MARIANNE POSMAN brengt de gemeenteverkiezingen en de politieke partijen in Groot-Maldegem vanaf 1830 tot heden.

De fusie Maldegem, Adegem, Middelburg. Deel VII.

Bron: Archivaris Erik Blomme, Historicus Etienne Dhont.

Eens scrollen over de tekst. 

Enkele delen van de tekst zijn verdwenen, maar als u er over scrolt kan u alles lezen.

Ik breng dit wel eens in orde als 't regent... 

Al in 1974 besliste de toenmalige regering dat de Belgische gemeenten moesten fusioneren. Nog in datzelfde jaar werden aan de betrokken gemeenten de eerste fusievoorstellen gedaan, waarop de lokale besturen een advies moesten formuleren. Men wilde de fusies op korte termijn realiseren, zodat de gemeenteraadsverkiezingen van 1976 op het voorziene tijdstip konden doorgaan op het grondgebied van de nieuwe gemeenten.

De provincie Oost-Vlaanderen kende voor de fusie 241 gemeenten, met een gemiddelde oppervlakte van 12 km² en een gemiddeld bevolkingsaantal van 5.477 inwoners.

Na de fusie zou de provincie nog 65 gemeenten tellen, met een gemiddelde oppervlakte van 46 km² en een gemiddeld bevolkingsaantal van 20.308 inwoners. Toen duidelijk werd dat er ook in Maldegem een gemeentelijke fusie zat aan te komen, werden er vrij snel verkennende gesprekken gevoerd tussen de betrokken gemeenten. Men wilde immers zelf een voorstel doen aan de Minister van Binnenlandse Zaken.

De gesprekken met de buurgemeente Middelburg verliepen vlot en de situatie was dan ook snel uitgeklaard. Middelburg had als hele kleine gemeente bijzonder weinig overlevingskansen. Een fusie was dan ook de meest aangewezen oplossing.

Vrij snel koos de gemeente er dan ook voor om met Maldegem te fusioneren.

Daarnaast voerde men ook gesprekken met die andere buurgemeente van Maldegem, namelijk Adegem.

Daar was de situatie echter helemaal anders, er was namelijk veel weerstand tegen de fusie.

Getuige daarvan dit uittreksel van de eerste Adegemse gemeenteraad in 1974: “Eerste officiële woord over de fusies van gemeenten besproken. De raadsleden waren allen van mening dat Adegem het best zelfstandig kon blijven. Men kon immers spreken van een fraaie gemeente met een behoorlijk wegennet, met volledige openbare verlichting…enz. Verder lezen we: “Mededelen van gegevens die verstrekt werden ter gelegenheid van een vergadering bij de Heer gouverneur, ingericht voor de burgemeesters van de gemeenten van het arrondissement Eeklo, betreffende de fusies van gemeenten in dit arrondissement. Daaruit blijkt dat de gemeenten Adegem en Middelburg zouden samengevoegd worden met de gemeente Maldegem. Uit de daaruit spruitende discussie blijkt dat men algemeen van mening is dat de gemeente Adegem, gelet op haar uitgestrektheid en haar bevolkingsaantal, geen enkele behoefte heeft aan samenvoeging. Er wordt een afwachtende houding aangenomen”.

Het was trouwens niet evident dat Adegem met Maldegem zou fusioneren. Ook Eeklo was kandidaat om Adegem op te nemen in een gefusioneerde eenheid. De beide burgemeesters van de twee gemeenten Adegem en Maldegem hadden evenwel reeds de voorkeur gegeven aan een fusie tussen hun gemeenten. Hun intenties hadden ze dan ook vastgelegd in een schriftelijke overeenkomst die ze beiden ondertekenden. Toen dit aan de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken werd voorgelegd, ging deze akkoord. Temeer omdat de fusie tussen deze twee gemeenten eigenlijk logischer was dan een fusie van Adegem met Eeklo.

