Dit huis en de volledige rij tot aan de Half-Maartstraat was eigendom de Sint-Geertrudisabdij, die deze huizen verhuurde.
Op de oudste foto, genomen omstreeks 1910 zien wij het winkeltje van Mevrouw Keyenberg - Lamot, de "Papeterie Anglaise", waar prentkaarten en papierwaren werden verkocht. Haar man, August, was schilder decorateur. (bron : Leuven weleer - Uytterhoeven)
In nr 92 was een stomerij-ververij, uitgebaat door N. Labarde gevestigd
De verhoging van de achterbouw vond plaats in 1924 (bron : inventaris erfgoed)
In de jaren 30 woonde in het huis nr 90 : Guillaume Volckaerts en Pierre Mathieu , in huis nr 92 : Guillaume Degens (spreek uit De Gèns) en in 94 : Jules Degens met echtg. Beelen en 3 kinderen : Rosa, Paula en Willy.
Guillaume Volckaerts huwde later zijn buurmeisje Paula en in de jaren 50 en 60 vinden wij hen terug aan de overkant, in het Oratoriënhof dat zij uitbaatten tot in de jaren 80.
1949. Voor mij zal de naam Schoeters altijd het begrip "Meubelen" blijven dragen, net zoals voor de meeste Leuvenaars Meublova, Billestraat, Devadder , De Keyzer e.a. synoniem waren voor grote meubelzaken in het centrum.
Wij hadden als onmiddellijke buren de meubelwinkel Schoeters en het was ook in grote letters op de gevel aangebracht "Firma A. Schoeters" (zie foto). De firma was ondergebracht in een gedeelte van het pand, en het rechtergedeelte was een aparte ruimte waar de heer Marant met zijn fietsenwinkel annex café was gevestigd. De Maranten hadden er alleen hun zaak en betrokken een huis in het Klein Begijnhof.
Thans is dit pand een studenthuis geworden en werd de gevel helemaal in zijn oorspronkelijke staat hersteld. Het plakwerk is verdwenen en huisnummer 98 ook.
De advertentie uit de "Passe-Partout" dateert van 1955, twee jaar nadat huis Vounckx-Schievers zich gevestigd had in het centrum, zodat ik niet heb geweten wanneer de meubelwinkel werd gesloten. Aan de advertentie te zien, zou 1955 of 56 het jaar kunnen geweest zijn. Verder onderzoek dringt zich op of misschien kan een van de geïnteresseerde bloglezers mij meer informatie verschaffen.
De Schoetersen gebruikten ook een oud kaartje voor hun gelukwensen. In de jaren 30 woonden er een zekere Pardon en in 1947 Frans Boogaerts en Maria Van Moer (archieven Leuven)
Ik kan mij niet herinneren de heer of mevrouw Schoeters er ooit gezien te hebben .Misschien hadden ze er alleen hun zaak. En over het muurtje, naast het "koerke" viel niet te kijken. Dat was te hoog...
In 1955 is de meubelzaak van Schoeters verhuisd naar de Tiensestraat nummer 49, zelfde advertentie in de Passe-Partout, ander adres.
De eerste brug over de Dijle, achter de Vismarkt, kreeg de naam Bogaardenbrug, omdat ze vlak bij het klooster van de gelijknamige orde lag, maar in de XVlle eeuw werd de naam veranderd in "Pont-des-Oratoriens of Oratoriënbrug, om dezelfde reden en wegens de wisselende kloosterorde (Ed. Van Even)
Aan gene zijde van de Dijle was het bierkranenfabriek van de Heer Jules Ons gevestigd. Recht hiertegenover, in nr. 88 woonde de Heer Lebbe, tandarts, samen met zijn vrouw, Josée Ons, dochter van Jules en hun gezin.
Vriendinnetjes uit de Mechelsestraat (eind jaren 20)
Marie Jeanne Schievers (Leuven 1915), enige dochter van Jean Marie Schievers en Amélie Vandersmissen , die toen een behangerswinkel openhielden in nummer 116 (het zevende gebod) was zeer goed bevriend met Marie Josée Ons, dochter van Jules Ons, welbekend fabrikant van bierkranen en andere cafébenodigdheden (het woord HoReCa moest nog uitgevonden worden).
