My friend, I'll say it clear I'll state my case of which I'm certain
I've lived a life a life that's full I've traveled each and every highway
Regrets, I've had a few But then again too much to mention
I did what I had to do and saw it through without exemption
I planned each charted course each careful step along the byway
Yes there were times, I'm sure you knew When I bit off MORE than I could chew BUT through this all, when there was doubt, I ate it up & spit it out I FACED IT ALL, I STOOD TALL
I've loved I've laughed and cried I've had my fill My share of losing
BUT now, as tears arise I find it all NOT so amusing to think I did all that and may I say, not in a shy way
For what's a man, What has he got, If not himself, ...
To say the things he truly feels And not the words of one who heals
Thuis, na de (weeral) hevige ruzies van gisterenavond, is het windstil ... Er wordt zlfs niet gesproken tussen ons en de kinderen waren opvallend rustig. Ik vind nochthans hetgeen thuis regelmatig gebeurt niet goed voor hen. Enfin, voor mij was vanavond eens even goed, stilte ... geen lawaai ... rustig !
Ik ben vanavond even in slaap gevallen in de Divan en ga hier later ook verder slapen ... Zelfs voor volgende dagen ben ik dit van plan (een soort scheiding van tafel en bed) ... Er werd gezegd dat een soort Time-Out voor ons, even volledig apart wonen, ook goed kan zijn, MAAR daar voor mij de maat vol is, de emmer zelfs overloopt wordt dit definitief ...
Als ik het huis thuis verlaat, wel dan blijf ik weg ... We zouden ook zo'n vrij lange time-out kunnen instellen, zodat huis en inboedel niet moet verkocht worden ten gevolge van een scheiding, MAAR financieel zal ik dit niet aankunnen, en mijn huis betalen en ergens huren ...
Can somebody please tell me what's worth to live for ???
'Cause I don't see it anymore,
Maybe I'm too blind to see ??? Mensen met ongeneeslijke ziekten vechten ervoor, anderen zien overal zonneschijn, MAAR is het steeds de moeite waard om te (over)leven ??? Als er geen vreugde meer is rondom jouw, geen liefde, geen begrip, Als je twijfelt, je niet meer goed voelt, Moet alles dan nog verder ? Please tell me why ? Give me a reason to live !
Samenleven .... Living together ... Vivre ensemble
It's a contract ... An agreement BUT ... Een contract ... Overeenkomst MAAR ...
Soms komt men tot de vaststelling dat het niet meer kan ... Wat men ook probeert ... Het gaat niet meer ... Beschuldigingen ... Er wordt steeds op mekaar geschoten (figuurlijk), Ruzies, geen enkele lieve woorden meer, geen knuffels, enkel bevelen, wantrouwen, ... Dit wordt moeilijk ! Als je dan toch eens vraagt om terug te denken aan het verleden, hoe we elkaar ontmoet hebben ... Dan worden er enkel de slechte dingen bovengehaald, de ruzies, ... AAAAUUUUW !
Hoe lang kan ik dit nog uithouden ? Hoezeer ik ook aan mijn kinderen denk, het wordt mij zwaar, te zwaar ... Ik ga eraan kapot ...
Voor degenen die wensen te reageren op mijn Blogs ...
Mensen kunnen ANONIEM reageren op mijn blogs, HOE?
Je kunt een nieuw e-mail adres (onbetekenend) aan maken via LIVE.BE of via HOTMAIL.COM (bijv. DoetErNietToe.be, ...) ...
Als je mijn blogs bekijkt, kun je nadien commentaar toevoegen via de link e-mail aan de rechterzijde van mijn Blog ... Gewoon jouw ANONIEM e-mail adres gebruiken en doen ...
Ik wil niet gecommandeerd worden, behandeld worden als een kind, een achterlijke, een handicap ...
Vandaar dat ik nu Directeur ben denk ik ...
Maar thuis ... een Hell huis,
Er wordt gevraagd waarom ik niet slaap, wel ik ga toch niet steeds openlijk ruzie maken ...
WANT veel ligt aan hoe het er thuis om gaat ... Met 2 kinderen die ASS hebben, mijn echtgenote die steeds schreeuwt ...