Maldegem fusioneerde uiteindelijk met Adegem en Middelburg in 1976. Voor de fusie telde Maldegem 14.683 inwoners op een oppervlakte van 61,14 km2. Middelburg telde 598 inwoners en was 5,86 km2 groot. Adegem telde in 1976, 5.631 inwoners en was 27,65 km2 groot.

Na de fusie ontstond er dus een nieuwe gemeente met 20.869 inwoners op een totale oppervlakte van 94,65 km2. 42 jaar later is de bevolking aangegroeid met 2812 mensen en elke deelgemeente, elke grote wijk wil een vertegenwoordiger die voor de inwoners verbeteringen realiseert.

Alle info komt van historicus Etienne Dhont, die met de hulp van archivaris Erik Blomme en heel veel anderen een prachtige Erfgoeddag organiseerde op 22 april 2018.  Zie ook de bronnen begin van deze reeks. Een historicus is iemand die onderzoek verricht en soms aan de hand hiervan een artikel of boek schrijft, ze maken grondige analyses van historische gebeurtenissen aan de hand van archieven waarbij geprobeerd wordt de grote lijnen van de geschiedenis te ontrafelen. Die geschiedenis heeft ook een kleur.

We konden alle polemieken i.v.m. de fusie lezen in de regionale kranten jaren 70, toen werd er nog open en bloot gescholden en gepubliceerd, nu is iedereen voorzichtiger geworden. Elk woordje wordt gewogen want anders krijg je rechtzettingen alom, zelfs voor een typefout, een verkeerd woordje, of een foto van een centimeter groot.

De partijen zijn nu voorzichtiger want er worden misschien coalities gevormd. Iedereen loopt op de toppen van zijn tenen.

Elk burger stemt en hoopt op een mix van bekwame vertegenwoordigers van hun deelgemeente of overtuiging aan de top met oog voor iedereen en alle lagen van de bevolking. De programma’s van de partijen overlappen elkaar op enkele puntjes na.

Eens surfen Bevolkingscijfer in Groot-Maldegem op 31 december 2017. Eind december 2017 had Maldegem 23 681 inwoners intussen wel wat aangegroeid, dus per 1000 mensen is er ongeveer één persoon die hen vertegenwoordigt. Ik denk dat het moeilijk is voor één persoon om die 1000 mensen tevreden, gelukkig en verzorgd te houden. Een oppervlakte van  95 vierkante kilometer beheren is geen kinderspel.

Alle politici starten een loopbaan met de beste bedoelingen. Elke partij heeft idealistische kandidaten en het is de bevolking die min of meer een keuze maakt.

In Wallonië wordt sinds 2006 de burgemeester zo goed als rechtstreeks verkozen. De verkozene met de meeste voorkeurstemmen op de lijst, met de meeste stemmen binnen de gevormde meerderheidscoalitie, wordt automatisch voorgedragen als burgemeester. In Vlaanderen kan men de burgemeester niet rechtstreeks verkiezen. Hij wordt voorgedragen door het partijbestuur.   

Het is nu wel zo dat het moeilijk is voor het gemeentebeleid om iedereen tevreden te houden. De oudere generatie geboren voor, tijdens en na de oorlog kende gouden tijden, arbeider en bediende werden beschermd en verdienden goed, anderen evolueerden, haalden betere jobs, meestal gingen beide partners werken, kinderen kregen kansen tot in ’t oneindige en er kon toch nog gespaard worden. De auto’s deden hun intrede, de grote handelsketens, eet- en drankgelegenheden op de ring boden een waaier van goedkope, betaalbare handelswaren en ontspanning. Ze brachten ook werkgelegenheid. Intussen kan je ook shoppen online. Ondernemers en zaakvoerders groeiden en bloeiden en bezorgden werkgelegenheid ter plaatse. De wereld lag open voor iedereen, jong en oud gingen en gaan op reis, de wereld rond.

Andere tijden zijn aangebroken, God, kerk en geloof geraakten op de achtergrond. De kerken lopen al jaren leeg, de wereld rondom ons ligt open en iedereen geniet van wat de maatschappij te bieden heeft. Carpooling, autodelen, openbaar vervoer, kangoeroewoningen, co-housing worden reeds lang aangemoedigd, maar ja … dat is eigenlijk voor heiligen en die zijn zeldzaam geworden maar misschien komen ze terug. Generaties en karakters botsen soms en te dicht op elkaar wonen is ook niet ideaal.