Vader Ons (en familie) was in die tijd gedomcilieerd in de straat op nr. 86, naast het hoekhuis tegen de Dijle, en aan de overkant van de straat, nummer 109, had hij zijn fabriek..
Josée Ons vestigde zich later, samen met haar man, tandarts Henri Lebbe in nummer 88, net tegenover de fabriek, tegen de Dijle aan. Dit huis werd waarschijnlijk in de jaren 30 gebouwd.
Zij hadden drie kinderen , Guy, Paul en Susanne Ons, waar ik alleen de twee jongens van heb gekend.
De eerste tandarts, waar ik ter controle ging was Henri Lebbe, en ik ben daar ook een paar maal mogen gaan spelen en zij bij ons.Van het dochterje Susanne herinner ik mij niets. Misschien is die later veel later geboren. Eind 52 heeft mijn familie de Mechelsestraat omgeruild voor het centrum en heb ik niets meer van die familie gehoord... tot vele jaren later. Maar dit doet hier niets ter zake.
Sint-Gertrudiskerk voor en na de bombardementen van mei 44
Tijdens de bombardementen verbleef vader Louis Vounckx in de Mechelsestraat 102. Moeder Schievers haar ouders en kinderen Jean Louis (°41) en Willy (1944) waren gevlucht naar haar schoonzuster, de familie Willy Van Bol - Anna Vounckx, Paul-Malustraat 3 in Hoeilaart. De kans dat daar gebombardeerd werd was klein, omdat er toch alleen maar fruitteelt, i.h.b. druiventeelt beoefend werd. Wie zou "het glazen dorp" bombarderen ? Tijdens de bombardementen verschool Louis Vounckx zich, samen met de kinderen van de familie Wolfs (de fotografendynastie) in de kelders aan de overkant, in het huis van Vanderelst. (dixit Louis) De 10 geboden bleven overeind. De huizen voorbij het bruggetje,aan de Pereboomstraat, de Mechelsestraat en de Halfmaartstraat werden verwoest. Er vielen slachtoffers. Na de bombardementen ging Louis samen met enkele vrijwilligers de kostbaarheden uit de verwoeste kerk redden; Het prachtige koorgestoelte was helemaal verwoest en zou pas terug in zijn oude glorie herrijzen in 1954.
De familie Schievers-Vandersmissen verbleef van 1924 tot 1939 in de Mechelsestraat nummer 116 (7e gebod).Zij verloor een groot deel van haar vermogen door het failliet van de Bank van de Boerenbond gedurende de crisis in 1934. In 1936 verliet Marie Jeanne Schievers, de enige dochter, haar woonst om met haar man, Louis Vounckx, in de Constantin-Meunierstraat te gaan wonen. In 1939 namen zij de zaak over en vestigden zich, samen met haar ouders in nummer 102, waar ze een nieuwe oorlog zouden meemaken alsook twee kleinkinderen, waaronder schrijver dezes.(1941-1944). In 1949 vierden Jean en Amelie met heel de buurt hun gouden bruiloft, en het is van deze datum dat ik probeer een momentopname van de straat te maken.
Terug naar het verleden : Mechelsestraat 102 1939-1952
Een droom kwam uit. Heel mijn leven wenste ik mijn geboortehuis nog eens te betreden. Nu kreeg ik toevallig, zei het heel even, de kans. En toen ik het achterkoerke betrad leek het of de tijd had stilgestaan. Daar was zo goed als niets veranderd sinds ons vertrek in 1952. Het huis scheen verbouwd te zijn, maar het binnenplaatsje, waar wij als kind hadden gespeeld, waar ontelbare foto's waren genomen, was ongewijzigd. Hier woonde Jean Schievers, behanger- garnierder met zijn vrouw Amélie, met zijn dochter Marie-Jeanne en zijn schoonzoon Louis Vounckx vanaf 1939 tot 1952. Hier werden mijn broer (1941) en ik (1944) geboren. Misschien was het niet de mooiste tijd, maar ik had toch de indruk dat ik de mooiste dagen van mijn leven hier beleefde. Ik behoud en koester deze illusie...In 1953 verhuisde de familie en de zaak naar het stadscentrum. En het zou nooit meer worden wat het geweest was.
