Afgelopen zondag was ik met VV Volkegem te gast op SK Opbrakel, de ploeg waar ik de 2 afgelopen seizoen speelde. De heenwedstrijd op Volkegem verloren we vrij ongelukkig met 0-1 én ook nu speelde VV een ongelukkige wedstrijd. We verloren met zware 4-1 cijfers al had het helemaal anders kunnen uitdraaien, mochten we onze kansen afgemaakt hebben.... Een steeds terugkerend verhaal dit seizoen.

Een kort verslagje:

VV begon het best aan de partij en Davy Mornie was al dicht bij de openingstreffer maar zijn kopbal ging net naast. Aan de overkant was de eerste grote kans wel bingo, Oudenaardist Tim De Smet klom na een hoekschop het hoogst en de 1-0 was een feit. VV was niet aangeslagen door dit doelpunt en bleef de thuisdoelman aan het werk zetten. Zo moest hij zich onderscheiden op een afstandschot van Christophe Delmaire. De 1-1 hing in de lucht maar het was alweer SKO die op counter de 2-0 kon scoren door die andere Oudenaardist Bert Schietecatte. Meteen ook de ruststand.

Ook in het begin van de 2e helft kreeg VV de betere kansen. Op het uur was eindelijk raak. De thuisdoelman kon een afstandschot van mijzelf niet klemmen en Bert Vandevijvere bleef koelbloedig om de bal in doel te werken. VV bleef doorgaan maar kende geen geluk in de afwerking. Ook nu hing de gelijkmaker in de lucht maar de thuisploeg besliste de wedstrijd met een wereldgoal van Cedric Vekeman (die de bal vanop 30meter in de verste winkelhaak joeg). Jens Engels (binnenkant paal) en Bert Castelein waren nog dicht bij de aansluitingstreffer maar het was Opbrakel die de score nog uitdiepte. 4-1! Een te zware nederlaag en alweer een les in efficientie.

Toch was het een leuk weerzien na de wedstrijd met vele ex-ploeggenoten, trainersstaf en bestuursleden.

Volgende week zondag ontvangen we de rode lantaarn Zegelsem. De drie punten zijn een must!