Een regenboog van kleuren wordt ons aangereikt, de partijen overkoepelen alles een beetje …..

Mensen die hard werken liggen niet wakker van politiek, ze hebben het zwaar op hun werk om zich te handhaven, trotseren soms urenlang files als ze hier geen job hebben, als ze vrij zijn, genieten ze van hun gezin, ze trekken er eens op uit en ze hebben gelijk. ’t Leven is zo al kort genoeg.

Een aanzienlijk deel van de bevolking werkt niet, zij hebben een beperking, ze geraken aan geen werk, ze zijn te ziek of te oud en dan zijn er de jongeren die jarenlang studeren. Voor hen wordt ook gezorgd, via allerlei kanalen. Ze hebben uiteraard niet altijd genoeg, de levenstandaard is heel hoog maar daar is dan weer een kanaal voor of ze klussen wat bij. Die groep hoor je eigenlijk niet echt klagen. Ook de ouders hebben voor hen gezorgd en blijven bekommerd. Heel veel oude mensen wonen nog alleen, ze krijgen hulp en de kinderen en kleinkinderen, buren en vrienden houden sociale controle.

Van kindsbeen af betaalt elk mens een bijdrage aan de mutualiteit, sommigen nemen een all-in verzekering en de ziekteverzekering zorgt goed voor hen als er gezondheidsproblemen binnen sluipen.

Sinds begin vorige eeuw hadden we ook in Maldegem enkele ‘vreemdelingen’, Hongaren, Russen, Duitsers, Italianen, Spanjaarden, Nederlanders, Fransen, enz.  soms gemengde huwelijken met heel knappe nakomelingen.  Kinderen werden geadopteerd in verre landen en vonden hier ook hun weg. Intussen zijn er enkele nationaliteiten bij, ze passen zich aan, ze werken, ze dragen bij …. Iedereen, elke nationaliteit moet met respect behandeld worden.

Dan zijn er nog honderden vrijwilligers in jeugdbewegingen, verenigingen, parochies, ziekenhuizen, rustoorden, centrumactiviteiten, mutualiteiten, die hier en daar helpen …… Zij werken allen mee om het leven draaglijk en zinvoller te maken.

Eigenlijk wordt hier voor iedereen goed gezorgd. Ook de jeugd komt goed aan bod. Er is een groot aanbod onderwijs in het centrum, in de wijken en deelgemeenten. Gemeenschappelijke infrastructuren sport, cultuur en ontspanning zijn adembenemend in Maldegem. Goede subsidiering is hier wel noodzakelijk opdat ieder kind en/of jongvolwassene moet kunnen deelnemen. Alle kids van elk gezin van elke deelgemeente betrekken.  

De jeugd, die van drie tot achttien jaar, vijftien jaar lang, meer dan acht maanden per jaar en bijna acht uren per dag opgesloten zit in soms oudere gebouwen, moet meer in de gemeenschappelijke infrastructuren betrokken worden. De scholen moeten openstaan voor wat zich afspeelt in een dorp. De ouders moeten goed voorgelicht worden in diverse talen, het is niet omdat je Nederlands kan spreken dat je alle geschreven info kan lezen die de kinderen meekrijgen in de boekentas en overwerkte ouders lezen niet alles. De mensen met argwaan meer betrekken in de activiteiten buiten de school. Musiceren, tekenen, schilderen, toneelspelen, dansen, leren gedichten maken en uitbeelden, boetseren, sporten enz.… is gezond. Alles is er, maar heel veel gezinnen kunnen de extra-uitgaven voor de kinderen niet betalen, de schoolrekeningen wegen al ernstig door. Er is ook nog die schroom, niet iedereen wil bekennen dat ze het niet halen.  Inspringen voor wie het niet kan betalen, of beter gewoon alles gratis aanbieden en op andere buitensporige en geldverslindende projecten  besparen. Ideetjes genoeg.

