Zaterdag 16 april. Regen met bakken, donkergrij(n)zende wolkenpakken... kijk, als je iets graag ziet, laat je het thuis is toch de spreuk! En zeker dus bij zon weer!! Met die gedachte zou ik mn Mgake, mijn maîtresse, dus thuislaten, de MG rally ten spijt! Maar dan sta je s zondags op en het kriebelt, MG bloed kruipt waar het niet gaan kan... en dan heb je het nieuws vers in gedachten: de definitieve ondergang van een groots merk, het British Imperium zelfs als het ware! Dit kan niet gebeuren! MG moet de straat op. Het volk moet zien wat een geschiedenis hier dreigt teloor te gaan. We moeten, -we zijn het Sid Enever verschuldigd-, we moeten de baan op! En alsof mn MGke het voelt, het start ondanks de lange winterslaap op het eerste teken! De choke wat open laat het een deugddoend gegrom horen. Het zou eens zijn tanden laten zien!! De kap blijft dicht. De pet op. De plaid over de benen hopen we op beterschap van hierboven en geven gas richting de Halve Maan in ...t Hoppeland. We treffen middenin de weidse vlakte van het land aan de schreve een parking overvol gratieus glimmende MGs. Een verzameling om bij weg te kwijnen, maar we dienen ons in te schrijven... Wim zit drukdoende met zijn altijd bekommerde dame, zenuwachtig iedereen zijn bollekespijlroadbook te bezorgen, af te pointeren en de kassa te doen kloppen. We kunnen hier onmiddellijk een koffie krijgen en lonken meewarig naar al dat gerstenat op de kaart. Middenin de hoppestreek drink ik hier koffie, maar lang valt er toch niet te genieten, want buiten hoor je een gegrom van startende motoren, behalve die ene BEE met Franse nummerplaat die nukkig dienst weigert! Maîtresses kunnen kuren hebben! Al vlug gaat het richting De schreve: route lAbeele zegt voor iedere West-Vlaming genoeg! De route van de calvados en andere geneugten, vroeger heimelijk in de valiezen verborgen. We rijden de route du Vieux Chateau Berkin door. Mn gedachten klikken onmiddellijk naar de Vieux Chateau Certan, maar die is van een héél ander kaliber! Rood met de nodige tannines!! Kijk als Wim een rally in elkaar steekt wordt je voortdurend met alcohol geconfronteerd: Chemin de lAbbaye...bruin, donker, 12°, dan moeten we rechts richting Steenvoorde van de gelijknamige serie op TV over de brouwersfamilie... We laveren de hele voormiddag tussen hordes wielertoeristen die de streek onveilig maken en alle kappellekes eer aan doen! Au repos du grenier op de hoek liegt er niet om! Bij de eerste stop krijgen we een adembenemend zicht op de mooie streek! Een in ruïne vervallen abdijhoeve op de rand van een heuvel. Il nest pas si plat ce Coeur du Flandre avec ses monts que lon appelerait ailleurs des collines zoals Marguerite Yourcenar het beschreef! Enig mooi!! Cassel in de diepte! Hier kunnen we het niet meer houden, hier gaat de kap definitief open! Spring is in the air! kouwelijk, maar aanwezig! Ons Aake laveert over kleine veldwegjes, langs rietgedekte sprookjeshuisjes tot Le moulin de la Roome in Terdegem! We worden op de parking verwelkomd door het koeiebelgetoeter van een blauwe MGB uit de Ecurie Chardon des Dunes. De molen, gelegen op de oude heirweg van Cassel, over Steenvoorde naar Brugge, staat reeds vermeld op de Sanderuskaart van 1645! Indrukwekkend hoe 40 ton hout steunend op een pivot de wind krakend trotseert! De gids is dan ook wat fier een hele uitleg te geven alsof we straks het hele ding in eigen regie gaan runnen. En we klappen een bêtje Vloms, kan hij niet laten. We gaan zo op in zijn discours dat we de trappen van de molen afdalend nog enkel ons MGke zien staan, dwars over de parking waar daarnet nog een twintigtal MGs stonden. Nu moeten we wat plankgas geven en het bolleke-pijl gaat plots héél snel vooruit! Hardifort, Watten, Eperlecques, we rijden voorbij hoeves waar nostalgisch gele borden hangen met de Vlaamse benamingen. Lezen kunnen we ze niet, want voor ons bemerken we een bontgekleurde slinger van MGs fel afstekend tegen het groene heuvelend landschap. Via de Rue de la Haute Planche in Les Trois Cayelles beseffen we duidelijk, het zal een stille wenk geweest zijn van Wim dat we hier een rally rijden van de hoogste plank! Er wordt zelfs opgemerkt in het roadbook dat ook de Franse Gendarmerie graag flitst in Ardres. Dank voor de attentie! Via een lappendeken van gekleurde velden groen en koolzaad naderen we de kust, Cap Blanc Nez! La Côte dOpale... La terre des 2 Caps! Bovenop de falaise genieten we in de zon van een indrukwekkend zicht en de onmetelijk grote zee die in diagonale witte lijnen schuimend het witte zand van Wissant beroert! Over het blauw