eigenlijk zou ik moeten strijken, heb ik gisteren ook tot middernacht gedaan... Ik was boos ,en kon niet slapen, dus ja, kan je beter het aangename aan het nuttige combineren Ik was boos, eigenlijk op Xen Y in het algemeen... Kreeg t e horen dat er een blijkbaar door een sms van mij 'iets ontketent' was... En dat Y daar ook had op gereageerd... Broers, grrrr...haantjesgedrag op den top. Voelde me echt goed genoeg om voor hun kids te zorgen, maar zeker niet om 'dichter' in de vriendschapsband te komen. Allee, jawel, tenminste als het hen uitkomt en wanneer zij er zin in hebben. In elk geval heb ik mijnexcuses aangeboden; en geen antwoord erop gekregen... Ach ja, ben blij dat uik J heb leren kennen, net deze avond 71 min, om precies te zijn aan telefoon gehangen... T is een lieve gast, maar ik krijg ook heel wat deja vues ivm D... ze zijn zo gelijk... Zucht... Dus we zien wel, maar ik ken mezelf hé, allee toch een beetje... waarom net zo iemand? Zoi, ga toch in bed kruipen met een boek... mijn keel doet echt pijn, en mijn oor ook... Mijn haar is geknipt, t is wel mooi, maar vraag me af ik het ook mooi ga kunnen houden... Zou graag afspreken met J, maar zijn weekend zit vol... dus ja,... en ik kan niet zomaar een babysit nemen, en wil dat eigenlijk ook niet...
Verslag knokke dus: eerst iets gaan eten met een groepje, was best gezellig...Veel gepraat... Verolgen siets gaan dirnken in Ysis, daar onnozel gedaan en vooral rondgekeken... mensen ik word oud!!! Toen kwam J binnnen, ik herkende hem van een vorige keer... Eerst aan het babbelen over zijn dochter... En we bleven babbelen. Na een tijdje toch naar de Zuri gegaan. J kwam achter. Weer aan het babbelen, en t viel op dat hij ook op zijn gemak was. We kennen blijkbaar bepaalde mensen allebei... Hoe verder het gesprek vorderde, hoe meer het opviel dat hij echt niet de man was voor mij... Ja, ik vind hem knap maar hij had nu eens alles verzameld wat kan, waar ik schrik van heb. Hij kite, triatlon, voetbalt, is tweeling van sterreteken... Maar ja, hetgeen zat aan te komen gebeurde ook. Een kus, en nog één en nog één... Toen naar bij hem thuis gegaan, was al 6uur... Weinig slaap, maar t was zo zo ontspannend... In elk geval na enkele uurtjes slaap mooi naar huis gegaan, want kindjes kwamen terug... Nog een paar sms-en, vandaag gebeld... maar ik zit met een dubbel gevoel, denk niet dat hij echt op een relatie zit te wachten,zeker niet met een vrouw met drie kids... Al beweert hij dat hij kids de max vindt... Voelde toch enige afstand ... Maak ik me al zorgen voor niets,...misschien wel... Maar heb echt geen zin in gekwetst te worden... Echt niet... En ook, ben ik verliofd, nee... nog niet, maar de kriebel is er, de klik ook... Hij is lief, én stoer...maar ja... ik ben kwetsbaar, en niet zo een klein beetje... De omstandigheden zijn ook niet ideaal... Hij woont in Knokke... ik hier, hij hefet een bedrijf daar... Ik weet het allemaal niet... Ik weet alleen dat de angst om gekwetst te worden, zo diep zit..Dat het nu al pijn doet... Stom hé, waarom n,iet gewoon genieten...