Via het gemeentebeleid en heel veel andere diensten, verenigingen, raden,  worden ontzettend veel boeiende activiteiten georganiseerd een grootstad waardig en ook de jeugd kan er meer bij betrokken worden. De Week van de Amateurkunsten, Open Monumentendag, Erfgoeddag, orgelconcerten, toneelopvoeringen en zoveel andere activiteiten bieden een waaier van mogelijkheden om deel te nemen aan vrijetijdbestedingen ter plaatse zeker ook voor de jeugd, heerlijk groen. Veel kids worden na school opgevangen ergens in de kinderopvang of bij de grootouders. Deze vrije tijd proberen combineren, de uren aanpassen  met de opleidingen die de kinderen ter plaatse kunnen volgen. De leerkrachten zedenleer, godsdienst, esthetica, tekenen, geschiedenis of maatschappijleer, aardrijkskunde, talen, sport motiveren om vakoverschrijdend te denken en mee te werken aan sport en cultuur in eigen gemeente. Misschien een shuttle inlassen op vrije namiddagen of na school voor Donk, Kleit, Adegem, Maldegem en Middelburg?  Dan hebben we vanzelf een fusie.

Maldegem telt 23 683 inwoners, in 2012 waren er 16 304 kiezers – een verschil van 7 379? - Ik denk, ik weet het niet precies, dat er in Groot-Maldegem ongeveer 2500 à 3000 kinderen en jonge mensen van 0 tot 18 jaar zijn, ze hebben niet allemaal dezelfde kansen. De taal is soms een probleem. Nederlands is een van de moeilijkste talen in West-Europa.  Er zijn genoeg vrijwilligers die eens willen inspringen om de ouders die nog geen Nederlands kunnen lezen of schrijven, voor te lichten. De kinderen begeleiden tot de buitenschoolse ontspannings- en opleidingsmogelijkheden en er een beetje controleren tot ze afgehaald worden. Niet elke dienst moet betaald worden.  Ik schrijf dat omdat ik zeker weet dat heel veel kinderen en jongeren niet dezelfde kansen krijgen.

Gelukkige kinderen in Groot-Maldegem proberen samenbrengen en uitvissen    in welke wereld zij willen wonen, leven en werken binnen enkele jaren?  Investeren in hun toekomst? De kinderen willen minder of bijna geen wapens, minder schooldruk, geen racisme en vrijetijdsbestedingen voor iedereen.

Ik breng geen geschiedenis dat doen de kundigen wel. Ik rapporteer gewoon wat ik zie en hoor. Alles wat gezegd en geschreven wordt is gekleurd.

Fotograaf Els Stevens: Regenboog in kleur over Maldegem, ieder burger kiest een kleurtje.  Foto zwart-wit, iedereen tekent het beste kleurtje op de foto. Alle correcties zijn welkom:  livinaleonie@live.be.

08-04-2018 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1  

Bron: Archivaris Erik Blomme, Historicus Etienne Dhont.

       Zie bibliografie.

