Thuis, na de (weeral) hevige ruzies van gisterenavond, is het windstil ... Er wordt zlfs niet gesproken tussen ons en de kinderen waren opvallend rustig. Ik vind nochthans hetgeen thuis regelmatig gebeurt niet goed voor hen. Enfin, voor mij was vanavond eens even goed, stilte ... geen lawaai ... rustig !
Ik ben vanavond even in slaap gevallen in de Divan en ga hier later ook verder slapen ... Zelfs voor volgende dagen ben ik dit van plan (een soort scheiding van tafel en bed) ... Er werd gezegd dat een soort Time-Out voor ons, even volledig apart wonen, ook goed kan zijn, MAAR daar voor mij de maat vol is, de emmer zelfs overloopt wordt dit definitief ...
Als ik het huis thuis verlaat, wel dan blijf ik weg ... We zouden ook zo'n vrij lange time-out kunnen instellen, zodat huis en inboedel niet moet verkocht worden ten gevolge van een scheiding, MAAR financieel zal ik dit niet aankunnen, en mijn huis betalen en ergens huren ...
Can somebody please tell me what's worth to live for ???
'Cause I don't see it anymore,
Maybe I'm too blind to see ??? Mensen met ongeneeslijke ziekten vechten ervoor, anderen zien overal zonneschijn, MAAR is het steeds de moeite waard om te (over)leven ??? Als er geen vreugde meer is rondom jouw, geen liefde, geen begrip, Als je twijfelt, je niet meer goed voelt, Moet alles dan nog verder ? Please tell me why ? Give me a reason to live !
Samenleven .... Living together ... Vivre ensemble
It's a contract ... An agreement BUT ... Een contract ... Overeenkomst MAAR ...
Soms komt men tot de vaststelling dat het niet meer kan ... Wat men ook probeert ... Het gaat niet meer ... Beschuldigingen ... Er wordt steeds op mekaar geschoten (figuurlijk), Ruzies, geen enkele lieve woorden meer, geen knuffels, enkel bevelen, wantrouwen, ... Dit wordt moeilijk ! Als je dan toch eens vraagt om terug te denken aan het verleden, hoe we elkaar ontmoet hebben ... Dan worden er enkel de slechte dingen bovengehaald, de ruzies, ... AAAAUUUUW !
Hoe lang kan ik dit nog uithouden ? Hoezeer ik ook aan mijn kinderen denk, het wordt mij zwaar, te zwaar ... Ik ga eraan kapot ...
Voor degenen die wensen te reageren op mijn Blogs ...
Mensen kunnen ANONIEM reageren op mijn blogs, HOE?
Je kunt een nieuw e-mail adres (onbetekenend) aan maken via LIVE.BE of via HOTMAIL.COM (bijv. DoetErNietToe.be, ...) ...
Als je mijn blogs bekijkt, kun je nadien commentaar toevoegen via de link e-mail aan de rechterzijde van mijn Blog ... Gewoon jouw ANONIEM e-mail adres gebruiken en doen ...
Ik wil niet gecommandeerd worden, behandeld worden als een kind, een achterlijke, een handicap ...
Vandaar dat ik nu Directeur ben denk ik ...
Maar thuis ... een Hell huis,
Er wordt gevraagd waarom ik niet slaap, wel ik ga toch niet steeds openlijk ruzie maken ...
WANT veel ligt aan hoe het er thuis om gaat ... Met 2 kinderen die ASS hebben, mijn echtgenote die steeds schreeuwt ...
En die nu ook nog voorstelt voor medicatie voor mij om te slapen ... of zelfs aparte bedden ... Waarom dan niet volledig apart wonen ... Ik heb reeds met haar hierover gepraat, maar dit lijdt steeds tot ruzie ...
