je moest eens weten hoe gelukkig ik ben. die zin zingt de hele tijd door mijn hoofd na mijn afdaling en het oponthoud in jaca begin ik welgezind aan de trip. ik stop nog even om me in te smeren. mijn linker oor dubbel, want de hoofdrichting is nu naar het westen, dus de zon komt van die kant. het spaanse ritme ligt anders, zo bevestigt de dame van een stopplaats: comidas tussen 14 en 16 horas, cenas vanaf 21 hr, 20 hr ten vroegste, ten gerieve van de buitenlanders. ik koop bij haar een broodje,een eufemisme voor een hele hap, met queso en lomo, een soort vlees die ik vermoed spekachtig te zijn. ik bestel graag wat ik niet ken, zo kan ik leren. de rode wijn wordt hier gekoeld, als je het anders wil moet je het expliciet vragen. een uurtje verder zoek ik een rustig plekje met schaduw voor mezelf en mijn fiets, en zon om mijn tent eens goed te drogen, daar heb ik al dagen zin in.ik slaap niet echt, dommel toch even in.na vieren rij ik nog een uurtje, niet overtuigend. onder een kersenboom bij bedrun overleg ik met mezelf, hier blijven, er staan 2 albergues vermeld, of verder door, dan moet ik nog veertig kilometer. ik neem vakantie als besluit, ga het vieren met een frisse drink in de bar aan de weg en rij dan heel hoog, zigzag naar het stadje. er is letterlijk nix, het stadje bloedt dood, stadje in verval! noodgedwongen rij ik weer naar beneden en verder. weg mijn vakantieplannen. veertig loodzware eindeloze kilometers verder kom ik in yesa, waar ik het eerste hotel te duur vind, ze verwijzen me vriendelijk een paar honderd meter verder naar een habitacion, wat b&b blijkt te zijn. prima, net en ruim: de vrouw wil perse voor me koken, ik verkies op restaurant te gaan. de maaltijd is ruim maar een beetje grof na de franse keuken,dat is even wennen. de avond valt, ik rij niet meer echt in de pyreneëen maar erlangs, de nacht valt over de bergkammen aan de horizon. sneeuw zie ik niet meer. nog een wandelingetje en vader gaat lekker slapen. je moest eens weten hoe gelukkig ik ben..
102 km,16.2 gem. 651 m omhoog, max hoogte 1638 m
Reacties op bericht (3)
31-05-2009
beste buurman
go go emilio!!
veel foto's nemen eh, en als je kan ( en wil ) koop een klein boekje en maak daar wat aantekeningen en schetsen in.
dat is altijd leuk om later dan terug te lezen en te bekijken, alsof je het herbeleefd.
als je terug bent ga je ws al een degelijk woordje spaans kunnen, dan mag je mij altijd updaten want spaans kan ik niet en mijn mexicaan komt midden july terug ;)
dikke kus en wees voorzichtig, mr ook niet te voorzichtig
m.a.w. durf te leven! ( goed bezig allesinds )
p.s. u huisje is nog in goede staat, geen zorgen
x
guillia
31-05-2009 om 16:17
geschreven door guillia
groteva
en het volgende liedje .... traag is zo mooi ....of country road ... als ge maar plezier hebt .... groetjes ...
31-05-2009 om 14:17
geschreven door stef
Gedichtje voor Miel
Op weg met Miel de Pelgrim
Het moeilijke aan pelgrim zijn is steeds jezelf ontdekken. Je doet het wonderwel.
Ondanks het voelen van de pijn, aanschouw je mooie plekken. Je vordert ook heel snel.
Het is voor ons een deugdzaam feit, jouw tocht te kunnen beleven. Het leest dan ook spontaan.
Je schrijft dan ook met heel veel vlijt, het is niet iedereen gegeven. Miel, blijf toch zo verdergaan...