        Beknopte bibliografie

1.     F. De Potter en J. Broeckaert, Geschiedenis der gemeente Maldegem, Gent, 1868

2.     Een kijk in Maldegem’s verleden bij ’t Eeuwfeest 1930, uitg. gemeentebestuur Maldegem, 1930

3.     J. De Lille, Ontstaan der Christen Vlaamsche Volkspartij, Maldegem, 1938

4.     G. De Lille, Maldegem in Beeld en Schrift, deel 2 (1778-1831), Maldegem, 1961

5.     G. De Lille, Maldegem in Beeld en Schrift, deel 3 (1832-1872), Maldegem, 1962

6.     G. De Lille, Maldegem in Beeld en Schrift, deel 4 (1872-1889), Maldegem, 1963

7.     G. De Lille, Maldegem in Beeld en Schrift, deel 5 (1890-1905), Maldegem, 1964

8.     Th. Luyckx, Hedendaagse politieke geschiedenis van België, deel I tot 1893, Gent, 1964

9.     G. De Lille, Maldegem in Beeld en Schrift, deel 6 (1905-1914), Maldegem, 1970

10.  G. De Lille, Maldegem in Beeld en Schrift, deel 7 (1914-1919), Maldegem, 1973

11.  De vlegeljaren van Maldegem (1964-1970), Gemeentescript nr. 5, uitg. Gazet van Antwerpen, 1973

12.  M. Van de Rostijne, Het Koninklijk Atheneum. Een brok geschiedenis van Maldegem, Maldegem, 1974

13.  J. De Lille, De politieke dynastieën te Maldegem in de 19^de eeuw, promotor prof. dr. J. Dhondt, …

14.  D. Verstraete, Historische verkenningen in het Meetjesland: Het stadhuis van Maldegem, uitg. heemkundige werkgroep Daniël Verstraete, Maldegem, 1982

15.  100 jaar Adegem, Maldegem, Middelburg. In onze tijd…, nr. 1, uitg. Heemkundige Kring Het Ambacht Maldegem, Maldegem, 1986

16.  Kennismaking met Maldegem, uitg. Heemkundige Kring Het Ambacht Maldegem, Maldegem, 1986

17.  A. Caboor, De politieke geschiedenis van Maldegem (1926-1940). De strijd tussen de Foto’s en de Buffalo’s, eindwerk, Ten Doorn, 1988

18.  Met licht geschreven, foto’s uit een eeuw dagelijks leven, uitg. Provincie Oost-Vlaanderen, Gent, 1994

19.  J. Tyssens, Om de schone ziel van ’t kind…Het onderwijsconflict als een breuklijn in de Belgische politiek, uitg. Provincie Oost-Vlaanderen, Gent, 1998

20.  P.J. Verstraete, De familie De Lille en de Vlaamse Beweging, Kortrijk, 2001

21.  M. Martens, Bouwgeschiedenis van de Sint-Barbarakerk, Jaarboek 2001 Heemkundige Kring Het Ambacht Maldegem, blz. 13-66

22.  H. Notteboom, Het Maldegemse gemeentehuis, Jaarboek 2002 Heemkundige Kring Het Ambacht Maldegem, blz. 7-114

23.  K. De Ceuninck, Studie van het machtsverwervingsproces op lokaal vlak in Maldegem 1946-2000, scriptie, 2003

24.  K. De Ceuninck, Zestig jaar lokale politiek in Maldegem. Een terugblik, Jaarboek 2005 Heemkundige Kring Het Ambacht Maldegem, blz. 6-157

25.  Brochure Open Monumentendag te Maldegem, uitg. 2008, blz. 26-32

07-04-2018 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1  

Politieke dynastieën in Maldegem. Deel IX.

Bron: Archivaris Erik Blomme, Historicus Etienne Dhont.

1.   Familie Cuelenaere (katholiek)

Gedurende maar liefst 115 jaar – van 1825 tot 1955 – dus in de 19^de én eerste helft 20^ste eeuw – maakte een lid van de familie Cuelenaere deel uit van de gemeenteraad: 25 jaar als raadslid, 57 jaar als schepen en 33 jaar als burgemeester. Een absoluut record in de Maldegemse politiek.

a.       Hendrik Cuelenaere (1761-1836)

-          Herenboer te Broekhuize

-          Raadslid van 1825 tot 1830

-          Schepen van 1830 tot 1836

b.       Pieter-Jacob Cuelenaere (1805-1878)

-          Herenboer te Broekhuize en bezitter van tientallen boerderijen

-          Raadslid van 1848 tot 1850

-          Schepen van 1843 tot 1848 en van 1850 tot 1878

-          Waarnemend burgemeester gedurende enkele maanden in 1852

c.        Hippoliet Cuelenaere (1848-1903)

-          Herenboer en bezitter van tientallen boerderijen

-          Raadslid van 1879-1890

-          Burgemeester van 1890 tot 1903

d.       Hector Cuelenaere (1881-1957)