van de hemel en de zee valt onpeilbaar mysterie (Ferrucci). Hier wordt je melancholisch, poëtisch, voel je je klein worden in die onmetelijke ruimte! Maar we zijn er vandaag om ons groot te voelen in ons klein MGke. Ondertussen heeft deze laatste dringend vers water nodig in zijn radiateur en ikzelf een aperitiefke! Met 75 MGs en 142 personen overvallen we Wissant en zijn noodgedwongen gesplitst in twee etablissementen: Hotel de la Plage en de Brasserie Charlemagne, waarvan de uitbater burgemeester is van Wissant! Het was bij de burgemeester dat we aan tafel gingen voor een héérlijke Blanquette de veaux met als toemaatje een crême brulée, waar ik als kenner van kon smelten! Alles werd natuurlijk besprenkeld met met een flesje rood die we zelfs niet dienden te betalen gezien alles nog binnen de budgetten viel of heeft de burgemeester de stadskas aangesproken? Naast me aan tafel zat Antoine Valla met Hélène uit Frankrijk, de avond vooraf nog in extremis via internet aangeschreven, zo te genieten, of was het de wijn? Maar hij nodigde mij uit, en ik neem aan de ganse club, die ooit in Zwitserland zijn nieuwe stek voorbijkomt met de MG om langs te gaan. Héél attent! Echt sympa, maar mn MGke was nog nooit zo ver weg van huis. (antoine.valla@brp.com) Na een koffietje op het buitenterras in de zon reden we bollekespijlgewijs verder langs de zee. En dan komt je echte MG taferelen tegen. Wat doe je als je alternator van je MG het begeeft? In de MG-club kan dat geen probleem zijn. Je neemt een volle batterij van de eerstvolgende MGB en laat deze je eigen batterij opladen. En dan verwissel je deze dan weer wat verder. Vriendendienst gaat ver in deze club!Onderdelen van maîtresses worden aan goeie vrienden uitgeleend! En dan denkt de Wim even aan de dames...we kunnen bronzeren op het strand van Audreselles. Het pauzeke doet deugd en terwijl de ene even het strand afloopt heeft de andere algauw de terrasjes bezet...in alle rust, even geen wedstrijdvragen, even geen gespiek bij de andere, geen concurrentiestrijd om te mogen een artikelke schrijven, in alle rust genietend! We parkeren ons voor het café Goeland ,helaas gesloten, en genieten ook even van t goeland dat Frankrijk is...we liepen met een rooie neus op Cap Gris Nez! Via de lange route langs de Marais, de haarspeldbocht in Alembon, de route du Champs du Draps dOr, de oude stadswal door in Tournehem, een tweede maal over de Hem, slaan we de stop aan de molen over om op de Casselberg in het zonneke genietend van mn glimmend MGake op de parking een Picon au vin blanc te nippen Au Lion de la Flandre. Het is er goed vertoeven, we treffen er de batterijswitchers opnieuw en van t een komt t ander... Veel te laat dienen we dan ook in een versneld tempo terug De Halve Maan op te zoeken willen we een boterhammeke kunnen meepikken en jawel, De Halve Maan zit helemaal vol! Het avondeten was gepland om 17h30, we waren er om 20h! Iedereen was er nog aan het nagenieten van een overheerlijke dag: Marguerite Yourcenar beschreef de streek van haar jeugd alsvolgt: les plus forts souvenirs sont ceux du Coeur de Flandre, parce que jai appris à aimer tout ce que jaime encore: lherbe et les fleurs sauvages mêlées, les vergers, les arbres, les sapinières, les chevaux et les vaches dans les prairies... en dan heeft ze in die streek nooit die MGs zien passeren! Er was geen competitie verbonden aan de rally, doch de eerste prijs, de pechprijs, de prijs voor de snelste deelnemer, de prijs voor de mooiste wagen, de prijs voor... er was maar één hoofdprijs vandaag: alle eer ging naar MG de énige échte British Sportscar ever!! We konden geen beter eerbetoon doen aan het grote kleine merk MG dan er allemaal enthousiast bij geweest te zijn!
Naar jaarlijkse gewoonte wordt er op het einde van het jaar een dineetje gegeven. Dit jaar was het de REGIO BINCHE die instond voor deze organisatie. Zelf kon ik er jammer genoeg niet bij zijn, maar zoals ik reeds heb gehoord was het weer zeer geslaagd. Hierbij enkele foto's van deze geslaagde avond. Groetjes Guy
Ik ben ook lid van de MG Car Club Belgium en wil jullie laten kennismaken met mijn hobby, namelijk het restaureren en onderhouden van enkele oldtimers van het merk M.G. Ben in het bezit van een gerestaureerde M.G. model TD van het jaar 1950, en ben aan de laatste faze bezig van het restaureren van een MG A van 1958. Als jullie vragen hebben over MG of vragen over restauratie, dan sta ik altijd klaar.
Morgen probeer ik wat foto's er bij te zetten want dit is voor mij ook een nieuw gebeuren.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
