Ik voel jouw tranen wanneer je me verlaat. Bij het afscheid nemen voel ik jouw onmacht. Het verlangen naar wederzien dat dan ontstaat. En in jouw kus voel ik de liefde, teder en zacht. Maar liefje vergeet even de tranen en je zorgen en vergeet dan even jouw wanhoop en de pijn. Want eens komt bij ons die nieuwe morgen waarop wij voor altijd bij elkaar zullen zijn.
Ik voel mij nu zo eenzaam en voel ik mij zo alleen. Verlang zo naar jouw armen, lief en teder om mij heen. Warmte die ik krijg van jouw. Die ik steeds zo heb gemist. En zeg hoeveel ik van je hou. Als je dat nu toch eens wist...
Ergens...achter in een donker woud, heeft een rups een cocon om zich heengebouwd. Het eeuwige kruipen maakte haar vreselijk moe, ze sleepte zichzelf naar dit veilige plekje toe.
In haar cocon heeft ze kracht en warmte gekregen. Maar ze voelde zich ook eenzaam, en kon zich niet bewegen. In de cocon bleef ze klein.
Diep in haar hart wilde ze graag een vlinder zijn. Ze is alleen bang voor de enorme verandering die ze zal ondergaan, en voor wat haar straks te wachten staat.
Dapper als ze was, besloot ze zich aan de natuur over te geven, en te vechten voor een gelukkig leven. Ze voerde in haar cocon een zware strijd.
Ze raakte de controle over haar lichaam en haar leven kwijt.
Op een dag scheen er een zonnestraaltje door haar cocon. Dit is het moment waarop voor haar een nieuw leven begon.
Ze ontpopte zich in de warmte van de zonnestralen. Ze voelde dat dit de bron was waar zij echte liefde kon halen.
Haar kleurrijke vleugels spreidde ze uit in het licht. Ze genoot van haar vormen, een prachtig gezicht.
Ze vloog over zeeen,langs bergen, door dalen. Ze rustte op bloemen, en durfde nectar te halen. Ook hield ze van sterren, en vloog graag bij nacht.
De aangename stilte heeft haar tot eindeloos dromen gebracht. De wereld lag voor haar open, ze voelde zich vrij.
Diep in jouw hart zit deze vlinder... die vlinder dat ben jij.
Is er leven na de dood? Wat gebeurt er dan? Wie weet dat? Jij? Ik niet! Wat zal er met mij gebeuren, wie zal het weten, jij? ik niet! Wat zal er met jou gebeuren, wie zal het weten, jij? ik niet! Wie zal er nog aan mij denken als ik dood ben, wie zal het weten, jij? ik niet! Wie zal nog aan jou denken als je dood bent, wie zal het weten, jij? ik niet!
Ik vraag me zo vaak af: "Wie ben ik eigenlijk?" Was ik maar nooit geboren dan had ik die misstap nooit gemaakt. Het is het ergste wat mij is overkomen.
Ik vraag me zo vaak af: "Wie ben ik eigenlijk?" Ben ik dan toch geboren om deze misstap te begaan? Wat mankeer ik eigenlijk?
Ik vraag me zo vaak af: "Wie ben ik eigenlijk?" Is er nog wel plaats voor mij in deze toch wel harde maatschapij of hoor ik er niet meer bij?
Ik vraag me zo vaak af: "Wie ben ik eigenlijk?" Ik weet niet meer wat ik moet denken, straks weer alleen er voor te staan. Het is moeilijk en behoorlijk zwaar.
De traan over mijn wang en de glimlach op mijn gezicht. Mijn hart nog een beetje bang, maar mijn ogen op jou gericht.
De pijn die ik heb doorstaan en de dingen die ik moet verwerken. Met één blik in jouw ogen kan ik alles weer helemaal aan. Door jou zal ik weer aansterken.
Als ik het geluk even niet meer kan voelen en mijn hoofd weer eens helemaal leeg is zorg jij er elke keer weer voor dat ik even kan afkoelen. Door jou loopt het niet elke keer meer mis.
Ik wil je bedanken voor alles wat je doet en even zeggen dat ik je heel erg mag. Je prijzen op jouw doorzettingsvermogen en moed. Je bedanken voor mijn lach!
Mijn vrienden zijn als hoedjes van papier. Als oude bladen en kranten Uitgewaaid in weer en wind. Enkel restanten... Die je soms in oude steegjes vindt. De ene daar, de andere hier. Glitter kun je niet meer zien. Dat hoeft ook niet, misschien. Hun huiden zijn als vergane pelzen. Nauwelijks nog te omhelzen Of knus en warm te omvatten. Mijn Vrienden zijn over de Zee. De Meester kwam hen onverwacht jatten. Zo doods als een pier. Morsdood in avondrood! Opengevouwen, onbehouwen in riolen. Ik... Ik wilde toen niet mee. Toch blijven hun maskers dolen Diep in mij, in mij verscholen.
In de wacht van de nassende maan regent het groene kaas aan dijken op slijm. Een kraaiende hond weet van vlijmende riolen. Buiten waar de boom hakt schijnt een ijskoude zon uit sportieve overwegingen.
Zeg dat uit oorverdovend zwijgen rode kelen groeien & het is nog bijna te laat om vroeg op te staan. Wil je winnen win dan mee maar je had moeten willen komen, niet dat je te laat bent maar we zijn al klaar dus ga waar geverfde mensen gaan.
Varanen slurpen door St. Paul en werpen vreemde hobbys af. Zeg nog één keer zeg maar en krijg dan zeg maar flink de klere, vraag nog één keer of en verder stilte en of je dan maar dood kan vallen bij wijze van uiteraard, van wijzen bij
Het wordt koud in de gebouwen waar de bedden zijn gaan slapen op gegoten muren van beton, vier, een vloer en boven buren die de godganse dag in al die muren gaten boren. Verraden geraas in de zak, einde ligt naast begin, ergens in het midden bij de waarheid.
