teerbeminden, het leven van de pelgrim is zwaar maar o zo mooi. voor het ogenblik zit ik in de bibliotheek van de officina de turismo de santo domingo de la calzada te werken op een acceso internet for free. het was een verademing in het stadje aan te komen, de hele morgen heb ik gevloekt op mijn benen, ik kwam zo moeilijk vooruit. over de middag rust ik toch, dus blijf ik hier ineens tot na de grootste hitte, tegen een uur of vier. eten doe ik niet echt, ik kreeg een ruim bord tapa's, calamares, daar kan ik het wel mee doen. en straks ga ik winkelen in de eerste supermercado die ik tegenkom op spaanse bodem, non serramos over de middag, uitzonderlijk hier.ook het off. de tourismo blijft open, leuk, kan ik op mijn gemak jullie op de hoogte brengen. al bij al ben ik toch meer opgeschoten dan ik dacht. ik liep daarnet even door het stadje,heel erg op pelgrims gericht, er komt hier wat langs, met honderden. plots duiken piet en harry op, een blij weerzien. we praten wat bij, op zijn hollands, dus op straat. piet wil altijd verder,onrustig. misschien zie ik ze vanavond weer. het is een geruststelling als ik hen bezig hoor: mijn benen zijn prima, het is echt de weg. na vals plat ontstaat een nieuw begrip:valse afdaling,dat is als na een klim je de top over lijkt te zijn en al wil schakelen naar een hogere versnelling. het blijft echter klimmen,alleen in mindere mate!dodelijk voor de benen en de moraal... hier staat de kerk met de kip en de haan, die gaan we samen bekijken. ik zie alleen een vette kip op een stok, dat beest is zo immens dat ik vermoed dat de plaatselijke koster ze erop heeft gezet, dat beest leeft wel maar kan zich niet bewegen,laat staan zelf op die stok vliegen. de haan geeft niet thuis. er is hier een mooie tentoonstelling over de camino, en nog een over de stad en zo,je moet een cape aantrekken en je wordt in de omgeving geprojekteerd, hoe noemt dat? ik ga het uitproberen, vertel straks misschien meer. nu eerst nog een beetje vertellen van gisteren..