Zij zegt dat zij alles goed bedoelt, dan kan wel zo zijn hoor, maar vraagt zij soms ook eens naar mijn mening, hoe ik dat zie ... en als ik dat toch wil zeggen ... wel dan loopt de spanning op ... en boem weeral ruzie !
Zoals in het boek 'Partners in Autisme' komt dit blijkbaar heel veel voor tussen zulke koppels, 1 met autisme en 1 zonder ...
Al begrijp ik mijn anders zijn (nog) niet helemaal,
heb ik het voorrecht en het geluk begeleiding te krijgen ...
Mijn begeleidster behandelt mij als een persoon (al weet ik wel én moet ik dit leren aanvaarden dat ik een client/patient be),
ik ben blij (al druk ik dit niet steeds zo uit) met de steun die ik krijg,
ook denk ik dat zij mij (redelijk) goed begrijpt,
zonder te wijzen op gebreken, is zij een luisterend oor,
daar er momenteel nog veel op mijn lever ligt, komt alles los als ik bij haar ben, spuw ik mijn gal uit, AL zou ik rekening moeten houden met de persoon die mij wilt helpen ... Het is soms moeilijk voor mij EN Chapeau zegt men in het Frans, zij aanvaardt mij (Dank U A.),
Ik denk (en ben ervan overtuigd) dat ik nog veel kan leren van haar,
Wij kunnen ook gewoon samen een babbeltje slaan, raar maar vroeger, buiten mijn werkcollega's om, zou dit veel langer duren alvorens ik dit kon !
Ik weet het, ik lig nog veel in de war, een beetje onbegrip, nog steeds niet volledig aanvaarden,
Hoe zien anderen ons ? Zijn wij de 'Aliens' onder de anderen ?
Ik vraag me veelal af (en pieker er veel over), hoe zien anderen ons ? Hebben zij medelijden ? Vinden zij ons onbehulpzaam ?
Herkennen de anderen de verschillen ? Zien zij dat wij verschillend zijn en hoe ?
Na het lezen van de boek 'Partners in Autisme', begrijp ik er nog minder van ...
Ik heb verschillende situaties gezien, sommigen herkend, MAAR hoe kan men 1 stempel zoals AUTISME of ASS zetten op zovele verschillen ???
Ik verklaar mij nader:
De ene is associaal, zoekt geen contact; De andere is dan weer heel sociaal (leidt zelfs een groot bedrijf) De ene is zeer emotioneel ... De andere mist emoties, ....
Onbegrijpelijk allemaal voor mij ...
EN wat is echter dan het normale functioneren ... Soms zie ik niet zo'n groot verschil tussen mij en de anderen !
Ik herken oof stereotiepe gedragingen bij normale mensen, oa ook bij mijn begeleidster (weeral Sorry A.) ;
Anderen gebruiken technieken, tips die aangeleerd zijn (maar deze pas ik ook toe en kan ik ook toepassen), zoals: Knikken; Een zin herhalen met eigen bewoordingen en vragen of dit goed zit Een persoon aankijken bij een gesprek, maar niet staren Geen confrontatie aangaan (dus ook niet recht tegenover iemand zitten) enz.
Days and hours can look endless, minutes like years ... When everybody is on holiday, and all work/projects are froozen !!! In political environments (public sector), froozen projects happens a lot, BUT what if this was your work, your responsibility
You could than simply stay at home ... I can alreadt arrange a lot of my time, BUT sometimes you need to be present, to show your nose ...
BUT what the heck am I doing here, why am I paid for ... to blog, to look internet, but no talking ... AND believe my salary is pretty high, since I'm Director ... WHAT A SHAME ... But I've not choosen for this ...
I need a .... nee geen dollar, maar A HUG / een Knuffel !!! Waarom kan er niet ZONDER BIJBEDOELINGEN knuffels gegeven worden ??? Mama's en papa's knuffelen kinderen, Mensen knuffelen dieren (DIT KAN BLIJKBAAR ZONDER PROBLEMEN),
MAAR
als meisjes/vrouwen mekaar knuffelen = OK, als jongens of mannen mekaar knuffelen = zijn dit homo's ????