Jij was al groot en ik was nog klein. Toen speelden we wolfje en jij mocht hem zijn. Ik liep en ik liep, ik liep naar de top. Maar jij was er eerst en at mij toen op.
Als je maar wist dat ik van je hou. Als je maar wist dat er geen leven is zonder jou. Als je maar wist dat ik je vertrouw. Dat je maar wist ik blijf je trouw. Het is zo... ik wil alleen jou. Als je maar wist een persoon onbemind. Als je maar wist dat ik alleen jou wou.. Als je dat maar wist.
Meer nog dan een ochtendzoen heb ik s morgens moed vandoen. Wakker worden is geen kunst. Dat gaat. Van kwaad is beddengoed zich niet bewust en koude slaapt niet graag onder een deken. Het is de mat die met de wereld vergeleken veel te klein is als begin, en zelfs, met mij er middenin, een beetje knelt. Ik aarzel lang, rechtop in bed, bedenk dat net als ja of het het woordje bang vaak in mijn dagboek staat, maar dapper is mijn broer en zelf ben ik een held. Dat helpt.
Opstaan is de kunst. Meer dan een paar ochtendzoenen heb ik nood aan stoute schoenen.
Verleid me, verstik me, pak mn vrijheid af. Bemin me, beperk me, ga je gang, ik ben laf.
Je wil samensmelten, - een onnozel idee - Maar ik ben romantisch, ik ga dr in mee
Kneed me en knecht me, wees lief en gemeen. Gun me de plek van het blok aan je been.
Als jij mijn vrouw bent, ben ik je man. Dan vechten we samen, voor dat wat niet kan.
We doen nóg meer water bij onze wijn, totdat er alléén nog maar water zal zijn. Helder maar smaakloos, geen kleur meer, geen gloed, zo leven we samen, de dood tegemoet.
Weg met de eenzaamheid, leve de sleur, jaloezie, irritatie, gesprekken, gezeur. De liefde geeft hoop, de liefde heeft zin, de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in.
Steeds dezelfde fouten, steeds dezelfde pijn. Bijna net zo gruwelijk, als helemaal alleen te zijn.
Misschien is het deze keer anders, misschien is het deze keer waar. Is alle wijsheid van de wereld maar een fout, ik wil het graag geloven, want ik houd zoveel van haar.
Het spel is weer begonnen, ik zit er midden in. Verslaafd als een verslaafde, verzetten heeft geen zin.
Ik kan alleen verliezen, mijn hart en mijn verstand. De liefde laat pas los, als ze is opgebrand.
Dan ben je weer jezelf, alleen en onbemind. Maar volwassen en verstandig, totdat het weer begint.
Omdat de dood thans als iets zeer slechts wordt beschouwd, zal het doodsritueel steeds schraler worden, tot de ideale regeling een ophalen door de gemeentelijke reinigingsdienst zal zijn. Zo ver is het nog niet, maar het staat wel op het programma.
Hoe bij het ontwaken je lichaam in daagse eenvoud een publieke plaats is, een zonbeschenen marktplein dat werelden draagt, zich overweldigend uitvouwt en koopwaar uitstalt, hoe ik dan stiekem verdwijn
in ochtendrumoer, aan meloenen ruik en een druif meepik, volwaardig het spel van vraag en aanbod meespeel, slinks met vervalste prijskaartjes schuif, persoonlijk en vrij van gewetensbezwaren de strot
oversnijd van de meest enthousiaste mededingers, hoe ik vermoedens uitstuur als een doodseskader van schaduwen, Assassijnen met lange vingers, een gapende oogwonde en een mond vol ijswater,
hoe de hebzucht langs je heen glijdt als een stiletto, hoe de kruimels resten, hoe de duiven landen: zo.
Bestaan kan iedereen. Er zijn vraagt moed. En wat de dichter doet is pleiten voor het een. Hij wil zijn leven niet door wekkers laten leiden of als een hond onthouden dat hij kan slapen tot het rinkelt naast zijn oor. Hij bauwt niet na wat hij soms uit een mond hoort vallen op tram acht, of met een zwarte kwast over een smoel geschreven ziet. Zelf houdt hij niet van vlekken maken, maar als het bot moet stelt hij dingen scherp zodat het snijdt. Hij woelt en spit graag, graaft de scherven uit de klei, haalt het beste wat er is naar boven, ook al weet hij dat er daardoor naast zijn hart een stem blijft jeuken, maar ach zo gaat dat als de dingen moeilijk worden en je bereid bent met een pen van krijt of kool te schrijven. Hij is het best geplaatst om iets over de gum te zeggen, omdat hij als geen ander weet hoe leeg het is als hij het blad omslaat, hoe snel de fout, maar ook hoe klein en hoe verlamd een hand van angst. En daarom juist blijft hij in potlood denken, want dat is volgens hem het wezen van er zijn.
Wanneer de hemel zijn loden grijs met haar groen verzoent Ontwaart de dichter de doler op drift. Zijn kin geheven Met windkracht zeven die de regen striemt in zijn gezicht
De zee stort haar golven op het vlakke land van zand Terwijl de dichter op haar metrum danst. De doler fier Op zijn pier diep in zee, een toren vurig aan land
De loden lucht drinkt zwarte inkt en Luna sommeert Neptunus al die schuimbekkend en drietand in de hand Uit het water rijst, zijn zeemeermin de rug toekeert
Dan dicht de doler, dan dwaalt de dichter Dan rijmen zij erbarmelijk maar dichter Waren geen twee dan zij aan zee
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING?? De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst. - Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"? Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"? Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