Mechelsestraat 149 : net naast de Quadebrug, richting Keizersberg, verwoest tijdens de bombardementen van 1944
Het eerste gebod : Waar ik in 1950 mijn eerste tijdschriftjes kocht, tevens snoepwinkel, schoolgerei en klein speelgoed en huisgerei.De dame, die deze winkel uitbaatte heette Jeanne Saelens. Ik herinner mij een klein, donkergekleed ouder dametje, maar een kind van zes kan moeilijk de leeftijd van volwassen mensen bepalen. Voor hem zijn alle volwassenen oud. In die tijd woonde er ook ene Guillaume Vanwijngaerden. ( haar echtgenoot ?) op dit adres. ( Gegevens stadsarchief Leuven)
Hoek Halfmaartstraat Mechelsestraat voor en na mei 1944
Tussen 1920 en 1930 verbleef het gezin Schievers-Vandersmissen in de Mechelsestraat nr. 132. Daarna verhuisden ze naar nummer 116. Hun vroegere woonst werd volledig verwoest. Op de hoek komt later het huis van apotheek Vandelaer, nog steeds hier gevestigd in 2011.
Mechelsestraat 116 Leuven 1929 Familie en vrienden op bezoek
Poseren voor de behangerswinkel van Jean ... Het was 1929 en waarschijnlijk grote vakantie, want daar was veel bezoek. Marie Jeanne Schievers (midden, met hand tegen haar hoofd) had haar vriendinnetje Augusta Helsen uit Bouwel (vooraan 3e van rechts) op bezoek. Augusta Helsen (1914 - 2008) was de dochter van de burgemeester-onderwijzer van Bouwel en nu en dan ging Marie-Jeanne daar met vakantie. Augusta studeerde in Heverlee bij de nonnen van het Heilig-Hart en zou later lerares in Antwerpen worden. Zij is nooit gehuwd. Verder van links naar rechts : Maria Noppen (tante Hortense), naar het schijnt een zeer mooie vrouw in haar tijd, gehuwd met Eduard Vandersmissen (Herent 1893-Brussel 1966) Zij hadden een zoon : Pierre (Pierrot) Vandersmissen, de kleine jongen vooraan, die later helemaal zou "verbrusselen".De persoon naast tante Hortense is onbekend, daarnaast Jean Marie Schievers, behanger en zijn vrouw Amelie Vandersmissen, nicht van Eduard. Eduard is de man met de wuivende haarbos en de snor. Rechts van Gusta, met de hand op haar arm, is Jeanne Vandersmissen, een andere nicht van Amelie (grootmoeder) en daarnaast hoogstwaarschijnlijk haar (aanstaande) echtgenoot Henri Van Etterijck (Heverlee 1908-Leuven 1991). Jeanne Vandersmissen (Jeanne Smis genoemd) heeft gedurende jaren schoongemaakt voor de familie. Hun dochter Lucie Van Etterijck is nog steeds actief als zaakvoerster van ijskreemproductie en ijsronde "Popeye", gevestigd in Kessel-Lo en zo populair dat zelfs iemand op facebook een site voor haar heeft opgericht. De man achteraan in de deuropening is mij onbekend.
Ik vond Augusta terug dankzij internet. Heel haar leven heeft moeder Marie Jeanne gevraagd om Augusta nog eens gaan op te zoeken, maar het is er nooit van gekomen. Via internet vond ik een aanvraag van ene Augusta Helsen voor het Rusthuis RVT De wijngaard. Ik schreef een emailtje en kreeg het volgende antwoord : Geachte Heer, Inderdaad, Gusta heeft bij ons in het rusthuis verbleven, maar zij is spijtig genoeg op 24 augustus 2008 overleden. Ik kreeg een adres en telefoonnummer van een van haar vele nichten en vernam aldaar dat er ernstige ruzie in de familie is gekomen i.v.m. de ongehuwde nicht Augusta, ,alsook de rest van haar levensverhaal.