Als er tussen man en vrouw geknuffeld wordt, dan zijn dit ofwel gehuwden, verloofden, koppels of minnaars ...
Kan dit gewoonweg niet zonoder bijbedoelingen, zonder sexuele co-notaties ... OK, sex kan leuk zijn, beiden kunnen er van genieten, MAAR als achteraf gewoon terug naast mekaar door geleefd wordt, GEEN knuffels NIETS ... OEI, AI, AUW (You get it !)
Raar maar waar ... Het effect van de diagnose op mijn partner was dat er vanaf toen een quasi volledig gebrek aan vertrouwen naar mij toe is
Geen spelletjes meer met de kinderen zoals voetbal of bal spelletjes, of alles dat niet gewoonweg lezen of bordspelletjes (levensweg, monopoly) of helpen op de computer of eventueel wandelen ...
Niet slecht zou U zeggen, MAAR als vader ???
Zij vermeldt hierbij dat ofwel mijn kinderen kunnen gewond raken ofwel ikzelf ( )
Als wij dit willen uitspreken, gebeurt er steeds een woordenwisseling, zij blijft bij haar standpunt en snapt niet of begrijpt niet dat dit pijn doet !!!
DAAROM VIND IK DAT OOK PARTNERS VAN MENSEN MET AUTISME OF ASS MOETEN BEGELEID WORDEN !!!
Ik heb reeds een overlevingsstrategie van meer dan 40 jaar MAAR anderen ???
Iedereen mag meningen uiten, zeggen wat men graag of niet graag heeft ...
Ook tegen mij mag men zeggen wat men niet graag heeft, kritiek uiten,
MAAR
Wat is moeilijk voor mij ?
Indien iemand beschuldigingen uit waar ik niets kan aan doen ... ZOALS Het is jouw schuld dat ik in deze situatie zit ... En het geval is 'ik was betrokken in een ongeval, werk verloren, ...' Dit is moeilijk voor mij, vooral als ik dit constant moet horen ... Een ander voorbeeld : Doordat ik ASS heb, hebben mijn kinderen dit ook ! Alsof dit een keuze was ... ASS hebben !
Jij begrijpt mij steeds verkeerd ! Als ik iets niet goed begrijp of verkeerd interpreteer, probeer dan aub het anders uit te leggen, heb soms iets meer geduld ...
MAAR
Ik hou wel van FeedBack ... Dit geeft weer hoe ik reageer, hoe ik handel EN hoe het anders kan, verbeteringspunten ...
Volgens mij althans, zouden vele mensen ook deze manier van communiceren moeten leren, niet enkel de mensen in de zorgsector, helpverleners ... MAAR ook familieleden, vrienden, collega's en VOORAL hogere leidinggevenden ...
Ik zie deze fouten veel bij mijn collega's hoger leidinggevenden ... NIET dat ik er last van heb, daar ikzelf hoger leidinggevende ben, MAAR ik plaats me dikwijls in de plaats van de ondergeschikten ... HOE moet dit bij hun aankomen ? HOE voelen zij zich daarbij ?
Ik baseer mij hiervoor op mijn verleden, mijn nu reeds 24jarige carrière ... IK HEB HET HIER HEEL MOEILIJK MEE GEHAD !
er voor mekaar zijn; begrip hebben voor mekaar mekaar respecteren; mekaar steunen; samen lachen; samen plezier maken; samen ideeen, dingen kunnen delen; geen geheimen hebben voor mekaar, maar geheimen die meegedeeld worden kunnen bewaren - Privacy;
Bestaat dit ... is dit enkel fantasie ... droom ik ???
Adapted text from a song that applies to me ... (and I can say futher DREAM ON ...)