-          Bezitter van tientallen boerderijen, huizen en gronden

-          Doctor in de rechten en advocaat

-          Schepen van 1908-1926

-          Burgemeester van 1926 tot 1939 met uitzondering van 25/09/1933 tot 24/12/1933

-          Raadslid van 1939 tot 1946

-          Provincieraadslid van 1908 tot 1921

-          Volksvertegenwoordiger van 1921 tot 1928 en senator van 1928 tot 1936

e.       Hippoliet Cuelenaere (1914-1981)

-          Bezitter van tientallen boerderijen, huizen en gronden

-          Doctor in de rechten en licentiaat notariaat

-          Waarnemend burgemeester buiten de raad van oktober 1944 tot februari 1945

-          Burgemeester van 1947 tot 1954

-          Notaris te Temse van 1954 tot 1964

-          Invloedrijk man achter de schermen van de gemeentepolitiek, ook na 1954

f.         Simone Cuelenaere (1918-2013)

-          Zuster van burgemeester Hippoliet Cuelenaere

-          Verkozen tot gemeenteraadslid in 1958; doch na ontslag opgevolgd door raadslid Jacques Inghelram.

2.   Familie Rotsart de Hertaing (katholiek)

Gedurende bijna één eeuw (van 1904 tot 1998) maakte een lid van de familie Rotsart de Hertaing deel uit van de gemeenteraad: 20 jaar als raadslid, 1 jaar als schepen en 61 jaar als burgemeester.

Het burgemeesterschap van Maldegem werd het langst door een Rotsart de Hertaing uitgeoefend.

a.       Charles Rotsart de Hertaing (1867-1925)

-          Kasteelheer Reesinghe en grondbezitter

-          Burgemeester van 1904 tot 1925

-          Senator van 1919 tot 1925

b.       Antoine Rotsart de Hertaing (1906-1997)

-          Kasteelheer Reesinghe en grondbezitter

-          Provincieraadslid van 1946 tot 1965

-          Gemeenteraadslid van 1933 tot 1953

-          Schepen gedurende enkele maanden in 1953

-          Burgemeester van 1954 tot 1965

c.        Jean Rotsart de Hertaing (°1935)

-          Ondernemer en grondbezitter

-          Licentiaat economische wetenschappen

-          Burgemeester van 1971 tot 1998.

3.   Familie De Meyere (liberaal).

a.       Desiré De Meyere (1829-1909)

-          Groothandelaar in kruidenierswaren

-          Voorzitter muziekmaatschappij Sint-Cecilia

-          Stichter “Maatschappij voor onderlinge bijstand”

-          Raadslid van 1872 tot 1878

-          Burgemeester van 1878 tot 1884

b.       Edmond De Meyere (1860-1936)

-          Groothandelaar in kruidenierswaren

-          Raadslid van 1907 tot 1921

c.        Maurice De Meyere (1898-19…)

-          Groothandelaar in kruidenierswaren

-          Burgemeester buiten de raad van 1939 tot 1944

d.       Georges De Meyere (°1930)

-          Groothandelaar in kruidenierswaren

-          Kandidaat-raadslid en lijsstrekker PVV in 1964, doch niet verkozen

-          Ereburger van Maldegem

-          Schonk een deel van de beiaardklokken van het gemeentehuis.

4.   Familie De Lille.

a.       Victor De Lille (1863-1940)

-          Gemeenteontvanger van 1887 tot 1934

-          Uitgever van weekblad ’t Getrouwe Maldegem (1888-1932) en Duimpjesuitgaven (1897-1922)

-          Samen met Desiré Van Mullem fel gekant tegen de afbraak van de kerk en voorstander van de bouw van een nieuw gemeentehuis

-          Beet zich als journalist vast in de Moorden van Beernem (1926-1929)

-          Onafhankelijk volksvertegenwoordiger van 1929 tot 1932

-          In hoger genoemde hoedanigheden zeer invloedrijke figuur, die bijna een halve eeuw woog op de Maldegemse politiek zonder deel uit te maken van de gemeenteraad

b.       Jozef De Lille (1896-1988)

