Woensdag 9 november was het mijn verjaardag. We hadden die dag nog maar eens geen school. Er moest een nieuwe groep gekozen worden die de school moet leiden en wij moesten gaan stemmen daarvoor. Dit was in de voormiddag. In de namiddag was er dan een feestje georganiseerd door de groep die was gewonnen. Rond 17 uur kwamen dan een paar vrienden naar mijn huis om taart te eten. rond 20 uur kwamen dan ook nog de AFS studenten om taart te eten. Om 22 uur ging iedereen naar huis. Het was een geslaagde en gevulde dag.
Op donderdag hadden we terug geen school omdat het terug een feestdag was. De onafhankelijkheid van Guaranda werd gevierd. In de ochtend ben ik met mijn zus naar een stoet geweest. De stoet bestond uit verschillende scholen en werkplaatsen die dansend of spelend op instrumenten door de stad liepen. Dit was heel speciaal om te zien
Rond 10 december gaan we naar Quito voor de verjaardag van een neefje. 's Avonds is er dan een feest van de grootouders hier die 50 jaar getrouwd zijn. Dit wordt volgens mij ook helemaal anders dan in België. Als ik mijn familie er hoor over praten is het een feest alsof ze voor de eerste keer trouwen. Ze weten ook van niets. Het wordt een surprise party!
Voor de rest is alles hier goed met mij! Ik amuseer me wel en ben het hier al goed gewoon!
tot later!
Ik zal proberen om niet meer zolang te wachten om iets te schrijven!
Op vrijdag hadden de leerlingen van mijn klas samen afgesproken om nog maar eens een dagje thuis te blijven. Dit gaat hier allemaal zomaar. Niemand kreeg hiervoor een straf. Heel veel school hebben ze hier in elk geval niet.
Op vrijdag 4/11 heb ik met mijn gezin (zonder de andere familieleden) Salinas bezocht. Dit is een plek waar zout bewaard wordt. Ik heb hier ook foto's van. Dit was heel mooi. s'Avonds zijn we dan terug naar de familie geweest bij mijn grootouders.
De eerste week van november hadden we 3 dagen geen school. Op 2 november is het hier een feestdag en dus waren we op 2, 3 en 4 november thuis. 2 november noemt hier "Dia de los difuntos me i". Op die dag gaat iedereen met zijn familie naar het kerkhof om bloemen te plaatsen op de graven van de overleden familieleden. Ze maken dan een traditioneel brood klaar, de "guaguas de pan", en ook wordt er een drankje gedronken: de "colada morada". In die week kwam de hele familie van mijn mama's (van hier) kant van Quito en Riobamba naar hier om 5 dagen hier samen door te brengen. Dit was dan ook de eerste keer dat ik alle broers en zussen van mijn Ecuadoraanse mama zag. Op 2 november zijn we dus met de familie naar het kerkhof geweest. Daarna hebben we het brood gegeten en het drankje gedronken en hebben we samen tijd doorgebracht in het huis van de grootouders. Op donderdag 3 november zijn we naar een openluchtzwembad geweest in Balsabamba met iedereen. We zouden om 7.30u vertrekken maar het was uiteindelijk 9 uur voordat iedereen klaar was. Typisch hier hoor... op z'n Spaans.... op z'n Ecuadoraans. Eerst gingen we nog naar een ander kerkhof in San Pablo. Mijn mama is daar geboren en daar ligt ook een broer van haar begraven die heel vroeg gestorven is. Daarna zijn we vertrokken naar het zwembad. Op de weg terug zijn we nog gestopt bij een tante van mijn mama om terug het brood te eten en het drankje te drinken.
Hier ben ik dan eindelijk met een nieuw berichtje vanuit het verre Guaranda. Het duurde lang voordat ik er terug iets opzette maar ik denk daar eerlijk gezegd niet zoveel aan. En als ik er dan eens aan denk, dan heb ik geen tijd. Mijn dagen zijn hier goed gevuld en ik heb ook examens gehad. Ik zit hier in een moeilijke school en in een hoge richting. Ik moet heel veel werken en studeren voor school. Ik weet wel dat het niet veel uitmaakt als ik hier goede of slechte punten haal, maar ik kan niet zeggen "foert" en niet studeren. Ook tegenover mijn gezin hier wil ik dat niet doen. Mijn zus hier studeert ook heel veel en ik denk dat mijn mama van hier het niet leuk zou vinden als ik er mijn voeten zou aan vegen. De meeste mensen die mij kennen weten ook wel dat dit niet in mijn aard ligt.
Het eerste weekend van oktober zijn we op AFS-weekend geweest. Dan komen alle AFS studenten samen die in Ecuador verblijven. De bijeenkomst was in Playas. Alles ligt hier heel ver van elkaar. Playas ligt aan de kust en was 4 uur rijden met de bus. We vertrokken op vrijdag. Het was al laat tegen dat we er waren. De volgende ochtend was het ontbijt om 9 uur. Daarna kregen we wat informatie en kon iedereen wat praten met elkaar. Ik zag daar ook de andere belgische studenten terug. Eindelijk nog eens Nederlands praten! Dat was begin oktober en mijn Spaans was dan echt nog niet zo goed als nu. We konden ook met verantwoordelijken van AFS praten. Er waren studenten die problemen hadden of die wilden veranderen van gezin ofzo. Die dag gingen we ook nog naar het strand. Op zondag kregen we ook nog een beetje informatie over van alles en nog wat. We gingen ook nog naar het strand. De bedoeling van zo'n weekend is om elkaar beter te leren kennen. Op maandag keerden we om 9 uur terug naar huis.
De rest van oktober waren gewone schooldagen. Wel af en toe eens een dag geen school omdat er voetbal is ofzo, maar voor de rest het gewone dagelijkse leven. De laatste week van oktober had ik examens. We hadden een paar examens, niet van alle vakken en ook belange niet van zoveel leerstof als in België. De toetsen zelf vond ik eigenlijk niet zo moeilijk. En aangezien ik dan ook nog niet zo goed Spaans kon, konden ze zeker niet zo moeilijk geweest zijn, want ik kon ze goed. Mijn klasgenoten vonden de toetsen wel nog moeilijk. Ik heb wel de indruk dat ze het hier wel vlug moeilijk vinden en ook vlug veel vinden om te studeren.