Vaarwel Augusta. Je hebt je vriendin een jaar overleefd.
Het einde van de eerste drie geboden in de Mechelsestraat te Leuven
Het einde van het 1e tot het 3e gebod (nrs 128-126-124) in de Mechelsestraat te Leuven
Op 4 april 1967 ontplofte bij drogist Thiry een onbekende hoeveelheid benzine, waaardoor de huizen 126 en 124 volledig in de vlammen gingen. Het mooie hoekhuis, nummer 128, gekend als "Het Eerste Gebod" bleef overeind. Men heeft echter geen poging ondernomen om deze interessante renaissancegevel te bewaren. Men heeft het pand verder laten verkommeren en in de loop van de jaren 80 is dit gebouw dan ook ingestort. Pas in de tweede helft van de eerste decade van deze eeuw heeft men er een nieuw gebouw opgetrokken, een verre imitatie van wat het ooit was. Weer een schitterend voorbeeld hoe onze architecturale erfenis moet wijken voor andere belangen. En de firma Thiry verhuisde naar de overkant van de Mechelsestraat met doorloop naar de Halvestraat via een aangelegde overkapping van de Dijle.
Dit huis in de Mechelsestraat behoort tot een reeks van tien huizen (nrs 110 tot 128) genaamd "De Tien Geboden" die gebouwd werden door de Sint-Gertrudisabdij in de 16e eeuw. Tussen 1924 en 1939 werd het huis bewoond door Jean Marie Schievers en zijn gezin. Jean Marie was "behanger - garnierder" , zoals zijn vader en enkele broers en neven. Hij vernieuwde matrassen, verhuurde rouwkapellen, legde vloerbekleding, verkocht en hing gordijnen op, ging mee behangen met zijn "gasten" en vervoerde zijn werkgerei met een stootkar, waarvoor hij zelfs een verzekering had lopen. .
Achteraan boven : Jean Marie Schievers," tapissier - garniseur" en rechts van hem op de foto : AmelieVandersmissen (Herent 1879 - Leuven 1953), zijn echtgenote.De militair-vliegenier is Leopold Van Minsel (Beauvechain 1901-Tienen 1983) Hij is de neef van Amelie Vandersmissen, wiens moeder een Van Minsel uit Winksele is. Uiterst links zijn echtgenote : Marie Ghislaine Cornelie Coremans (Tienen 1904-1994) dr. van de fotograaf : Jules Edmond Coremans (Tienen 1878-1959) en echtg. Pauline Marie Louise Dewijnants (Tienen 1883-1981)
, helemaal achteraan.s.
De dame vooraan is ene Maria Coremans uit Tienen, modiste, nicht van Jules Edmond Coremans.Van deze persoon zijn geen verdere gegevens gekend maar zij was steeds aanwezig bij familieuitstappen.Links : Marie Jeannette Elisabeth Schievers, (Leuven 1915-Bertem 2007) enige dochter van Jean en Amelie. De foto werd genomen in 1930, waarschijnlijk bij een of andere kermis.
