Hier ben ik terug.. Ik voel mij echt zo ellendig en eenzaam. Ik kan nergens terecht met mijn gevoelens. Ik heb het gevoel dat ik mijn leven zo aan het verpesten ben. Mijn vriend is er nog nooit geweest voor mij als ik hem nodig had. Hij ziet dat ook gewoon niet of loopt weg. Vrienden zijn tegenwoordig niet meer dan gewoon kennissen. Van mijn zus en mama krijg ik al heel mijn leven het gevoel dat ik niets goed doe. Als ik nu zou zeggen hoe ik mij voel, zal ik zeker ook niet op begrip moeten rekenen. Ik sta er alleen voor, of heb toch dat gevoel en ik weet niet hoe ik dat in mijn hoofd allemaal terug recht krijg voor de zoveelste keer.
