vandaag had ik een afspraak met dokter palmer,hartspecialist. heimelijk had ik me er op verheugd,wetend dat mijn conditie door mijn training sinds januari erg is verbeterd en de ultieme test de fietstest is.. door mijn verkoudheid was daar nu niet veel van te merken, al voel ik me vandaag al een stuk beter dan gisteren. de test verliep heel vlot. toch was ik ontgoocheld in ziijn eindoordeel, hoewel.. ik had het anders gehoopt maaar eigenlijk niet verwacht. het eindverdict: voortschrijdende insufficiëntie van het cardio-vasculair systeem met als nieuw symptoom aantasting van de hartklep (vraag me niet welke). kan in een verder stadium eventueel operatief verholpen worden. het komt hard aan als je het zo onder je neus wordt gewreven. niet onverwacht: één van, zoniet de voornaamste reden waarom ik de tocht nu wil doen is omdat ik weet,ook voel dat dit zit aan te komen. hij bevestigt allen maar mijn aanvoelen. aan de andere kant heeft hij mijn tocht ook niet afgeraden, wel gewaarschuwd niet over mezelf te lopen,en dus mijn medicatie zeker niet volledig te laten maar hoogstens tijdelijk te halveren,omdat die betablokkers wel degelijk remmend werken op prestaties als bescherming. tenminste, dat is wat ik er van heb begrepen. de ernst werd voor mij nog ondersrtreept door zijn weigering om een attest uit te schrijven voor mijn rijbewijs ce voor langer dan één jaar. om daar ooit weer een carriere in te beginnen kan ik dus wel op mijn blote buik schrijven. of zijn er nog mildere dokters in de zaal? ik moet het toch eventjes laten bezinken