Terug naar het Walslandt In 1955 bezocht ik het krantenwinkeltje in het hoekhuis en zag daar voor het eerst een verongelukte acteur op de kaften van de tijdschriften : James Dean. Ik had toen nog nooit van hem gehoord. Ik was ook maar 11 en die sensatie- en filmblaadjes waren verboden lectuur voor de beschermde ziel van het kind. (Remember de schoolstrijd "Voor de ziel van het kind" en "A bas Collard" in 1956.) Vandaag, 24 maart kocht ik in het krantenwinkeltje, nr 134, Sint Geertrui Krantenshop van de heer Guillaume, beter bekend als Luk Van Kessel, verdienstelijk muzikant en zanger uit de jaren 70 en 80,"Het Laatste Nieuws" met op de frontpagina het overlijdensbericht van de beroemde filmvedette Elizabeth Taylor (1932-2011). Om de kring rond te maken begaf ik mij terug naar mijn vroegere krantenwinkel en liet ik een paar fotootjes maken door een voorbijganger. Deze dag zal mij nog meer heugen omdat door een verkeerde beweging, mijn splinternieuwe toestel, dat ik net uit aan 't proberen was, op de straatstenen terecht kwam. Gelukkig is er alleen maar een deukje en een kras, en schijnt het apparaat nog prima te werken. Ik heb het plaatje "En rodage" (alleen bekend door de oudere generatie) iets vlugger mogen verwijderen. James Dean 1955 - Liz Taylor 2011 en de krantenwinkel in de Mechelsestraat : de cirkel is weer rond.
Mechelsestraat 147 : Het Walslandt.
Barokke voorgevel. Een venster werd verbouwd tot tweede voordeur in de twintigste eeuw.
In de twintigste eeuw vond men er een café "In de oude Raap", de beenhouwerij J.B. Dormaels (1929) en in 1953 werd het een krantenwinkeltje, dat verhuisd was van het overstaande hoekhuis, Het eerste Gebod".
In 1978 kreeg de krantenwinkel de benaming "Het Pupegaeltje".
Ik vergeet nooit dat ik de tijdschriften zag liggen, die de dood van James Dean aankondigden. Dat was ook de eerste keer dat ik over James Dean hoorde (8 februari 1931- 30 september 1955). Eind 1952 waren wij verhuisd naar het stadscentrum, maar om te gaan zingen bij de Benedictijnen op de Cesarsberg moest ik te voet , of per bus, van de Vanderkelenstraat naar de "Boelenberg". Zo passeerde ik soms nog langs mijn oude buurt.
De huizen vanaf de hoek van de Halfmaartstraat en de Mechelsestraat bevond zich een geheel van van huizen, genaamd "De Tien geboden", vanaf nr 110 tot 128, het thans vervangen hoekhuis, dat drie huizen vervangt, waarvan er een door brand werd verwoest in 167 en waarvan het hoekhuis werd vernietigd door gebrek aan onderhoud en nalatigheid. Het nieuwe hoekhuis uit 2009 wordt de drie geboden genoemd maar heeft geen enkele historische waarde meer. Het best bewaarde is nr. 110 " Het Tiende Gebod" waarvan alleen de begane grond wat werd aangepast in de XXe eeuw. In nr 116 en 118 werden de kruiskozijnen verwijderd en verbouwd in de twintigste eeuw. Het is in de 116 dat de familie Schievers zal verblijven tot 1939 om vervolgens te verhuizen naar nummer 102, dat tot 1900 een trapgevel had maar verbouwd en bepleisterd werd in de twintigste eeuw. (Bron : Bouwen door de eeuwen heen - architectuur deel 1 1971 en Straten en huizen van het oude Leuven - Alfons Meulemans 2004)
Eens stukje Mechelsestraat en een stukje geschiedenis van een buurt te Leuven, in zoverre dit nog te achterhalen valt. De periode situeert zich tussen 1900 en 1953, wanneer Jean Schievers er zich vestigde als behanger - garnierder totdat de ganse familie, kind, schoonzoon en twee kleinkinderen verhuisden naar het stadscentrum eind 1952, in de Vanderkelenstraat 8, waar de zaak zou blijven tot 1971 . Maar dat is een andere geschiedenis. De foto vanuit de Halvestraat is uniek : toen de molens van Dreyfus werden afgebroken om plaats te maken voor appartementsgebouwen, kon je de Mechelsestraat bewonderen van "Tortoore tot Sint Gitrui"
Ik ben Willy Paul Vounckx
Ik ben een man en woon in Leuven (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 07/03/1944 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Familie- en algemene geschiedenis, architectuur, oud Leuven, fotografie, muziek.
Kleinzoon van Jean Marie Schievers en Amelie Vandersmissen, zoon van Marie-Jeanne Schievers uit Leuven en Ludovicus Gui