How long I've wanted, My dreams to come true; But as it approaches, I can't believe it's true I've tried, yes I did try for a life, yes a life I thought I knew ...
It's a price you've got to pay and all the games you've got to play Makes me wonder if it's worth to carry on
Because it's a game you've got to loose and it's a life you've got to choose and the price is all your life until it's done
Time seems to have frozen But the mind can be fooled And the days as I discover Desiny just can't be ruled
Hard times, yes very hard times for a life, yes a life I thought I knew
Even de achtergrond schetsen alvorens 'to the point' te komen.
Waarschijnlijk wegens mijn aandoening en mijn verbonden gedrag heb ik heel wat pech gehad, werk verloren ... Ik ben gehuwd, sedert 1997, met een buitenlandse (europese) dame ... In het begin verliep alles vrij vlot.
In 2004 verliep alles echter serieus mis ... Ik verloor mijn job in jan2004, heb (weeral) een ongeluk gehad, waardoor verscheidene operaties volgden ...
Financieel begonnen wij het moeilijk te krijgen, daar ik slechts 1,5 jaar op mijn vorige job was en dus geen riante opzegvergoeding kreeg. Wij konden dus niet naar het land van mijn echtgenote gaan om ginds haar familie te bezoeken. Iets na de tragedie in Beslan (sept2044) overleed haar vader. Dit werd mij constant verweten .. 'onze financiële situatie omwille van het verlies van mijn job, mijn operaties omwille van een ongeluk, ...' De situatie verergde echter, totdat wij slechts nog 1 volledige slaapkamer hadden (met bed en kast), de rest slechts matrassen en dozen, thuis binnen slechts 1 kast, 1 kleine tafel en 3 stoelen. De gerechtsdeurwaarders aan de deur waren geen uitzondering. Enfin, hier zijn wij te boven gekomen... MAAR ... eind 2009 heb ik weeral mijn werk verloren ... De situatie om haar moeder te bezoeken in haar land werd bemoeilijkt doordat haar land de Belgische nationamiteit niet aanvaardt, noch erkent wordt ... Eind 2010 sterft haar moeder , weeral verwijten naar mijn hoofd gesmeten ...
Nu to the point ... Iedereen kent wel het cliché vanavond niet schat, ik heb hoofdpijn, ... Wel, is dit enkel een cliché ... Zoals je hierboven reeds kon lezen, zat het ons niet mee. Met als gevolg, geen sexuele betrekkingen ! Als het vandaag de dag toch voor 1x op de maand kan, mag ik hoera schreeuwen ! Soms zelfs 2 maanden geen betrekkingen.
Ben ik dan de persoon die niet-normaal functioneer. Wat ik ook tracht, kadootjes, thuis werkjes opknappen, ... Niets helpt ! Zelfs nadat ik voor haar verjaardag leuke kadootjes gekocht had, wat ik wist dat zij dit graag had en waarmee ze heel blij was .. Toen ik ging om haar te omhelzen, knuffelen ... je denkt er toch niet aan hé, t'is toch zeker niet voor dat hé
Als we dan toch iets hebben, 1 keer op de maand ... Allé, snel hé ... niet te lang ... ik ben moe ... WAT EEN AFKNAPPER
Enfin ik kan zo lang doorgaan, maar ben ook slechts een mens ! Ik verlang soms zo naar een knuffel,een omhelzing,
PIJNLIJK is dit, maar een scheiding kan niet, daar ook onze 2 schattige zoontjes met ASS zitten, en de ene nog erger dan de andere .. EN ik hou van hen
VOOR JOU ... A
Ik verklaar mij nader:
De ene is associaal, zoekt geen contact;
Het effect van mijn diagnose op mijn partner ...
)
Als zij lachen, gelukkig zijn, zeggen papa ik hou van jou, jij bent de beste papa, ... Dan voel ik me O zo gelukkig, blij, goed ... 
Wat is vriendschap voor mij ? 
Forrest Gump
