Al maanden kijk ik uit naar 20 oktober.  Mijn laatste chemo.
Het kon er niet vlug genoeg zijn.
Taxotère is een veel zwaardere dan de vorige chemo's en de bijwerkingen zijn pijnlijk, ongemakkelijk etc.

Wist ik veel.

Wist ik dat mijn vader terminaal ging gecatalogeerd worden?
En 2 weken later een doodstrijd zou voeren.

Die hij gisterennacht verloren heeft.  Om 00,10 uur.  In de armen van zijn zorgzame vrouw en in de mijne.  Thuis, zoals hij het altijd zou gewild hebben.

Mijn lieve moeke heeft 3 jaar dag en nacht voor hem gezorgd.

Hun liefde is een voorbeeld voor allen.  Gewoon je partner verzorgen, liefkozen, motiveren, bedienen, voeden, beminnen,.... Altijd met de glimlach.  Altijd voor het beste. 

Immer positief.  Het gaat altijd goed, of redelijk. Een liefhebbende glimlach.

I love you dear dad.
I love you dear mom.

Woorden schieten niet alleen mij tekort, ze schieten vooral jullie tekort, lieve ouders.  Want geen woorden kunnen jullie omschrijven.

Eeuwige dank voor de zalige momenten.

Wish I could turn back time....