En die nu ook nog voorstelt voor medicatie voor mij om te slapen ... of zelfs aparte bedden ... Waarom dan niet volledig apart wonen ... Ik heb reeds met haar hierover gepraat, maar dit lijdt steeds tot ruzie ...
Zij zegt dat zij alles goed bedoelt, dan kan wel zo zijn hoor, maar vraagt zij soms ook eens naar mijn mening, hoe ik dat zie ... en als ik dat toch wil zeggen ... wel dan loopt de spanning op ... en boem weeral ruzie !
Zoals in het boek 'Partners in Autisme' komt dit blijkbaar heel veel voor tussen zulke koppels, 1 met autisme en 1 zonder ...
Al begrijp ik mijn anders zijn (nog) niet helemaal,
heb ik het voorrecht en het geluk begeleiding te krijgen ...
Mijn begeleidster behandelt mij als een persoon (al weet ik wel én moet ik dit leren aanvaarden dat ik een client/patient be),
ik ben blij (al druk ik dit niet steeds zo uit) met de steun die ik krijg,
ook denk ik dat zij mij (redelijk) goed begrijpt,
zonder te wijzen op gebreken, is zij een luisterend oor,
daar er momenteel nog veel op mijn lever ligt, komt alles los als ik bij haar ben, spuw ik mijn gal uit, AL zou ik rekening moeten houden met de persoon die mij wilt helpen ... Het is soms moeilijk voor mij EN Chapeau zegt men in het Frans, zij aanvaardt mij (Dank U A.),
Ik denk (en ben ervan overtuigd) dat ik nog veel kan leren van haar,
Wij kunnen ook gewoon samen een babbeltje slaan, raar maar vroeger, buiten mijn werkcollega's om, zou dit veel langer duren alvorens ik dit kon !
Ik weet het, ik lig nog veel in de war, een beetje onbegrip, nog steeds niet volledig aanvaarden,
Hoe zien anderen ons ? Zijn wij de 'Aliens' onder de anderen ?
Ik vraag me veelal af (en pieker er veel over), hoe zien anderen ons ? Hebben zij medelijden ? Vinden zij ons onbehulpzaam ?
Herkennen de anderen de verschillen ? Zien zij dat wij verschillend zijn en hoe ?
Na het lezen van de boek 'Partners in Autisme', begrijp ik er nog minder van ...
Ik heb verschillende situaties gezien, sommigen herkend, MAAR hoe kan men 1 stempel zoals AUTISME of ASS zetten op zovele verschillen ???
Ik verklaar mij nader:
De ene is associaal, zoekt geen contact; De andere is dan weer heel sociaal (leidt zelfs een groot bedrijf) De ene is zeer emotioneel ... De andere mist emoties, ....
Onbegrijpelijk allemaal voor mij ...
EN wat is echter dan het normale functioneren ... Soms zie ik niet zo'n groot verschil tussen mij en de anderen !
Ik herken oof stereotiepe gedragingen bij normale mensen, oa ook bij mijn begeleidster (weeral Sorry A.) ;
Anderen gebruiken technieken, tips die aangeleerd zijn (maar deze pas ik ook toe en kan ik ook toepassen), zoals: Knikken; Een zin herhalen met eigen bewoordingen en vragen of dit goed zit Een persoon aankijken bij een gesprek, maar niet staren Geen confrontatie aangaan (dus ook niet recht tegenover iemand zitten) enz.
Days and hours can look endless, minutes like years ... When everybody is on holiday, and all work/projects are froozen !!! In political environments (public sector), froozen projects happens a lot, BUT what if this was your work, your responsibility
You could than simply stay at home ... I can alreadt arrange a lot of my time, BUT sometimes you need to be present, to show your nose ...
BUT what the heck am I doing here, why am I paid for ... to blog, to look internet, but no talking ... AND believe my salary is pretty high, since I'm Director ... WHAT A SHAME ... But I've not choosen for this ...
VOOR JOU ... A
Ik verklaar mij nader:
De ene is associaal, zoekt geen contact;