-          Tweede oudste zoon van Victor De Lille

-          Hoofdredacteur van ’t Getrouwe Maldegem (1932-1944)

-          Eerste schepen van 1933 tot 1944 (Christen Vlaamsche Volkspartij)

-          Burgemeester van oktober tot december 1933

-          Volksvertegenwoordiger van 1932 tot 1944 (VNV)

c.        Gabriël De Lille (1899-1995)

-          Vierde oudste zoon van Victor De Lille

-          Heemkundige en auteur van “Maldegem in beeld en schrift” (deel 2, 3, 4, 5, 6 en 7)

-          Van 1965 tot 1977 zitting in de gemeenteraad, eerst op de kartellijst van de katholieken en de Christen Vlaamsche Volkspartij, vervolgens op de Maldegemse Eenheidslijst

-          Van 1971 tot 1974 schepen (M.E.)

d.       Arnout De Lille (°1958)

-          Kleinzoon van Jozef De Lille

-          Bedrijfsleider

-          Gemeenteraadslid N-VA sinds 2013

e.       Laura De Lille (°1989)

-          Achterkleindochter van Gabriël De Lille

-          OCMW-raadslid CD&V sinds 2013

Alle info komt van historicus Etienne Dhont, die met de hulp van de Cultuurdienst, met de hulp van archivaris Erik Blomme en heel veel anderen, vooral vrijwilligers van de cultuurraad en de Erfgoedcel  een prachtige Erfgoeddag organiseerde op 22 april 2018.  Die Erfgoeddag was in die mate interessant omdat de schoolgaande jeugd de gemeentelijke politiek perfect moet kennen en zij alle info en documentatie bij de hand had in prachtige locaties op loopafstand, met gratis begeleiding van docent dr. K. De Ceuninck en historicus Etienne Dhont. Met dank aan Isabel Ginneberge van de Cultuurdienst voor de getypte notities.

Voor uitgebreide informatie i.v.m. het politieke landschap in de gemeente, eens surfen naar de Jaarboeken het Ambacht, in een oogwenk kan je die vanaf 1995 tot 2006 digitaal raadplegen. Talrijke historici en anderen hebben bijna 25 jaar lang weken, maandenlang archieven geraadpleegd, belangeloos geschreven, gelezen, herlezen tot in ‘t oneindige, gecorrigeerd en gepubliceerd.  Titanenwerk. Ook andere mensen, organisaties, verenigingen zetten zij regelmatig in de kijker zodat er geen informatie verloren gaat voor het nageslacht.

Bij dit overzichtje hoeft eigenlijk niet veel commentaar, voor de fusie in 1976 werd Maldegem geleid door vier families en enkele andersgezinden deden voor en na W.O. II pogingen om andere bevolkingsgroepen meer te ondersteunen, de Vlamingen, de arbeiders enz.  Een vleugje katholiek, een vleugje ondernemingszin, een vleugje Vlaams en de adel van Maldegem. Allen deden hun best. We glijden nu naar meer betrokkenheid in het beleid. Bij grote projecten die het vertrouwde dorpsbeeld drastisch wijzigen is het wel aan te raden om rekening te houden met de visie van de bevolking van de gemeente. Het hoofdstuk ‘participatie van de burger’ in het gemeentedecreet omschrijft een aantal instrumenten die de burgers de kans geven om meer bij het beleid betrokken te worden. Een grotere betrokkenheid van de burger draagt bij tot de democratie, het verhoogt de acceptatiegraad van het optreden van het gemeentebestuur en het zorgt voor de verbetering van het gemeentebeleid. Eens surfen naar ‘gemeentedecreet’, dat zegt dat inspraak van de bevolking aanbevolen wordt bij belangrijke plannen die het beeld van de buurt van de bevolking wijzigt in de gemeenten. Een inspraakgericht bestuur zorgt voor een democratisering van de plaatselijke samenleving. Fotograaf Els Stevens.

06-04-2018 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1