars is niet altijd gelijklopend, ik kon ook hun trajekt nemen wegens fietsbaar maar deed het niet wegens de drukte, als je de hele tijd stoort is dat voor mezelf en voor hen ook vervelend. na een goed uur zie ik een bar- hotel in de verte: er is koffie, maar de bakker is nog niet langs geweest, de knappe spaanse wil me wat toast aansmeren maar ik bedank. er zijn wat pelgrims, hun bagage staat klaar aan de balie om opgehaald te worden, dat stapt veel gemakkelijker natuurlijk. de bakker komt net als ik vertrek, ik neem een brood mee,zal piknikken zodra ik een geschikte plek vind. algauw is er een mooie ingerichte plek. er komt wat bekend volk langs op de fiets,ze groeten, rijden voorbij. niet zo erika! we hebben gisteren een tijdje gelijklopend, niet samen gereden, en af en toe wat gebabbeld, zij is een praatvaar die ook een hondje met een hoedje op groet.. ze komt bijzitten,eet wat mee. als we willen vertrekken heeft ze een lekke band. ze kan het best zelf,al heeft ze last van reumavingers, ik bewonder haar ingesteldheid. met tweëen is het zo geflikt, alleen werkt haar fietspomp niet goed, ik heb er geen bij. dan komt er als uit de lucht gevallen een assistentiewagentje langs die een groepje wielertoeristen begeleidt, nu is het een fluitje van een cent. samen gegeten, samen een band gerepareerd, we spreken zo'n beetje af om in mekaars buurt te blijven, want echt samenrijden gaat wat moeilijk. af en toe wacht de een dus de ander op. het is heel gezellig.
bij sahagun spreken we af in het stadsmidden, ik wil eerst een paar boodschappen doen: ik rij daarnade stad 2 keer door, geen erika te zien.heeft ze zich bedacht en is ze doorgereden? na een tijdje rij ik teleurgesteld verder,alleen. ik maak een stop een eind verder. komt daar aangesjeesd: erika! allebei blij.. vanaf nu rijden we samen. we plannen te stoppen, al is het vroeg in de middag, in mansilla, een 25 km voor leon. het mag niet zijn: de enige albergue geeft nu al compledo, er zit nix anders op dan door te rijden, gelukkig blijft het vlak, het loopt echt lekker: we stoppen regelmatig even, nemen een voetbad in een van de irrigatiekanaaltjes,lekker. we rijden de stad in volgens haar roadboek, dat verschilt soms van het mijne,maar alle wegen leiden toch naar leon, so what, zij content, ik ook.
omdat het al laat in de namiddag wordt boeken we eerst een plek,in een grote katholieke albergue midden in de stad. katholiek betekent strikte regels, ik had liever anders. het is er erg druk. de non van dienst wijst ons 2 aaneengeschoven bedden: zij begrijpt... na douchen en zo trekken we de stad in, die kleiner en vriendelijker oogt dan burgos. we dwalen rond en verdwalen een beetje: terijl erika de kathedraal bezocht was ik in het officina de tourisno waar ik een stadsplan kreeg, het helpt niet veel. niet erg, we komen er uit,zoeken iets om te eten, al hebben we al een paar keer tapa's gehad. als echte toeristen voelen we ons achteraf een beetje bij de neus genomen,maar erg is het allemaal niet. erika wil de gebedsdienst bijwonen, ik kruip vroeg in bed. we slapen in, hand in hand. 's nachts word ik wakker van de zwoele atmosfeer in de zaal en het vele gesnurk. ik verhuis naar buiten,gelukkig heb ik mijn matrasje bij, en slaap lekker in de koelte.tegen de morgen ga ik weer binnen liggen, ik geniet op een of andere manier van de drukte 's morgens en wil erika zien wakker worden
